Του Κωνσταντίνου Δημητρίου/ info@eurohoops.net
Το όνομα της Εβίνας Μάλτση έχει γραφτεί με ανεξίτηλα και χρυσά γράμματα στην ιστορία του γυναικείου μπάσκετ στην Ελλάδα. Έχοντας περάσει πάνω από δυόμισι δεκαετίες στο παρκέ, η γεννημένη στη Γουμένισσα του Κιλκίς αθλήτρια έχτισε το δικό της μπασκετικό μύθο, ολοκληρώνοντας μια εκθαμβωτική και αξιοζήλευτη πορεία. Συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Μουντομπάσκετ, Πανευρωπαϊκά, στο WNBA, 214 αγώνες με την Εθνική Γυναικών, 13 χρόνια παρουσίας στο εξωτερικό, αμέτρητες ομαδικές και ατομικές διακρίσεις…
Και αν κάτι δεν άλλαξε μετά από αυτή τη σπουδαία διαδρομή, είναι το πάθος και η αγάπη της για το μπάσκετ και τον αθλητισμό. Ένα πάθος που την οδηγεί στο να συνεχίζει να το υπηρετεί από ένα διαφορετικό ρόλο, αυτόν της προπονήτριας, με σκοπό να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει τη νέα γενιά σε αντίστοιχες ονειρεμένες μπασκετικές πορείες. Η Εβίνα Μάλτση επιλέχθηκε ως η Head Coach για τη δεύτερη χρονιά λειτουργίας της Antetokounbros Academy, της ξεχωριστής ακαδημίας μπάσκετ που εμπνεύστηκαν τα αδέλφια Αντετοκούνμπο και που σκοπό έχει να βοηθήσει νέους αθλητές και προπονητές από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα!
Συναντήσαμε την Εβίνα στο ανοικτό γήπεδο μπάσκετ στην περιοχή των Ελληνορώσων, στο νέο χώρο όπου θα διεξάγονται οι προπονήσεις της Antetokounbros Academy. Αφού μας παρέδωσε μερικά δωρεάν μαθήματα μπάσκετ, η Ελληνίδα αθλήτρια μας μίλησε για όλους και για όλα. Για την παραμυθένια μπασκετική της πορεία, το έπος του ’87 και τους παιδικούς της ήρωες, τις αξίες του αθλητισμού που θέλει να μεταδώσει και φυσικά για την Antetokounbros Academy, το πρωτοποριακό πρόγραμμα που εμπνεύστηκαν τα αδέλφια Αντετοκούνμπο για να δώσουν ευκαιρίες σε παιδιά από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, ένα δωρεάν πρόγραμμα που ξεπερνάει τα όρια του μπάσκετ.
Σε έχουν αποκαλέσει θηλυκό Γκάλη, τοτέμ του γυναικείου μπάσκετ, την καλύτερη Ελληνίδα αθλήτρια όλων των εποχών και πολλά ακόμα. Το σίγουρο είναι ότι αποτελείς ένα σύμβολο. Και ένα πρότυπο για τα νέα κορίτσια που θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Το φανταζόσουν ποτέ όταν ξεκινούσες πως θα μπορούσες να καταφέρεις τόσα πολλά;
Σίγουρα δε μπορούσα να φανταστώ το τέλος αυτού του ταξιδιού. Τα πρώτα μου ερεθίσματα τα πήρα από τα αδέρφια μου, οπότε ήταν οικογενειακή υπόθεση. Από κει και πέρα, δε μπορώ να ξεχάσω μια ανάμνηση που μου έμεινε χαραγμένη, όπως και στο μυαλό όλων μας. Το 1987, σε ηλικία 9 ετών, όταν παρακολουθήσαμε την πορεία της Εθνικής ομάδας μπάσκετ, ήταν ένα μοναδικό συναίσθημα. Δε θα ξεχάσω αυτή την εικόνα, τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα υπόλοιπα παιδιά να σηκώνουν το κύπελλο και να αισθάνομαι ότι θέλω να τους μοιάσω. Με την παιδική αθωότητα που με διακατείχε, έβλεπα τους παιδικούς μου ήρωες με πολύ μεγάλο θαυμασμό και δέος και ήθελα να ζήσω και εγώ κάτι παρόμοιο.
Ονειρευόμουν από μικρή το ταξίδι στην Αμερική, αλλά δεν πίστευα πως θα τα καταφέρω. Νομίζω, ξεπέρασα τις προσδοκίες μου, ίσως και όχι, δε θυμάμαι ακριβώς ποιος ήταν ο στόχος μου όταν ξεκίνησα, αλλά το σίγουρο είναι ότι κατάφερα να πραγματοποιήσω πολλά από τα όνειρά μου και αυτό με κάνει ιδιαίτερα ευτυχισμένη.
