Του Αρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Είναι απίστευτο πως περνά ο καιρός, αλλά το 2014 δεν θα ξεχαστεί εύκολα. Ο χρόνος κατά τον οποίο το Παγκόσμιο Κύπελλο άλλαξε σιωπηλά το μαπσκετικό τοπίο για τα επόμενα χρόνια.
Εδώ είναι οι δέκα κορυφαίες στιγμές του 2014, μερικές από αυτές είναι πανηγυρικές και μερικές άλλες σημεία καμπής στη ροή των πραγμάτων. Αλλαγές θα έρθουν στον ορίζοντα και αυτό περιλαμβάνει επίσης και το Eurohoops. Αλλά ας μην προχωρήσουμε ακόμα για τους εαυτούς μας. Λοιπόν, χωρίς ιδιαίτερη σειρά, αυτά είναι τα γεγονότα του 2014.
Η Σερβία ξεχωρίζει ξανά
Η Μίλος και η παρέα του απέδειξαν ότι μια από τις μεγαλύτερες σχολές μπάσκετ στην Ευρώπη επέστρεψε για τα καλά. Η Γιουγκοσλαβική και έπειτα η Σερβική εθνική ομάδα κυριάρχησαν στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο στερέωμα από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 μέχρι το 2002 και την κατάκτηση του Μουντομπάσκετ. Από τότε και έπειτα, μια σχετικά ήσυχη δεκαετία, οι Σέρβοι επέστρεψαν με ένα αργυρό παγκόσμιο μετάλλιο. Και μιλώντας για μετάλλια…
Η Team USA ακόμα άπιαστη
Εχοντας πολλές και σημαντικές απουσίες, πολλοί πίστεψαν ότι αυτή η σχεδόν αδύναμη εκδοχή της αμερικανικής εθνικής ομάδας θα αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα στην Ισπανία. Αποδείχθηκε ότι οι ΗΠΑ ακόμα δημιουργούν προβλήματα σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν υπάρχει τρόπος να αρνηθούμε ότι οι καλύτεροι παίκτες και η καλύτερη λίγκα του πλανήτη βρίσκονται στις ΗΠΑ, το know-how και το ταλέντο δεν συγκρίνεται και παρά την τεράστια πρόοδο του υπόλοιπου κόσμο, το κενό υπάρχει ακόμα.
Οχι πια “Freak”
Μας συστήθηκε κατά τη διάρκεια του 2013, αλλά το 2014 είναι η χρονιά της εκτόξευσής ου. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν είναι πια “freak”, αλλά ένας σταθερός παίκτης και μελλοντικός All-Star που εξελίχθηκε απίστευτα σε ένα μόνο χρόνο. Ο ουρανός φαίνεται πως θα είναι το όριο για αυτόν, είναι μοναδική περίπτωση και μια μοναδική ιστορία που δεν σταματά να συναρπάζει τους πάντες.
Η διεθνής αγάπη για τους Σπερς
Το Σαν Αντόνιο μπορεί να είναι μια μικρή αγορά, αλλά οι Σπερς έχουν την αμέριστη συμπαράσταση του μπασκετικού κόσμου εκτός ΗΠΑ. Οχι μόνο έχουν προπονητή κάποιον με σερβικές ρίζες, προσέθεσαν έναν γεννημένο και μεγαλωμένο στην Ιταλία ως πρώτο βοηθό προπονητή, τον Ετόρε Μεσίνα και έχουν έναν αριθμό ρεκόρ μη Αμερικανών παικτών, συμπεριλαμβανομένων δυο Γάλλων, Πάρκερ και Ντιό, και ενός Ιταλού, Μπελινέλι. Αυτό είναι που τους κάνει πραγματικά παγκόσμιους πρωταθλητές, όπως το ΝΒΑ αρέσκεται να αποκαλεί τους νικητές του πρωταθλήματος.
Η Μακάμπι διατηρεί τη μόδα του αουτσάιντερ
Ποιος θα πίστευε ότι η Μακάμπι θα γύριζε στο Ισραήλ με τον τίτλο της Ευρωλίγκας; Πιθανόν η Μακάμπι και οι φίλαθλοι της που κατέκλυσαν το Μιλάνο στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας. Μετά τους δυο σερί τίτλους του Ολυμπιακού, οι Ισραηλινοί έκαναν το καλύτερο δυνατό για να μιμηθούν την επιτυχία των Ερυθρολεύκων το 2012 κόντρα στο μεγάλο φαβορί ΤΣΣΚΑ Μόσχας, διαλύοντας καθοδόν και την Ρεάλ Μαδρίτης. Και αυτό μας φέρνει στο επόμενο θέμα…
Ο Μπλατ αναλαμβάνει να κοουτσάρει τον ΛεΜπρον
Ο Ντέιβιντ Μπλατ είναι Αμερικανός, αλλά έκανε καριέρα στην Ευρώπη. Εγινε θρύλος στην Μακάμπι κερδίζοντας την Ευρωλίγκα και έπειτα έφυγε για να γίνει ο πρώτος Ευρωπαίος προπονητής της χρονιάς που αναλαμβάνει πρώτος προπονητής σε ομάδα ΝΒΑ. Μετά από αυτό, ανέλαβε τον ΛεΜπρον Τζέιμς! Παρά τις πρόσφατες ατυχίες του Κλίβελαντ, αυτή είναι μια χρονιά ιστορία ζωής για τον Μπλατ.
Η άνοδος της Τουρκίας
Ηταν στη μόδα από πέρσι, αλλά το 2014 έγινε ακόμα περισσότερο προφανές. Η Τουρκία είναι το “El Dorado” του Ευρωπαϊκού μπάσκετ όπως ήταν η Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του ’80, η Ελλάδα στα 90s και η Ισπανία κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας. Υπάρχει χρήμα για ξόδεμα και πρεστίζ, καθώς μερικοί από τους κορυφαίους παίκτες και προπονητές της Ευρώπης έκαναν σπίτι τους την Τουρκία. Η εκτόξευση του μπάσκετ στη χώρα δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε καν με το 2001, όταν η Τουρκία πήρε το αργυρό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ και στο άμεσο μέλλον το τουρκικό πρωτάθλημα θα βελτιώνεται συνεχώς περισσότερο.
Ευρωμπάσκετ σε τέσσερις χώρες
Η πολιτική κατάσταση στην Ουρκανία ανάγκασε την FIBA Europe να σκεφτεί εκτός της πεπατημένης. Το αποτέλεσμα θα είναι ότι το Ευρωμπασκετ 2015 θα διεξαχθεί σε τέσσερις διαφορετικέ χώρες κάνοντας ένα πείραμα που μπορεί να βοηθήσει ολόκληρη την ήπειρο να εστιάσει περισσότερο στο άθλημα με τον Γαλλία, ερωτευμένη με τον Πάρκερ και τους “Μπλε”, να είναι στο επίκεντρο του τουρνουά.
Επιχείρηση “τάιμ άουτ”
Ο,τι συνέβη στη Σιένα και το άδοξο τέλος μια ένοδξης ομάδας -η οποία πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή στο παρκέ για το πρωτάθλημα Ιταλίας- είναι ένα μάθημα προς γνώση. Οι κανόνες, οι νόμοι και οι αρχές που είναι έτοιμες να κάνουν τη δουλειά τους είναι απαραίτητες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ αλλιώς είναι απλά θέμα χρόνου να συμβεί ξανά αυτό.
Το νέο καθεστώς της FIBA
Αυτή η είδηση δεν έγινε πρωτοσέλιδο, αλλά οι αλλαγές θα φέρουν κάτι παραπάνω από εκπληκτικές διακλαδώσεις στο άμεσο μέλλον. Η FIBA θα πάρει πίσω δύναμη από τις τοπικές ζώνες της FIBA, αποφάσισε για ενοποιημένο καλεντάρι, το οποίο περιλαμβάνει παιχνίδια εθνικών ομάδων κατά τη διάρκεια της σεζόν -μια ιδέα που συνάντησε την αντίθεση του ΝΒΑ, της Ευρωλίγκας και μερικών εθνικών πρωταθλημάτων- και προσπαθεί να επιβάλει το Παγκόσμιο Κύπελλο ως το μεγαλύτερο γεγονός του μπάσκετ, κερδίζοντας την προσοχή από τους Ολυμπιακούς αγώνες με την ιδέα της μετατροπής του σε τουρνουά U22 να διακινείται ακόμα. Αρα λοιπόν, ενδιαφέροντα πράγματα έπονται…