Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Χάρηκα όταν το ντέρμπι για τη 19η αγωνιστική στη Basket League άλλαξε ώρα διεξαγωγής. Ήταν να γίνει στις 19:15, μετατέθηκε στις 15:45. Όσο πιο νωρίς γίνονται τα παιχνίδια ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό, στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό, τόσο πιο γρήγορα ξεμπερδεύουμε, όλοι μας, ακόμη και τώρα που ο Ολυμπιακός έχει ξεφύγει κι ο Παναθηναϊκός δεν τον βλέπει ούτε με το κυάλι.
Έλα, όμως, που μόλις άρχισε το παιχνίδι δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσει κι όταν τελείωσε (74-76) ευχόμουν να μην είχε αρχίσει.
Κάτι τέτοιες φορές είναι που έρχονται να μου υπενθυμίσουν πως δεν είμαι εγώ μίζερος, που, στην τελική, το κάνω για να περάσει η ώρα, για χαβαλέ, για καυλάντα, γιατί έτσι. Μίζερα είναι όσα γίνονται τριγύρω μου κι εγώ απλώς προσπαθώ να τα διασκεδάσω. Αυτό το ντέρμπι “αιωνίων” στο ΟΑΚΑ το τερμάτισε σε μιζέρια.
Η μίζερη εικόνα του μισογεμάτου ΟΑΚΑ
Ο Παναθηναϊκός διανύει ούτως ή άλλως την πιο δύσκολη εποχή στη σύγχρονή του ιστορία, έχει καταφέρει, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται βάσει αρχικών φιλοδοξιών και προσδοκιών, να διανύει χειρότερη χρονιά κι από τις προηγούμενες δύο. Δε χρειαζόταν να το γράψω εγώ τώρα, ούτε καν να δει κανείς τους τίτλους που έχουν ήδη χαθεί, τη θέση του στην κατάταξη σε Basket League και κυρίως Ευρωλίγκα ή με ποιο προπονητικό επιτελείο, ποιους παίκτες και με ποια εικόνα στο παρκέ έφτασε να είναι εκεί όπου είναι, η εικόνα του μισογεμάτου ΟΑΚΑ τα είπε όλα.
Θα μπορούσα να είχα γράψει πως ήταν μισοάδειο, και γιατί έχουμε συνηθίσει τα ντέρμπι “αιωνίων” να διεξάγονται σε γεμάτα γήπεδα ή με προσέλευση που να πλησιάζει προς τα εκεί, και γιατί η αρχική εικόνα στις εξέδρες ήταν απογοητευτική, ωστόσο, ο κόσμος αυξανόταν διαρκώς με την πάροδο του χρόνου κι η προσέλευση ήταν λιγότερο χειρότερη.
Η μίζερη συμπεριφορά της εξέδρας
Εκεί όπου είχε από νωρίς τον περισσότερο κόσμο ήταν στη θύρα των οργανωμένων οπαδών (κι όχι φιλάθλων), οι οποίοι είναι πάντα από τους πρώτους που προσέρχονται στο εκάστοτε γήπεδο σε κάθε ντέρμπι “αιωνίων”. Κι όσο πιο νωρίς το κάνουν τόσο πιο νωρίς αρχίζουν οι made in Greece καταστάσεις. Τα 9/10 συνθήματα είναι πάντα υβριστικά για τον “αιώνιο” αντίπαλο και το εναπομείναν 1/10 είναι για όταν η ομάδα τους προηγείται στο σκορ ή όταν είναι πίσω στο σκορ, δεν υπάρχουν περιθώρια για ανατροπή κι έχει αρχίσει να τους κυριεύει η ματαιοδοξία.
Έτσι έχουν καταντήσει πια τα ντέρμπι “αιωνίων”, είτε στο ΟΑΚΑ είτε στο ΣΕΦ. Bonus οι κρότοι από τις μάχες με την Αστυνομία στον περιβάλλοντα χώρο.
Η μίζερη διαιτησία
Πώς γίνεται σε μία χρονιά που ο Παναθηναϊκός παραπατάει κι Ολυμπιακός πετάει να ασχολούμαστε (ξανά) για τη διαιτησία είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει σοβαρά την ΚΕΔ/ΕΟΚ. Προσωπικά, δε με απασχολεί αν οι διαιτητές έχασαν ένα-δύο (ή και περισσότερα) σφυρίγματα σε όλο το παιχνίδι ή αν τα είδαν ανάποδα και τα έδωσαν έτσι, άθλημα επαφής είναι το μπάσκετ κι ο καθένας μπορεί να βρει άπειρες τέτοιες περιπτώσεις αν θέλει, ωστόσο, οφείλουν να είναι σε πλήρη εγρήγορση στην τελευταία κατοχή όταν είναι αυτή που κρίνει τα πάντα.
Λάθη στο τέλος όπως το φάουλ του Μουσταφά Φαλ στον Γιώργο Παπαγιάννη που είχε γίνει κάτοχος της μπάλας, άρα δεν υπήρχε λόγος να μην έχουν εκεί την απόλυτη προσοχή, είναι αυτά που μένουν, συζητιούνται κι ακυρώνουν την προσπάθεια και τον ιδρώτα των παικτών. Ακύρωσε την προσπάθεια και τον ιδρώτα των παικτών του Παναθηναϊκού μήπως επιτέλους νικήσουν τον Ολυμπιακό, αφού με πιθανές 2/2 ελεύθερες βολές θα είχαμε παράταση κι όχι τελικό νικητή, ακύρωσε και του Ολυμπιακού που είχε ήδη 11 διαδοχικές νίκες σε ντέρμπι “αιωνίων” και δε χρειαζόταν 12η με τέτοιο τρόπο στο τέλος για να υπενθυμίζει σε όλους ποιος είναι ο απόλυτος κυρίαρχος.
Κάποιοι θα πουν πως είχε προηγηθεί και φάουλ στον Ντέρικ Ουίλιαμς, γνώμη μου, αν τη θέλει κανείς κι ας μη τη ζήτησε, είναι πως δεν ήταν φάουλ. Ο 31χρονος Γάλλος σέντερ του Ολυμπιακού πήδηξε κατακόρυφα και τα χέρια του κατέβηκαν ενστικτωδώς από τη δυνατή επαφή με τον Ντέρικ Ουίλιαμς που έκανε πλάγιο άλμα, χώρια πως δε νομίζω πως υπήρξε παρεμπόδιση στο σουτ με την ακριβή σημασία της λέξης.
Ο μίζερος κανονισμός του instant replay
Αφού, λοιπόν, οι διαιτητές δε σφύριξαν τίποτα στο φάουλ του Μουσταφά Φαλ στον “Big Papa”, πήγαν στο instant replay για να δουν για ποιον ήταν η κατοχή και στα πόσα δευτερόλεπτα έπρεπε να γυρίσει ο χρόνος. Ήταν το μοναδικό που μπορούσαν να κάνουν, αφού ο κανονισμός μπάζει από όλες τις πλευρές. Αφήστε που στα δύο πλάνα που τους έδειξε η τηλεόραση να εξετάζουν είναι τέτοια η οπτική που ούτε που διακρίνεται το χτύπημα του ενός στο χέρι του άλλου.
Αλλά ακόμη κι αν τους δινόταν η ευκαιρία να δουν το πλάνο κάτω από τη μπάσκετ είναι τέτοιος ο κανονισμός που πάλι δε θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα, ίσως εκτός από το να σκεφτούν πόσο χάλια τα πήγαν στη συγκεκριμένη φάση. Τι να σκέφτονται, όμως, κι αυτοί που ευθύνονται για τη σύσταση ενός τέτοιου κανονισμού, ο οποίος επιτρέπει στους διαιτητές να διορθώσουν συγκεκριμένα πράγματα σε μία φάση κι όχι την ίδια τη φάση.
Τα μίζερα σχόλια στα social Media
Κι αφού η μάχη στο παρκέ είχε τελειώσει, άρχισε η μάχη στα social Media. Οι μεν να λένε πως η διαιτησία αδίκησε την ομάδα τους, οι δε να επιχειρηματολογούν πως έτσι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια σε βάρος της δική τους, οι μεν να απαντούν πως τσάμπα τους κουνούν τόσους μήνες το λάβαρο της δικαιοσύνης, οι δε τους απαντούν κι αυτοί πως δεν υπάρχει δικαιοσύνη παρά μόνο εκδίκηση. Αύριο, που λέει ο λόγος, θα (ξανα)γίνει κάτι παρόμοιο με αντίστροφους τους ρόλους κι άντε πάλι από την αρχή.
Κι εκεί καταλήγουν όλα: Μοναδικό ενδιαφέρον για τη νίκη, μηδενικό για τον τρόπο. Το ζούσαμε ως κατάσταση ακόμη και την εποχή που είχαν αμφότεροι ομαδάρες, το ζούμε και τώρα που ο Ολυμπιακός έχει πάει σε άλλο επίπεδο αγωνιστικά, αλλά ορισμένοι επιλέγουν να τον ρίχνουν στο δικό τους.
Ο μίζερος επικοινωνιακός απολογισμός
Κι ενώ προσπαθείς να επεξεργαστείς όλα αυτά, έρχεται το επικοινωνιακό κομμάτι να σε αποτελειώσει. Ό,τι μπούρδα διαβάσαμε στα social Media από “πράσινους” και “κόκκινους” οπαδούς την είδαμε πάνω-κάτω γραμμένη κι από δημοσιογράφους, απλώς με πιο καθώς πρέπει λεξιλόγιο.
Καλά γράφω ώρες-ώρες στο chat του Eurohoops πως “καλύτερα τσομπάνης στα Γιάννενα”, τότε θα έχω όντως πρόβατα.
ΥΓ. Δεν είχα γράψει κανένα υστερόγραφο, ωστόσο, μπήκα να προσθέσω ένα μετά από τα πρώτα σχόλια στο facebook, που επιβεβαιώνουν μεγάλο μέρος του blog.