Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Τα πρώτα δύο παιχνίδια προετοιμασίας, με το Αϊόνα και το Περιστέρι, δε τα είδα και να ‘θελα. Δεν είχαν τηλεοπτική μετάδοση. Βασικά, ούτε στατιστική δεν είχαν (να μας δώσουν). Το τρίτο, με τον Απόλλων Πάτρας, στο ΟΑΚΑ κι αυτό, το μετέδωσε LIVE το SDNA. Ε, λοιπόν, ούτε αυτό το είδα. Ρεπό είχα, στα Γιάννενα είμαι τους τελευταίους μήνες, δροσιά είχε, κατέβηκα μέχρι τη λίμνη να περπατήσω και να πιω έναν καφέ.
Για να ξεχάσω πως ο Παναθηναϊκός πάει να αρχίσει και τη νέα χρονιά χωρίς πόιντ γκαρντ.
Γιατί άντε και πέρασαν το κέντρο ο Κέντρικ Πέρι κι Ντάριλ Μέικον ή ο Λευτέρης Μποχωρίδης, μετά τι; Πάλι ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος θα παίζει; Που, μη τα ξαναλέμε, δεν είναι πόιντ γκαρντ.
Πώς φτάσαμε ως εδώ; Ξανά. Θα σας πω εγώ.
Πέρυσι ο Παναθηναϊκός έπαιξε κι έχασε με τον Νίκο Λαπροβίτολα, φέτος έπαιξε κι έχασε με τις ανανεώσεις του Ντίνου Μήτογλου, του Μάριο Χεζόνια και του Ιωάννη Παπαπέτρου, που έμοιαζαν must, έκανε 1/3 και παραδόξως του πήραν πολύ περισσότερο χρόνο από ό,τι χρήματα.
- 20 Ιουνίου, ο Ντίνος Μήτογλου ενημερώνει πως θα συνεχίσει στην Αρμάνι Μιλάνο
- 11 Ιουλίου, ο Ιωάννης Παπαπέτρου λέει επιτέλους το “ναι” στον Παναθηναϊκό
- 22 Ιουλίου, ο Μάριο Χεζόνια απορρίπτει την πρόταση ανανέωσης και καταλήγει στην Ούνιξ
- 18 Αυγούστου, εκπνέει το NBA out κι ο Ιωάννης Παπαπέτρου μένει οριστικά στον Παναθηναϊκό
Ε, πώς να μη φτάσουμε ξανά ως εδώ; Σε καθέναν από τους μήνες της offseason ο Παναθηναϊκός είχε να διαχειριστεί μία περίπτωση πενταδάτου παίκτη που είτε θα του κόστιζε τουλάχιστον €1.000.000 ετησίως είτε δε θα του κόστιζε. Δε νομίζω, πάντως, πως είχε σκοπό να δώσει το μισό μπάτζετ σε τρεις παίκτες. Τα δεδομένα διαφοροποιούνταν διαρκώς, αναλόγως κι η πρόταση στον επόμενο. Μόνο που κανένας από τους επόμενους δεν ήταν ο παίκτης που ήξερε πως έχει ανάγκη και ψάχνει ακόμα.
Κι όχι, ο Παναθηναϊκός δεν έχει μασούρι με τα χρήματα που δεν ξόδεψε στον Ντίνο Μήτογλου και στον Μάριο Χεζόνια για να τα σπρώξει σε πόιντ γκαρντ. Κάποια τα πήρε ο “Πάπι”, άλλα τα πήραν άλλοι σε άλλες θέσεις, οι οποίοι, είπαμε, δεν ήταν ο αναγκαίος πόιντ γκαρντ.
Το κομπόδεμα το έκανε με το buyout του Γιώργου Καλαϊτζάκη για τους Μπακς και το συμβόλαιό του που δεν πληρώνει πια, κάτι κοντά στις €350.000 συνολικά, συν κάτι ψιλά που δεν πληρώνει πια στον Τι Τζέι Μπρέι.
Αν είχε ακόμα τα λεφτά που δεν έδωσε στις δύο ανανεώσεις συν τα έξτρα από “Κάλα” και “TJB”, κοτζάμ Κέβιν Πάνγκος, Μπράντ Ουάναμεϊκερ ή Μάικ Τζέιμς θα κοίταζε να πάρει τώρα.
Η ειρωνεία είναι πως όλοι, μα όλοι, ξέρουν από πέρυσι ποια η συγκεκριμένη ανάγκη. Ακόμη κι ο Δημήτρης Πρίφτης, που ήταν στην Ούνιξ ακόμα. Αλλά από τις 26 Ιουνίου στον Παναθηναϊκό τώρα, μπήκαμε Σεπτέμβριο κι η ανάγκη ακόμα να ικανοποιηθεί.
Και πώς να ικανοποιηθεί, όμως. Όποιος ξέρει αξιόλογο πόιντ γκαρντ που μπορεί να αποκτηθεί τέτοια εποχή με τόσα ευρώ ας τον γράψει σε σχόλιο.
Αν ήταν Ιούλιος ή μέσα Αυγούστου ακόμα, θα έγραφα “ο προπονητής ξέρει”, “δε θα βιαστεί να πάρει πόιντ γκαρντ” και “δε θα πάρει πόιντ γκαρντ απλώς για τον πάρει”.
Σεπτέμβριο μήνα θα γράψω πως το σφάλμα δεν είναι στην αγορά και στα ταμεία της ομάδας, είναι στο σχεδιασμό.
ΥΓ. Μακάρι αφότου πατήσω “publish” στο blog η ΚΑΕ να ανακοινώσει βαρβάτο πόιντ γκαρντ και να εκτεθώ. Πού τέτοια τύχη…
ΥΓ2. ΤΣΣΚΑ Μόσχας, δώσε ένα καλό ποσό στον Μάικ Τζέιμς για να μην τον χρυσοπληρώνεις στη Β’ ομάδα, να τσοντάρει κι ο Παναθηναϊκός ό,τι έχει και win-win. Πού τέτοια τύχη…
Photo credit: Βαγγέλης Στόλης