Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Τα πάντα στα αποδυτήρια διακόπτονται από τον χτύπο στην πόρτα. “Ποιος; Ποιος;”, ρωτάει κάποιος από μέσα. Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει ο Κώστας Σλούκας. “Εσύ! Εσύ!”, αρχίζουν να τον επευφημούν όλοι μαζί.
“Last year”, όπως έλεγε κι η διαφήμιση για όλους όσοι την πρόλαβαν και τη θυμούνται.
This year, ιδίως τις τελευταίες εβδομάδες, δε χτυπά κανείς την πόρτα. Ψέματα, δεν είναι καν κανείς στην πόρτα για τη χτυπήσει κι η φασαρία από τους πανηγυρισμούς στα αποδυτήρια έχουν δώσει τη θέση τους είτε στη σιγή από τον προβληματισμό για τις πρόσφατες εμφανίσεις ανεξαρτήτως αποτελέσματος είτε στις φωνές του Εργκίν Αταμάν για ήττες όπως αυτή από την Εφές (93-67) στην Κωνσταντινούπολη.
Είχε προηγηθεί η δραματική νίκη επί του Πανιωνίου (83-85) στη Γλυφάδα λίγα 24ωρα νωρίτερα κι η συντριβή από την Παρτιζάν (91-73) στο Βελιγράδι αμέσως πριν. Τα σημάδια ήταν ανησυχητικά από πολύ πιο πριν, όχι μόνο στην Ευρωλίγκα ακόμη και σε νίκες, αλλά και στη Stoiximan GBL με νίκες στο τέλος.
Κάθε φορά η πίστη στις δυνατότητες της ομάδας υπερίσχυε της ανησυχίας, πλέον, όμως, η αναλογία είναι αντίστροφη.
Ο Παναθηναϊκός (δεν) εμφανίστηκε στο TBF Salon χωρίς τον τιμωρημένο Κέντρικ Ναν (και τον μακροχρόνια τραυματία Μάριους Γκριγκόνις) κι αντί να τρώει σίδερα έφαγε ξανά 90+ πόντους στην άμυνα και 26 διαφορά. Είχε φτάσει και στους 29 πόντους πριν καταλήξει στην πιο βαριά ήττα επί Εργκίν Αταμάν (2023-σήμερα) κι έβδομη στην ιστορία του στην Ευρωλίγκα (2001-σήμερα).
Κάποια στιγμή ο τηλεοπτικός φακός συνέλαβε τον Τζόρνταν Νουόρα και τον Ελάιζα Μπράιαντ να γελούν στον πάγκο της Εφές, προφανώς από χαρά για την εικόνα της ομάδας τους, ίσως και σε συνδυασμό με αυτή του Παναθηναϊκού. Κεφάλια σκυθρωπά και νεύρα του Κώστα Σλούκα από την άλλη.
“Τουλάχιστον νευρίασε κι ένας”, είχα γράψει στον τίτλο του προηγούμενου blog, “παίζοντας” με την αποβολή του Κέντρικ Ναν στη Beogradska Arena. “Άντε, σιγά-σιγά να ‘νευριάσουν’ κι οι υπόλοιποι στον Παναθηναϊκό…”, στον επίλογο.
Δεν εννοούσα τέτοια νεύρα…
Περιττό να επισημάνει κανείς ποιον βαραίνει η ευθύνη. H απάντηση είναι αυτονόητη: Όλους, χωρίς σειρά προτεραιότητας. Ο καθένας φέρει την ευθύνη στο δικό του τομέα. Ο Εργκίν Αταμάν πώς θα εμπνεύσει τους παίκτες του και τι πλάνο θα τους δώσει κι οι παίκτες πώς θα προετοιμάσουν κι αυτοί πνευματικά τους εαυτούς τους για να προσπαθήσουν να το εκτελέσουν.
Το πρόβλημα δεν είναι αγωνιστικό.
Εκτός αν έχουμε πέσει όλοι τόσο έξω και δεν πρόκειται για underperforming, αλλά για overrating.
Τα αμέσως επόμενα παιχνίδια θα δείξουν περισσότερα κι είναι από αυτά που μπορούν να αντιστρέψουν το κλίμα. Πιθανό 2/2 με την Αρμάνι Μιλάνο (17/12, 21:15) και τη Μπασκόνια (19/12, 19:45) στο ΟΑΚΑ θα επαναφέρει την ομάδα στην εξάδα και θα της δώσει την απαραίτητη ώθηση για να επιστρέψει και στις υψηλότερες θέσεις στην κατάταξη.
🏟 Αρμάνι Μιλάνο 17/12
🏟 Μπασκόνια 19/12
✈ Μπάγερν Μονάχου 27/12
🏟 Βίρτους Μπολόνια 3/1
🏟 Παρτιζάν 9/1
Δεν είναι ανάγκη για ισοπέδωση. Πού να μην είχε και θετικό ρεκόρ (8-7).
ΥΓ. Μόνο ως χιούμορ, πετυχημένο κιόλας, μπορεί να εκλάβει κανείς το Instagram story του Δημήτρη Γιαννακόπουλου με το πράσινο πούλμαν. Μέχρι κι οι Κέι Σι Ρίβερς και Τζέιμς Γκιστ γέλασαν (με πόνο ψυχής). “Like” και για τα αντίστοιχα memes μέσω “Α.Ι.”.
Διαβάστε ακόμη: