Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Ο Γιώργος Βόβορας πολύ σωστά σημείωσε λίγες ώρες μετά την ήττα από την Ζαλγκίρις και λίγο πριν τη νίκη επί της Άλμπα στο τουρνουά του Κάουνας πως “τα φιλικά τα χρησιμοποιούμε για να βελτιώσουμε τις λεπτομέρειες στη συνέχεια”.
Ασφαλώς και το τελευταίο που απασχολεί τους “πράσινους” ως απολογισμός από τη Zalgirio Arena είναι η μία νίκη και η μία ήττα και η τρίτη θέση στο τουρνουά-προπομπό της σεζόν στην Ευρωλίγκα, που αποτέλεσε επιπλέον και πρόβα τζενεράλε για όλα τα εξωαγωνιστικά και οργανωτικά ζητήματα που θα βρει μπροστά της η διοργανώτρια και οι ομάδες στην εποχή του κορωνοϊού τους επόμενους μήνες. Σε αυτό το επίπεδο, το πολύ θετικό νέο του διημέρου ήταν η έστω και μερική παρουσία του κόσμου, με μάσκες και μέτρα προστασίας, που μπορεί να δείξει το δρόμο ώστε τα γήπεδα να μην είναι εντελώς άδεια και “κρύα”…
Το ζητούμενο είναι οι σημειώσεις με τις οποίες γέμισε το μπλοκάκι του ο Βόβορας και οι συνεργάτες του από δύο αναμετρήσεις σε… πραγματικές συνθήκες και κυρίως οι αστερίσκοι για τα ζητήματα που ζητούν επίλυση ώστε ο νέος Παναθηναϊκός να είναι όσο ανταγωνιστικός επιδιώκει.
Ρόλοι
Οι ρόλοι είναι νέοι για όλους σχεδόν, σε μια ομάδα που άλλαξε εκ βάθρων σε όλα τα επίπεδα και άπαντες αναζητούν τις σταθερές τους.
Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης και ο Δημήτρης Διαμαντίδης από άλλοτε αρχηγοί, παλαίμαχοι και υπεύθυνοι ακαδημιών, πλέον κινούν τα νήματα στην ΚΑΕ ως GMs, ο Γιώργος Βόβορας από συνεργάτης του εκάστοτε head coach, πλέον είναι αυτός που αποφασίζει για κάθε τι που αφορά τις τέσσερις γραμμές, ο Ιωάννης Παπαπέτρου από βασικό στέλεχος του ελληνικού κορμού πλέον είναι αρχηγός με ό,τι αυτό συνεπάγεται, έχοντας δίπλα του Μήτογλου και Παπαγιάννη ως την τριανδρία που σηματοδοτεί τη νέα εποχή στο παρκέ, ενώ οι υπόλοιποι “πράσινοι” καλούνται να εκτελέσουν τους μεγαλύτερους ή μικρότερους ρόλους τους, ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας.
Αναμφίβολα η νέα κατάσταση και εποχή δε γίνεται να αφομοιωθεί αυτόματα και σε… ένα φιλικό, ώστε να γνωρίζουμε από τώρα τις δυνατότητες της ανανεωμένης ομάδας που χτίζεται εδώ κι ένα μήνα στην προετοιμασία. Ούτε εντός των τειχών της δε γίνεται να γνωρίζουν πού είναι το ταβάνι του ρόστερ…
Μέσα σε λίγες ώρες το “τριφύλλι” έδωσε δύο δυνατά φιλικά, που αποτέλεσαν ιδανικό φροντιστήριο. Μια διαδικασία εκμάθησης, για μια απαιτητική και δύσκολη σεζόν και (θετικά και αρνητικά) συμπεράσματα σίγουρα προέκυψαν… Το μοναδικό αδιαπραγμάτευτο γεγονός είναι πως χρειάζεται ακόμα δουλειά…
Ατομικά…
Ο Νεμάνια Νέντοβιτς (δεν) αποτελεί ευχάριστη έκπληξη. Με την περσινή ειδικά σεζόν στο Μιλάνο ίσως είχαμε ξεχάσει τις ικανότητες του Σέρβου γκαρντ, ο οποίος έδειξε και τις δύο ημέρες του τουρνουά πως θα είναι κομβικός στο νέο Παναθηναϊκό, με 22 και 19 πόντους κόντρα σε Ζαλγκίρις και Άλμπα αντίστοιχα κι όχι μόνο, αφού πήρε πρωτοβουλίες, αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο. Είναι ευνόητο πως εφόσον είναι υγιής κι έχει αφήσει στο παρελθόν την παρουσία του στη λίστα των τραυματιών, θα αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο της ομάδας του κι εκ των κορυφαίων μεταγραφών της σεζόν στη διοργάνωση.
Ο Μάρκους Φόστερ εντυπωσίασε με την Άλμπα (29 πόντοι, 7/9 τρίποντα, 29 PIR), με την εκτελεστική του δεινότητα να οδηγεί την ομάδα του Βόβορα και ειδικά η έκρηξή του στην παράταση. Με την Ζαλγκίρις ήταν διστακτικός με μόλις τρία σουτ και πήρε μπροστά γιατί κυρίως τόλμησε και από τη στιγμή που μπήκαν τα πρώτα (4/4 σουτ στο πρώτο μέρος), το απόγευμα του ανήκε. Η μετάβαση από το BCL στην Ευρωλίγκα δε θα είναι απλή υπόθεση, με αγώνες όπου πιθανότατα θα… αναζητείται ή θα δείξει διστακτικότητα, αλλά κόντρα στην ομάδα του Βερολίνου έδειξε ξεκάθαρα τις ικανότητες που είδαν οι “πράσινοι” και τον έφεραν στο ΟΑΚΑ.
Ο Πιερ Τζάκσον έχει πολύ δύσκολη δουλειά, αφού καλείται να μπει στα παπούτσια του βασικού οργανωτή του Παναθηναϊκού. Σίγουρα δε γίνεται να μπει στα παπούτσια του Καλάθη γιατί πρόκειται για διαφορετικούς παίκτες, με τον Αμερικανό να έχει εξαιρετικό εκτελεστικό ένστικτο, αλλά όχι την “εγκεφαλική” πάσα του Νικ, με το πρόσημο να είναι θετικό αυτό το διήμερο. Και ίσως πιο θετικό με την Άλμπα, παρά τους διπλάσιους πόντους που είχε απέναντι στη Ζαλγκίρις (18 έναντι 9, παρότι δεν έκανε ούτε με τους Λιθουανούς κατάχρηση σουτ), ήταν οι 8 ασίστ στον μικρό τελικό, όση ουσιαστικά η διαφορά που είχε η παρέα του δημιουργικά ανάμεσα στις δύο αναμετρήσεις (15 ασίστ με την Ζαλγκίρις, 24 με την Άλμπα).
Ο Άαρον Ουάιτ προς το παρόν κινείται στα ρηχά, δείχνοντας διστακτικός και ότι “ψάχνεται”, χωρίς να γίνεται παράγοντας του αγώνα, ενώ σίγουρα δεν μπορεί να κριθεί ο Σαντ-Ρος, ο οποίος προερχόταν από τραυματισμό και με χαμένες προπονήσεις μιας εβδομάδας, αγωνιζόμενος μόνο με την Ζαλγκίρις, πιο πολύ για να έχει καλύτερο ρυθμό. Ο Κουβανός έχει πολύπλευρο ρόλο, ιδίως στα μετόπισθεν και είναι δεδομένη η μεγάλη του βοήθεια.
Ο αγωνιστικός ρυθμός και οι προπονήσεις έχουν βοηθήσει τον Όγκαστ, που ενσωματώθηκε τελευταίος στην προετοιμασία και ήταν σαφώς ανεβασμένος με την Άλμπα, με ωραίες κινήσεις και βοήθεια στα ριμπάουντ (7). Ο χρόνος αναμένεται να λειτουργήσει υπέρ του για να αποτελεί ικανότατη λύση στο “5”, εκεί όπου ο συγκεντρωμένος και αποφασιστικός Παπαγιάννης δεσπόζει, αλλά αντίθετα όταν δεν παρουσιάζεται έτσι, δείχνει εκτός αγώνα, όπως με τους Γερμανούς, βγαίνοντας εκτός με πέντε φάουλ και πολλές λάθος τοποθετήσεις.
Μήτογλου και Μπέντιλ δείχνουν έτοιμοι να ανταποκριθούν σε αυξημένους και πιο… πολύπλοκους ρόλους, είτε στο “4”, είτε στο “5”, με τον δεύτερο ειδικά να έχει τη δυνατότητα χάρη στη δύναμή του να προκαλέσει πονοκέφαλο στους αντίπαλους ψηλούς και στις δύο πλευρές του παρκέ, χρησιμοποιώντας πλέον ως όπλο και την εμπιστοσύνη που εισπράττει φέτος.
Από εκεί και πέρα, πέραν του Παπαπέτρου που έδειξε γιατί είναι αρχηγός στα κρίσιμα σημεία της κανονικής διάρκειας και στην παράταση με την Άλμπα κι όχι μόνο εξαιτίας των πόντων του, ο Κασελάκης έδειξε χαρακτηριστικά πόσο καλά αντιλαμβάνεται το ρόλο του, πατώντας παρκέ για συγκεκριμένα λεπτά, παίρνοντας σουτ όπου χρειαστεί και μόνο και με προσφορά σε βρώμικη δουλειά και ριμπάουντ (4 με την Άλμπα).
Ομαδικά…
Άμυνα: Οσον αφορά τη συνολική εικόνα, σίγουρα ο Γιώργος Βόβορας έχει κυκλώσει το υψηλό παθητικό στην άμυνα (81 πόντοι με την Ζαλγκίρις, 92 στο 40λεπτο με την Άλμπα), αριθμοί που καλείται να κατεβάσει ώστε η ομάδα του να είναι ανταγωνιστική σε κάθε παιχνίδι.
Λάθη: Πολλά ήταν και τα λάθη, που έκαναν ζημιά και στα δύο παιχνίδια και όχι μόνο λόγω του αριθμού τους (15 και 21 αντίστοιχα), αλλά το γεγονός πως ήταν εύκολα και λάθη ασυνεννοησίας, κάτι που βεβαίως οφείλεται και στην περίοδο που βρισκόμαστε. Στον Παναθηναϊκό παθαίνουν και μαθαίνουν, αλλά πρέπει να το κάνουν όσο μπορούν πιο γρήγορα, γιατί η αντίπαλη πίεση στον εκάστοτε χειριστή του οδήγησε σε λάθη και άμεσα εύκολους πόντους για τον αντίπαλο.
Δημιουργία: Πολλά εξ αυτών οφείλονται και στο ζήτημα που υπάρχει στη δημιουργία, αφού οι “πράσινοι” δεν έχουν τον σταθερό δημιουργό-εγκέφαλο όπως στην εποχή Καλάθη σε καταστάσεις πέντε εναντίον πέντε και πολλές φορές θα αναζητήσουν τη γρήγορη εκτέλεση, ενώ ακόμα υστερούν στις αποφάσεις στα τελευταία δευτερόλεπτα των επιθέσεων. Η απουσία του βασικότατου δημιουργού βέβαια μπορεί να αποβεί και υπέρ τους, αλλά για να γίνει, θα πρέπει πολλοί να βάζουν το χέρι τους για να βγαίνουν plays με συνέπεια κι όχι μόνο ο βασικός άσος, όπως είναι ο Τζάκσον, θέση από όπου θα περνούν ανάλογα με τις ανάγκες και τα σχήματα και οι Σαντ-Ρος, Νέντοβιτς, Μποχωρίδης, Καλαϊτζάκης. Θετικό δείγμα είναι ωστόσο τόσοι οι 8 τελικές πάσες του Αμερικανού απέναντι στην Άλμπα, όσο και ότι 10/12 που πάτησαν παρκέ είχαν ασίστ.
Πολυθεσίτες: Ένα από τα συν με τα οποία χτίστηκε η ομάδα και είναι ευδιάκριτο είναι το ευέλικτο ρόστερ. Ποσοτικά σαφώς δεν είναι το πιο πλούσιο των τελευταίων ετών ή εκ των υπολοίπων φετινών της Ευρωλίγκας, αλλά πολλοί παίκτες κάνουν παραπάνω από μία δουλειές κι αυτό θέλει να χρησιμοποιήσει ο Βόβορας, σε περιφέρεια και ρακέτα.
Οι ρόλοι για τους οποίους έγινε λόγος παραπάνω έχουν μοιραστεί σε… πολλούς και δεν υπάρχει συνωστισμός σε λίγους, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν ουσιαστικά σχήματα με βασικούς και μη, για να οδηγούν σε μεγάλα σκαμπανεβάσματα απόδοσης.
Σίγουρα υπάρχουν παίκτες που κάνουν καλύτερα συγκεκριμένες δουλειές από κάποιους άλλους, αλλά η πολυμορφία του ρόστερ δίνει πιο πολλές επιλογές από όσες φαινομενικά υπάρχουν ποσοτικά.
Σε κάθε περίπτωση ο νέος Παναθηναϊκός καλείται να γίνει κι έδειξε πως θα είναι μαχητικός, γνωρίζοντας πως τίποτα δε θα κερδίσει αν δεν παίζει στο 100% της θέλησης και της ενέργειάς του. Το είπε ο Γιώργος Βόβορας στη συνέντευξή του στο Eurohoops κι αυτό ζητά από τους παίκτες του. Οι αλληλοκαλύψεις και οι περιστροφές δεν είναι (ακόμα) σε καλό επίπεδο, προσφέροντας εύκολους πόντους, ενώ οι αποστάσεις δεν είναι σωστές για να προκύψουν συνεχόμενοι εύκολοι πόντοι, όπως π.χ. από pick ‘n’ roll.
Το μαχητικό πνεύμα είναι μονόδρομος γι’ αυτή την ομάδα, που ίσως έχει καλύτερη ποιότητα από αυτή που μοιάζει να έχει σε πρώτη ανάγνωση, αλλά μόνο με το διάβασμα και τη… νίκη απέναντι στο χρόνο θα μπορέσει να την εμφανίσει, για να αποτελέσει ευχάριστη έκπληξη.