Του Άρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Εν μέσω καύσωνα στην Αθήνα, κανείς δεν περίμενε ότι το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα 3×3 της FIBA θα εξελισσόταν τόσο επιτυχημένα, αλλά όσα συνέβησαν από την περασμένη Πέμπτη μέχρι την Κυριακή στο ιστορικό κέντρο της πόλης άνοιξαν πολλά μάτια.
Μπροστά στο μεγαλόπρεπο κτήριο του Ζαππείου, μόλις λίγα μέτρα μακριά από τη βουλή, περίπου 3.000 με 4.000 Αθηναίοι κάθε μέρα εμφανίζονταν για να δουν 192 παίκτες, άνδρες και γυναίκες, να παίζουν τρεις εναντίον τριών.
Στο τέλος η Σερβία κέρδισε το χρυσό στους άνδρες, οι ΗΠΑ στις γυναίκες και η Γαλλία στις μεικτές ομάδες. Ειδικά οι ομάδες από την Γαλία έμοιαζαν αρκετά έμπειρες σε αυτό το στιλ παιχνιδιού και κατέκτησαν επίσης δύο αργυρά μετάλλια σε άνδρες και γυναίκες. Επίσης στους ατομικούς διαγωνισμούς η Πίργκιτ Πούου από την Εσθονία πήρε το χρυσό στις δοκιμασίες επιδεξιότητας, ο Στάνισλαβ Βότρουμπεκ από την Τσεχία κέρδισε τον διαγωνισμό των σουτ και ο Ντέιβι Ανανγκούρεν από την Βενεζουέλα κάρφωσε πάνω από μία μοτοσικλέτα και κατέκτησε τον διαγωνισμό.
Για περισσότερες λεπτομέρειες κάντε κλικ εδώ, αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι το θέμα. Η FIBA προσπαθεί να συμπεριληφθεί το 3×3 στους Ολυμπιακούς αγώνες, ως παραλλαγή του μπάσκετ, ανάλογη με αυτή του μπιτς βόλεϊ στο “κλασικό” βόλεϊ. Μπορεί, λοιπόν, αυτό να είναι το μέλλον, ή έστω μια πιθανή επέκταση του αθλήματος;
Δεν είναι εύκολη η ερώτηση και η πιθανότερη απάντηση είναι αρνητική, τουλάχιστον τη δεδομένη στιγμή. Ναι, ο κόσμος διασκέδασε με το γρήγορο παιχνίδι, με μόλις 12 δεύτερα στο χρονόμετρο της επίθεσης, αλλά επίσης η είσοδος ήταν ελεύθερη. Τι θα συνέβαινε αν υπήρχε εισιτήριο; Ποιοι ήταν οι σταρ της διοργάνωσης; Τα μόνα γνωστά ονόματα στο ευρύ κοινό ήταν η ισπανική ομάδα των “συνταξιούχων” βετεράνων σταρ Χόρχε Γκαρμπαχόσα, Λούτσιο Ανγκούλο και Κάρλος Χιμένεθ, η ελληνική νέα γενιά των Μπόγρη, Παππά, Γιαννόπουλου και Παπαντωνίου, άπαντες πρώην μέλη των μικρών εθνικών ομάδων, και επίσης ο Γάλλος φόργουορντ Καρίμ Σοσού και ο Ισραηλινός παίκτης ρακέτας Αμίτ Ταμίρ.
Φυσικά, αυτό αλλάζει αν έχεις μια ομάδα από τις ΗΠΑ με σταρ του ΝΒΑ, ή ένα ισπανικό τρίο με τους Γκαζόλ, Ναβάρο και Ρούντι, έστω κι αν το παιχνίδι τρεις εναντίον τρεις απλοποιεί την ομαδικότητα του αθλήματος και περιορίζει τις τακτικές. Όλοι όσοι πήγαν στο Ζάππειο πέρασαν καλά, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να θεωρήσει κανείς το 3×3 κάτι περισσότερο από μια πρωτοτυπία και σίγουρα όχι ένα πιθανό νέο ολυμπιακό άθλημα. Παρόλα αυτά, όμως, αυτές οι τέσσερις μέρες στην Αθήνα μπορούν να θεωρηθούν ένα καλό πρώτο βήμα και ίσως να αποτελέσουν την αρχή για κάτι μεγαλύτερο.