Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Ντίνος Μήτογλου ήταν και πάει. Στην Αρμάνι Μιλάνο, για την ακρίβεια. Ο 25χρονος πάουερ φόργουορντ ζύγισε προτάσεις, προσωπικούς κι ομαδικούς στόχους κι ό,τι άλλο μπορεί να σκέφτεται ένας επαγγελματίας τη σήμερον ημέρα κι ετοιμάζεται για μία νέα αρχή. Το ίδιο κι ο Παναθηναϊκός στη θέση “4” μετά από τέσσερα χρόνια κοινής πορείας.
Τι έχασε και τι κέρδισε ο Παναθηναϊκός από αυτή την εξέλιξη;
ΕΧΑΣΕ έναν Έλληνα. Καλή (;) η παγκοσμιοποίηση του αθλήματος, αλλά οι γηγενείς, οι καλοί γηγενείς, είναι απαραίτητοι σε κάθε ρόστερ. Αυτοί αντιλαμβάνονται καλύτερα τις ανάγκες της ομάδας αναλόγως τις συνθήκες που επικρατούν, αυτοί γνωρίζουν καλύτερα σε ποια ομάδα παίζουν και την ιστορία που καλούνται να συνεχίσουν, αυτοί πληρούν by default τις προϋποθέσεις να μείνουν για πολλά/περισσότερα χρόνια στην ίδια ομάδα, να δεθούν μαζί της, με τον κόσμο της και να εξελιχθούν σε σημείο αναφοράς, αν όχι σύμβολο, το ιδανικό, αναλόγως και τις επιτυχίες.
ΕΧΑΣΕ έναν 25χρονο με συνεχή πρόοδο. Τις τρεις (από τις τέσσερις) χρονιές με ενεργό ρόλο ο “Μήτο” είχε 4,2 πόντους και 3 ριμπάουντ σε 13:47 το 2019, 5,8 πόντους και 3,7 ριμπάουντ σε 13:54 το (κουτσουρεμένο) 2020 και 9,3 πόντους και 5,4 ριμπάουντ σε 20:18 το 2021. Τις πρώτες δύο εξ αυτών είχε 10+5 games started σε 55 παιχνίδια, την τελευταία είχε 23 σε 34, όση σημασία κι αν έχουν πια, στο σύγχρονο μπάσκετ, οι παρουσίες στην αρχική πεντάδα.
ΕΧΑΣΕ έναν παίκτη που τον είχε από το 2017. Κάθε καλοκαίρι ο εκάστοτε προπονητής καλείται να μοντάρει όσο καλύτερα μπορεί το σύνολο που έχει στα χέρια του. Όσο περισσότεροι οι παραμένοντες τόσο πιο εύκολο το έργο του. Κι όσο πιο καλός ο παραμένων τόσο καλύτερα για την ίδια την ομάδα. Ο Παναθηναϊκός είχε πέντε όλους κι όλους από το 2020 στο 2021 (Παπαγιάννης, Παπαπέτρου, Βουγιούκας, Μήτογλου, Μπέντιλ).
ΕΧΑΣΕ έναν παίκτη που μπορούσε να του δώσει (κάποια) πράγματα σε περισσότερες από μία θέσεις. Παρότι οι εμφανίσεις του ήταν πολύ καλύτερες στη φυσική του θέση (βλ. “4”), παρότι η εποχή επιτάσσει αθλητικούς σέντερς που να βρίσκουν οροφή σε κάθε άλμα, ο Ντίνος Μήτογλου διαθέτει τέτοια σωματοδομή κι αντίληψη που μπορεί να συνεισφέρει και στη θέση “5” αν χρειαστεί.
ΚΕΡΔΙΣΕ τα χρήματα που δεν ξόδεψε επιπλέον για να ματσάρει την πρόταση της Αρμάνι Μιλάνο που πλησίαζε το μύριο ετησίως. Στην εποχή που τα έξοδα=έσοδα ο Παναθηναϊκός δε διαθέτει την πολυτέλεια να ξοδεύει για υπεραξίες, ιδίως για παίκτες που τους είχε στο ρόστερ και δεν κατάφερε να τους κρατήσει πολύ πριν από την έναρξη της offseason. Σίγουρα θα κέρδιζε πολλά από την παραμονή του παίχτη, συγχρόνως θα έχανε άλλα στη συνέχεια του σχεδιασμού. Κι όλοι είδαμε την περασμένη χρονιά πόσο εύκολα μπορεί να χαλάσει το πράγμα.
ΚΕΡΔΙΣΕ τη δυνατότητα να αποκτήσει έναν ξένο πάουερ φόργουορντ που θα μπορεί να του παίρνει παιχνίδια. Καλή η breakout χρονιά του “Μήτο” με 9,3 πόντους (και 5,4 ριμπάουντ) σε 34 παιχνίδια, αλλά ο Παναθηναϊκός νίκησε σε 6 από τα 16 στα οποία ήταν διψήφιος. Δύο εξ αυτών των νικών, μάλιστα, ήταν επί της Χίμκι στο ΟΑΚΑ, όπου σημείωσε και career-high (29). Με τα χρήματα (και λιγότερα) του συμβολαίου του “εύκολα” μπορεί να βρει έναν ξένο αντικαταστάτη που θα του δίνει περισσότερα για να καλύψει τις ανάγκες του “σήμερα”.
ΚΕΡΔΙΣΕ τη δυνατότητα να προωθήσει (περισσότερο) νεότερους παίκτες κι ίσως με μεγαλύτερη προοπτική όπως ο Λευτέρης Μαντζούκας ή/κι ο Νίκος Χουγκάζ. Ας μη κοροϊδευόμαστε, ο Παναθηναϊκός δεν είναι πια σε θέση να χτυπήσει τον ανταγωνισμό στην Ευρωλίγκα κι ο στόχος μίας αξιοπρεπούς πορείας φαντάζει ως ο πιο πιθανός τουλάχιστον για ακόμη μία χρονιά. Ευκαιρία (επιτέλους) να το κάνει εξελίσσοντας παίκτες.
Το δικό μου συμπέρασμα:
Ο Παναθηναϊκός έχασε πολλά με την αποχώρηση του Ντίνου Μήτογλου. Πού να είχα σημειώσει και τον χαρακτήρα του σε αυτά. Όχι δεν ψάχναμε για γαμπρό, αλλά έχει σημασία ένας παίκτης να μη προκαλεί εντάσεις και κάθε λογής εσωτερικά προβλήματα. Δεν παραπονέθηκε όταν έχασε τη θέση του από τον Άαρον Ουάιτ, αντιθέτως την κέρδισε επάξια πίσω μέσα από τις εμφανίσεις του. Προφανώς μένει πικρία για το γεγονός πως ανάγκασε τον Παναθηναϊκό να μπει σε διαδικασία πλειστηριασμού για να (μην) τον κρατήσει, πόσω μάλλον πως αποχώρησε, αλλά κανείς δε μπορεί να τον κατηγορήσει επειδή κοίταξε να φροντίσει τον εαυτό του.
Ωστόσο, εκτός από το “ουδείς αναντικατάστατος”, με σωστή διαχείριση ο Παναθηναϊκός μπορεί να βγει κερδισμένος στο μέλλον. Άλλωστε, έτσι όπως έχουν τα πράγματα ο Παναθηναϊκός μόνο το μέλλον μπορεί να κοιτά. Το “παρόν” δεν έφτασε να κρατήσει ούτε έναν παίκτη που τον είχε για τέσσερα χρόνια.
ΥΓ. Δεν άρχισε καλά η offseason.
ΥΓ2. Ζούμε την εποχή που οι Έλληνες, γνώστες της ελληνικής πραγματικότητας, επιλέγουν να αποχωρήσουν κι οι ξένοι παρακαλούν να έρθουν/παραμείνουν ακόμη και στον σε αυτόν, τον τωρινό Παναθηναϊκό.
ΥΓ3. Θα μπορούσαν να ήταν και χειρότερα τα πράγματα με τον Ντίνο Μήτογλου, να ήταν παίκτης του Ολυμπιακό τώρα.
ΥΓ4. Η πρώτη μετεγγραφή του Παναθηναϊκού πρέπει να είναι πόιντ γκαρντ.
Διαβάστε επίσης: