Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο προπονητής της Τενερίφη και πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός της “επίσημης αγαπημένης”, αναφέρθηκε, επίσης, στην δουλειά του προπονητή και πόσο δύσκολη είναι, αλλά και στον Κρέσιμιρ Τσόσιτς που τον ενέπνευσε να ακολουθήσει το επάγγελμα του.
Αναλυτικά τι δήλωσε στην “Diario de Avisos”:
Για την αισιοδοξία που διαθέτει ως άνθρωπος και την προπονητική: “Είναι κάτι που υπάρχει σε κάθε άνθρωπο. Εγώ είμαι πολύ αισιόδοξος από την φύση μου, ειδικά όταν οι καταστάσεις είναι περίπλοκες. Αυτό πιστεύω πως πρέπει να κάνει ένας προπονητής. Πρέπει να μεταδίδει την αισιοδοξία σε όλους, όχι μόνο στους παίκτες, αλλά και στον σύλλογο και τους οπαδούς. Ξέρουμε ότι η δουλειά μας είναι δύσκολη πολλές φορές, αλλά χωρίς αισιοδοξία τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα. Η φιγούρα του προπονητή είναι σημαντική. Δεν λέω ότι οι άνθρωποι πρέπει να εκτιμούν τους προπονητές περισσότερο από τους παίκτες, γιατί αυτοί είναι οι αληθινοί πρωταγωνιστές”.
Για τον Τσόσιτς και το κατά πόσο τον ενέπνευσε να γίνει κόουτς: “Είναι ο άνθρωπος στον οποίο χρωστάω τα πάντα. Εξαιτίας του, είμαι τώρα προπονητής. Ως παίκτης, ήμουν ένας “τρελός” γκαρντ, έπαιζα με το ένστικτο και χωρίς να σκέφτομαι πολύ. Εκείνος άλλαξε το πώς σκέφτομαι για το άθλημα. Ήμουν πολύ νέος τότε και κάθε προπόνηση έμοιαζε με βουνό. Έπρεπε να κάνω ο, τι μου ζητά, να μην κάνω λάθη. Τότε άλλαξε η οπτική μου και οι σκέψεις μου για το μπάσκετ. Η καθημερινή δουλειά μαζί του με έκανε να σκέφτομαι το μέλλον μου ως προπονητή”.
Για το NBΑ και αν θα είχε στόχο να προπονήσει εκεί: “Θα το ήθελα. Έχω σταθερά μία σχέση με το μπάσκετ εκεί. Όταν οι κανονισμοί το επέτρεπαν, ήμουν assistant στην ΑΕΚ και scout στους Μπόστον Σέλτικς, επομένως ξέρω προπονητές και τζένεραλ μάνατζερ εκεί. Διατηρώ σχέσεις με κάποιες ομάδες. Θα ήθελα να προπονήσω εκεί, αλλά δεν είναι δική μου απόφαση. Στις ΗΠΑ ξέρουν πως οι μισθοί μας εδώ είναι πολύ υψηλότεροι από αυτόν που μπορούν να προσφέρουν σε ένα μέλος του προπονητικού τιμ εκεί. Εμείς, όταν αποφασίζουμε να πάμε εκεί, πρέπει να ξεχνάμε ο, τι έχουμε συνηθίσει”.