Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Ο Ντουέιν Μπέικον ευστοχεί σε ακόμη ένα μεγάλο σουτ για τον Παναθηναϊκό και κάνει το 83-74 στα -2:49. “Προλαβαίνει να χάσει”, γύρισα κι είπα στα υπόλοιπα παιδιά στο γραφείο. Τι ήθελα και μίλησα. Ούτε δύο λεπτά αργότερα η Μακάμπι Τελ Αβίβ είχε ήδη τρέξει ένα 0-10 σερί για να προηγηθεί με 83-84.
Σαν να μην έφτανε αυτό, μετά από τον Τζος Νίμπο που, ξεμαρκάριστος, είχε κάνει με putback κάρφωμα το 83-84 στα -52,9″, ο Μπόνζι Κόλσον, επίσης χωρίς άμυνα πάνω του, έκανε με putback layup το 85-86 στα -27,8″. Και τώρα;
Στο μεταξύ, αυτά τα “προλαβαίνει να χάσει” τα πετάμε με μεγάλη ευκολία στο γραφείο μόνο και μόνο γιατί είμαστε μεγάλοι κουβάδες, ό,τι λέμε γίνεται το αντίθετο, οπότε τα λέμε από μόνοι μας αρνητικά για έρθουν θετικά τα πράγματα. Ισχύει και το αντίθετο, να κυνηγά στο σκορ ο Παναθηναϊκός (ή ο Ολυμπιακός) και να λέμε “πάει, τελείωσε”, ας είναι και στο 25′ ακόμα το παιχνίδι, προκειμένου να το γυρίσει στο τέλος.
Ντέρικ Winλιαμς
Στην προκειμένη περίπτωση να ‘ναι καλά ο Ντέρικ Ουίλιαμς που ευστόχησε στο τρίποντο στα -7,6″ (88-86). Κι αυτό σε μία κατοχή που η μπάλα πέρασε δύο φορές από τα χέρια του Ντουέιν Μπέικον, είχε το καθαρό μυαλό να μη πετάξει τη μπάλα μόλις έκανε να σηκωθεί με τον Ουέιντ Μπόλντουϊν κολλημένο πάνω του, αντ’ αυτού πάσαρε στον Νέιτ Ουόλτερς, θεωρητικά προλάβαινε να σουτάρει κι ο ίδιος πίσω τα 6,75μ. ή να κάνει ακόμη και το αγαπημένο του floater μόλις πάτησε στη ρακέτα, αφού και το δίποντο θα ήταν υπεραρκετό, ωστόσο, είδε τον Ντέρικ Ουίλιαμς ελεύθερο στην περιφέρεια, πάσαρε τη σωστή στιγμή και… μέσα!
Φυσικά, να ‘ναι καλά κι ο Ουέιντ Μπόλντγουϊν που αστόχησε ελεύθερος, αφού είχε καταφέρει να ξεφορτωθεί τον Νέιτ Ουόλτερς, στην εκπνοή και γλιτώσαμε το επιπλέον δράμα στην παράταση.
Επιστροφή στις νίκες στην Ευρωλίγκα, η πρώτη μετά από έξι διαδοχικές ήττες, άνοδος στο 7-12 και 15η θέση στην κατάταξη. Ας είναι, αφού, αποδεδειγμένα πια, μπορούμε και χειρότερα.
Ντέγιαν Ράντονιτς κι όχι “Άντε γεια” Ράντονιτς
Παρόλα αυτά, υπάρχει κόσμος που ζητά ακόμα, όπου “ακόμα” σημαίνει “μετά από νίκη”, το κεφάλι του Ντέγιαν Ράντονιτς, ο οποίος δεν έχει συμπληρώσει ακόμα δύο εβδομάδες από όταν συναντήθηκε με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο κι παρέλαβε τον απόλυτο έλεγχο κι όλη την ευθύνη. Και ποιανού το κεφάλι να ζητήσει, όμως, αφού αυτός είναι ο προπονητής; Κανενός, θα απαντήσω.
Δε βαρεθήκατε ακόμα τις αλλαγές προπονητή μεσούσης της χρονιάς; Από όταν έφυγε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς το 2012 μόνο ο Αργύρης Πεδουλάκης (2012-13) κι ο Τσάβι Πασκουάλ (2016-19) κατάφεραν να βγάλουν ολόκληρη χρονιά στον Παναθηναϊκό.
Και πες έφυγε ο Ντέγιαν Ράντονιτς, πες πως βρέθηκε ποσό για την αποζημίωσή του, αν κι ο Άντριου Άντριους ακόμα εδώ είναι, με 8,5 παίκτες θα συνεχίζει ο Παναθηναϊκός να παίζει και με τον νέο προπονητή, πού να τον βρεις κι αυτόν.
Όλοι δίκιο
Καταλαβαίνω, πάντως, γιατί το λένε, όποιοι το λένε. Η ειρωνεία στον Παναθηναϊκό δεν είναι το θέαμα που (δεν) παρουσιάζει πολλές φορές, η ειρωνεία είναι πως όλοι, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, κόσμος, ιδιοκτήτης, προπονητής, παίκτες, έχουν δίκιο. Κι όμως.
- Ο κόσμος έχει δίκιο γιατί έχει μάθει πρωταγωνιστή τον Παναθηναϊκό, όχι να τερματίζει 15ος σε 18 ομάδες τη μία χρονιά, 13ος σε 15 την άλλη και να πηγαίνει ολοταχώς για… repeat τώρα, ενώ έχει καλύτερο ρόστερ από αυτές τις προηγούμενες δύο χρονιές. Μπορεί να μην είναι ρόστερ για Final Four, αλλά δεν είναι και για να βρίσκεται τόσο χαμηλά στην κατάταξη.
- Ο ιδιοκτήτης έχει δίκιο γιατί ξέφυγε από τα έσοδα-έξοδα για έναν παίκτη, λέγε με “Ντουέιν Μπέικον”, που ήρθε για να ανεβάσει την επίθεση, το έχει ήδη καταφέρει, αλλά το hero ball έχει πάει σε άλλο επίπεδο κι όχι μόνο από τον συγκεκριμένο.
- Ο προπονητής έχει δίκιο γιατί δεν είναι αποκλειστικός υπεύθυνος για το σχεδιασμό, το ρόστερ εξακολουθεί να έχει κενά, σε άλλη θέση ήθελε παίκτη (“4”) και σε άλλη του έφεραν, ασχέτως αν τον έχει σώσει μέχρι τώρα, η ουσία, όμως, παραμένει η ίδια, όπως και τα κενά.
- Οι παίκτες έχουν δίκιο γιατί τέτοια καθοδήγηση έχουν, έτσι παίζουν, δεν είναι πως κάνει ο καθένας του κεφαλιού στο παρκέ.
Όλοι άδικο
Κι αν σας φαίνεται παράδοξο πως έχουν όλοι δίκιο, να προσθέσω πως έχουν όλοι κι άδικο. Ω, ναι.
- Ο κόσμος έχει άδικο να γιουχάρει την ομάδα ή οποιονδήποτε σε αυτή, όταν την ίδια ώρα περηφανεύεται πως έχει μάθει αλλιώς τον Παναθηναϊκό, γιατί αυτή η στάση δεν είναι αντιπροσωπευτική του ονόματος της ομάδας. Αντιπροσωπευτική είναι η ενθάρρυνση στον Αρτούρας Γκουντάιτις για τις 4/4 ελεύθερες βολές.
- Ο ιδιοκτήτης έχει άδικο όταν δεν ασχολείται, αλλά ασχολείται κι ασχολείται, αλλά δεν ασχολείται.
- Ο προπονητής έχει άδικο γιατί φτάσαμε Ιανουάριο και με εξαίρεση εκείνο το καρέ διαδοχικών νικών, που είχε καλύψει πολλά από τα προβλήματα, δεν έχει παρουσιάσει έργο.
- Οι παίκτες έχουν άδικο γιατί δε χρειάζονται οδηγίες από τον πάγκο εν ώρα παιχνιδιού για να μη κάνουν παιδαριώδη λάθη στην επαναφορά σε διαδοχικά παιχνίδια ή να μη δεχτούν 0-10 σερί μέσα σε 1:57.
Τι κάνουμε, λοιπόν; Κρατάμε τη νίκη κι ευχόμαστε το καλύτερο, όχι το χειρότερο, όπως “ωχ, νικήσαμε, άρα μένει ο Ντέγιαν Ράντονιτς”. Αν υπάρχει κάτι που απολαμβάνω είναι η μιζέρια, αλλά μόνο σε επίπεδο χαβαλέ. Αν φτάσουμε να τα εννοούμε κιόλας, αφήστε το καλύτερα…
ΥΓ. Δώδεκα ασίστ σε παιχνίδι 88 πόντων; Μάλιστα. Αλλά έτσι είναι όταν ο ένας έχει τη μπάλα στα χέρια κι οι υπόλοιποι κάθονται ακίνητοι.
ΥΓ2. Δε μέτρησα, αλλά σίγουρα θα είχα χάσει το μέτρημα πόσες φορές βρέθηκε ο Παναθηναϊκός να σουτάρει στο τέλος των 24″. Αφού το ανέφερα, κάπου “ώπα” με την πάσα στον Ντουέιν Μπέικον στα τελευταία 5″. Αν είναι να τα ακούει για κάτι ας τα ακούει όταν το τερματίζει από μόνος του στο hero ball, όχι όταν του (ξε)φορτώνουν τη μπάλα με το χρόνο να μετρά αντίστροφα.
ΥΓ3. Καλοί οι 16 πόντοι από τον Γιώργο Παπαγιάννη, η πρώτη διψήφια εμφάνιση μετά από ένα μήνα (13π. @ Μπαρτσελόνα 74-68 στις 16/12), λίγα τα 5 ριμπάουντ σε 26:54.
ΥΓ4. Όπως επανέλαβα για πολλοστή φορά στην εκπομπή του Eurohoops, η ενίσχυση θα έρθει εκ των έσω, από τον Μάριους Γκριγκόνις. Αρκεί ο Παναθηναϊκός να βρει εγκαίρως τρόπο να τον εντάξει και στους 6+1 ξένους για τη Basket League και το Κύπελλο Ελλάδας και φυσικά να τον εντάξει γενικά ο προπονητής. Τι περιμένουμε ακόμα;
ΥΓ5. Δε θα αναφέρω καν τα βήματα κι ίσως το πάτημα της πλάγιας γραμμής από τον Μάρκο Γκούντουριτς στην ήττα από τη Φενέρμπαχτσε στο ΟΑΚΑ την προηγούμενη αγωνιστική, γιατί αμέσως πριν ο Αρτούρας Γκουντάιτις είχε κάνει φάουλ που δε δόθηκε στoν Κάρσεν Έντουαρντς για να σουτάρει και μία ελεύθερη βολή, ωστόσο, για περιπτώσεις όπως το φάουλ που δε δόθηκε στον Ματέους Πονίτκα στην αμέσως επόμενη κατοχή στα -5″ της κανονικής διάρκειας, θα πρέπει να τροποποιηθεί σχετικά ο κανονισμός του instant replay στο τελευταίο δίλεπτο. Όχι να (τους ζητάνε συνέχεια οι προπονητές να) πηγαίνουν στο video, αλλά άπαξ κι οι διαιτητές πάνε λόγω δικών τους αμφιβολιών θα πρέπει το παιχνίδι να επαναρχίζει με τη σωστή απόφαση, ασχέτως τι πήγαν να δουν στο video, σφυρίχτηκε-δε σφυρίχτηκε κάτι. Σκεφτείται ο Ματέους Πονίτκα να είχε ακουμπήσει τελευταίος τη μπάλα και να είχε κερδίσει την κατοχή η Φενέρμπαχτσε μετά από το challenge από τον Δημήτρη Ιτούδη.
ΥΓ6. Τρεις νίκες διαφορά η πρώτη από τη δέκατη θέση στην κατάταξη!
Διαβάστε επίσης:
- Ράντονιτς για νίκη Παναθηναϊκού επί Μακάμπι: “Τι να πούμε μετά από τέτοιο παιχνίδι;”
- Ουίλιαμς: Έδωσε τη νίκη στον Παναθηναϊκό κι είναι “πολύ χαρούμενος, είχαμε καιρό να κερδίσουμε” (video)
- Ουόλτερς για τη νίκη με Μακάμπι: “Το κάναμε ξανά ντέρμπι, αλλά το πήραμε”
- Παπαγιάννης: Κυριαρχικός μετά από καιρό στην ΚΑΛΥΤΕΡΗ φετινή του εμφάνιση! (video)
- Κάτας: ”Δεν έχω καταλάβει ακόμα γιατί έφυγα από τον Παναθηναϊκό”