Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Άρχισε κι η Ευρωλίγκα. Τι δεν άρχισε; Ο Παναθηναϊκός. Αν κι ένα μακρόσυρτο “αρχίσαμεεε…” άνετα θα ταίριαζε σε ό,τι είδαμε από αυτόν στο Μονακό. Και δυστυχώς είδαμε ό,τι φοβόμασταν, αλλά κάποιες φορές δε θέλουμε να παραδεχτούμε.
Στην τελική, όμως, όλα είναι θέμα οπτικής.
Αν έχεις την απαίτηση ο Κέντρικ Πέρι κι ο Ντάριλ Μέικον να σου κάνουν τη δουλειά στη θέση “1”, τότε ίσως περιμένεις πολλά. Κανείς τους δεν είναι ο πόιντ γκαρντ που χρειάζεται η ομάδα για το επίπεδο της Ευρωλίγκας, πόσω μάλλον ο Ντάριλ Μέικον που χαντακώνεται να κατεβαίνει από τη θέση “2”. Μόλις δύο ασίστ ο ένας, στο τελευταίο δίλεπτο κι αυτές, χώρια τα 0/10 σουτ, τρεις ο άλλος. Άξιο απορίας γιατί δεν επιστρατεύεται ξανά ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος μέχρι να έρθει, όταν έρθει, αν έρθει, αυτός ο έρμος ο πόιντ γκαρντ.
Αν έχεις την απαίτηση ο Νεμάνια Νέντοβιτς να σου πάρει μόνος του ένα παιχνίδι, τότε ίσως περιμένεις πολλά. Αυτή την εποχή τουλάχιστον. Είναι προφανές πως δεν έχει επανέλει στο 100% από την περιπέτεια με τον κορωνοϊό και δεν έχει ακόμα το ρυθμό που απαιτείται. Μόλις 5:44 με την Παρτιζάν κι άλλα 17:08 με την Εφές στο “Παύλος Γιαννακόπουλος”, 16:47 με το Λαύριο και 15:00 με τον Προμηθέα στο SuperCup, 11:51 με τη Μονακό. Πολύ κάτω από τα 26:05 που έπαιζε πέρυσι στην Ευρωλίγκα ή τα 21:09 στη Basket League. Έτσι βιάζεται να κάνει σε λιγότερο χρόνο όσα είχε μάθει να κάνει τις προηγούμενες φορές και καταλήγει να κάνει υπερβολές και 0/7 σουτ.
Αν έχεις την απαίτηση ο Τζεχάιβ Φλόιντ να κυριαρχήσει στη ρακέτα, τότε ίσως περιμένεις πολλά. Όχι πως ήταν λίγα οι 8 πόντοι και τα 6 ριμπάουντ σε 15:11 στο Μονακό, απλώς η αλλαγή του είναι ο Γιώργος Παπαγιάννης. Ο “Big Papa” έχει περισσότερες παραστάσεις σε αυτό το επίπεδο, αποτελεί κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό και δύσκολα θα έχει ο ίδιος τον λιγότερο χρόνο συμμετοχής από τους δύο, έστω με μία ικανοποιητική εμφάνιση ανά 2,5 παιχνίδια (13/32 διψήφια παιχνίδια πέρυσι).
Αν έχεις την απαίτηση ο Ιωάννης Παπαπέτρου να… πασάρει, τότε ίσως περιμένεις πολλά. Ήταν που ήταν από τους κορυφαίους παίκτες του Παναθηναϊκού πέρυσι, είναι που είναι ένας από τους καλύτερους στη θέση του, σε αυτόν τον Παναθηναϊκό ήταν και λίγα τα 16 σουτ στο Μονακό. Κι όταν λέω “σε αυτόν τον Παναθηναϊκό” δεν εννοώ απλώς τον Παναθηναϊκό με το χαμηλο(μένο) ταβάνι, εννοώ τον Παναθηναϊκό με τον Ντάριλ Μέικον στη θέση “1” και τον “Νέντο” εκτός ρυθμού. Ποιος άλλος να έριχνε 16 σουτ στο “Gaston Medecin”; Άσε που κάποια στιγμή, δε θυμάμαι σε ποιο λεπτό και με τι σκορ, άφησε ελεύθερο σουτ από την περιφέρεια για να δώσει πάσα στον Τζέρεμι Έβανς στο μισό μέτρο κι εκείνος σούταρε αμέσως. Ευστόχησε μεν, αλλά έτσι δε γίνεται δουλειά.
Κυρίως, όμως, αν έχεις την απαίτηση ο Παναθηναϊκός να είναι εκείνος πια που θα ανταγωνίζεται διαρκώς ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ, τότε σίγουρα περιμένεις πολλά. Και σίγουρα τον κρίνεις λάθος. Δεν υπάρχει Δημήτρης Γιαννακόπουλος για να σπρώχνει χρήμα, δεν υπάρχει Μάνος Παπαδόπουλος για να κουμαντάρει τα πάντα όλα, δεν υπάρχει ούτε Νικ Καλάθης που τάχα έπαιρνε πολλά για αυτά που έκανε. Δεν είναι ισοπεδωτική η άποψη, είναι η (σκληρή) πραγματικότητα. Και δεν περίμενα να ηττηθεί από την πρωτάρα μεν, νεόπλουτη δε Μονακό για να γράψω κάτι. Στο #14 τοποθέτησα τον Παναθηναϊκό στα Power Rankings πριν από την έναρξη της χρονιάς, ίσως χαριστικά κιόλας.
