Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Γιατί αυτό είναι και τίποτε άλλο, ελληνικό Πρωτάθλημα, όχι Basket League κι άλλα τέτοια δήθεν μοντέρνα. Οι ονομασίες θα αλλάζουν στο πέρασμα του χρόνου, από Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και Α’ Εθνική μέχρι Α1 και Basket League, αλλά, όπως και να το πει ή να το γράψει κανείς, αυτό και μόνο θα είναι πια, ελληνικό Πρωτάθλημα.
Έτσι, στα όρια του προσβλητικού.
- Στο ελληνικό Πρωτάθλημα έχουμε υποδοχή ομάδας στο γήπεδο με πέτρες, κροτίδες και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, αντίποινα στον πάγκο με γιαούρτια, μπουκάλια και δε συμμαζεύεται και κοινό που ζυγίζει, δικαιολογεί κι επικροτεί αυτού του είδους τις συμπεριφορές.
- Στο ελληνικό Πρωτάθλημα έχουμε κοινό που πανηγυρίζει που τραυματίστηκε παίκτης της αντιπάλου ομάδας.
- Στο ελληνικό Πρωτάθλημα έχουμε κοινό που ισχυρίζεται πως παίκτης τραυμάτισε επίτηδες άλλο παίκτη.
- Στο ελληνικό Πρωτάθλημα έχουμε κοινό που θεωρεί πως υπάρχει δόλος πίσω από κάθε σημαντικό διαιτητικό λάθος.
- Στο ελληνικό Πρωτάθλημα έχουμε διαιτητές που νομίζουν πως είναι οι πρωταγωνιστές και προσπαθούν μανιωδώς να το δείξουν, σαν από βίτσιο.
- Στο ελληνικό Πρωτάθλημα έχουμε παράγοντες που επιτρέπουν, αν όχι καλλιεργούν, παραβατικές συμπεριφορές των “στρατών” των ομάδων τους.
- Στο ελληνικό Πρωτάθλημα έχουμε δημοσιογράφους που γράφουν σαν υπάλληλοι ομάδων και συντηρούν, αν όχι καλλιεργούν κι αυτοί, τις παραβατικές συμπεριφορές των “στρατών” των ομάδων. Κι αν επιδεικνύουν εγκράτεια στα Μέσα όπου εργάζονται, αντικειμενικοί τάχα, στα social Media δείχνουν άθελά τους ποιοι πραγματικά είναι, γράφοντας από εξυπνάδες για να ικανοποιήσουν το κοινό στο οποίο (επιθυμούν να) απευθύνονται μέχρι τα non papers των ΚΑΕ για να ικανοποιήσουν συγχρόνως “αφεντικά” και “πελατεία”.
Κάπου μέσα σε όλο αυτό το χαμό είχαμε έναν Παναθηναϊκό να νικά τον Ολυμπιακό (67-65) στο ΟΑΚΑ, επιτέλους, μετά από μετά από 563 ημέρες.
Κάποιοι θα πουν πως θα γινόταν κι αυτό κάποια στιγμή, πολύ περισσότερο τώρα με τον Κώστα Σλούκα εκτός λόγω γαστρεντερίτιδας, τον Τόμας Ουόκαπ εκτός από το 21′ λόγω αποβολής -σωστό βάσει κανονισμού το αντιαθλητικό φάουλ στον Πάρις Λι, λάθος η τεχνική ποινή για flopping- και τον Σάσα Βεζένκοφ εκτός από το 28′ λόγω τραυματισμού, θα ήταν άδικο, όμως, προς τον Χρήστο Σερέλη και τους παίκτες του, που έπαιζαν υπό το βάρος του 14-0, το οποίο έγινε ακόμη μεγαλύτερο υπό τον κίνδυνο να ηττηθούν ξανά από “μισό” Ολυμπιακό. Στην τελική, έχουν καταφέρει να περιορίσουν αισθητά το κυριαρχικό παιχνίδι της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα και πρέπει να τους πιστωθεί.
Το 1-1, πάντως, δεν αλλάζει τη δυναμική της σειράς. Ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει σε ψυχολογία, την οποία είχε αρχίσει να χτίζει από το Game 1 παρά την ήττα, αλλά ο Ολυμπιακός παραμένει καλύτερη ομάδα κι έχει το πλεονέκτημα έδρας, αν και παίζει να μην έχει τον Σάσα Βεζένκοφ στο Game 3 (11/6, 21:45/ΕΡΤ3).
Αλλά ποιο Game 3, εγώ σκέφτομαι ήδη το game over. Όσο πιο γρήγορα τελειώσει το ελληνικό Πρωτάθλημα τόσο καλύτερα για όλους μας.
Στις 02:48 π.μ. σταμάτησε να βαράει το κινητό με θέσεις των ΚΑΕ για το Game 2 και μέχρι να γράψω το blog έσκασε κι ανακοίνωση του Παναθηναϊκού που καταδικάζει τη ρίψη “οξειδανίου και κρεμώδους τροφής” κι άλλα τέτοια.
Θέλω άδεια…
Διαβάστε επίσης: