Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
“Ρε, αν δε γκρινιάζαμε τι θα λέγαμε τώρα; Πώς θα περνούσε η ώρα;”.
“Σκέψου τους οπαδούς της Εφές, κάθονται και περιμένουν πότε θα έρθει το Final Four. Θα βαρεθούν να περιμένουν. Ενώ σε εμάς, λίγη γκρίνια εδώ, λίγη εκεί, γέμισε η ημέρα”.
Η ατάκα παίζει κασέτα, από πέρυσι περισσότερο, με όποιο φιλαράκι βγαίνω για καφέ και πιάνουμε συζήτηση για τον Παναθηναϊκό. Αλλά δε χρειάζεται να βγούμε για καφέ για να γκρινιάξει, υπάρχουν και τα social Media.
Κάποιοι γκρινιάζουν γιατί όντως έχουν διακρίνει τα όποια λάθη υπάρχουν και πολύ απλά θέλουν τον Παναθηναϊκό να πηγαίνει καλά. Άλλοι, πάλι, γκρινιάζουν από συνήθεια, γιατί έτσι κάνουν και για οτιδήποτε άλλο, μη αθλητικό, στη ζωή τους. Ναι, ζουν ανάμεσά μας. Την ίδια ώρα, υπάρχουν κι αυτοί που γκρινιάζουν “παρακαλώντας” να στραβώσει το πράγμα για να έρθουν να πουν μετά το κλασικό “τα ‘χω πει εγώ”. Αυτοί κι αν ζουν ανάμεσά μας.
Γενικά, πάντως, διάθεση για να γκρινιάξεις να υπάρχει κι όλα γίνονται.
Ιδού, λοιπόν, ο Οδηγός Παναθηναϊκής Γκρίνιας για τη Σεζόν 2021-22. Μπορεί κι όχι…
ΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ που η ομάδα παραμένει από πέρυσι χωρίς πόιντ γκαρντ επιπέδου Ευρωλίγκας και, μία σεζόν και μία προετοιμασία αργότερα, λέει πως δε θέλει να κάνει βεβιασμένες κινήσεις. Όχι πως ακόμη λίγο κι η απόκτησή του θα έπρεπε να είχε προηγηθεί των συζητήσεων για ανανεώσεων των Παπαπέτρου, Μήτογλου και Χεζόνια, αλλά λέμε…
ΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ που η ομάδα ήδη έχει εφτά ξένους, κανείς από αυτούς δεν είναι ο πόιντ γκαρντ που τόσο χρειάζεται, θα πρέπει να κόψει κι έναν σε Basket League και Κύπελλο Ελλάδας, δύο αν επιτέλους αποκτήσει τον τελευταίο. Αν κι όταν…
ΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ που ο (όποιος) στόχος στην Ευρωλίγκα παραμένει απροσδιόριστος κι άπαντες τάζουν μία πορεία καλύτερη από την περσινή. Λες και μπορεί και χειρότερα. Τι 16η, τι… 19η θέση.
ΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ που ο κόσμος επέστρεψε στα γήπεδα μετά από το “ΚΛΕΙΣΤΟΝ” που επέβαλε η πανδημία του κορωνοϊού, αλλά η πληρότητα στο ΟΑΚΑ έχει περιοριστεί στο 43%. Έστω κι αν επιτρεπόμενος αριθμός των 8.000 είναι ο τέταρτος υψηλότερος στην Ευρωλίγκα σε χωρητικότητα (100% για τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και τη Βιλερμπάν).
ΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ που έφυγε ο Mr. Green για να έρθει ο Green Kong και να γουρλώσουμε όλοι τα μάτια μας όπως ακριβώς γουρλωμένα τα έχει κι η νέα μασκότ. Συν ένα δάκρυ να κυλά στα δικά μας…
ΝΑ ΜΗ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ που ο ανταγωνισμός μάς προσπέρασε απότομα. Όπως η ζωή, ο αθλητισμός κύκλους κάνει. Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει. Κι άλλα τέτοια γραφικά…
ΝΑ ΜΗ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ που η ομάδα δεν κινήθηκε/κινείται για τον τάδε ή τον δείνα γιατί, πολύ απλά, ζούμε σε άλλη εποχή, συγκεκριμένα στην εποχή τού “έσοδα = έξοδα”.
ΝΑ ΜΗ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ (ούτε να πανηγυρίζεις) για ό,τι γίνεται σε περίοδο προετοιμασίας ακριβώς γιατί είναι περίοδος προετοιμασίας.
ΝΑ ΜΗ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ με το παραμικρό στα επίσημα παιχνίδια, όχι από το πρώτο παιχνίδι. Η ομάδα έχει πέντε νέους ξένους εκ των οποίων οι τέσσερις δεν έχουν έχουν εμπειρία Ευρωλίγκας, όπως ούτε ο προπονητής.
ΝΑ ΜΗ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ.