Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Ο Κύβος ερρίφθη. Απέναντι στον Παναθηναϊκό, ένα βήμα πριν από το Βερολίνο θα βρεθεί μία από τις ομάδες – έκπληξη της φετινής διοργάνωσης που δεν είναι άλλη από την Λαμποράλ Κούτσα ή Μπασκόνια για όσους την αγαπούν και την υποστηρίζουν. Η αλήθεια είναι ότι εκ πρώτης όψεως το σταύρωμα με την ομάδα των Βάσκων μοιάζει ένα ιδανικό σενάριο, αν αναλογιστούμε ότι από τον όμιλο αυτό οι άλλοι τρεις πιθανοί αντίπαλοι θα ήταν η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα και η ΤΣΣΚΑ.
Από θέμα ονόματος, ιστορίας αλλά και φανέλας, οι Βάσκοι είναι αρκετά κλικ κάτω από τις ομάδες που προαναφέραμε.
Υπάρχει όμως διπλή ανάγνωση σε αυτό το σενάριο. Και αυτή δεν είναι άλλη από την αλήθεια των αποτελεσμάτων, στην οποία η ομάδα του Βέλιμιρ Περάσοβιτς βγαίνει στον αφρό. Αυτό συμβαίνει γιατί απέναντι στους μεγάλους εγχώριους αντιπάλους της έχει έξι νίκες σε έξι παιχνίδια σε Πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα, έχοντας ηττηθεί στο νήμα μονάχα από τη Ρεάλ Μαδρίτης, στον ημιτελικό του Κόπα Ντελ Ρέι.
Γενικά υπάρχει και επικρατεί ένα κλίμα μεγάλης αισιοδοξίας ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί με ευκολία να βρεθεί στο Βερολίνο. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση κατά τη γνώμη μου.
Μιλώντας με απόλυτη βεβαιότητα και με την εμπειρία από την παρακολούθηση τουλάχιστον 35 αγώνων της φετινής Λαμποράλ Κούτσα, πιστεύω ξεκάθαρα ότι η ποιότητα της έχει υποτιμηθεί σε μεγάλο βαθμό στον εγχώριο τύπο. Από την άλλη σε καμία περίπτωση δεν είναι άτρωτη και σε καμία περίπτωση οι Πράσινοι δεν θα βρουν απέναντί τους μια ομάδα φόβητρο, αλλά μία ομάδα ρυθμού με πολλά δυνατά σημεία, ταλέντο αλλά και με εμφανείς αδυναμίες και αφέλεια σε κάποια σημεία.
Από την άλλη ο Παναθηναϊκός έχει αλλάξει προς το καλύτερο το αγωνιστικό του πρόσωπο στην εξέλιξη της διοργάνωσης και είναι πλέον ομάδα με αρκετές μεγαλύτερες αρετές σε σχέση με το ξεκίνημα της διοργάνωσης. Σε αυτό το κείμενο θα προσπαθήσουμε να ακτινογραφήσουμε την Λαμποράλ, να εστιάσουμε στα δυνατά και αδύνατα σημεία και να δούμε που μπορεί να χτυπήσει ο Παναθηναϊκός για να μπορέσει να την ρίξει στο καναβάτσο.
Η ακτινογραφία της Λαμποράλ
Όπως προανέφερα και λόγω της συμπάθειας την οποία έχω στην ομάδα από τη Χώρα των Βάσκων, έχω παρακολουθήσει με πολύ μεγάλη προσοχή πάνω από 30 παιχνίδια της τη φετινή χρονιά και έχω βγάλει ξεκάθαρα συμπεράσματα για το αγωνιστικό της στυλ και προφίλ, τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της.
Η ομάδα από τη Βιτόρια είναι ξεκάθαρα μία ομάδα ρυθμού αλλά και άμυνας, όσο και αν αυτό δεν φαίνεται από τα αποτελέσματα της. Είναι η ομάδα με το δεύτερο καλύτερο pace κατοχών στη φετινή διοργάνωση, πίσω μόνο από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, και γενικά μια ομάδα που δεν θα διστάσει να εκτελέσει τις επιθέσεις της από τα πρώτα δευτερόλεπτα των κατοχών, ακόμα και με επιλογές που μοιάζουν αδόκιμες και μη λογικές.
Αυτό συμβαίνει γιατί η ομάδα χτίζει το παιχνίδι της πάνω σε δύο ταλαντούχους, αλλά ελαφρώς τρελούτσικους γκαρντ, που όμως στη μέρα τους μπορούν να καταστρέψουν κάθε αντίπαλο, όπως έχουν ήδη κάνει πολλάκις στο τοπ 16. Ντάριους Άνταμς και Μάικ Τζέιμς είναι παίκτες ρυθμού και ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ επ’ ουδενί να τους αφήσει να τρέξουν, να ζεσταθούν από την περιφέρεια και να βρουν ανοιχτούς δρόμους προς το καλάθι. Αν αυτό συμβεί τότε τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου εύκολα για τον Σάσα Τζόρτζεβιτς και την ομάδα.
Από εκεί και πέρα όσο η Λαμποράλ μπαίνει σε καλούπια, τόσο λιγότερο επικίνδυνη γίνεται, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει λύσεις σε σετ παιχνίδι. Οι Βάσκοι είναι μία από τις ελάχιστες ομάδες στη φετινή διοργάνωση που δεν έχουν σαν βασικό όπλο τους το πικ εν ρολ. Το χρησιμοποιούν μεν αλλά όχι με τόσο μεγάλη συχνότητα. Επίσης ο κύριος λόγος για τον οποίον παίζουν πικ εν ρολ, είναι για να ωθήσουν την αντίπαλη άμυνα σε αλλαγές, που με την ποιότητα των γκαρντ τους, μπορούν να χτυπήσουν. Από δημιουργικής πλευράς ο καλύτερος πικ εν ρολ παίκτης, όσων αφορά τις κάθετες πάσες του μέσα στη ρακέτα μετά από το σκριν είναι ο Φαμπιέν Κοζέρ, ένας παίκτης όμως που η παρουσία του είναι εξαιρετικά αμφίβολη σε όλη τη σειρά, λόγω ενός τραυματισμού στη μέση.
Ο πολυσύνθετος ρόλος του Μπουρούση
Από εκεί και πέρα όλο το παιχνίδι της ομάδας αλλάζει όταν μπαίνει στο παρκέ ο Γιάννης Μπουρούσης. Ο Έλληνας σέντερ συνηθίζεται να μη ξεκινάει τα παιχνίδια για να αποφύγει πιθανή αρχική φθορά από το σημάδεμα των αντιπάλων του. Η παρουσία του στο παρκέ αλλάζει όλο το αγωνιστικό πλάνο των Βάσκων, οι οποίοι προσπαθούν σε κάθε φάση να βάλουν την μπάλα στο ζωγραφιστό, ενώ προσπαθούν να τον τροφοδοτήσουν και με άλλους τρόπους.
Οι τρόποι τροφοδότησης του είναι κατά βάση τρεις. Ο πρώτος είναι με σκριν στην μπάλα και κίνηση pop out προς το τρίποντο, φάσεις που του δίνουν χώρο να εκτελέσει από την περιφέρεια με τους αντίπαλους ψηλούς να μην ακολουθούν στην περιφέρεια.
Ο δεύτερος είναι με τον Έλληνα σέντερ να ξεκινάει από την αντίθετη πλευρά από αυτή που είναι η μπάλα, δεχόμενος ένα σκριν στην baseline, με σκοπό να αναγκάσει την άμυνα σε αλλαγή. Τις περισσότερες φορές, ακόμα και αν η άμυνα κρατήσει τα μαρκαρίσματα ο Μπουρούσης θα πάρει τη μπάλα με πάσα από την πλευρά.
Σπανιότερα παίρνει την μπάλα και σε πικ εν ρολ κατάσταση, κόβοντας μέσα στη ρακέτα μετά από το σκριν που κάνει στον περιφερειακό, ενώ κάποιες φορές θα τον στοχεύσουν και στο κεντρικό διάδρομο της ρακέτας σε ένα high-low play.
Όπως και να έχει ο Μπουρούσης είναι κομβικός παίκτης στο επιθετικό παιχνίδι της Λαμποράλ γιατί μπορεί να απειλήσει από κάθε απόσταση και με κάθε τρόπο. Εκτός αυτού παρουσιάζεται και εξαιρετικός στο διάβασμα του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα ακόμα και οι βοήθειες να αποτελούν ένα σημαντικό ρίσκο, αφού ο Γιάννης μπορεί να διαβάσει και τα κοψίματα των συμπαικτών του προς το καλάθι, αλλά και τις μακρινές πάσες προς την αδύνατη πλευρά και την κορυφή.
Η λογική λέει ότι ο Παναθηναϊκός σε κάποια σημεία των παιχνιδιών θα στείλει βοήθειες και θα ρισκάρει τα σουτ από κάποιους συγκεκριμένους παίκτες που δεν είναι και οι πιο αξιόπιστοι. Και αυτό θα πρέπει να το κάνει γιατί όποια ομάδα αποφάσισε να ρισκάρει να χάσει από τον Μπουρούση, στο τέλος έχασε στη πλειοψηφία των περιπτώσεων.
Εκτός του παιχνιδιού που στηρίζεται αρκετά στους γκαρντ αλλά και στην επιθετικότητα και δημιουργία του Γιάννη Μπουρούση , η Λαμποράλ έχει ακόμα 2 άξονες παιχνιδιού. Ο ένας είναι το άμεσο τρανζίσιον από την εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ, ειδικά όταν αυτό γίνει από τον αθλητικότατο Άνταμ Χάνγκα ή κάποιον γκαρντ. Το δεύτερο είναι τα σκριν στις πλευρές και στην baseline με σκοπό να βγει κάποιο ελεύθερο σουτ από τον Μπέρτανς, ο οποίος είναι καταπληκτικός σε catch and shoot καταστάσεις ή λιγότερο για τον Γιάκα Μπλάζιτς και τον Άλμπέρτο Κορμπάτσο.
Βαρύνουσας σημασίας οι απουσίες
Η απουσία του Κοζερ είναι σημαντικότατη και σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, γιατί πέρα από το καλό σουτ είναι καλός δημιουργός και μπορεί να βάλει με συνέπεια την μπάλα στο παρκέ χτυπώντας στα πόδια τους αντιπάλους του.
Ένα ακόμα κομμάτι του παιχνιδιού που θα λείψει στους Βάσκους, είναι το παιχνίδι στο ποστ από τη θέση 4, που έδινε κατά κόρον ο Τόρνικε Σενγκέλια, ακόμα και σε early transition καταστάσεις, όπως κάνει για παράδειγμα ο Πρίντεζης στον Ολυμπιακό. Οι απουσίες των Σενγκέλια και Κοζέρ αφαιρούν μεγάλη δυναμική σε πολλά σημεία του παιχνιδιού και στην επιθετική ποικιλία. Εκτός αυτού ειδικά ο Γάλλος είναι σημαντικότατο κομμάτι και στην άμυνα, όντας αμυντικός εξολοθρευτής σε πολλά από τα παιχνίδια της ομάδας του Περάσοβιτς.
Ο παίκτης – κλειδί
Αν πάντως υπάρχει ένας παίκτης που μπορούμε να πούμε ότι είναι πολύ σημαντικός στον τρόπο που αγωνίζεται η Μπασκόνια αυτός είναι ο Άνταμ Χάνγκα. Πέρα από την εκπληκτική του ικανότητα στο τρανζίσιον παιχνίδι, είναι ο παίκτης που “κουμπώνει” και ισχυροποιεί όλο το αμυντικό οικοδόμημα της ομάδας. Απίστευτος σε ατομική άμυνα, ενώ στο αμυντικό τρανζίσιον γλυτώνει πολλά εύκολα καλάθια των αντιπάλων με τη ταχύτητα και την έκρηξη του.
Είναι ίσως ο βασικός λόγος που οι Βάσκοι μέχρι και πριν 3 αγωνιστικές είχαν το καλύτερο defensive rating της διοργάνωσης (πόντοι που δέχεται μια ομάδα ανά 100 κατοχές). Προσφέρει τα μέγιστα σε όλους τους τομείς, ριμπάουντ, κλεψίματα, κοψίματα, τομείς που και στους τρείς, η ομάδα του είναι μέσα στις καλύτερες της διοργάνωσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρότι είναι έβδομος σκόρερ της ομάδας του, είναι δεύτερος στη βαθμολογία του ranking, γεγονός που δείχνει πόσο σημαντική είναι η παρουσία του στην ομάδα. Προσφέρει επίσης πάρα πολύ σε άμυνες με βοήθειες, βάζει τα χέρια του παντού, αλλοιώνοντας κατοχές και είναι ταχύτατος στις close out άμυνες. Από αυτόν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η αμυντική παρουσία και το τρανζίσιον της ομάδας του.
Τι πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει σχεδόν τα πάντα καλά για να μπορέσει να πάρει την πρόκριση που θα τον στείλει στο Βερολίνο. Σίγουρα όμως πρέπει να εστιάσει σε κάποια αγωνιστικά κομμάτια που έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Ας δούμε τα πιο σημαντικά από αυτά.
Ασφυκτική πίεση στην περιφερειακή άμυνα
Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενο σημείο του κειμένου, Άνταμς και Τζέιμς είναι παίκτες ρυθμού και σαφέστατα οι πράσινοι είναι υποχρεωμένοι να τους κρατήσουν «κρύους» όσον αφορά το σκοράρισμα. Αυτό θα το πετύχουν με ασφυκτική πίεση πάνω στην μπάλα. Ο Τζόρτζεβιτς έχει σε ποσότητα παίκτες να αναλάβουν αυτού του είδους την αποστολή που θα έχει αρκετά θετικά αν στεφθεί από επιτυχία.
Η Λαμποράλ είναι μια ομάδα που κάνει αρκετά λάθη (14 ανά αγώνα), καθώς προσπαθεί να παίξει σε γρήγορο τέμπο. Με εξαντλητική πίεση πάνω στους γκαρντ, θα καταφέρει να τους βγάλει εκτός ρυθμού, θα τους αναγκάσει σε λάθη και πάνω από όλα θα τους οδηγήσει σε κακές επιθετικές επιλογές.
Εκτός αυτού τα κουκιά για τον Περάσοβιτς δεν βγαίνουν και αριθμητικά. Μετά τον τραυματισμό του Κοζέρ, έχουν μείνει για τις θέσεις 1 και 2 μόλις τρεις παίκτες. Οι δύο Αμερικανοί που ήδη αναφέραμε και ο Γιάκα Μπλάζιτς. Περιστασιακά στα τελευταία παιχνίδια ο Κροάτης τεχνικός έχει χρησιμοποιήσει στη θέση 2 και τον Χάνγκα, αλλά είναι μία θέση που δεν του ταιριάζει, αφού είναι δύσκολο να δημιουργήσει κάτω από πίεση, ειδικά σε πικ εν ρολ κατάσταση, ενώ δεν έχει και αξιόπιστο περιφερειακό σουτ.
Να σημαδέψει τον Μπουρούση
Μπορεί το κομμάτι που θα απασχολήσει το σκάουτινγκ του Παναθηναϊκού να είναι ο περιορισμός του Μπουρούση στο αμυντικό κομμάτι, αλλά ταυτόχρονα πρέπει με την ίδια βαρύτητα να μελετηθεί και ο τρόπος που θα τον φθείρουν στο επιθετικό κομμάτι. Ο Έλληνας σέντερ δεν είναι ο πιο γρήγορος ψηλός και αυτό τον κάνει ευάλωτο στην άμυνα απέναντι στο πικ εν ρολ. Βέβαια η ομάδα του έχει βρει τον τρόπο όχι μόνο να τον καλύπτει αλλά και να τον κρατάει πιο φρέσκο αμυντικά.
Σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια, βλέπουμε τον Έλληνα σέντερ να μη βγαίνει πολύ επιθετικά στα hedge out, αλλά να κάνει κάποια βήματα που δείχνουν την πρόθεση να βγει ψηλά, αλλά μετά από αυτό επιστρέφει άμεσα μέσα στη ρακέτα. Αν οι πράσινοι περάσουν σε πρώτο χρόνο την μπάλα μέσα στο πικ εν ρολ, τότε θα βρουν την άμυνα σε μία σχετική ανισορροπία.
Επίσης σε πάσης φύσεως άμυνες αλλαγών οι παίκτες του Παναθηναϊκού πρέπει να επιτεθούν σε κάθε ευκαιρία απέναντι στον Μπουρούση και να τον χτυπήσουν στα πόδια. Επίσης με το καλό παιχνίδι του Ραντούλιτσα στο ποστ, να προσπαθήσουν να περάσουν όσες περισσότερες φορές μπορούν την μπάλα μέσα στο ζωγραφιστό. Με αυτό τον τρόπο εκτός από το σκορ που μπορεί να δώσει ο Σέρβος σέντερ, θα μπορέσει να φθείρει και με φάουλ τον αντίπαλο του.
