Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Πάει κι αυτό το Super Cup. “Πάει” όπως “πέρασε”, είναι παρελθόν, αλλά και “πάει” όπως “χάθηκε” για τον Παναθηναϊκό. Ήταν το τρίτο διαδοχικό που έχασε. Ή, πιο σωστά, για να μη ξεχνιόμαστε, το τρίτο διαδοχικό -και τρίτο συνολικά σε έξι εκδόσεις- που κέρδισε ο Ολυμπιακός (85-86).
Όλως τυχαίως όλα στη Ρόδο. Ή όχι “όλως τυχαίως”, αφού το ΚΓ Καλλιθέας έχει καθιερωθεί ως έδρα του Super Cup (ΕΣΑΚΕ), όπως το “Δύο Αοράκια” στο Ηράκλειο ως έδρα του Final Eight Κυπέλλου Ελλάδας (ΕΟΚ).
Και γιατί όχι; Είδα το γήπεδο το Σάββατο και χάζεψα. Στην αρχή χάζεψα-χάζεψα με τα έργα ανακαίνισης, αφού δε μπορούσα να κατανοήσω τις αλλαγές με τις νέες εξέδρες κι ιδίως την περιστροφή του παρκέ κατά 180°. Μετά χάζεψα με το πόσο (πιο) ωραίο έχει γίνει.
Αλλά αυτά μας τα είχαν ήδη πει όλοι οι αξιωματούχοι της Πολιτείας, της Ρόδου, του ΕΣΑΚΕ και της χορηγού εταιρίας την παραμονή των ημιτελικών. Κρίμα που ξέχασαν να μας πουν πως το γήπεδο δεν είναι εξοπλισμένο με εφεδρική μπασκέτα, ας μίλησαν στη συνέντευξη Τύπου πολύ περισσότερο από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές.
Ε, ρε και να είχε γίνει καμία οριστική διακοπή μετά από το κάρφωμα του Μόουζες Ράιτ…
Κατά τα άλλα, ωραίο παιχνίδι για την εποχή έγινε κι είδαμε. Δε θα πω “trailer” ή “teaser” όπως άλλοι, περισσότερο με leaked workprint έμοιαζε. Είχα “κατεβάσει” το 2009 να δω “X-Men Origins: Wolverine” και ξέρω τι λέω. Απορούσα πώς ήταν δυνατόν η ταινία να έχει κυκλοφορήσει στο internet κάνα μήνα πριν από την κινηματογραφική προβολή. Μέχρι που είδα τα ανολοκλήρωτα CGI και κατάλαβα. Σαν να τα είχα φτιάξει εγώ με “ζωγραφική”, χώρια τα φανερά καλώδια σε stunts.
Πώς να το πω πιο απλά; Σαν στραβή στεφάνη ήταν, λίγο περισσότερο για τον μεν, λίγο λιγότερο για τον δε.
- Με τον Τσεντί Οσμάν “όγδοο” ξένο
- Με τον Λορένζο Μπράουν τραυματία
- Με τον Ομέρ Γιουρτσεβέν (2π. με 0/2δίπ., 2/2β., 2ρ. σε 6:09) μάλλον ψαρωμένο για ντέρμπι “αιωνίων” τόσο νωρίς
- Με τον Ντίνο Μήτογλου (0/1δίπ., 5ρ., 1ασ., 1κοψ., 1λ. σε 12:44) και τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ (2π. με 1/1δίπ., 0/1τρίπ., 5ρ. σε 10:42) “εκτός” παιχνιδιού
- Με τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη (1λ. σε 4:04) στο παρκέ για μόλις 4:04
- Με τον Δημήτρη Μωραΐτη και τον Αλέξανδρο Σαμοντούροφ στη 12άδα απλώς για να ανέρχεται ο αριθμός σε 12
…ο Παναθηναϊκός κατέληξε να βγάλει τον τελικό με μικρότερο rotation από ό,τι όλη την περασμένη χρονιά.
Ο δε Ολυμπιακός είχε/έχει κι αυτός τα δικά του προβλήματα, ωστόσο, ο Φίλιπ Πετρούσεφ (18π. με 6/10δίπ., 1/2τρίπ., 3/3β., 8ρ. σε 25:31), που υπό διαφορετικές συνθήκες δε θα έπαιζε τόσο στη θέση “5” κι ίσως να μην έπαιζε γενικά τόσο, αναδείχθηκε σε X-Factor, ενώ ο Σάσα Βεζένκοφ (20π. με 3/4δίπ., 3/8τρίπ., 5/5β., 4ρ., 1ασ., 1κοψ., 1κλ.) κλασικά σε πρώτος σκόρερ, εν τέλει και MVP λόγω νίκης.
Και MVP λόγω δηλώσεων θα προσθέσω εγώ. Αν στον ίδιο “μου έλειψε το μπάσκετ. Μου έλειψε να παίζω, να βοηθάω την ομάδα μου, να νιώθω σημαντικός“, σε κάποιους άλλους μας έλειψαν οι δηλώσεις του. Και μετά τον τελικό, και γενικά.
Γίνετε άνθρωποι επιτέλους!
ΥΓ. Καλή μπασκετική χρονιά να έχουμε! Καμία καλή τηλεοπτική σειρά -mini series κατά προτίμηση- έχουμε;
Διαβάστε ακόμη: