Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
Ντόμπρος, αντισυμβατικός, αγενής, αυθόρμητος, άδικος, ειλικρινής, ασυμβίβαστος, συγκρουσιακός, απότομος, ψεύτικος, αυθεντικός είναι μερικά από τα επίθετα που μπορεί να δώσει κάποιος στον Νίκο Παππά ανάλογα με τον βαθμό που τον συμπαθεί ή τον αντιπαθεί.
Ποιος όμως ξέρει πραγματικά τον άνθρωπο Νίκο για να τον κρίνει σε τέτοιο βαθμό; Από όλους όσους εκφέρουν άποψη λίγοι έχουν έρθει σε επαφή μαζί του και ελάχιστοι τον έχουν γνωρίσει σε τέτοιο βαθμό που να τους δίνεται το δικαίωμα να μιλήσουν με βεβαιότητα.
Στη ζωή ωστόσο κρινόμαστε από τις συμπεριφορές μας, από αυτά που επιλέγουμε να δείξουμε και τα λόγια που διαλέγουμε για να εκφραστούμε. Αυτό πρέπει να το έχει καλά στο μυαλό του όχι μόνο ο Παππάς αλλά και ο εκάστοτε δημοσιογράφος που δίνει συνέχεια σε αυτή τη σχέση δράσης-αντίδρασης που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες ημέρες.
“Σε κάτι αξιολύπητα ΑΡΔάκια…”
Στη μνημονιακή Ελλάδα του 2017 υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων που είναι καταδικασμένοι να δέχονται τη χειρότερη δυνατή κριτική. Ο κόσμος κουβαλάει μέσα του έναν θυμό και επιλέγει καθημερινά μέσω των σόσιαλ μίντια να τον εκφράσει με άσχημο τρόπο. Πολιτικοί, αστυνομικοί, δικαστές και δημοσιογράφοι είναι στο μυαλό του λαού “βρώμικες φάρες” που λειτουργούν με δόλο, εξυπηρετούν συμφέροντα και αντιτίθενται στη μάζα.
Εδώ λοιπόν συναντάει κανείς το μεγαλύτερο λάθος του Νίκου Παππά. Για έναν άνθρωπο που οι ενέργειες του έχουν δείξει πως υπάρχει μία πλευρά του χαρακτήρα του που αξίζει ΠΟΛΛΑ συγχαρητήρια και ενδιαφέρεται για τον συνάνθρωπο, η συγκεκριμένη γενίκευση δεν ήταν σωστή. Κάθε άλλο, ο γκαρντ του Παναθηναϊκού επέλεξε να βάλει στο ίδιο τσουβάλι τον 25χρονο δημοσιογράφο των 350 ευρώ και το μεγάλο κεφάλι του εκάστοτε σάιτ που ορίζει τις καταστάσεις.
Για μισό λεπτό όμως… Δημοσιογράφοι δεν ήταν αυτοί που αποκάλυψαν την κίνηση με το γήπεδο μπάσκετ στον Κορυδαλλό; Δημοσιογράφοι δεν ήταν αυτοί που έκαναν πρώτη είδηση το τηλεφώνημα στον Χρηστίδη; Δημοσιογράφοι δεν ήταν αυτοί που ανέδειξαν το τατουάζ στο δεξί χέρι κατά του ρατσισμού; Δημοσιογράφοι ήταν αυτοί που έχτισαν ένα μέρος από το σημερινό προφίλ του Παππά.
Ωραίες ενέργειες που σε κάνουν να σφίξεις το χέρι του ανθρώπου Παππά και να του πεις “μπράβο”. Αυτοί οι δημοσιογράφοι λοιπόν δεν άξιζαν το τσουβάλιασμα και τα “γαλλικά” μετά το νικητήριο τρίποντο επί της Φενέρ.
Υπάρχουν στη δημοσιογραφία ΑΡΔάκια;
Η απάντηση είναι απλή: Ναι! Και δυστυχώς το είδαμε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο την εβδομάδα που μας πέρασε όταν συγκεκριμένοι άρθρα προσπάθησαν να βάλλουν κατά του γκαρντ των “πρασίνων” στηριζόμενοι σε ένα κακό παιχνίδι στη Μόσχα.
Κάποιοι μάλιστα το πήγαν ένα βήμα παραπέρα και είπαν, χωρίς όμως να πουν καθαρά, για όλα όσα έγιναν το καλοκαίρι που μας πέρασε στην Εθνική Ομάδα. Γιατί δεν τα είπαν τότε; Αν το έκαναν για να προστατέψουν την Εθνική Ομάδα γιατί δεν τα είπαν αφού τελείωσε το τουρνουά; Επέλεξαν να “τσιμπήσουν” τώρα που κάποιος χτύπησε με δύναμη τη φωλιά.
Στην Ελλάδα υπάρχουν δεκάδες τέτοια παραδείγματα που “πληγώνουν” το επάγγελμα της δημοσιογραφίας είτε αυτό ασχολείται με το αθλητικό, είτε με το πολιτικό, είτε με το οικονομικό ρεπορτάζ. Αποτελούν ωστόσο τη μειοψηφία όσο και αν θέλουν κάποιοι να κρεμάσουν ταμπέλα στους πολλούς για τα λάθη των λίγων.
Αν δεν είσαι ΑΡΔάκι γιατί να ενοχληθείς;
Όταν είδα την περίφημη πλέον φωτογραφία στο instagram με την επίθεση κατά των δημοσιογράφων γέλασα. Η επόμενη κίνηση ήταν να μιλήσω με τον κολλητό μου που είναι Παναθηναϊκός, μεγάλος φαν του Παππά και του instagram. Ιδανικός συνδυασμός στις μέρες μας…
Καταλήξαμε στο εξής συμπέρασμα: Όταν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, όταν ξέρεις πως δεν έχεις λειτουργήσει με τρόπο που να δίνεις δικαίωμα να σε αποκαλέσει κάποιος ΑΡΔάκι γιατί να ενοχληθείς;
Αφήνεις τον χαρακτηρισμό να πειράξει αυτούς που μέσα τους έχουν ερωτηματικά και εσύ απλά συνεχίζεις τη δουλειά σου… Το τέλος της ημέρας θα σε βρει ήρεμο να παρακολουθείς ακόμα μία σελίδα από τη μελλοντική αυτοβιογραφία του Νίκου Παππά. (αλήθεια πόσο ενδιαφέρον θα είχε ένα τέτοιο βιβλίο;)
Έφτασε η ώρα να πέσουν οι τόνοι
Φτάνει κάποια στιγμή στη ζωή που καταλαβαίνεις πως έχεις ξεπεράσει τα όρια. Είναι η ιδανική στιγμή για να πεις “σόρρυ φίλε, λάθος μου…”. Αν ο άλλος είναι σοβαρός άνθρωπος το πιθανότερο είναι να απαντήσει: “Λάθος μου και εμένα, το σταματάμε εδώ…”.
Αυτή η στιγμή έχει φτάσει τόσο για τους δημοσιογράφους όσο και για τον Παππά. Τα ποστ στο instagram, οι κατά καιρούς δηλώσεις και οι βωμολοχίες μετά το νικητήριο τρίποντο πέρασαν πολλάκις το μήνυμα στην αντίθετη πλευρά και η αντίθετη πλευρά με τη σειρά της πέρασε το μήνυμα στον παίκτη.
Παρεμπιπτόντως, πόσο ωραίο είναι να σκοράρει κάποιος ένα από τα μεγαλύτερα σουτ της καριέρας του (μέχρι το επόμενο) και να πηγαίνει στην πλευρά των δημοσιογράφων; Θα ήθελα να δω τον Νίκο Παππά να τρέχει στους οργανωμένους που παραληρούσαν για πάρτι του! Την απάντηση σε αυτούς που αντιπαθεί ή θεωρεί ΑΡΔάκια άλλωστε την είχε μόλις δώσει.
Ο πήχης πρέπει να ανέβει, όχι να πέσει!
Ο Νίκος Παππάς έχει φανατικούς υποστηρικτές, κυρίως Παναθηναϊκούς, και μεγάλους αντιπάλους, κυρίως Ολυμπιακούς. Αμφότεροι ωστόσο παραδέχονται ένα και μόνο πράγμα: Εχει άφθονο ταλέντο το οποίο μπορεί να τον οδηγήσει ΠΟΛΥ ψηλά.
Πριν λίγες ημέρες, ο δημοσιογράφος του VICE τοποθέτησε στην ίδια πρόταση το όνομα του Έλληνα γκαρντ και αυτό του Βασίλη Σπανούλη. Ελάχιστοι παίκτες στην Ευρώπη, πόσο μάλλον στην Ελλάδα, μπορούν να σταθούν σε έναν τέτοιο παραλληλισμό χωρίς να… ζαλιστούν. Ο ίδιος ο έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως δεν είναι εφικτό να φτάσει τον “Kill Bill”. Μπορεί να είναι αλήθεια, μπορεί και όχι.
Οι καριέρες ωστόσο χτίζονται μέσα από δεκάδες λαμπερές βραδιές όπως αυτή απέναντι στην Φενέρ και για να υπάρξει συνέχεια απαιτείται διάρκεια. Όσο συγκρουσιακός χαρακτήρας και αν δείχνει ο Παππάς, αδυνατώ να πιστέψω πως το κίνητρο του ήταν να “απαντήσει” στους δημοσιογράφους, ακόμα και αν ήταν οι πρώτοι που του ήρθαν στο μυαλό όταν πέτυχε το μεγάλο τρίποντο.
Παστίτσιο πράγματι δεν ξέρω να φτιάχνω αλλά τουλάχιστον έχω την μπασκετική γνώση να καταλάβω πως ο Νίκος Παππάς έχει όλα τα υλικά που ζητάει η συνταγή. Αν θα βγει επιτυχημένη ή αν θα καταλήξει στα σκουπίδια θα το αποφασίσει ο ίδιος. Είναι όμως μεγάλο κρίμα να έχεις αυτά που κάποιοι άλλοι θα παρακαλούσαν να έχουν και να μην τα εκμεταλλεύεσαι μέχρι το τέλος.
Στο τέλος της ημέρας…
Στο τέλος της ημέρας σκέφτεσαι πως ο Νίκος Παππάς είναι ένας άνθρωπος που θα είχε ενδιαφέρον να πιεις έναν καφέ μαζί του. Να προσπαθήσεις να καταλάβεις πως γίνεται να σε εξοργίζει την Τρίτη, να σε κάνει να τον συμπαθείς την Τετάρτη, να σου προκαλεί εκνευρισμό την Πέμπτη και την Παρασκευή το βράδυ να είναι το Νο.1 όνομα σε όλα τα σάιτ για ακόμα έναν καλό και κακό λόγο.
Οι αναλύσεις δίνουν και παίρνουν, τα άρθρα γύρω από τον παίκτη του Παναθηναϊκού πληθαίνουν και στο τέλος της ημέρας η σκέψη είναι πάντα η ίδια: Λιγότερα λόγια, περισσότερο μπάσκετ!
Και λίγο Active Member…