Η μοναδική λογική απαίτηση που έχουν όλοι είναι να μη προσπαθούν να σε πείσουν για το αντίθετο (το έγραψα ευγενικά). Ατάκες όπως “μένουν άλλα 33 παιχνίδια” και “πέρυσι κερδίσαμε το πρώτο παιχνίδι εκτός έδρας στη Χίμκι και καταλήξαμε 16οι”, ιδίως διά στόματος αρχηγού, είναι αχρείαστες σε αυτόν τον Παναθηναϊκό που θα έπρεπε να έχει αίσθηση της πραγματικότητας για να καταφέρει να την αντιμετωπίσει και να μη προσγειώνεται κάθε φορά ανώμαλα σε αυτή. Έτσι ο άλλος θα τον κρίνει ως μία ομάδα που από πέρυσι κι ακόμα να πάρει πόιντ γκαρντ κι όχι ως μία ομάδα με έξι τρόπαια Ευρωλίγκας που έτυχε να απέχει πολύ από εκείνες τις εποχές γιατί καλώς ή κακώς έτσι είναι ο επαγγελματικός αθλητισμός.
Μακάρι τελικά να τα βλέπω εγώ διαφορετικά, είναι παράλογη η δική μου απαίτηση να ξέρουμε όλοι τι θέλουμε, τι ζητάμε και για τι μιλάμε, ο Παναθηναϊκός να πάρει τα “πάνω” του σιγά-σιγά, να παρουσιαστεί πιο ανταγωνιστικός από ό,τι πέρυσι, να τερματίσει σε πολύ καλύτερη θέση από τη 16η και να φάω ξεχέσιμο στα σχόλια. Μπαίνω, όμως, να διαβάσω το αμέσως πρόγραμμα, βλέπω Φενέρ εντός, Μπασκόνια εκτός, Ρεάλ Μαδρίτης εκτός, Μακάμπι Τελ Αβίβ εκτός κι Εφές εντός και το κλείνω αμέσως.
YΓ. Έτσι απροστάτευτος στη θέση “1” είχε μείνει κι ο Παναθηναϊκός του rookie Γιώργο Βόβορα πέρυσι τέτοια εποχή κι όλοι ξέρουμε τι έγινε μετά. Στον Γιώργο Βόβορα…
ΥΓ2. Μία ασίστ σε ένα ημίχρονο από όλη την ομάδα και 0/17 σουτ από δύο παίκτες δεν ξαναγίνεται. Τέτοια εμφάνιση χωρίς τον πόιντ γκαρντ, που όλοι αναγνωρίζουμε πως χρειάζεται η ομάδα, ξαναγίνεται.
ΥΓ3. DNP και στους -22 από τη Μονακό ο Λευτέρης Μποχωρίδης; Ούτε εγώ, που δε δηλώνω φαν, δε θα το περίμενα.
ΥΓ4. “Εκδίκηση” έγραψε σε Instagram story ο Μάικ Τζέιμς. Προφανώς και δεν απευθυνόταν στον Παναθηναϊκό. Άλλωστε, αν υπάρχει κάτι για να τον εκδικηθεί είναι που δεν έκανε κίνηση να τον (ξανα)πάρει.
ΥΓ5. Στο μεταξύ, δεν ξέρω πόσοι είδατε, αν είδατε, ένα tweet του με τη θέα από το νέο του σπίτι στο Πριγκιπάτο. Πείτε ό,τι θέλετε, αλλά μια χαρά περνάει ο Μάικ Τζέιμς. Τη ζωή του να κάναμε.
ΥΓ6. Νέο επεισόδιο “Ted Lasso” σήμερα στις ΗΠΑ, άντε να ξημερώσει Σάββατο σε εμάς να το “κλέψουμε”. Δείτε να αγαλιάσει λίγο η ψυχούλα σας…
Taking in the new balcony pic.twitter.com/dB1Xpb9FFO
— Mike James (@TheNatural_05) September 29, 2021
Διαβάστε επίσης:
- Οκάρο Ουάιτ στο Eurohoops: “Δεν μπορώ να εξηγήσω τους Έλληνες οπαδούς, αλλά το λατρεύω όλο αυτό” (video)
- Ευρωλίγκα: Οι Top 100 παίκτες της φετινής σεζόν (10-1)
- EuroLeague Power Rankings by Eurohoops: Vol. 1: Τόσο κοντά και τόσο μακριά ο Ολυμπιακός, έχει δρόμο ο Παναθηναϊκός
- Ευρωλίγκα: Δέκα rookies που αξίζει να προσέξεις
- Ευρωλίγκα: Η κορυφαία ελληνική πεντάδα της σεζόν