Όταν θέτεις τόσο υψηλούς στόχους, ειδικά με βάση τα ελληνικά δεδομένα και πρότυπα, φαντάζομαι θα υπάρχουν και δυσκολίες και στιγμές αμφισβήτησης. Είχες τέτοιες στιγμές; Και αν ναι, πως τις ξεπέρασες;
Οι στόχοι ξεκινάνε από εσένα απέναντι στον εαυτό σου. Στόχος κάθε φορά είναι να γίνεσαι καλύτερος, εσύ για εσένα και εσύ σε σχέση με εσένα. Το καλύτερο που μου συνέβη σε όλη αυτή την πορεία είναι που άφησα τα πρότυπά μου να με τραβήξουν. Η αμφισβήτηση ήταν κάτι που είχα να αντιμετωπίσω καθημερινά, γιατί ζούμε στην Ελλάδα και το να είσαι γυναίκα ή ένα μικρό κοριτσάκι που θέλει να ασχοληθεί με ένα άθλημα που έχει θεωρηθεί ως ανδροκρατούμενο δεν ήταν πολύ εύκολο. Όπως και το γεγονός ότι προέρχομαι από ένα μικρό επαρχιακό μέρος δημιούργησε μεγάλη αμφισβήτηση στο πρόσωπό μου. Αλλά, είναι κλεμμένο αυτό που θα πω, μέσα από την αμφισβήτηση βρίσκεις κίνητρο για να γίνεις καλύτερος. Και χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους με αμφισβήτησαν γιατί με ώθησαν να γίνω καλύτερη.
Ποια στιγμή θα ξεχώριζες από την πορεία σου;
Ήμουν ιδιαίτερα τυχερή που μπόρεσα να βιώσω τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έστω και σαν διοργανώτρια χώρα. Θεωρώ ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός, οπότε αυτό χαράχτηκε πολύ βαθιά στη μνήμη μου το 2004. Κάθε συμμετοχή με την Εθνική ομάδα για μένα ήταν πολύ σημαντική και το μεγαλύτερο κίνητρο για να συνεχίσω να δουλεύω και να βελτιώνομαι. Ειλικρινά όμως νιώθω ευγνώμων για όλες τις στιγμές της καριέρας μου, καλές και κακές.
Πόσο δύσκολο είναι για ένα νέο κορίτσι να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπάσκετ; Διακρίνεις διαφορές στις τωρινές συνθήκες σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες;
Σε σχέση με το παρελθόν τα παιδιά σήμερα έχουν περισσότερες εικόνες, έχουν περισσότερη πληροφορία στα χέρια τους και περισσότερα μέσα για να ακολουθήσουν το δρόμο που θα τους οδηγήσει σε ένα καλύτερο επίπεδο. Παράλληλα όμως, ο τρόπος που έχει αλλάξει η δομή στην εκπαίδευση, δε βοηθάει αυτά τα παιδιά να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο μετά τα 17. Θα ήταν πολύ ευχάριστο για όλους να υπάρξει ένας συνδυασμός που να προσφέρει στους νέους σπουδές και αθλητισμό ταυτόχρονα.
Το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα δεν είναι επαγγελματικό, αλλά αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο για τα παιδιά, αν θελήσουν να ασχοληθούν. Ο αθλητισμός είναι μια διέξοδος και θα θέλαμε να βλέπουμε περισσότερα παιδιά να στρέφονται σε αυτή την κατεύθυνση. Το παιδί σήμερα έχει ξεχάσει να παίζει, και ο αθλητισμός είναι το πρώτο κομμάτι που μπορεί να το φέρει πιο κοντά στη φύση του. Τα παιδιά πρέπει να μένουν παιδιά και να απολαμβάνουν το παιχνίδι.
Μιλώντας για μπασκετικές ιστορίες, νομίζω οφείλουμε να σταθούμε και σε αυτή του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Η ιστορία του Γιάννη που έκανε το όνειρο του πραγματικότητα και κατάφερε να φτάσει από αυτές εδώ τις γειτονιές στο να γίνει ο MVP του NBA είναι συγκλονιστική. Πως σου φαίνεται η διαδρομή του;
Εμένα η ιστορία του Γιάννη μου φαίνεται σαν ένα μαγικό παραμύθι με αίσιο τέλος. Νομίζω ότι είναι το πιο χειροπιαστό παράδειγμα που μπορούμε να δείχνουμε στα παιδιά, θέλοντας να τους μεταδώσουμε την ελπίδα για την πραγματοποίηση του ονείρου. Γιατί το μπάσκετ, πέρα από όλα αυτά που μπορεί να προσφέρει είναι και μια διέξοδος, διαφορετική για τον καθένα. Η ιστορία του Γιάννη και το πως βρήκε μέσα από ένα παιχνίδι τρόπο να επιβιώσει και να βοηθήσει την οικογένειά του να βγει από μια δύσκολη κατάσταση, είναι το μεγαλύτερο μάθημα που μπορούμε να πάρουμε όλοι.
Η Antetokounbros Academy είναι ένα εγχείρημα που ξεπερνάει τα όρια του μπάσκετ. Μέσα από την Antetokounbros Academy, οι αδελφοί Αντετοκούνμπο θέλουν να προσφέρουν στα νέα παιδιά τις ευκαιρίες που οι ίδιοι δεν είχαν όταν ήταν νεότεροι. Και πιο συγκεκριμένα, σε παιδιά από μη προνομιούχες κοινωνικές ομάδες. Πως αισθάνεσαι που θα είσαι μέλος αυτού του project ως Επικεφαλής Προπονήτρια;
Για μένα το μπάσκετ είναι τρόπος σκέψης, τρόπος ζωής. Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσω αυτή τη σχέση και να δώσω πίσω όλα αυτά που πήρα από το μπάσκετ, είναι να μεταδώσω στο χώρο όλα αυτά που είδα, έζησα, γνώρισα και έμαθα μέσα από την πορεία μου. Αυτή είναι μια ηθική υποχρέωση που νιώθω, αλλά και κάτι που αισθάνομαι πως με γεμίζει. Είναι μεγάλη μου τιμή που θα συμμετέχω σε αυτή την ομάδα, όλο αυτό το project είναι μια αναβίωση της ιστορίας του Γιάννη, που είναι παράδειγμα προς όλους, σε όλους τους τομείς της ζωής. Είναι εξαιρετικό αυτό που γίνεται, το να δίνεται η ευκαιρία σε παιδιά από ευπαθείς ομάδες να βρουν τη διέξοδό τους, να κάνουν τα δικά τους όνειρα και να τα υλοποιήσουν.
Ποιες αξίες και ποια μηνύματα θεωρείς πως μπορεί να περάσει ένα τόσο πρωτότυπο project όπως η AntetokounBros Academy;
Ο αθλητισμός για μένα είναι πολιτισμός, είναι κουλτούρα. Είναι εφάμιλλος πυλώνας της εκπαίδευσης και θα έπρεπε έτσι να εισάγεται και να προσφέρεται στην κοινωνία. Οι αξίες που μεταδίδει ο αθλητισμός και όλα αυτά τα εργαλεία που σου δίνει, όπως η συνεργασία, το να αγωνίζεσαι με κανόνες, η πειθαρχεία, ο ορισμός ενός στόχου και ο τρόπος επίτευξής του. Όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά εφόδια για τον κάθε άνθρωπο.
Τα παιδιά που έρχονται από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες χρειάζονται και ψυχολογική υποστήριξη, όπως ο κάθε άνθρωπος. Το εγχείρημα της AntetokounBros Academy είναι πολύ σημαντικό. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται ο καθένας μας είναι η αποδοχή και το να δημιουργήσεις συνθήκες που θα βοηθήσουν τα παιδιά να ενταχθούν στο σύνολο.
Οι Έλληνες δεν ήμασταν ποτέ ρατσιστές. Θεωρώ ότι έχουν έρθει έτσι οι καταστάσεις τελευταία που το κλίμα έχει πυροδοτηθεί, αλλά κατά βάση είμαστε και φιλεύσπλαχνοι και φιλάνθρωποι. Σίγουρα αυτές οι δράσεις μπορούν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και όλοι πρέπει να αντιμετωπιζόμαστε ως ίσοι ανεξαρτήτου χρώματος, προέλευσης και φύλου. Πολλές φορές θα πρέπει να βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση κάποιου άλλου. Δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Το διαφορετικό και η αλλαγές μας φοβίζουν, γιατί κανείς δε θέλει να βγαίνει έξω από τη ζώνη άνεσής του. Αλλά ζούμε σε μια εποχή που η πολυπολιτισμικότητα είναι κομμάτι της χώρας μας, αυτά τα παιδιά ζούνε εδώ και πρέπει κάποια στιγμή να ενταχθούν στην κοινωνία. Όπως και αυτά κάνουν ένα πρώτο βήμα να έρθουν σε επαφή με τους υπόλοιπους, έτσι και οι υπόλοιποι πρέπει να κάνουν ένα βήμα για να έρθουν κοντά σε αυτά τα παιδιά και να τα αγκαλιάσουν.
AntetokounBros Academy
Τα αδέρφια Αντετοκούνμπο ενεργοποιούν τη δύναμη του αθλητισμού μέσα από το πρωτοποριακό πρόγραμμα AntetokounBros Academy σε συνεργασία με τη Nike, το Ίδρυμα Ωνάση και τον Οργανισμό Eurohoops. 100 νέοι αθλητές και 12 προπονητές από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες θα έχουν την ευκαιρία να αλλάξουν τη ζωή τους χάρη στην AntetokounBros Academy. Μάθετε περισσότερα στο antetokounbrosacademy.net