Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Τι νίκη κι αυτή! Μόλις η έβδομη σε 24 παιχνίδια θα μου πείτε και θα σας πω, αλλά τι νίκη! Κι ας μη γελιόμαστε, με το Κύπελλο χαμένο, τα playoffs στη Stoiximan Basket League να αργούν ακόμα και την ομάδα στη 16η θέση στην Ευρωλίγκα, κάτι τέτοιες στιγμές είναι ό,τι μας έχει απομείνει.
Να παρατάσσεσαι χωρίς τέσσερις starters (Γιόβιτς, Παπαπέτρου, Ουάιτ, Παπαγιάννης) κι οι υπόλοιποι να μετατρέπουν τις απουσίες σε κίνητρο. Γιατί κι από αυτό πάσχει η ομάδα, το κίνητρο.
Ήταν από τις λίγες φορές σε αυτή τη δεύτερη χρονιά χωρίς πραγματικό στόχο στην Ευρωλίγκα που το κίνητρο ήταν τόσο υψηλό. Φάνηκε τόσο από τη διάθεση του Γιώργου Παπαγιάννη να μεταβεί αμέσως από τα Άνω Λιόσια στο ΟΑΚΑ από τη θερμή υποδοχή που έτυχε από τον (λιγοστό) κόσμο στο κλειστό. Ο κόσμος έχει σαν θρησκεία τις ομάδες, ωστόσο, χρειάζεται και πρόσωπα να ταυτιστεί. Ο “Big Papa” ήταν αυτό το πρόσωπο στη νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα (79-73). Κι ας μην έπαιξε, ώστε να προφυλαχθεί εν όψει δεύτερου παιχνιδιού με την Τουρκία (28/2) στο Sinan Erdem Dome.
Από την άλλη, αυτή η μη συμμετοχή του Γιώργο Παπαγιάννη έδωσε την ευκαιρία στον Βασίλη Καββαδά να υπενθυμίσει πως υπάρχει κι αυτός. Το “Beast”, όπως τον βάφτισε ο Ρικ Πιτίνο επί ημερών του στην Εθνική Ομάδα, σημείωσε διαδοχικά career-highs σε πόντους (17 με 8/10δίπ., 1/1β.), ριμπάουντ (6) και PIR (22) σε 20:08 κι ήταν άξιος συμπαραστάτης του Νεμάνια Νέντοβιτς που έκανε πάλι τα δικά του (25π. με τρίποντο ακόμη κι από το logo, 5ασ.).
Κάποιοι θεώρησαν σωστό να πουν πως με την εμφάνισή του εξέθεσε τον Δημήτρη Πρίφτη πως δεν τον χρησιμοποιεί πιο συχνά. Ωστόσο, θεωρώ πως είπαν ό,τι είπαν λόγω στεναχώριας που τους άφησε ο χαμένος τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας με τον Ολυμπιακό (73-81) κι ο τρόπος που χάθηκε στην τέταρτη περίοδο στο “Δύο Αοράκια”. Χωρίς εύστοχο σουτ εντός πεδιάς και χωρίς τον 53χρονο προπονητή να ανοίγει το rotation τη δύσκολη στιγμή.
Όλα αυτά για έναν παίκτη που αποκτήθηκε για τρίτος σέντερ κι έφτασε να παίζει ακόμη και… τέταρτος πίσω από τους Παπαγιάννη, Φλόιντ κι Έβανς. Έτσι μετρά μόλις 5 συμμετοχές, όλες από τις 12/1 και μετά, 9 DNPs και 10 φορές εκτός 12άδας. Να δεχτώ πως ήταν άδικο να πρέπει να φτάσει να μετρά τόσα DNPs μέχρι να ντεμπουτάρει στην Ευρωλίγκα, στις 12/1 ξαναλέω, ωστόσο, η σκληρή αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει παιχνίδι που να “φώναζε” η απουσία του. Όπως κανείς δε φώναζε γιατί δεν έπαιζε τόσο καιρό, ούτε λέει τώρα το αυτονόητο πως δε θα έπαιρνε ούτε τα μισά από τα 20:08 σε περίπτωση που ο Γιώργος Παπαγιάννης δεν είχε παίξει με την “γαλανόλευκη”, άρα δε θα έκανε ούτε τα μισά.
Οπότε εμμένω στην άποψη πως το timing αδικεί περισσότερο τον Δημήτρη Πρίφτη από ό,τι ο ίδιος τον 30χρονο σέντερ κι απλώς ήταν μία καλή ευκαιρία για λίγη Παναθηναϊκή μιζέρια μετά από νίκη.
Κι ήταν κακό το timing γιατί ο κόουτς έκανε πολύ καλή διαχείριση με τόσα προβλήματα στην προετοιμασία και τόσες απουσίες στο παιχνίδι. Όλα αυτά μετά από απώλεια του πρώτου εκ των δύο στόχων της ομάδας και την ψυχολογία στο ναδίρ. Λέμε που λέμε συνεχώς για τις άστοχες επιλογές στους ξένους κι όλα του τα λάθη που έχουν οδηγήσει την ομάδα εδώ όπου την έχουν οδηγήσει, να πούμε κι έναν καλό λόγο όταν πρέπει.
Μέσα σε όλα, πήρε άλλα 12:57 ο Λευτέρης Μαντζούκας (5π.), ενώ ντεμπούταρε κι ο Νίκος Χουγκάζ (2π., 3ρ., 2ασ. σε 14:06). Με πλήρες ρόστερ η θέση στη 12άδα δε θα περισσεύει και για τους δύο, οπότε κάθε συμμετοχή φέρελπι Έλληνα στην Ευρωλίγκα μόνο κέρδος μπορεί να έχει. Προσθέστε κι αυτή στις στιγμές που μας έχουν απομείνει.
ΥΓ. Εκτός από τις σημαντικές απουσίες, ο Παναθηναϊκός κέρδισε ένα παιχνίδι με 17 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ και 10 λιγότερους πόντους (5-15) από δεύτερες επιθέσεις. Πού να μην έπαιρναν και 9+6 ριμπάουντ οι Έβανς & Καββαδάς. Αλλά το ριμπάουντ είναι ομαδική υπόθεση.
ΥΓ2. Μπράβο στους διεθνείς των “αιωνίων” που ενίσχυσαν την Εθνική Ομάδα εν μέσω Ευρωλίγκας.
ΥΓ3. “Μπράβο” και στον διαιτητή που σφύριξε το φάουλ από το οποίο η Εθνική Ομάδα πήρε τη νίκη επί της Τουρκίας (72-71) στα Άνω Λιόσια για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2023.