Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Ήταν ένα Game 4 που θα μνημονεύεται για πολύ καιρό στον Παναθηναϊκό. Do or die, εκτός έδρας, πίσω στο σκορ στην τέταρτη περίοδο, αλλά στο τέλος αυτός εκεί, αγέρωχος. Θα μπορούσα να γράψω πως είναι στη φανέλα, στο χαρακτήρα αυτής της ομάδας, αλλά ποια ομάδα δεν έχει φανέλα και χαρακτήρα σε αυτό το επίπεδο; Ναι, αλλά δεν έχουν Κέντρικ Ναν. Τα μεγάλα παιχνίδια είναι για τους μεγάλους παίκτες κι ο 29χρονος Αμερικανός σούτινγκ γκαρντ είναι ακριβώς αυτό. Μόλις το πράγμα άρχισε να ζορίζει, ανέλαβε δράση κι αυτό ήταν. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ δεν είχε καμία τύχη. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ; Λάθος παιχνίδι, λάθος αντίπαλος, λάθος διοργάνωση, ίδια ουσία.
Ο Ολυμπιακός είχε κι αυτός την ευκαιρία στην έδρα του να πετύχει κάτι μεγάλο, να προσθέσει στο ήδη μοναδικό (του) επίτευγμα των διαδοχικών doubles, πλέον έχει ο Παναθηναϊκός την ευκαιρία να πετύχει κάτι μοναδικό (του) ακόμη και για δικά του δεδομένα με τα 40 Πρωταθλήματα Ελλάδας: Να στεφθεί Πρωταθλητής, έχοντας επιστρέψει από το 0-2. Μία η ΑΕΚ το 2002 στη μοναδική άλλη σειρά με την ίδια εξέλιξη (0-1, 0-2, 1-2, 2-2, 3-2), επίσης επί του Ολυμπιακού, επίσης με το Game 5 στο ΟΑΚΑ, δύο ο Παναθηναϊκός τώρα και τέλος.
Κι αν προφανώς παίκτες όπως ο Τζέριαν Γκραντ, που έχει κερδίσει το σεβασμό και των αντιπάλων, αλλά κι ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, που έχει παρεξηγηθεί από πολλούς, είναι οι παίκτες που έδωσαν το κάτι παραπάνω για το breaκ (85-88) στο ΣΕΦ και το 2-2, η ειδοποιός διαφορά παραμένει ο K-Nunn.
- Α’ ΗΜΙΧΡΟΝΟ: 6 pts | 2/5 3PT
- Β’ ΗΜΙΧΡΟΝΟ: 19 pts | 7/10 2PT | 1/3 3PT | 2/4 FT
Συμπληρωματικά τα 4 ριμπάουντ κι οι 4 ασίστ και χαλάλι τα 2 λάθη σε 31:43.
Ο Ολυμπιακός δε διαθέτει αντίστοιχο παίκτη, έναν παίκτη, όχι να του δώσει τη μπάλα, αλλά να ζητήσει και να πάρει τη μπάλα, μαζί και το παιχνίδι, ανεπηρέαστος από οτιδήποτε. Το τρελό είναι πως, όχι θα μπορούσε να διαθέτει, θα ήταν κι ο ίδιος ο Κέντρικ Ναν. Ποιος ξέρει τι θα λέγαμε και θα γράφαμε τώρα, πότε θα είχε τελειώσει η χρονιά για τον Παναθηναϊκό, πόσα δε θα είχε πετύχει. Αντ’ αυτού απομένει ακόμη ένα παιχνίδι, στο ΟΑΚΑ, έχοντας επιστρέψει από πίσω στο σκορ σε μία best-of-five σειρά, έχοντας σβήσει ακόμη ένα matchball αντιπάλου, για να υπενθυμίσει πως είναι όντως εδώ.
Με τον Κώστα Σλούκα που δεν κάνει για ηγέτης, με τον Ματίας Λεσόρ που δεν είναι για το επίπεδο της Ευρωλίγκας, με τον Τζέριαν Γκραντ από το EuroCup, με τον Ντίνο Μήτογλου προερχόμενο από τους πιο δύσκολους 16 μήνες στη ζωή του, με τον Μάριους Γκριγκόνις που δεν είναι Super πια, με τον ηθοποιό Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, με τον πρώην παίκτη Ιωάννη Παπαπέτρου και πάει λέγοντας η αμφισβήτηση.
Και με τον Κέντρικ Ναν που ήρθε κι ανέδειξε όλα τους τα χαρακτηριστικά.
Ας προοριζόταν αρχικά ως η ομάδα κι η χρονιά του Κώστα Σλούκα. Θα έχει στο Game 5 (14/6, 21:15/ΕΡΤ3) την ευκαιρία του ο αρχηγός, όπως την είχε και την άδραξε στο Final Four της Ευρωλίγκας.
Η συνέχεια και το τέλος μαζί στο ΟΑΚΑ…
ΥΓ. Ακόμη κι αν νικήσει ο Παναθηναϊκός στο Game 5 και κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ελλάδας, όπως έχει ξανά τον πρώτο λόγο, επιμένω πως το μπάσκετ θα έχει βγει χαμένο από αυτή τη σειρά. Κι αυτό είναι κάτι που διαβάζεται το ίδιο ανεξαρτήτως αποχρώσεως γυαλιών.