Παρά τα εκπληκτικά νούμερα που έχει ο Μπουρούσης φέτος, αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι δεν παίζει πάνω από 30 λεπτά και προστατεύεται αρκετά καλά από την ομάδα του.
Για την ακρίβεια η συμμετοχή του με το ζόρι πλησιάζει τα 25 λεπτά!
Κυκλοφορία μπάλας και καλά ποσοστά από την περιφέρεια
Σε άλλο σημείο του κειμένου αναφέραμε ότι η Λαμποράλ είναι μια καλή αμυντική ομάδα, είτε μιλάμε για ατομική, είτε για ομαδική άμυνα. Αυτό που πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι να κυκλοφορήσει γρήγορα την μπάλα, να έχει πολύ κίνηση και πολλά σκριν μακριά από αυτήν και να εκτελεί με καλά ποσοστά από την περιφέρεια.
Δεν πρέπει επ’ ουδενί να γίνεται κατάχρηση ντρίπλας και να υπάρχει στατικότητα στην επίθεση. Οι πράσινοι πρέπει να αναγκάσουν την άμυνα να φθαρεί, να αντιμετωπίσει δυνατά σκριν και να την αναγκάσει να τρέξει και να περιστραφεί όσο το δυνατόν περισσότερο. Επίσης πρέπει οι πάσες να είναι άμεσες και καίριες κάθε φορά που θα υπάρχουν ντουμπλαρίσματα, έτσι ώστε με το κατάλληλο passing game να βρεθούν τα ελεύθερα σουτ.
Για να έχουν τύχη οι πράσινοι πρέπει να σουτάρουν με ένα ποσοστό κοντά και πάνω από το 40% από την περιφέρεια. Στο Τοπ 16 υπήρχαν ομάδες που σούταραν ακόμα καλύτερα από 40% και δεν μπόρεσαν να φύγουν νικήτριες από την Φερνάντο Μπουέσα Αρένα.
Περιορισμός τρανζίσιον, έξυπνη χρήση των φάουλ
Οι Βάσκοι αρέσκονται να τρέχουν σε κάθε ευκαιρία και να εκτελούν πολλές φορές ακόμα και σε πρώτο χρόνο, δηλαδή κάτω από τα 10 πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης. Ο Παναθηναϊκός πρέπει σε κάθε περίπτωση να προσπαθήσει να κόψει την επιθετικότητα που βγάζει η Λαμποράλ ακόμα και μετά από την εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ. Το αμυντικό τρανζίσιον είναι πολύ σημαντικό σε αυτή τη σειρά, καθώς λάθη ειδικά απέναντι σε αυτή την ομάδα δεν επιτρέπονται στο κομμάτι αυτό, καθώς θα τιμωρούνται σε κάθε περίπτωση.
Εκτός του καλού αμυντικού τρανζίσιον ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει και πολύ καλή χρήση των φάουλ σε κάθε περίοδο. Αν μπορεί σε κάθε περίοδο να γλυτώνει σίγουρους πόντους με αυτά τα φάουλ, αυτό θα είναι πολύ σημαντικό και στο κομμάτι του ρυθμού, καθώς θα είναι μία αμυντική νίκη, που θα κόβει τον επιθετικό ρυθμό του αντιπάλου.
Τα match up που θα κρίνουν τη σειρά
Σε μία τέτοια σειρά που αναμένεται να είναι συναρπαστική και να φτάσει ακόμα και στα 5 παιχνίδια, είναι πολύ σημαντική η ομαδική απόδοση και ο τρόπος που θα προσεγγίσει και θα χτυπήσει η κάθε ομάδα τα αδύνατα σημεία του αντιπάλου. Παρόλα αυτά υπάρχουν ζευγάρια και προσωπικές μάχες που έχουν κομβική σημασία και η έκβαση τους θα είναι βαρόμετρο για την πλευρά που θα γείρει η πλάστιγγά. Στο δικό μου μυαλό οι δύο πιο σημαντικές ατομικές μονομαχίες είναι οι ακόλουθες.
Ραντούλιτσα – Μπουρούσης
Οι δύο σημαντικότεροι παίκτες ρακέτας των μονομάχων. Ο ρυθμός, η προσφορά, η φθορά και γενικά η παρουσία τους θα κρίνει πολλά στη σειρά. Ειδικά ο Μπουρούσης είναι τεράστιο βαρόμετρο στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του και ο περιορισμός του θα είναι μία πολύ σημαντική νίκη. Αλλά και η παρουσία του Ραντούλιτσα είναι αναλόγως σημαντική. Είναι το σημείο αναφοράς όχι μόνο στο ποστ, αλλά και ο καλύτερος πικ εν ρολ finisher των Πράσινων.
Αν βρει επιθετικό ρυθμό και δεν υποπέσει σε φάουλ, τότε μπορεί να διαλύσει κάθε άμυνα που θα βρεθεί απέναντί του. Επίσης πρέπει να κάνει πολύ μεγάλη προσπάθεια και στο αμυντικό μισό του γηπέδου, κομμάτι στο οποίο έως τώρα ο Σέρβος φαίνεται να αντιμετωπίζει προβλήματα, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να υπερβάλλει εαυτό.
Χάνγκα- Γουίλιαμς
Το ζευγάρι αυτό παρουσιάζει ελαφρώς μονόπλευρο ενδιαφέρον, καθώς θα είναι καθοριστικό στο επιθετικό κομμάτι του Παναθηναϊκού, καθώς η επιθετική προσφορά του Χάνγκα είναι σχετικά περιορισμένη, ειδικά σε σετ παιχνίδι. Το άσχημο για τους Πράσινους είναι ότι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας από την άφιξη του και μετά, θα βρει απέναντί του έναν αθλητικότατο αμυντικό εξολοθρευτή. Ο Χάνγκα είναι πολύ γρήγορος και αλτικός και μπορεί να ακολουθήσει τον Γουίλιαμς στα drive αλλά και στα τελειώματά του. Επίσης είναι ο πιο σημαντικός παίκτης και στο κομμάτι της ομαδικής άμυνας για την ομάδα του Περάσοβιτς.
Αν ο Έλιοτ Γουίλιαμς καταφέρει και κρατήσει την επιθετικότητα του, το σκοράρισμα αλλά και τη φθορά στο κομμάτι των φάουλ στα επίπεδα που τον έχουμε συνηθίσει, ουσιαστικά θα βγάλει εκτός αγώνα τον παίκτη με τη μεγαλύτερη χρονικά συμμετοχή στο ρόστερ της Λαμποράλ.
Αντί επιλόγου
Ο Παναθηναϊκός απέναντί του έχει μία πολύ μεγάλη πρόκληση αλλά και μία πολύ μεγάλη ευκαιρία. Αντιμετωπίζει μία ομάδα η οποία έχει εντυπωσιάσει φέτος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει φόβητρο. Επίσης την βρίσκει σε ένα σημείο της χρονιάς που έχει απουσίες κομβικών παικτών της και αυτό καθιστά την ευκαιρία ακόμα μεγαλύτερη. Οι πράσινοι έκαναν μία σπουδαία αντεπίθεση στο Τοπ 16, πρόσθεσαν σημαντικά κομμάτια στο ρόστερ τους, παίζοντας μάλιστα και σπουδαίο μπάσκετ για μεγάλα διαστήματα.
Μπορεί στα τελευταία παιχνίδια η απόδοση της ομάδας να είναι ελαφρώς κατώτερη του αναμενομένου, αλλά το κίνητρο της συγκεκριμένης πρόκλησης είναι από μόνο του ένα τεράστιο ξυπνητήρι για την ομάδα.
Στο κάτω – κάτω όλοι οφείλουν να πολεμήσουν για έναν παραπάνω λόγο πέρα από τους προφανείς, για να πάνε στο Φάιναλ 4. Αυτός δεν είναι άλλος από το να δοθεί στον Δημήτρη Διαμαντίδη μια τελευταία ευκαιρία για να μπορέσει να διεκδικήσει έναν Ευρωπαϊκό τίτλο στο κατευόδιο του σε αυτή τη μεγάλη διοργάνωση.
Η στήλη θα ακολουθήσει όλη τη σειρά και θα υπάρχει ανάλυση σε όσα παιχνίδια χρειαστούν, όσα και να είναι αυτά. Ας ελπίσουμε να δούμε μια πολύ ωραία σειρά με μπάσκετ ανάλογο της ποιότητας των δύο ομάδων!
Ο μεγάλος στόχος είναι ένα διπλό στη Βασκονία! Μετά το νερό θα έχει μπει στο αυλάκι και το ΟΑΚΑ θα παίξει τον δικό του – διαχρονικό – ρόλο!