Του Άρη Μπάρκα
Ο κόουτς της Μακάμπι Ντέιβιντ Μπλατ προσπάθησε να είναι ευγενικός μετά το ματς: “Οι λεπτομέρειες έκριναν τον νικητή και επίσης ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο οποίος είναι η… Νέμεσις μου! Μου αρέσει σαν άνθρωπος, αλλά δεν θέλω να τον ξαναδώ μπροστά μου στο μέλλον. Είναι μεγάλος παίκτης. Ηταν ο MVP του 2011 και μπορεί να πάρει ξανά τον τίτλο”.
Και η αλήθεια είναι ότι ο Διαμαντίδης με 25 πόντους και 4/5 βολές στα τελευταία δευτερόλεπτα ήταν ο παίκτης που έκανε τη δουλειά για τον Παναθηναϊκό. Οι πρωταθλητές επικράτησαν της Μακάμπι Τελ Αβίβ 86-85 (3-2) και θα πάνε στην Κωσταντινούπολη να υπερασπιστούν τον τίτλο τους στο φάιναλ φορ. Ο Διαμαντίδης είναι επίσης ο MVP του πέμπτου προημιτελικού της Ευρωλίγκας, κάτι που δεν είναι είδηση. Το παιχνίδι της Πέμπτης στο ΟΑΚΑ ήταν ο μόνος πέμπτος προημιτελικός στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας και ο Διαμαντίδης, όταν έπρεπε, πήρε την κατάσταση στα χέρια του.
Όπως είπε και ο κόουτς Ζέλικο Ομπράντοβιτς: “Ηταν ένα πολύ ειδικό παιχνίδι. Είχα αυτή την αίσθηση από το πρώτο λεπτό. Στο τέλος ήταν θέμα λεπτομερειών, αλλά νομίζω ότι επιβληθήκαμε. Συγχαρητήρια στη Μακάμπι, γιατί είναι μια μεγάλη ομάδα και πάλεψε μέχρι το τέλος. Τη σέβομαι και μου αρέσει να την έχω αντίπαλο. Είχαμε, όπως ξέρετε, ένα δύσκολο καλοκαίρι. Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε ενωμένη την ομάδα και να που φτάσαμε πάλι στο φάιναλ φορ. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει το προσεχές καλοκαίρι, αλλά οι παίκτες μου συνεχίζουν να παλεύουν. Για να είμαι ειλικρινής, το υπάρχον επίπεδο της ομάδας δεν θα είναι αρκετό για να υπερασπιστούμε τον τίτλο μας. Χρειαζόμαστε περισσότερους ετοιμοπόλεμους παίκτες για να βοηθήσουν την ομάδα και αυτός θα είναι ο στόχος μου για τον επόμενο μήνα”.
Το τέλος της συνέντευξης Τύπου, όμως, ήταν κάπως πικρό. “Είναι τιμή μας που παίξαμε μπροστά από ένα τέτοιο κοινό”, είπε ο Μπλατ, αλλά στον Ομπράντοβιτς δεν άρεσε η εισβολή κάποιων οπαδών του Παναθηναϊκού – όπως είχε συμβεί και την περασμένη εβδομάδα με οπαδούς του Ολυμπιακού κόντρα στη Σιένα – στο παρκέ για να πανηγυρίσουν: “Είμαι χαρούμενος για τους οπαδούς μας, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί μπήκαν στο γήπεδο μετά το τέλος του αγώνα. Κάθε χρόνο συμβαίνει το ίδιο. Καταλαβαίνω την χαρά τους, αλλά η θέση τους είναι στις εξέδρες. Γιατί δεν μας αφήνουν να πανηγυρίσουμε, έστω μια φορά? Μετά από αυτό το γεγονός, αρχίζω να σκέφτομαι το μέλλον μου στην Ελλάδα. Τους ρώτησα “τι κάνετε? Θέλετε να γίνουμε σαν το ποδόσφαιρο?” Δεν το αντέχω πλέον. Είμαι εκνευρισμένος και ίσως αυτό θα με βοηθήσει να αποφασίσω αν θα αφήσω την ομάδα”.