Του Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός στο Τελ Αβίβ δυστυχώς για τον ίδιο παρουσίασε μία επανάληψη της εικόνας του στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στη Φενέρ. Αυτή τη φορά χωρίς τη δικαιολογία της αγωνιστικής απραξίας το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Μία εύκολη ήττα απέναντι σε ομάδες που διαθέτουν ποιότητα, αλλά και τρανταχτά προβλήματα.
Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα μόνο στα πρώτα 20 λεπτά στο Ισραήλ κατάφεραν να δείξουν κάποιες αρετές του παιχνιδιού τους και παρότι υπήρχε η – ψευδής όπως αποδείχθηκε – αίσθηση πως ελέγχουν το ρυθμό και χρειάζονται μόνο ένα μικρό ξέσπασμα για να πάρουν το διπλό, τελικά κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος σε όλα τα επίπεδα στο δεύτερο ημίχρονο.
Ο Ολυμπιακός, αν και στην ανάπαυλα είδε ποια ήταν τα λάθη του που έπρεπε να διορθώσει απέναντι στην ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου, κατάφερε στη συνέχεια να εμφανιστεί ακόμα χειρότερος, με μικρότερα επίπεδα συγκέντρωσης και ενέργειας και διαλύθηκε όπως και στην Πόλη σε μία δεύτερη συνεχόμενη απογοητευτική εμφάνιση όσον αφορά την προσπάθεια του και όχι απαραίτητα το αποτέλεσμα.
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, όπως πρέπει να κάνουν και οι “ερυθρόλευκοι”, το ματς στο Τελ Αβίβ ήταν must-win βαθμολογικά και ψυχολογικά εν όψει της συνέχειας και εκείνοι παρέδωσαν… λευκή κόλλα και μηδενίστηκαν χάνοντας το όποιο πλεονέκτημα διέθεταν σε σχέση με τις ομάδες που τους “κυνηγούσαν” στη βαθμολογία και βάζοντας πάλι τους εαυτούς τους σε πίεση σε όλα τα επίπεδα.
Τελικά η κατάρρευση αποδείχθηκε πως ήταν θέμα χρόνου
Από την αρχή της αναμέτρησης ο στόχος του Ολυμπιακού με τον Ουόκαπ “βδέλλα” πάνω στον Ουίλμπεκιν ήταν να του απαγορέψει όσο το δυνατόν γινόταν την εκτέλεση και παράλληλα να μην επιτρέψει στον Ζίζιτς να βρει εύκολους πόντους μέσα από το ζωγραφιστό.
Αυτό δεν συνέβη ειδικά με τον θηριώδη Κροάτη σέντερ ο οποίος από το ξεκίνημα έκανε ότι ήθελε τον Φαλ, ενώ παράλληλα ο Ουόκαπ με τον Ντόρσεϊ ήταν άστοχοι, δέχθηκαν μεγάλη πίεση από το δίδυμο Ουίλμπεκιν – Έβανς και δεν βρήκαν ποτέ ρυθμό στην εκτέλεση, αλλά ούτε δημιούργησαν. Αν στα πρώτα λεπτά δεν υπήρχε ο πολύ καλός Παπανικολάου και οι γρήγορες αλλαγές στο rotation με τους Σλούκα, Πρίντεζη και ΜακΚίσικ να δίνουν λύσεις. ίσως ο Ολυμπιακός είχε μείνει πίσω από πιο νωρίς.
Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη γιατί οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα είχαν αξοπρεπές ποσοστά από τα 6,75 (4/11), η άμυνα τους όσο έλειπε ο Ζίζιτς από το παρκέ ήταν αποτελεσματική και παράλληλα κέρδιζαν τη μάχη των ριμπάουντ με τους Μάρτιν, Πρίντεζη και Παπανικολάου να κυριαρχούν σε αυτό το κομμάτι.
Αυτό βέβαια που δεν κατάφεραν οι “ερυθρόλευκοι”, αν και το επιχείρησαν, ήταν να τρέξουν και να επιτεθούν γρήγορα στο αντίπαλο καλάθι, όμως με εύκολα λάθη και χωρίς καθαρό μυαλό δεν γίνεται να καταφέρεις κάτι τέτοιο στο επίπεδο της Ευρωλίγκα.
Αντίθετα στο μπασκετικό “ξύλο” που δέχθηκαν από τους περιφερειακούς της Μακάμπι (Νάναλι, Καλοϊάρο, Ντι Μπαρτολομέο) δεν είχαν απάντηση και όσο περνούσε η ώρα όλο και λιγόστευαν οι καλές τους επιλογές και ο εκνευρισμός κυριαρχούσε, παρότι πήγαν οριακά πίσω στο σκορ στα αποδυτήρια.
Ενώ όλοι περίμεναν ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο να βγει παίζοντας τη γνωστή δυναμική του άμυνα, να ανακόψει το ρυθμό του Ζίζιτς και να βρει με υπομονή και σωστή κυκλοφορία την κατάλληλη επιλογή στην επίθεση, εκείνος παρουσίασε ένα πρόσωπο που δεν ήταν αντάξιο της φετινής του προσπάθειας.
Η άμυνα αλλαγών, η οποία δεν απέδωσε στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου εικοσαλέπτου, στηρίχθηκε και στο δεύτερο ημίχρονο σε βαθμό… εμμονής με αποτέλεσμα ο Ζίζιτς και ο Ρέινολντς στη συνέχεια να υπερισχύουν με άνεση απέναντι στους αντιπάλους τους και να ανεβάσουν τη διαφορά σε διψήφια επίπεδα.
Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός είτε ήταν άστοχος μετά από κακές επιλογές στο σουτ, είτε έκανε χαζά λάθη με τη δημιουργικότητα του να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, ειδικά όταν απουσίαζε ο Σλούκας από την πεντάδα.
Οι Ισραηλινοί με τους περιφερειακούς τους να παίζουν εξαιρετική άμυνα και να δημιουργούν με πρωταγωνιστές τους Ουίλμπεκιν, Έβανς και Νάναλι “τάιζαν” συνεχώς τους ψηλούς και ουδέποτε ο Ολυμπιακός βρήκε λύση σε αυτό το πρόβλημα.
Ο Ζίζιτς συνέχισε είτε με μπάλες στο “post” είτε μετά από “pick n’ roll” να τελειώνει φάσεις θυμίζοντας “κράμα” μεταξύ Εμπίντ και Γιόκιτς, ο Ρέινολντς με τον Ουίλιαμς “σκέπαζαν” το καλάθι της Μακάμπι και άλλαζαν με επιτυχία στα σκριν όταν χρειαζόταν και ο Ολυμπιακός στην επίθεση κινούνταν χωρίς λογική μην έχοντας κανένα σταθερό ρυθμό στο παιχνίδι του.
Όταν ο Ουίλμπεκιν άρχισε να βάζει και τα δύσκολα τρίποντα, η διαφορά ξέφυγε πάνω από τους 20 με την εικόνα της ομάδας του Μπαρτζώκα να είναι κακή και αν στο τέλος οι γηπεδούχοι δεν κατέβαζαν ρυθμό και ο αρνητικός στο μεγαλύτερο μέρος του ματς Ντόρσεϊ δεν πετύχαινε κάποιους πόντους, τότε η τελική εντύπωση θα ήταν ακόμα χειρότερο.
Στο φινάλε της αναμέτρησης στο γνωστό στους παλιούς μπασκετικούς “Γιάντ Ελιάου” ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που άξιζε. Δηλαδή μία “βαριά” ήττα, η οποία συνδυάστηκε και με μία εμφάνιση που στο δεύτερο ημίχρονο ήταν αποκαρδιωτική, αφού δεν έκανε τίποτα σωστά ούτε αγωνιστικά ούτε πνευματικά.
Και όπως έχουμε επαναλάβει με τη σύγχρονη μορφή της Ευρωλίγκα μπορεί να χάσεις από όλους, το θέμα όμως είναι πάντα ο τρόπος και φυσικά η εικόνα που παρουσιάζεις στο παρκέ. Αυτή η εικόνα για τον Ολυμπιακό για δεύτερο σερί παιχνίδι ήταν με μία λέξη κακή.
Να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να κάνει restart
Είναι εμφανές ειδικά μέσα από τους αγώνες με Φενέρ και Μακάμπι ότι ο κορωνοϊός κόστισε στον Ολυμπιακό την καλή του αγωνιστική κατάσταση και το ρυθμό που είχε βρει, αφού οι “ερυθρόλευκοι” δείχνουν μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου ότι περνούν το δεύτερο ντεφορμάρισμα τους στη φετινή χρονιά.
Το πρώτο περιελάμβανε κυρίως τα ματς με Ζενίτ, Εφές και Παναθηναϊκό και ξεπεράστηκε γρήγορα μέσω των εκτός έδρας νικών, όπου η ομάδα παρουσίασε θελτικό μπάσκετ, αλλά τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του επιβάλλεται από εδώ και πέρα να κοιταχτούν στον καθρέφτη, να δουλέψουν σε κάθε αδυναμία που παρουσίασαν αγωνιστικά και πνευματικά στο Τελ Αβίβ, ώστε να βρουν ξανά το χαμένο τους αγωνιστικό ρυθμό και την αυτοπεποίθηση τους.
Δεν είναι πρώτη φορά φέτος που ο Ολυμπιακούς κατά τη διάρκεια ενός αγώνα καταρρέει σε όλα τα επίπεδα, αλλά πλέον διανύουμε το τελευταίο δεκαήμερο του Ιανουαρίου και έτσι όπως έχει εξελιχθεί το πρόγραμμα, ο Ολυμπιακός οφείλει από τον Φεβρουάριο και μετά να έχει βρει και πάλι τον καλό του εαυτό.
Είναι γεγονός πως παίκτες-κλειδιά όπως οι Ντόρσεϊ, Φαλ και Λαρεντζάκης έχουν επηρεαστεί από όσα έγιναν με τον κορωνοϊό και τη διακοπή των αγωνιστικών υποχρεώσεων, όμως οι “ερυθρόλευκοι” διαθέτουν ένα πολυπληθές ρόστερ με αρκετές λύσεις για να ανταπεξέλθουν σε αυτές τις δυσκολίες και έτσι δεν μπορούν να αναζητούν δικαιολογίες.
Μετά τις δύο “στραβές” σε Πόλη και Τελ Αβίβ ο Ολυμπιακός καλείται παράλληλα να αντέξει και τη βαθμολογική πίεση, αφού με ρεκόρ 12-7 ισοβαθμεί με άλλες πέντε ομάδες στις θέσεις 3-7 και κινδυνεύει όπως πέρυσι να εκτροχιαστεί από τους στόχους του, αν αυτό το κακό φεγγάρι δεν ξεπεραστεί άμεσα.
Η αγωνιστική βελτίωση είναι αυτονόητο ζητούμενο στα παιχνίδια με Κολοσσό στη Ρόδο και Ερυθρό Αστέρα στο ΣΕΦ, εκεί όπου ο Ολυμπιακός έχει δειξει ότι μεταμορφώνεται προς το καλύτερο φέτος και μπορεί απέναντι σε δύο βατούς αντιπάλους να βρει ξανά ρυθμό.
Επιπλέον οι Πειραιώτες καλούνται να “ζεστάνουν” και πάλι τον κόσμο τους και να γιατρέψουν τις πληγές τους παίρνοντας νίκες τις οποίες έχουν μεγάλη ανάγκη. Το επόμενο ευρωπαϊκό τεστ με τους παίκτες του Ράντονιτς στο Φάληρο εκ των πραγμάτων πλέον είναι ένα ματς όπου η ήττα απαγορεύεται.
Υ.Γ. Ο Ολυμπιακός στα δύο τελευταία εκτός έδρας παιχνίδια του με Φενέρ και Μακάμπι έχει δεχθεί 94 και 84 πόντους, κάτι που δείχνει πως η άμυνα του αυτή τη στιγμή είναι η πηγή του κακού. Μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζει η κάμψη δυνάμεων του Φαλ που χρειάζεται χρόνο για να επανέλθει.
Υ.Γ 2) Ήταν εκνευριστικό κατά διαστήματα στο δεύτερο ημίχρονο το γεγονός πως όλοι ήξεραν πως θα σκόραρε η Μακάμπι. Ένα pick και η μπάλα στον Ζίζιτς. Ο κόουτς Μπαρτζώκας δοκίμασε τρεις ψηλούς πάνω του (Φαλ, Λιβιό, Χασάν) όμως κανείς δεν έδωσε λύσεις.
Υ.Γ. 3) Ο Μάρτιν η αλήθεια είναι πως έχει ανέβει αρκετά και αυτό φαίνεται από το πως πατάει στο παρκέ για να διεκδικήσει μπάλες. Στην άμυνα δεν πήγε καλά όπως και όλη η ομάδα, επιθετικά πήρε μόλις 3 κατοχές υπό κακές προϋποθέσεις, όμως στα ριμπάουντ έκανε θραύση με 8 και έδειξε πως έχει πολλά να δώσει.
Υ.Γ. 4) Μέχρι να φτάσουμε στο Μάρτη-κόλαση του Ολυμπιακού, υπάρχουν κρίσιμα ματς στην Ευρωλίγκα και ο στόχος του Κυπέλλου μέχρι τέλος Φεβρουαρίου. Επομένως δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια και ένας κακός Φεβρουάριος είναι δεδομένο ότι θα κοστίσει σε όλα τα επίπεδα.
Διαβάστε επίσης:
Μπαρτζώκας: “Παίξαμε χωρίς θέληση, κίνητρο, ενέργεια και μυαλό”
Ζίζιτς: Ο κορυφαίος της Μακάμπι εξέθεσε την φροντ λάιν του Ολυμπιακού (video)