Του Βαγγέλη Ιωάννου/ info@eurohoops.net
Τώρα που οι μεταγραφές των δυο αιωνίων – ουσιαστικά – τελείωσαν (από μία κίνηση μένει για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό) , λογικά θα τα ακούσουμε όλα. Και το εννοώ. Διότι , χωρίς «μεγάλες ειδήσεις» και μέχρι να μπούμε για τα καλά στο πνεύμα του Ευρωμπάσκετ, οι ατέρμονες συζητήσεις θα κορυφωθούν.
Κι αναφέρομαι στις αγαπημένες κουβέντες του καλοκαιριού (που μοιάζουν με τα θερινά ανέκδοτα) περί ταλέντου , νομιμότητας ( για ΕΟΚ – ΕΣΑΚΕ), αριθμού Ελλήνων – ξένων στη Basket League, αριθμού ομάδων που προβιβάζονται και υποβιβάζονται , (επαγγελματικής) διαιτησίας και άλλων πολλών (φαιδρών).
Θα προσπαθήσω (όσο αυτό είναι εφικτό) να βάλω τα ζητήματα σε μια σειρά:
* Εθνικές ομάδες. Ωραίο θέμα. Όχι ωραίο θέαμα so far, που λένε και στο χωριό μου. Παρακολούθησα προσεκτικά τις προσπάθειες της εθνικής νέων γυναικών και της εθνικής νέων ανδρών. Αγωνιστικά η αποτυχία ήταν παταγώδης. Κι έφταιξαν πολλοί και πολλά. Η ΕΟΚ θα πρέπει να διορθώσει τα πράγματα ενόψει της νέας σεζόν. Από πλευράς ταλέντου , όμως, είχαμε αρκετά χρόνια να δούμε τόσα πολλά παιδιά (και αγόρια και κορίτσια) με πολύ μεγάλη προοπτική. Όταν την ευθύνη των εθνικών ομάδων είχε ο Παναγιώτης Γιαννάκης , ο στόχος στις λεγόμενες «μικρές» εθνικές δεν ήταν τα μετάλλια , αλλά να βγουν από κάθε ομάδα ένα-δυο παιδιά που θα μπορέσουν μελλοντικά να στελεχώσουν την ανδρών και τη γυναικών. Ε, αυτά τα παιδιά υπάρχουν. Δεν έχει καμία σημασία που δεν έφτασαν φέτος στην κατάκτηση κάποιου μεταλλίου. Σημασία έχει , αυτοί που σχεδιάζουν το πρόγραμμα των εθνικών ομάδων ( ποιοί είναι άραγε;) να σχεδιάζουν με βάση την προοπτική των παιδιών και όχι την πρόσκαιρη επιτυχία. Μαντζούκας , Τανούλης , Νετζήπογλου , Οικονομόπουλος , Νικολαίδης είναι ταλεντάρες. Το ίδιο η Χατζηλεοντή και η Μποσγανά. Τι καθοδήγηση είχαν; Ας μην το συζητήσουμε καλύτερα…Ούτε στην ΕΟΚ , άλλωστε, το συζητάνε. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι οι ξένοι και οι κοινοτικοί στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, στα οποία θα παίζουν ολοένα και λιγότεροι γηγενείς παίκτες…
* Κόντρα ΕΟΚ- ΕΣΑΚΕ. Αυτό κι αν είναι ωραίο , αλλά ανούσιο θέμα. Ξεκίνησε με την παρέμβαση της ΕΟΚ στην αδειοδότηση των ομάδων. Και συνεχίζεται με την (άκουσον-άκουσον) απόφαση της ομοσπονδίας να προβιβάσει του χρόνου τέσσερις ομάδες από την Α2. Εδώ δεν μπόρεσε να στείλει φέτος ούτε δυο στη Basket League ,του χρόνου θέλει να προβιβάσει τέσσερις!!! Δυο , λέει, με βαθμολογικά κριτήρια και άλλες δυο με wlld cards!!! Θεός φυλάξοι…Κι αν δεν γίνει αυτό; Προκειμένου να συνεχίσει τον ανένδοτο θα…εκχωρήσει τη διαιτησία στον ΕΣΑΚΕ! Αμην και πότε; Στο ποδόσφαιρο ήδη ανακοινώθηκε από τον υπουργό ότι θα γίνει τροπολογία , για να μειωθούν τα έσοδα της ΕΠΟ από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και τα χρήματα να δοθούν στην επαγγελματική διαιτησία. Καιρός είναι , λοιπόν, να γίνει το ίδιο και στο μπάσκετ. Αυτό , ναι, θα είναι μια σωστή κίνηση, Κακώς η ΕΟΚ ορίζει τα μέλη της ΚΕΔ , τα οποία με τη σειρά τους ορίζουν τη διαιτητική μοίρα του επαγγελματικού μπάσκετ. Η ΕΟΚ έχει την ευθύνη του ερασιτεχνικού μπάσκετ και των εθνικών ομάδων. Τελεία και παύλα.
