Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Αναλυτικά τι είπε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στην εκπομπή “Pick ‘n’ Roll” της “Cosmote TV”:
Για τα αδέλφια του, Κώστα και Άλεξ: “Βελτιώνονται και οι δύο. Ο Κώστας το καλοκαίρι δούλεψε σκληρά και το πήρε σοβαρά. Είχαμε μια απογοήτευση πέρυσι, δεν μπορούσε να παίξει στο Dayton. Ο Κώστας δεν έχει ταβάνι. Και ο Άλεξ μας βλέπει που το έχουμε πάρει σοβαρά. Πιο πολύ άγχος έχουν να πουν το όνομα, παρά να το σηκώσουν. Δεν έχουν άγχος, το διασκεδάζουν. Θα κάνουν τα βήματα που χρειάζεται”.
Για το δεύτερο όνομά του, το Ούγκο: “Ναι, με λένε Ούγκο. Γιάννης Ούγκο Αντετοκούνμπο το έχω στην ταυτότητα. Ο Καμπερίδης με λέει έτσι και οι συμπαίκτες μου. Και ο Έκπε Ούντοχ με έλεγε έτσι. Το Ούγκο είναι ένα σπάνιο πουλί στην Νιγηρία, το φωνάζουν Ούγκο”.
Για το Νο. 34 και πώς το επέλεξε: “Το Νο. 34 το διάλεξα επειδή η μητέρα μου γεννήθηκε το 1964 και ο πατέρας μου το 1963. Οπότε πήρα το 3 και το 4”.
Για την Ελλάδα και πως νιώθει γι’ αυτήν: “Αυτό που μπορεί να δει ο κόσμος είναι ότι πάντα εκπροσωπούμε την Ελλάδα. Και ο Θανάσης που είναι στην Ισπανία και εγώ στην Αμερική. Μεγαλώσαμε εδώ, πήγαμε σχολείο εδώ. Πάντα θα είναι μαζί μας η Ελλάδα και θα την εκπροσωπούμε”.
Για το ότι δεν υπέγραψε πάνω στην ελληνική σημαία στη Νέα Υόρκη: “Αυτό είναι κάτι που μου είχε πει ο Θανάσης. Ήμασταν στο “Antetokounbros” πέρυσι και μας το ζήτησε κόσμος. Μου είχε πει ο Θανάσης ότι δεν το κάνουμε, γι’ αυτό το είπα. Την σημαία την τιμάμε”.
Για την σκληρή δουλειά που κάνει: “Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι με την σκληρή δουλειά ανταμείβεσαι. Εγώ ξέρω τι έκανα εγώ, ο προπονητής μου και ο Θανάσης πίσω από τις κουρτίνες. Δώσαμε έμφαση στο να γίνουμε καλύτεροι το προηγούμενο καλοκαίρι. Ύστερα από κάθε ματς που δεν παίζουμε καλά ως ομάδα ή δεν παίζω εγώ καλά, πηγαίνω και κάνω σουτ. Το γήπεδο είναι ένα μέρος που με βοηθά να ηρεμώ. Είμαι ανταγωνιστικός και αν πάω σπίτι θα σκέφτομαι μόνο το παιχνίδι. Μπορεί να είμαι εκνευρισμένος με τον Άλεξ ή την κοπέλα μου ή να κοιμηθώ στις 5 το πρωί, ενώ έχουμε στις 8 προπόνηση”.
Για το βράδυ που είχε μείνει στους εννέα πόντους κόντρα στους Ουόριορς και αν τον ανάγκασε ο Γκριν: “Δεν με άφησε ο Ντρέιμοντ Γκριν στους 9π. Έγω άφησα τον εαυτό μου. Προσπαθούσα να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου να βρουν ρυθμό. Ήξερα ότι με ένα “μπραφ” θα βρω ρυθμό όποτε θέλω, αλλά δεν έκανα το “μπραφ”. Δεν ήταν ο Γκριν, όλοι με μάρκαραν. Με μάρκαραν τρία άτομα”.
Για το γεγονός ότι τον θέλουν στους Ουόριορς οι φίλοι της ομάδας του Οκλαντ: “Δεν ξέρω αν θα πήγαινα. Έχουν τον Ντουράντ, τον Κάρι, τον Γκριν, τον Τόμπσον. Είναι κολακευτικό, αλλά είναι υπερομάδα”.
Για την πρώτη χρονιά του Θανάση στην Ισπανία και την Ανδόρρα: “Είμαι πολύ περήφανος για τον Θανάση, έκανε ένα βήμα μόνος του. Αποφάσισε να πάει στην Ανδόρα, πίστευα ότι θα του κάνει καλό και του έκανε. Τον βοήθησαν τα ματς στην Ισπανία. Είναι άλλο να παίζεις στο NBDL και άλλο απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης στα πλέι οφ. Το πιο σημαντικό είναι ότι έγινε καλύτερος παίκτης. Έκανε μια τρομερή χρονιά και μπράβο του”.
Για το αν έχει σκεφτεί τι θα είχε μπορούσε να είχε συμβεί διαφορετικά: “Δεν θα άλλαζε κάτι. Μου δόθηκε μια ευκαιρία από νωρίς να πάω στο ΝΒΑ. Αλλά δεν θα άλλαζε κάτι στον χαρακτήρα μου. Ξέρω πώς είμαι ως άνθρωπος και πόση δουλειά θα κάνω καθημερινά για να γίνω καλύτερος”.
Για το αν θα έπαιζε το ίδιο στην Ευρώπη: “Γιατί όχι; Μπορεί σε κάποιες ομάδες το μπάσκετ να είναι πιο αργό. Σε άλλες, όπως είναι η Ανδόρα, παίζουν γρήγορο μπάσκετ. Θα πήγαινα σε ομάδα που θα ταίριαζα καλύτερα. Δεν πιστεύω πως αν φύγω από το ΝΒΑ και έρθω στην Ευρώπη δεν θα είμαι το ίδιο πρόβλημα. θα είμαι μεγαλύτερο πρόβλημα. Όταν έπαιξα με τον Ούντοχ, εκείνος δεν έπαιζε στην ομάδα. Ήρθε στην Ευρώπη και βγήκε MVP. Δεν πιστεύω πως δεν θα ήμουν πρόβλημα να ερχόμουν εδώ. Καταλαβαίνω πως εδώ στην Ευρώπη είναι τελείως διαφορετικό το μπάσκετ, πρέπει να μπορείς να σουτάρεις”.
Για τις βολές: “Ούτε εγώ τις έβαζα στα πλέι οφ…”.
Για το σουτ του: “Δεν το σκέφτομαι καν. Είμαι γεννημένος σουτέρ. Το δουλεύω κάθε μέρα. Χθες έφυγα από το γήπεδο στις 23:30. Πήγα στο γήπεδο στις 09:00, στου Ζωγράφου, έβαλα 300 σουτ. Έκανα τις δουλειές μου, γύρισα, έβαλα πάλι 300. Δεν με τσαντίζει. Και σουτέρ να ήμουν πάλι το ίδιο θα κάνω. Και πέντε να βάλω… Κύριε Βασίλη, πείτε στον Γκριν τι να μου δώσει… Βάζω 5/5. Τι θα μου δώσει μετά; Το σουτ πάλι. Δεν αλλάζει κάτι”.
Για το NBA Vote για το All Star: “Δεν ψήφισα τον εαυτό μου. Δεν έκανα ούτε ένα ποστ”.
Για τα ρεκόρ του στο ΝΒΑ φέτος και τι τον έκανε πιο ευτυχισμένο: “Η μέρα που μπήκαμε στα πλέι οφ. Όταν γυρίσαμε από την Φιλαδέλφεια. Αυτή η βραδιά ήταν. Ήμασταν πολύ κοντά στην Ανατολή. Όταν μπήκαμε στα πλέι οφ πήρα μια ανάσα. Έφυγε το άγχος και μετά θέλαμε να παίξουμε στα πλέι οφ”.
Για το άγχος του όταν βλέπει τον Θανάση αγωνιζόμενο: “Όταν βλέπω τον Θανάση να παίζει αγχώνομαι πάρα πολύ, γιατί δεν είναι στα χέρια μου”.
Για το έπος του 1987 και αν έχει συναντήσει κάποιον εκ των πρωταγωνιστών του έπους: “Έχω συναντήσει τον κόουτς Γιαννάκη, τον Φασούλα…”.
Για το αν έχει συναντήσει τον Νίκο Γκάλη, αλλά και την είσοδο του “γκάνγκστερ” στο Hall Of Fame: “Τον Γκάλη από κοντά όχι. Είναι μεγάλη τιμή ότι θα μπει στο Hall Of Fame, χωρίς να έχει παίξει στο ΝΒΑ”.
Για τους στόχους του: “Μου έκαναν μία ερώτηση πριν από λίγο καιρό, πού θα ήθελα να είμαι σε 5-6 χρόνια. Τους είπα αυτό που είπε ο Γιαννάκης. Να είμαι ένας ώριμος παίκτης, ηγέτης, που θα κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους. Θέλω να έχω 12-15 άτομα από πίσω μου, στρατιώτες, που ακολουθούν κάθε βήμα μου. Ξέρω ότι θα βελτιώνομαι ως παίκτης, θέλω να βελτιωθώ και ως συμπαίκτης. Όχι μόνο στην Εθνική, αλλά και στο ΝΒΑ”.
Για το τι κάνει ως ηγέτης κατά τη διάρκεια των αγώνων: “Προσπαθώ να είμαι χαμηλών τόνων. Κάποιες φορές είναι δύσκολο να πάω στον Τζέισον Τέρι, που είναι 39 ετών και να του πω: “Κάνε αυτό”. Πρέπει να ξέρουν όμως ότι είσαι εκεί. Για παράδειγμα, πριν το ματς πηγαίνω και ξέρω ποιος δεν έχει παίξει καλά. Του λέω ότι τον χρειάζομαι. Τον ανεβάζει αυτό. Λέει: “ώπα, πρέπει να παίξω τώρα”.
Για τους βετεράνους των Μπακς: “Και οι βετεράνοι προς το τέλος της χρονιάς με άκουγαν ακόμα περισσότερο. Πρέπει να υπάρχουν κάποιες φωνές και κάποιοι ηγέτης. Αποδέχθηκαν ποιοι είναι αυτοί και ποιους ακολουθούν. Με έπαιρνε τηλέφωνο και ο Τζέισον Κιντ, μου έλεγε ότι θα μου μάθε πώς να είμαι ηγέτης. Στο ΝΒΑ σε παίρνει τηλέφωνο ο προπονητής σου ή τον παίρνεις εσύ. Το έκανα συχνά αυτό. Είναι τρομερός ο Κιντ. Ξέρει πώς νιώθεις, καταλαβαίνει. Έχει παίξει και το σέβεσαι. Αν σου πει κάτι εκείνος, το δέχεσαι πιο εύκολα”.
Για τα… μονά με τον Θανάση: “Παίζαμε, παίζαμε. Δεν βάλαμε ποτέ στοίχημα”.
Για τον Ντόντσιτς: “Τον είδα να παίζει από κοντά. Συγκρίνω τους παίκτες με τα αδέλφια μου, γιατί έχω μικρότερα αδέλφια. Σουτάρει καλά, διαβάζει το παιχνίδι πολύ καλά, ντριμπλάρει καλά, το κορμί του είναι έτοιμο, είναι άντρας. Τι μπορεί να βελτιώσει; Πόσο ακόμα μπορεί να πάει; Αυτό σκέφτομαι”.
Για το ταβάνι του: “Πιστεύω ότι μπορώ να γίνω ακόμα καλύτερος. Δεν έχω φτάσει ακόμα το ταβάνι μου. Δεν το λέω απλά για να το πω. Μπορώ να γίνω καλύτερος σουτέρ, να ντριμπλάρω καλύτερα, να φτιάξω το κορμί μου και τα πόδια μου, να διαβάζω καλύτερα το παιχνίδι μου όσο μεγαλώνω και ωριμάζω. Δεν έχω φτάσει το ταβάνι μου”.
Για ένα περίεργο περιστατικό που του έχει μείνει σε προπόνηση: “Είχα κάνει τη δεύτερη χρονιά στο ΝΒΑ… Χάνω το καλάθι, με σπρώχνει κάτω ο αντίπαλος και φεύγω κάτι. Αλλά μου έδωσαν πίσω την μπάλα. Σηκώθηκα, πήγα να την καρφώσω και την κάρφωσα, πήγα να τους κάνω πλάκα”.
Για το buzzer beater με τους Νικς στη Νέα Υόρκη: “Είναι το όνειρο ενός παίκτη. Το συζητούσαμε μια εβδομάδα πιο πριν. Είχα χάσει ένα σουτ με τους Ντάλας. Μου έλεγαν ότι θα παίξω τόσα πολλά χρόνια και σε τόσες καταστάσεις, που κάποια θα μπουν. Μια εβδομάδα μετά το έβαλα”.
Για τους ανθρώπους των Μπακς που είναι μαζί του: “Με τον Σουίνι κάνουμε προπόνηση. Ο άλλος θα μας βοηθήσει στο “Antetokounbros” και θα μας βοηθήσει και στα social media”.
Για την κοπέλα του: “Δεν την ξέρω. Πλάκα κάνω. Είναι νωρίς… Πάμε στο μπάσκετ”.
Για το αν νιώθει πιο ωραία για μια τάπα ή ένα κάρφωμα: “Είναι οι καταστάσεις, τι είναι πιο σημαντικό. Αν το ματς είναι ντέρμπι, ισοπαλία, θα με φτιάξει πιο πολύ η τάπα. Είναι οι καταστάσεις…”
Για τον πρώτο τελικό του ελληνικού πρωταθλήματος: “Ήταν ένα καλό παιχνίδι. Όπως είπε ο Βαγγέλης ο Ολυμπιακός πήρε το ματς, αλλά θα μπορούσε να παίξει καλύτερα. Ο Παναθηναϊκός ήταν συγκεντρωμένος, θα μπορούσε να νικήσει”.
Για την ομάδα που υποστηρίζει στην Ελλάδα: “Φιλαθλητικός Ζωγράφου”.
Για το αν θα πήγαινε για 15 μέρες στους Καβαλίερς ή στους Ουόριορς: “Στους “Καβς“, για να ζήσω τον Λεμπρόν. Να δω τι κάνει, να μάθω όσα περισσότερα μπορώ. Ο στόχος μου ως παίκτης είναι πιο κοντά στον Λεμπρόν. Είναι σχολείο, το βλέπεις στον τρόπο που παίζει”.
Για το αν νιώθει ότι τον βλέπουν ανταγωνιστικά άλλοι NBAers: “Αντίπαλοι είναι, δεν νομίζω να αισθάνονται άνετα. Δεν τους κάνω εγώ να αισθάνονται άνετα. Στο All Star Game όλοι με δέχθηκαν. Την πρώτη χορνιά δεν με έπαιρναν στα σοβαρά, με υπήρχε ανταγωνισμός. Μετά ίσως υπάρχουν παίκτες που με ψιλοφοβούνται στην λίγκα. Μπαίνω στο γήπεδο να τους φάω”.
Για τον παίκτη που δεν του αρέσει να παίζει αντίπαλος: “Ο Μπέβερλι. Τρομερό παιδί, αλλά μέσα στο γήπεδο δεν αντέχεται”.
Για τον MVP της φετινής σεζόν: “Για εμένα είναι ο Ουέστμπρουκ”.
Για το πόσο μοιάζει με τον Θανάση: “Ο Θανάσης είναι πιο κοινωνικός, πιο ήρεμος. Εγώ στο γήπεδο είμαι ήρεμος, αλλά ως χαρακτήρας δεν είμαι και τόσο”.
Για το αν αγχώθηκε από τα 100 εκατομμύρια δολάρια του νέου συμβολαίου του: “Όχι, καθόλου. Ξέρω ότι έχω μια οικογένεια από πίσω μου. Πάντα με φροντίζει και θα βλέπει αν παραμένει σεμνός και ταπεινός. Δεν με άγχωσε, δεν αλλάζει κάτι. Τώρα έχω μια ασφάλεια για εμένα και την οικογένειά μου. Ξέρω ότι μπορώ να τους φροντίζω πάντα”.
Για το σώμα του: “Δεν ξέρω αν έχει αλλάξει το κορμί μου. Φαίνεται; Αυτό γίνεται όσο μεγαλώνω. Μεγαλώνει και το κορμί μου. Είμαι 22 χρόνων. Όσο μεγαλώνω θα μεγαλώνει και το κορμί μου. Νομίζω έχω 4% λίπος, τίποτα…”.
Για την Εθνική Ομάδα το καλοκαίρι: “Προσωπικά θέλω να συγκεντρωθώ καθημερινά, να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Αν είμαι υγιής και όλα είναι καλά, να είμαι έτοιμος τότε. Θα κάνω το καλύτερο δυνατό για να είμαι έτοιμος τότε”.
Για την θέλησή του να πάρει μετάλλιο με την Εθνική: “Πίσω από ένα μετάλλιο είναι ένα έθνος, όλοι οι Έλληνες. Το παίρνουμε όλοι, το χαιρόμαστε όλοι. Το 2004 τι έγινε;”.