Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Η αλήθεια είναι πως είχα σχεδιάσει να γράψω blog και πριν από το Game 1. Είχα σχεδόν έτοιμο και τον τίτλο, “like a deer (caught) in the headlights”, απλώς έψαχνα να βρω αν θα έπρεπε να γράψω επί λέξει “σαν ελάφι που πιάστηκε στους προβολείς” ή αν υπάρχει αντίστοιχη έκφραση στα ελληνικά. Έτσι φανταζόμουν τον Παναθηναϊκό στην πρεμιέρα των Τελικών στη Basket League. Να πηγαίνει στο ΣΕΦ, να βλέπει τον Ολυμπιακό να έρχεται κατά πάνω του κι αυτός απλώς να τον κοιτά, χωρίς να αντιδρά. Έτσι φαντάζομαι πια τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων, ακόμη περισσότερο με τον Παναθηναϊκό που παρουσιάστηκε με το Περιστέρι μία σειρά νωρίτερα. Θα μάζευε ξανά καμία 20άρα, θα έβγαινα εγώ μετά να γράψω πως το είχα πει από πριν κι όλα καλά, “καλά” που λέει ο λόγος.
Μετά σκέφτηκα να κρατήσω καβάντζα τον τίτλο για το καθιερωμένο blog μετά το παιχνίδι, να τα γράψω όλα μαζί σε ένα, μη κάνω και διπλή δουλειά καλοκαιριάτικα.
Μόλις το σκορ έγινε 26-10 στο 9′, σκέφτηκα δύο πράγματα: “Τα ‘λεγα” και “καλά θα πάει κι αυτό”. Έλα, όμως, που στο Eurohoops δεν πετυχαίνουμε τίποτα σε πρόβλεψη, ό,τι σχολιάζουμε πάει αμέσως κόντρα.
Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο σκορ, ο Ολυμπιακός ξέφυγε ξανά, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε ακόμη μία φορά, προσπέρασε και λίγο πριν από το τέλος, εν τέλει ο Ολυμπιακός κράτησε και πήρε το κατά τα άλλα αναμενόμενο προβάδισμα (73-70 & 1-0), ο Παναθηναϊκός έχασε την ανέλπιστη ευκαιρία για break κι εγώ την ευκαιρία να γράψω για ελάφια και προβολείς. Καιρό είχα να φάω τέτοια ντρίμπλα.
Αλλά από ντρίμπλες άλλο τίποτα σε αυτό το ντέρμπι “αιωνίων”, στα όρια της παραπλάνησης.
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ Νο.1: Όσο πολιτισμό είδαμε από Έλληνες οπαδούς τον εξαντλήσαμε για πολλοστή φορά στα ξένα. Η ελληνική πραγματικότητα επιβάλλει πέτρες, κροτίδες και διάφορα άλλα “καλούδια” στην άφιξη του “αιωνίου” αντιπάλου, που εν τέλει κάνουν τα υβριστικά συνθήματα να μοιάζουν με νανούρισμα. Για τη μίζερη συμπεριφορά της εξέδρας είχα γράψει και μετά από το προηγούμενο ντέρμπι στη Basket League, στο ΟΑΚΑ τότε, αλλά κάποιοι είχαν προτιμήσει να κάνουν τους “έξυπνους” στα σχόλια στο facebook, μάλλον θιγμένοι οι ίδιοι. Τα ίδια και χειρότερα τώρα, αν κρίνω από τα σχόλια κάτω από το post της επίθεσης στην αποστολή του Παναθηναϊκού. Βαρεθήκαμε να διαγράφουμε σχόλια και να blockάρουμε αναγνώστες που περιττεύουν στη σελίδα μας και γενικά.
