Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Δύο ήττες προέβλεπαν όλοι σε Μαδρίτη και Βιτόρια, δεν τους διέψευσε ο Παναθηναϊκός. Δυστυχώς. Ξανά. Πλέον είναι στο 8-15 σε τριπλή ισοβαθμία στη 15η θέση. Ή στη 17η, διαλέγετε και παίρνετε.
Με 11 αγωνιστικές να έχουν απομείνει για την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου στην Ευρωλίγκα, δίνει μάχη να αποφύγει τη χειρότερη κατάταξη με το υπάρχον σύστημα διεξαγωγής.
- 2016-17: 4η θέση σε 16 ομάδες
- 2017-18: 4η θέση σε 16 ομάδες
- 2018-19: 6η θέση σε 16 ομάδες
- 2019-20: 6η θέση σε 18 ομάδες (δεν ολοκληρώθηκε η χρονιά)
- 2020-21: 16η θέση σε 18 ομάδες
- 2021-22: 13η θέση σε 15 ομάδες (αποπομπή ΤΣΣΚΑ, Ούνιξ & Ζενίτ)
- 2022-23: 15η θέση σε 18 ομάδες και συνεχίζει…
Αυτή είναι κι η μοναδική μάχη που δίνει ο Παναθηναϊκός. Η μάχη για διάκριση στην Ευρωλίγκα έχει χαθεί προ πολλού. Ψέματα, έχει εγκαταλειφθεί προ πολλού. Ψέματα, την έχει εγκαταλείψει προ πολλού.
Προφανώς κι η απόκτηση του Ματ Τόμας και του Δημήτρη Αγραβάνη δεν έγινε για να προσπαθήσει να ανατρέψει την κατάσταση στην Ευρωλίγκα, αλλά για να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί όσο περισσότερο γίνεται τον Ολυμπιακό στο επερχόμενο Κύπελλο Ελλάδας (16-19/2) και στη Basket League. Ή σκέτο να προσπαθήσει. Κι αυτό καλό θα είναι. Αλλά να προσπαθήσει.
Πολλές φορές πια είναι λες και δεν προσπαθεί καν. Είναι γιατί δεν υπάρχει στόχος; Είναι γιατί ο προπονητής είναι μετέωρος; Είναι γιατί οι παίκτες ξέρουν πως ο προπονητής είναι μετέωρος; Είναι γιατί κι οι ίδιοι οι παίκτες αισθάνονται μετέωροι με τις αλλαγές που γίνονται στο ρόστερ; Είναι όλα μαζί; Αν είναι το τελευταίο πρόκειται για ό,τι πιο ομαδικό έχει να επιδείξει ο Παναθηναϊκός από την αρχή της χρονιάς.
Game over, instert coin to continue in Greece
Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε άλλο για ό,τι κι αν (δεν) κάνει ο Παναθηναϊκός στην Ευρωλίγκα. Το Final 8 δεν απέχει ούτε δύο εβδομάδες και σιγά-σιγά θα αρχίσει να μονοπωλεί τα πάντα στον Παναθηναϊκό, που μέχρι τον προημιτελικό με τον Κολοσσό (17/2) στο “Δύο Αοράκια” έχει να παίξει…
…τρία παιχνίδια συν τις προπονήσεις για να εντάξει τόσο τον Ματ Τόμας, που έχει να παίξει από τις 21 Μαρτίου 2022, όσο και τον Δημήτρη Αγραβάνη, που ήρθε από το Περιστέρι με οχτώ ράμματα στο δεξί χέρι. Χώρια να αποφασίσει με ποιους ξένους θα ταξιδέψει στο Ηράκλειο.
Υπομονή μέχρι τότε. Σε όσους έχει απομείνει δηλαδή. Γιατί δε φαντάζει κι ό,τι πιο υγιές να περιμένεις το επόμενο παιχνίδι αυτού του Παναθηναϊκού. Πόσω μάλλον όταν αντίπαλος θα είναι αυτός ο Ολυμπιακός.
ΥΓ. Η φάση με το αντιαθλητικό φάουλ του Μάριους Γκριγκόνις θύμισε ποδοσφαιρικό VAR. Σωστή ή λάθος η απόφαση των διαιτητών, δίκαιο ή άδικο, αν ήμουν στην ΚΑΕ δε θα διαφήμιζα πως έκανα επίσημη διαμαρτυρία στην Ευρωλίγκα.
ΥΓ2. Δε μας έφτανε η προπονητοφαγία, που έχει γίνει κακή συνήθεια στον Παναθηναϊκό από το 2012 και μετά, έχουμε και την ανθρωποφαγία τώρα. Μία ανάγνωση στα σχόλια του κόσμου στο διαδίκτυο, ακόμη και σε ευχετήρια posts της ΚΑΕ στα social Media για τα 53α γενέθλια του Ντέγιαν Ράντονιτς (2/2/70), αρκεί για να σε κάνει να κουνήσεις το κεφάλι σου από απογοήτευση. Για να είμαι ειλικρινής, όμως, δεν περίμενα τίποτα λιγότερο όταν υπάρχουν και δημοσιογράφοι που δίνουν το κακό παράδειγμα.
ΥΓ3. Ούτε τώρα το φλουρί. Από το 2009 και την πρώτη πρωτοχρονιάτικη κοπή πίτας του gazzetta.gr έχει να μου πέσει. Τι θα γίνει;