Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Πριν από το τζάμπολ στη Unipol Arena (2011-σήμερα) ή Futurshow Station όπως λεγόταν προηγουμένως (2008-11) ή PalaMalaguti όπως το αναφέρουν ακόμα πολλοί (1998-2008) ή Palasport Casalecchio όπως λεγόταν αρχικά (1993-98), ο Παναθηναϊκός είχε το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ κι η Βίρτους Μπολόνια -καλύτερα να μην αρχίσω και με τις δικές της διαφορετικές ονομασίες ανά το χρόνο, δε θα τελειώσω ποτέ, ισχύει και για τη συμπολίτισσα Φορτιτούντο- το δεύτερο χειρότερο.
Μόνο που στην Ευρωλίγκα δεν υπάρχουν εύκολα παιχνίδια ούτε όταν έχεις αντίπαλο την Άλμπα Βερολίνο, αλλά είσαι η Αρμάνι Μιλάνο, πόσω μάλλον με τρεις απουσίες (τραυματίες ο Μάριους Γκριγκόνις κι ο Κώστας Αντετοκούνμπο, εμπύρετος ο Λορένζο Μπράουν) και τον Κώστα Σλούκα να προέρχεται από κάκωση στον αριστερό ώμο και να παίζει… μπανταρισμένος, ας διαθέτεις πλήρες ρόστερ, βάθος πάγκου και τα λοιπά και τα λοιπά.
Κι όντως δεν ήταν εύκολο το παιχνίδι και κατ’ επέκταση η νίκη (77-82). Από την άλλη, δεν ήταν καν καλός ο Παναθηναϊκός.
- ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ
Βίρτους Μπολόνια: 13
Παναθηναϊκός: 8 - ΠΟΝΤΟΙ ΑΠΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ
Βίρτους Μπολόνια: 11
Παναθηναϊκός: 9 - ΛΑΘΗ
Βίρτους Μπολόνια: 11
Παναθηναϊκός: 13 - ΠΟΝΤΟΙ ΑΠΟ ΛΑΘΗ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ
Βίρτους Μπολόνια: 18
Παναθηναϊκός: 13
Ακόμη κι όταν σούταρε 7/9 τρίποντα στη δεύτερη περίοδο και 9/14 στο πρώτο ημίχρονο (έναντι 5/9) η διαφορά ήταν μόλις στους 3 πόντους (43-46). Φανταστείτε τι έγινε όταν σταμάτησε να ευστοχεί πίσω από τη γραμμή των 6,75 μέτρων (3/12 στο β’ ημίχρονο και 12/26 συνολικά έναντι 8/20). Δεν ήταν τυχαία η αναζήτηση εναλλακτικής στην τέταρτη περίοδο, όταν ο Παναθηναϊκός σούταρε μόλις δύο τρίποντα. Άστοχος ο Κέντρικ Ναν στο 32′ (63-64), εύστοχος ο Τζέριαν Γκραντ την πλέον κατάλληλη στιγμή.
Ο 32χρονος Αμερικανός πόιντ γκαρντ δε χρειαζόταν ποτέ συστάσεις, πλέον έχει πείσει και τον πλέον δύσπιστο. Τι άλλο να κάνει πια;
✔ Δικό του το τρίποντο για το 72-75 στα -1:06
✔ Δική του η ασίστ στο κάρφωμα του Ματίας Λεσόρ για το 74-77 στα -26,3″
✔ Δικό του το αμυντικό ριμπάουντ στα -14″ (74-77)
✔ Δικές του οι ελεύθερες βολές για το 74-79 στα -13,7″
Πάρτε και μία δήλωση πως “έπαιξα μέτρια” για συμπλήρωμα. “Aλλά στο τέλος είπα μέσα μου πως κάτι έπρεπε να κάνω”, πρόσθεσε.
Τέτοιες δηλώσεις μετριοφροσύνης κάνει σχεδόν πάντα κι ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, που παίζει λιγότερο (4:13) κι από την περασμένη χρονιά (5:56), αλλά είναι πάντα έτοιμος για ό,τι τού ζητηθεί, συνήθως επικίνδυνη αποστολή. Ο “Κάλα” άρχισε να μπαινοβγαίνει από το 29′ (55-58) για να περιορίσει τον Ισαϊά Κορντινιέ και -μαντέψτε τι- το έκανε.
Παράδοξο να είναι σημείο ένας παίκτης με μόλις 6:10 συμμετοχής και σχεδόν τίποτα καταγεγραμμένο στη στατιστική. Από την άλλη, πότε μπορούσε η στατιστική να αποτυπώσει πλήρως τη συνεισφορά ενός παίκτη για να το κάνει τώρα;
Όπως ποτέ δε μπορεί η κατάταξη να αποτυπώσει τη σημασία μίας νίκης έναντι άλλης. Κι αυτή μπορεί να μην ήταν μεγαλύτερη από τις προηγούμενες ή τις επόμενες, σίγουρα όχι σαν αυτή στο αντίστοιχο παιχνίδι την περασμένη χρονιά όταν ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει εξίσου δύσκολα, εξίσου στο τέλος κι είχε παραμείνει στη δεύτερη θέση όπως τώρα (7-3), μετρά, όμως, για λίγο περισσότερο, όπως όλες όσες στις οποίες μία ομάδα δεν έχει παίξει καλά.
Για να δανειστώ και μία πρόσφατη ατάκα του πάντα μετρημένου Σάσα Βεζένκοφ, που μου έμεινε, “είναι καλύτερο να κερδίζεις αυτά τα παιχνίδια και μετά να δεις το μάθημα που σου δίνουν”.
Διαβάστε ακόμη: