Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Στην τελική, το 1-3 ως επίδοση και μόνο έχει απόλυτη εξήγηση πια. Κι από τον ίδιο τον Παναθηναϊκό, κι από τις ομάδες που αντιμετώπισε, πότε και πού σε αυτή τη δεδομένα δύσκολη εκκίνηση (που συνεχίζεται με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ εκτός και την Εφές εντός). Απλώς ο Παναθηναϊκός τους το έκανε πιο εύκολο.
Είναι ελάχιστες οι ομάδες που είναι μαζί του στο 1-3 ή πιο χαμηλά στην κατάταξη και να επέδειξαν χειρότερη εικόνα από ό,τι ο ίδιος σε αυτές τις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές.
Πόσο κακός ήταν ο Παναθηναϊκός;
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ
- R1 @ Μονακό 75-63: +0 και -22 στο 36′
- R2 vs. Φενέρμπαχτσε 91-87: +5 στο 6′ και -9 στο 19′
- R3 @ Μπασκόνια 91-89: +2 στο 10′ και -11 στο 22′
- R4 @ Ρεάλ Μαδρίτης 88-65: +0 και -27 στο 39′
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, κυνηγάει πάντα στο σκορ. Τρέχει να καλύψει μεγάλες διαφορές. Τρέχει και δε φτάνει.
Είναι το πρόβλημα στη θέση του πόιντ γκαρντ η αιτία του προβλήματος; Όχι η αιτία, σίγουρα, όμως, είναι μεγάλο μέρος αυτού.
- 18ος σε ασίστ με 12,3
- 14ος σε ασίστ/λάθη με 1,1
Πού εντοπίζεται το υπόλοιπο μέρος αυτού; Τέσσερα παιχνίδια έφταναν και περίσσευαν για να φανερώσουν πρόβλημα και στο ριμπάουντ.
- 12ος σε ριμπάουντ με 32,8
- 14ος σε αμυντικά ριμπάουντ με 21,3
- 2ος σε επιθετικά ριμπάουντ με 12,7
- 5ος σε επιθετικά ριμπάουντ αντιπάλου με 11
Ναι, δεν πρόκειται για λάθος. Ο Παναθηναϊκός είναι δεύτερος σε επιθετικά ριμπάουντ. Το θέμα, όμως, είναι τι τα κάνει. Και δεν τα κάνει. Ακόμη και στο μοναδικό παιχνίδι που είχε περισσότερα ριμπάουντ και σχεδόν διπλάσια επιθετικά σκόραρε λιγότερους πόντους από αυτά. Μετρώντας κι αυτά στα υπόλοιπα παιχνίδια, οι +2 πόντοι από επιθετικά ριμπάουντ στη μοναδική του νίκη μέχρι τώρα φαντάζουν με εξαίρεση στον κανόνα. Όπως δυστυχώς κι η ίδια η νίκη.
ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΚΑΙ ΠΟΝΤΟΙ ΑΠΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ
- R1: 43 (26-17) έναντι 39 (30-9) της Μονακό και 13-14 οι πόντοι από επιθετικά
- R2: 33 (21-11) έναντι 33 (24-9) της Φενέρ και 12-10 οι πόντοι από επιθετικά
- R3: 26 (17-9) έναντι 38 (23-15) της Μπασκόνια και 8-17 οι πόντοι από επιθετικά
- R4: 29 (21-8) έναντι 42 (29-13) της Ρεάλ Μαδρίτης και 8-15 οι πόντοι από επιθετικά
Το κακό παράγινε στο παιχνίδι στη Βιτόρια, εκεί όπου ο Παναθηναϊκός δεν πήρε κανένα ριμπάουντ στα τελευταία 3 λεπτά (αμυντικό το τελευταίο στο 73-69 στο 37′), αντιθέτως επέτρεψε στη Μπασκόνια να πάρει 3 επιθετικά στο τελευταία 2 λεπτά και να σκοράρει 6/6 ελεύθερες βολές, δηλαδή όλους της τους πόντους από το 75-73 στο 38′ και μετά.
Και να προλάβω όποιον τυχόν προσπαθήσει να χρεώσει τα 13 λιγότερα ριμπάουντ στη Μαδρίτη στην παρουσία του Έντι Ταβάρες των 2,20 μέτρων, που μοιάζει να κάνει bullying σε όποιον τολμήσει να μπει στη ρακέτα, λέγοντας πως και χωρίς αυτόν τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα.
ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΕΝΤΙ ΤΑΒΑΡΕΣ
- Από όταν βγήκε στο 8′ (19-13) μέχρι να ξαναμπεί στο 12′ (33-18): 3 (3-0) έναντι 6 (4-2) της Ρεάλ
- Από όταν ξαναβγήκε στο 27′ (53-39) μέχρι να ξαναμπεί στο 24′ (71-57): 4 (3-1) έναντι 6 (3-3) της Ρεάλ
Κι αν για τα ριμπάουντ μπορείς να ελπίζεις σε τουλάχιστον δύο παίκτες όπως ο Γιώργος Παπαγιάννης (7ος στην Ευρωλίγκα με 6,5) κι ο Οκάρο Ουάιτ (19ος στην Ευρωλίγκα με 5,3), με ή χωρίς συγχρονισμό το άλμα τους με την αναπήδηση της μπάλας στη στεφάνη, με ή χωρίς box-out, στην οργάνωση/δημιουργία/ασίστ θα πρέπει να περιμένουμε τον Γιόγκι Φέρελ (κι όχι Φερέλ), να δούμε σε τι κατάσταση είναι και πώς θα αντιδράσει στη μετάβαση στο ευρωπαϊκό στυλ προκειμένου να σουλουπώσει το παιχνίδι. Αυτό το λέω χωρίς να τον έχω δει ποτέ να παίζει. Ακουστά τον είχα και μόνο, πως έπαιζε στο ΝΒΑ, μέχρι εκεί. Για αυτό και δεν έγραψα blog όταν ανακοινώθηκε. Τι να έγραφα; Από το μυαλό μου ή γενικότητες;
Μακάρι, πάντως, να είναι αυτό(ς) που έψαχνε η ομάδα και τα πράγματα να βελτιωθούν.
Γιατί μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός έχει δείξει πως είναι ικανός για το χειρότερο, όχι για το καλύτερο.
Ειλικρινά πιστεύω πως ακόμη κι αν ο Ιωάννης Παπαπέτρου είχε ευστοχήσει στο τελευταίο σουτ στη Βιτόρια, δε θα είχε αλλάξει τίποτε. Απλώς ο Παναθηναϊκός θα είχε μία νίκη περισσότερη και μία ήττα λιγότερη, θα ήταν στο 2-2. Σοβαρολογώ. Την ίδια εικόνα πιστεύω πως θα είχε παρουσιάσει στη Μαδρίτη. Περισσότερη διάθεση είχα εγώ να μαζέψω όλα αυτά τα στατιστικά.
ΥΓ. Όσο too much κι αν ήταν τα τρία εκτός έδρας παιχνίδια σε τέσσερις αγωνιστικές (και θα γίνουν 4/5 την επόμενη), ο Παναθηναϊκός προερχόταν από ρεπό στη Basket League και θα μπορούσε να ήταν πιο έτοιμος για αυτή τη διαβολοβδομάδα. Συν πως έπαιξε Τρίτη στη Βιτόρια και Παρασκευή στη Μαδρίτη. Πέρυσι οι διαβολοβδομάδες του ήταν πάντα ή Τρίτη-Πέμπτη ή Τετάρτη-Παρασκευή.
ΥΓ2. Δεν είμαι θαυμαστής του Λευτέρη Μποχωρίδη, αλλά μετά από διαδοχικά DNP ούτε εγώ δε θα τον έβαζα στο 14-3 στο 4′ στην έδρα της Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν ήταν “να η ευκαιρία”, σκέτο “Να!” ήταν. Αναμενόμενη εξέλιξη να βγει (και να μη ξαναμπεί) στο 8′ (21-13) μετά από 0/1 δίποντο, 1 ριμπάουντ και 2 λάθη.
ΥΓ3. Πάει και το “Squid Game”, ένα βράδυ κι ένα πρωινό ήταν αρκετό για 9 επεισόδια. Έχει κανείς να προτείνει κάτι άλλο;