* Αριθμός Ελλήνων -ξένων στη Basket League. Δεν έγινε καμία σοβαρή συζήτηση , αλλά υπήρξε η σχετική διαρροή. Να γίνουν , λένε κάποιοι, οι ξένοι εφτά και να σηκώνονται οι έξι. Εδώ το γέλιο θα πέσει άφθονο. Ο έβδομος ξένος τους μάρανε , την ώρα που δεν μπορούν να εγγυηθούν ούτε το μίνιμουμ προυπολογισμό των 800.000 ευρώ. Μιλάμε για ΤΟ θερινό ανέκδοτο. Αλλά στον ΕΣΑΚΕ – απ ό,τι μου λένε-, το μόνο που συζητάνε είναι το αν θα γίνει μομφή εναντίον του Γαλατσόπουλου. Ούτε καν το τηλεοπτικό συμβόλαιο , ή ο κεντρικός χορηγός…
* Αριθμός ομάδων που υποβιβάζονται και προβιβάζονται. Ο ΕΣΑΚΕ ανακοίνωσε ότι τη νέα σεζόν ( έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα με Λάρισα και Ψυχικό) θα πέσει μία ομάδα. Πολύ σωστά μέχρι εδώ. Η ΕΟΚ , λέει ( δεν το έχει ανακοινώσει ακόμη επίσημα) θα προβιβάσει τέσσερις. Ανεξάρτητα από το εάν υπάρχουν τέσσερις ομάδες που να πληρούν τα κριτήρια για τη Basket League, σε ποιόν θα κάνει κακό κάτι τέτοιο; Στην Basket League , πάντως, αποκλείεται. Απλώς τη σεζόν 2022-2023 με 15 ομάδες θα διεξαχθεί ένα πρωτάθλημα τόσο μακρύ , που δεν θα μείνει παρά ελάχιστος χρόνος ξεκούρασης στους διεθνείς ενόψει παραθύρων και τελικής φάσης παγκοσμίου. Καλεντάρι γαρ. Και τώρα δεν θα φταίει (σε κανέναν) ο Μπερτομέου …
* Εθνική ανδρών. Εδώ , μάλιστα. Εδώ έχουμε μια όαση στη χώρα της ελαίας και της φαιδράς πορτοκαλέας. Και μια μεγάλη ελπίδα λόγω Ιτούδη και λόγω του καλύτερου ρόστερ όλων των εποχών , που (Θεού θέλοντος) θα παρουσιάσουμε στο Ευρωμπάσκετ. Το μετάλλιο είναι ο (δύσκολος) στόχος. Η «επίσημη αγαπημένη» μπορεί να τα καταφέρει. Έχει τον καλύτερο και πιο πετυχημένο προπονητή στον πάγκο της. Δουλεύει νυχθημερόν για να αξιοποιηθεί σωστά ο «Greek Freak». Ο Γιάννης παίζει σε όποια θέση θέλει, επειδή μπορεί. Στην εθνική θα είναι περισσότερο χρήσιμος στο «4». Θα αναλύσω το θέμα τις επόμενες εβδομάδες, αφού (ξανά)γράψω ότι οι θέσεις στο σύγχρονο μπάσκετ έχουν αλλάξει. Πλέον , μιλάμε για floor genral, combo guard, scorer wing, shooting wing , 3/d wing, versatile forward , scoring center και supporting center. Η εθνική έχει τέτοιους παίκτες. Και , μάλιστα, elite players…