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ Νο.2: Το Game 1 άφησε πικρή γεύση στον Παναθηναϊκό και την αίσθηση της χαμένης ευκαιρίας για break. Ισχύει, με τη σημείωση, όμως, πως περισσότερο του παρείχε ο Ολυμπιακός αυτή την ευκαιρία και λιγότερο πως τη δημιούργησε ο ίδιος. Έτσι είναι πάντα όταν υπάρχει διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα σε δύο ομάδες κι ο Ολυμπιακός είναι με διαφορά καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό. Δεν περιμέναμε να έρθει ο Ιούνιος για να το διαπιστώσουμε. Όποια εξέλιξη κι αν υπάρχει στα παιχνίδια οφείλεται κυρίως στον Ολυμπιακό κι έπειτα στον Παναθηναϊκό. Θα συμφωνήσω περισσότερο με τις δηλώσεις των “ερυθρόλευκων” πως σταματούσαν να παίζουν όποτε έπαιρναν διαφορά και λιγότερο με αυτές των “πράσινων” που δεν παράτησαν ποτέ το παιχνίδι. Ισχύουν αμφότερα, αλλά το πρώτο επηρεάζει το δεύτερο κι όχι ανάποδα.
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ Νο.3: Όταν η διαφορά στη δυναμικότητα δύο ομάδων είναι μεγάλη, ελάχιστοι ασχολούνται (εξ αρχής) με τους διαιτητές. Αρκεί το παιχνίδι να εξελιχθεί βάσει αυτής της διαφοράς. Όταν η διαφορά στη δυναμικότητα και στο σκορ είναι αντιστρόφως ανάλογες οι διαιτητές θα πρέπει να είναι σε πλήρη εγρήγορση για να περιορίζουν τα λάθη τους, που πάντα γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται, ώστε να μην αδικούν την προσπάθεια νικητών κι ηττημένων και να μην έχουμε “τρίτο” ημίχρονο με ανακοινώσεις ΚΑΕ. Παραδόξως με εξαίρεση το εξόφθαλμο φάουλ του Μουσταφά Φαλ στον Ματέους Πονίτκα στο 37′ (65-61) που δε δόθηκε, δε βρίσκω λόγο συζήτησης για τα υπόλοιπα δύο που είναι στο επίκεντρο. Ανόητο κι αδικαιολόγητο φάουλ του Δημήτρη Αγραβάνη στον Τόμας Ουόκαπ στα -1:44 (65-66) που, αν δε με γελούν τα μάτια μου, πρέπει να βρήκε και με το αριστερό πόδι τη μπάλα, επιπόλαιο φάουλ του Γιώργου Παπαγιάννη στον Κώστα Σλούκα στα -49,8″ (69-68) για το οποίο δε διαμαρτυρήθηκε κιόλας. Περισσότερη συζήτηση σηκώνουν άλλα σφυρίγματα ή μη σφυρίγματα πολύ νωρίτερα στο παιχνίδι παρά αυτά τα δύο. Κατά τα άλλα, σε δουλειά να βρισκόμαστε.
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ Νο.4: Αν υπάρχει έστω κι ένας που πιστεύει πως ακόμη και με break του Παναθηναϊκού ο Ολυμπιακός δε θα ήταν το φαβορί με γεια του και χαρά του να το πιστεύει. Η μόνη διαφορά θα ήταν πως θα είχε λάβει “τέλος” το εξωπραγματικό σερί, που πλέον είναι στο 14-0. Αναπόφευκτο και το 16-0. Στην τελική, όσο πιο γρήγορα τελειώσει (κι) αυτή η χρονιά για τον Παναθηναϊκό τόσο καλύτερα, βάσει όλων όσα αναμένονται επιτέλους την επόμενη.
ΥΓ. Μου κακοφάνηκε όταν άκουσα τον Γιώργο Μπαρτζώκα να λέει πως “ο Παναθηναϊκός δεν είχε να χάσει τίποτα σήμερα”, κάτι που είχε πει και μετά από το αντίστοιχο παιχνίδι στην κανονική περίοδο, αλλά και πως “ο Παναθηναϊκός είναι ευχαριστημένος να παλεύει τα παιχνίδια”. Μέχρι που άκουσα τον Χρήστο Σερέλη να λέει πως “παίξαμε στα ίσα με τον Ολυμπιακό”.
Διαβάστε επίσης:
- Μπολομπόι στο Eurohoops: “Ίσως αφήσαμε λίγο το πόδι από το γκάζι, σημασία έχει η νίκη”
- Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: Όλα τα φετινά ντέρμπι Πρωταθλήματος κρίθηκαν στο σουτ (videos)
- Παναθηναϊκός για το ντέρμπι του ΣΕΦ: “Διαιτητικά ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ που βλέπει όλη η Ελλάδα”
- Ο Μάικ Τζέιμς απάντησε στις φήμες: “Έχετε πλάκα”