Της Νίκης Μπάκουλη/ bakouli@eurohoops.net
Αν κοιτάξεις τον χάρτη, θα βρεις την Καρσιγιάκα στην Σμύρνη και πιο συγκεκριμένα στη βόρεια και στην ανατολική ακτογραμμή στην άκρη του κόλπου της. Θα δεις ότι είναι ένα ιδανικό μέρος για να ζήσεις και να εργαστείς. Και με θέα στη θάλασσα που μπορεί να φυσήξει το μυαλό σου, μπορείς να χειριστείς τα πράγματα πάντα με έναν καλύτερο, πιο … καθαρό, τρόπο.
Ίσως αυτός να είναι ένας από τους λόγους που η Πινάρ Καρσιγιάκα, ένα από τα πιο παλιά κλαμπ στην Τουρκία (ιδρύθηκε 1 Νοεμβρίου 1912) βρίσκεται στη δεύτερη θέση της TBL. Μέχρι στιγμής, η Καρσιγιάκα έχει κερδίσει δυο φορές την Μπεσίκτας, τη Φενέρ και τη Γαλατασαράι και τώρα παίζει με την Φενέρμπαχτσε στην Πόλη. Στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έχει φθάσει τα πλέι-οφ του Eurochallenge και δεν σκοπεύει να σταματήσει εκεί. Τώρα οι απαιτήσεις της έχουν μεγαλώσει και θέλει να καταφέρουν όλο και περισσότερα.
Πριν εξηγήσουμε τους λόγους της επιτυχίας, πρέπει να θυμίσουμε ότι η Κατσιγιάκα είναι ένα μπασκετικός σύλλογος με μεγάλη παράδοση και στο να διαλέγει ξένους παίκτες. Ο Χέρνι Ντόμερκαρτ πήγε εκεί από το NCAA και ο Γκάρι Νιλ, ο οποίος τώρα παίζει στους Σαν Αντόνιο Σπερς, πήρε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο από την Καρσιγιάκα.
Ενας αληθινά πολύ καλός λόγος για την επιτυχία της Καρσιγιάκα είναι η Πινάρ, ο χορηγός του συλλόγου στο μπάσκετ από το 1998. Και το σημαντικό είναι ότι η συγκεκριμένη δίνει σταθερότητα στον μπασκετικό σύλλογο. Η Πινάρ (που σημαίνει: «πηγή του νερού») είναι το μεγαλύτερο κατασκευαστικό γαλακτοκομικών προϊόντων στην Τουρκία: έχει το 24% των πωλήσεων στην χώρα στα γαλακτοκομικά προϊόντα και παράλληλα εξάγουν σε 25 χώρες. Επίσης διανέμουν τυποποιημένο κρέας και φυσικά με έναν τέτοιο κύκλο εργασιών επιτρέπουν στην Καρσιγιάκα να επικεντρωθεί στο μπάσκετ, χωρίς να έχει ανησυχία για ευρώ.
Ο προϋπολογισμός τους βρίσκεται μεταξύ των 3 έως 3,5 εκ. ευρώ και η διοίκηση γνωρίζει πώς να τα χρησιμοποιήσουν με σύνεση. Αλλος ένας καλός λόγος για την επιτυχία της Καρσιγιάκα είναι ο Ουφούκ Σαρίτσα! Ο θρυλικός παίκτης της Εφές (ήταν μέλος της ομάδας που πήρε το Κύπελλο Κόρατς το 1996, ενώ έφθασε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και έπαιξε μαζί με τους Τούρκογλου, Ονάν και Μπεσόκ), Ούλκερσπορ, Πινάρ Καρσιγιάκα, Νταρουσαφάκα και Μπεσίκτας και παράλληλα ένα σημαντικό πρώην μέλος της Εθνικής Τουρκίας, υπέγραψε συμβόλαιο δυο χρόνων με την ομάδα στις 17 Ιουλίου 2012, ως πρώτος προπονητής. Επέλεξε να συνδυάσει τη νεαρή ηλικία και την εμπειρία (ο Εβρέν Μπούκερ και ο Κανέρ Τοπάλογλου ήταν παίκτες της Γαλατασαράι, ο Μπορά Χουν Πακούν αγωνιζόταν στην Εφές, ο Καν Μαξίμ Μουτάφ έπαιξε για τη Φενέρ και ο Γιουμίτ Σονκόλ είχε στο βιογραφικό του πέντε διαφορετικές τουρκικές ομάδες) μαζί με την ποιότητα των ξένων (Τζον Ντίμπλερ από τον Πανιώνιο, Μπόμπι Ντίξον από τη Βιλερμπάν και Ουίλ Τόμας, του οποίου η τελευταία ευρωπαϊκή του εμπειρία ήταν στην Αρμια της Γεωργία και επίσης έχει την γεωργιανή υπηκοότητα).
Ενας τρίτος παράγοντας ο οποίος βοηθάει στην επιτυχία είναι οι οπαδοί. Εχουν το είδους των οπαδών που ξέρουν τι να κάνουν αυτό: να υποστηρίζουν την ομάδα που αγαπούν, χωρίς να δίνουν σημασία στα αποτελέσματα. Δε χρειάζονται ένα λόγο για να πάνε στην Καρσιγιάκα Αρένα. Πάνε έτσι κι αλλιώς, να δουν την ομάδα τους ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Η χωρητικότητα των 5000 θέσεων πολλές φορές δεν είναι αρκετή για όλους και παράλληλα σπάνια δημιουργούν προβλήματα.