Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
“Το μπάσκετ είναι το πιο δίκαιο άθλημα”, λένε, γιατί “εννιά στις δέκα φορές κερδίζει ο καλύτερος”. Ή “έντεκα στις έντεκα φορές όταν είναι πάάάρα πολύ καλύτερος”, θα πω εγώ.
Ήταν 22 Νοεμβρίου 2021 (76-81) την τελευταία φορά που ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Ολυμπιακό. Ή, πιο σωστά, βάσει σερί, η τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό.
Έντεκα ντέρμπι “αιωνίων” αργότερα το σκηνικό είναι ένα. Μόνο ο τρόπος αλλάζει ενίοτε. Μόλις 4:35 ήταν αρκετά αυτή τη φορά. Τόσο έχει ξεφύγει ο Ολυμπιακός από τον βασικό του ανταγωνιστή στην Ελλάδα, τόσο έχει μείνει ο Παναθηναϊκός.
Ο Μουστάφα Φαλ σπατάλησε δις την πρώτη “ερυθρόλευκη” κατοχή στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ντουέιν Μπέικον γρήγορα την πρώτη “πράσινη”, ακόμη μία, ο Παναθηναϊκός δεν πήγε στο +7, ο Ολυμπιακός πήγε στο 17-0).
Το χρονόμετρο έδειχνε 20:56 όταν ο Κώστας Παπανικολάου μείωσε σε 38-40 και 25:31 όταν ο Αϊζέια Κάνααν έκανε το 52-40. Ο Ολυμπιακός των 5/17 τριπόντων στο πρώτο ημίχρονο είχε 5/6 σε αυτό το διάστημα, ο Παναθηναϊκός δεν είχε τίποτα, την ώρα που σε όλο το πρώτο ημίχρονο είχε τον τρόπο σε επίθεση κι άμυνα να καλύψει τα 0/7 δίποντα του Ντουέιν Μπέικον.
“Ο Ολυμπιακός έβαλε όλα τα σουτ”, εξήγησε στη συνέντευξη Τύπου ο Ντέγιαν Ράντονιτς για το 17-0 σερί. Συγγνώμη, αλλά αυτό ήταν εξ αρχής το ρίσκο που είχε πάρει, να δίνει σε συγκεκριμένους παίκτες τα σουτ, εξού κι οι σχεδόν διπλάσιες “ερυθρόλευκες” προσπάθειες για τρίποντα (5/17) από ό,τι δίποντα (6/9) και με το χαμηλό 29,4%.
“Δε σουτάραμε όπως στο πρώτο ημίχρονο”, πρόσθεσε για τον Παναθηναϊκό ο 53χρονος Μαυροβούνιος προπονητής. Συγγνώμη, αλλά αυτό ήταν εξ αρχής το ρίσκο που είχε πάρει, να αφήσει εκτός Final 8 τον παίκτη που αποκτήθηκε ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, τον Ματ Τόμας, ώστε να επανενεργοποιήσει τον Νέιτ Ουόλτερς για να μπορεί να παίζει και με δύο πόιντ γκαρντ συγχρόνως.
- Ας όψεται η υπόθεση με τον Άντριου Άντριους…
- Ας όψεται ο αριθμός των εννιά ξένων στο ρόστερ…
- Ας όψεται ο σχεδιασμός το περασμένο καλοκαίρι…
- Ας όψεται η ψευδαίσθηση πως μπορούσε να τον νικήσει γιατί ήταν νοκ άουτ παιχνίδι…
Όχι πως δεν ήταν καλός για ένα ημίχρονο, το πρώτο (35-40). Συνήθως, όμως, ο Παναθηναϊκός του 2022-23 μόνο για τόσο είναι καλός.
Το εντυπωσιακό είναι πως ο ημιτελικός “αιωνίων” στο πρώτο Final 8 στην ιστορία του Κυπέλλου Ελλάδας πέρασε και δε γίναμε σοφότεροι. Άντε, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Για παράδειγμα, ο Ντουέιν Μπέικον όντως “έχει διαφορετικό προφίλ” από αυτό που έψαχνε ο Ντέγιαν Ράντονιτς τον περασμένο Οκτώβριο, παρότι παιχταράς και γι’ αυτό (του) τον έφεραν. Ποιος άλλος στην καριέρα του ως προπονητής τού έχει αρνηθεί να περάσει στο παιχνίδι, όπως έκανε ο ίδιος στο 37′ με όλα να έχουν κριθεί;
Τουλάχιστον αυτός είναι από τους παίκτες που μπορούν να παίξουν. Άλλο αν δεν το κάνει τελευταία. Αυτό ήταν εξ αρχής το πρόβλημα στον Παναθηναϊκό. Πως λίγοι μπορούν, οι περισσότεροι όχι, ενώ άλλοι όπως ο 27χρονος Αμερικανός σμολ φόργουορντ είναι αναλόγως μπορούν και δεν κάνουν.
Φύγει-δε φύγει τώρα ο Ντέγιαν Ράντονιτς, έρθει-δεν έρθει νέος προπονητής, θα μπορεί να (τους) κάνει (ανταγωνιστική) ομάδα;
Αλλά τι ρωτάω κι εγώ; Κάνω λες κι η χρονιά δεν έχει ήδη τελειώσει για τον Παναθηναϊκό…
ΥΓ. Το “Δύο Αοράκια” δε γέμισε ούτε σε ντέρμπι “αιωνίων” κι αυτό θα πρέπει να προβληματίζει την ΕΟΚ όσο το πώς (θα συνεχίσει να) μπορεί να διοργανώνει τέτοιου είδους τουρνουά χωρίς να έχουμε να ανησυχούμε για επεισόδια.