Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Είναι πολύ σημαντικό να συνηθίζεις να… κερδίζεις εκτός έδρας. Σε αυτό τον δρόμο περπατάει ο Ολυμπιακός και η πιο σημαντική είδηση της νίκης επί της Νταρουσάφακα στο πνευματικό κομμάτι είναι αυτή!
Πως την στιγμή που συμπληρώθηκε το 1/3 του μαραθωνίου της κανονικής περιόδου οι κόκκινοι έχουν πετύχει 3 πολύ σημαντικές εκτός έδρας νίκες στις πέντε απόπειρες μακριά από το σπίτι τους.
Τα πρόσφατα χρόνια των επιτυχιών το διέθετε αυτό το στοιχείο σε έντονο βαθμό ο Ολυμπιακός, πέρυσι το είχε χάσει εντελώς και για αυτό έχει διπλή αξία να βλέπουμε πως το μέταλλο… επιστρέφει και η ομάδα είναι ικανή να κερδίσει σε οποιοδήποτε γήπεδο και να παίρνει μεγάλες εκτός έδρας νίκες σε στιγμές που πραγματικά τις χρειάζεται.
Στο αμιγώς μπασκετικό κομμάτι, η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου χωρίς να παίξει το φαντεζί μπάσκετ και χωρίς να καταφέρει σε ένα ακόμα ματς να παράξει πολύ παιχνίδι, δημιουργία και σκορ στο ανοιχτό γήπεδο και σε καταστάσεις τρανζίσιον, είχε ισορροπία ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση, διέθετε καθαρό μυαλό και όπως αποδείχτηκε ένα σωστό και καθαρό πλάνο νίκης.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τον αγώνα πολύ καλά κυρίως στην επίθεση, αλλά και στην άμυνα. Είχε ένα κακό διάστημα στην παραγωγικότητά του από τα μέσα της τρίτης περιόδου ως περίπου τα μέσα της τελευταίας, αλλά όταν χρειάστηκε, όταν κρινόταν τα πάντα, βρήκες τις λύσεις, πήρε τα σωστά ρίσκα, “κέρδισε” στις κατοχές που έπρεπε τόσο στην επίθεση, όσο στην άμυνα και εν τέλει πήρε μια πολύ σημαντική, αλλά και δίκαιη νίκη.
Πάμε να δούμε τα πιο βασικά στοιχεία στο κομμάτι της τακτικής, αλλά και σε ατομικό επίπεδο.
Ξεχωριστή τακτική
Την περσινή σεζόν ο Ολυμπιακός την έβγαλε με τον κόουτς Σφαιρόπουλο να εμπιστεύεται κατά κόρον τα χεντς άουτ στην άμυνα, πολλές φορές χωρίς να υπολογίζει καν ποιος είναι ο ψηλός που έπρεπε να βγαίνει δυναμικά στις βοήθειες και μετά να έχει την υποχρέωση να επιστρέφει στην θέση του. Το έκανε ακόμα και με τον Μιλουτίνοφ που είναι βαρύ και μεγάλο κορμί χωρίς τα γρήγορα πόδια.
Η βασική φιλοσοφία της ερυθρόλευκης άμυνας στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν πέρυσι, ήταν αυτή. Μετά τον πρώτο τελικό με τον Παναθηναϊκό και την ήττα στο ΣΕΦ είδαμε την απόφαση του κόουτς να διαφοροποιήσει την άμυνα και να πάει σε αλλαγές! Εκ του αποτελέσματος φάνηκε απόλυτα σωστή και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο να πετύχει η ομάδα τρεις διαδοχικές νίκες και να πάρει το πρωτάθλημα.
Στην διάρκεια της φετινής σεζόν ως τώρα, ο Σφαιρόπουλος έχει υιοθετήσει ως βασική φιλοσοφία τις αλλαγές στα σκριν. Με την Νταρουσάφακα ήταν η πρώτη φορά που από την αρχή της αναμέτρησης είδαμε τον Ολυμπιακό να επιδιώκει να ΜΗΝ αλλάζει!
Στόχος ήταν να μένουν τα γκαρντ πάνω στους αντίπαλους κοντούς και ίσχυε για όλους τους περιφερειακούς της ομάδας του Μπλατ. Ακόμα και στα σκριν από το “4” είδαμε πως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι κόκκινοι προσπαθούσαν να μείνουν μπροστά από το σκριν και να μην αλλάξουν με τον ψηλό να περιμένει από πίσω.
Μόνο όσες φορές ο γκαρντ του Ολυμπιακού δεν μπορούσε να “σπάσει” το σκριν ή έμενε πολύ πίσω, γινόταν η αλλαγή, όχι επειδή την επεδίωκε η ομάδα, αλλά επειδή την… κέρδιζε η επίθεση της Νταρουσάφακα. Ήταν ένα πάρα πολύ σημαντικό στοιχείο και επηρέασε την έκβαση της μάχης. Ξεκάθαρα ήταν μια απόφαση του κόουτς Σφαιρόπουλου και όταν έχεις συνηθίσει να βλέπεις τον Ολυμπιακό να αλλάζει αυτόματα σε όλα τα σκριν και ξαφνικά να προσπαθεί να κάνει ακριβώς το αντίθετο, πως να το κάνουμε, έχει ένα ενδιαφέρον!
Προφανώς, ο πρώτος βασικός στόχος ήταν να μην μπορέσει κατά κύριο λόγο ο Ουαναμέικερ και έπειτα ο Ουίλμπεκιν να δημιουργήσουν ρήγματα στηριζόμενοι στα γρήγορα πόδια τους. Ούτε να βρίσκουν εύκολα σουτ πάνω στην αλλαγή, ή απέναντι σε ψηλότερους αντιπάλους που δεν μπορούν να τους ακολουθήσουν αποτελεσματικά μακριά από το καλάθι, είτε πάνω στην εκτέλεση, είτε στο πέρασμα αν εκείνοι αποφασίσουν να μπουκάρουν.
Η αλήθεια είναι πως αμφότεροι μπορούν να σουτάρουν μετά από τρίπλα αν βρουν λίγο χώρο και πως επίσης διαθέτουν πολύ εκρηκτικό πρώτο βήμα, κυρίως ο Ουαναμέικερ. Η τακτική αυτή απέδωσε, οι κινητήριοι μοχλοί της ομάδας του Μπλατ είχαν πρόβλημα τόσο στην εκτέλεση, αλλά και στην δημιουργία – μόλις 7 ασίστ στο πρώτο ημίχρονο – και κάπως έτσι ο Ολυμπιακός είχε τον απόλυτο έλεγχο του ρυθμού!
Έμεινε το ένας εναντίον ενός παιχνίδι του χαρισματικού στον τομέα αυτό Κλάιμπερν και κάποια ποστ των αντιπάλων από το “5”. Δεν γινόταν, όμως, να χάσεις από τον… Ερντέν, ούτε καν από τον Κλάιμπερν, ακόμα και αν σκόραρε 30 πόντους, αν οι δύο γκαρντ και ο Άντερσον δεν έμπαιναν στο ματς και δεν έβρισκαν ρυθμό σε σκορ και δημιουργία.
Σωστή στόχευση
Στην επίθεση ο Ολυμπιακός πολύ σωστά έδωσε μεγάλη έμφαση στο να επιτεθεί κοντά στο καλάθι και να φτιάξει συνεργασίες με πικ εν ρολ για να “χτυπήσει” την δεδομένη αδυναμία που έχει εμφανίσει σε ολόκληρη την σεζόν στην Ευρωλίγκα η Νταρουσάφακα.
Το έκανε προσηλωμένα, με σωστή εκτέλεση και αρκετά μεγάλη ταχύτητα στο πρώτο δεκάλεπτο. Με δημιουργίες του Σπανούλη, με ποστ απ του Πρίντεζη, με τριγωνάκια που είχαν ως στόχο να εκμεταλλευτούν την καλή πάσα του Μιλουτίνοφ και κινήσεις χωρίς την μπάλα από την base line.
Το πρώτο δεκάλεπτο ήταν επιθετικά μια… κυριαρχία της παραγωγής σκορ μέσα από την ρακέτα. Στη συνέχεια μπήκε στην εξίσωση ο Ματ Λοτζέσκι που έδωσε πολύ μεγάλη ώθηση και με 13 πόντους σε λιγότερο από 9 λεπτά, έδωσε στην ομάδα του την επιθετική περιφερειακή – εκτελεστική υπόσταση όταν έπρεπε, με τον τρόπο που έπρεπε!
Η άμυνα συνέχισε να δουλεύει σωστά και ο Ολυμπιακός είχε τον απόλυτο έλεγχο και διαφορές που πήγαν πάνω από τους 10 πόντους ως τα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου. Εκεί η άμυνα της ομάδας του Μπλατ έγινε πολύ πιο επιθετική, κέρδισε… μέτρα και προσπαθούσε να διώξει την μπάλα από τα χέρια του Σπανούλη.
Η ομάδα δεν επέμεινε και δεν έβαλε πολλούς παίκτες στην εξίσωση μιας προσπάθειας να πάει ξανά η μπάλα κοντά στο καλάθι, η δημιουργία δεν ήταν σε καλό επίπεδο και παράλληλα έλειψαν οι πρωτοβουλίες για κάθετο μπάσκετ και δημιουργία ρηγμάτων.
Ήταν το σημείο που κόλλησε ο Ολυμπιακός. Έβαλε μόλις 14 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο και είχε την ίδια εικόνα και στο ξεκίνημα της τελευταίας και καθοριστικής περιόδου. Ο Μπλατ έκανε ό,τι κάνει πάντα, όσο οι αναμετρήσεις οδεύουν προς το τέλος τους!
Λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά
Πήγε σε ένα σχήμα χωρίς βασικό πεντάρι, ευέλικτο, με τρεις κοντούς και τεσσάρι τον Μπέρτανς που διαθέτει φαρμακερό τρίποντο. Αυτόματα η ταχύτητα στο παιχνίδι της Νταρουσάφακα αυξήθηκε, ο Αλντεμίρ έδινε το βάθος στο “5” και επιλογές για κάποια γρήγορα εκτελεσμένα πικ εν ρολ και την ίδια στιγμή άρχισαν να μπαίνουν τα σουτ.
Έβαλε ο Μπέρτανς, έβαλε ο Ουίλμπεκιν, έβαλε ο Ουαναμέικερ. Ο αντίπαλος έκλεισε την διαφορά, μείωσε στο σουτ και όλα ήταν ανοιχτά! Εκεί αντέδρασε εξαιρετικά ο Ολυμπιακός με σημαντικές παρεμβάσεις του Σφαιρόπουλου από τον πάγκο.
Ο κόουτς χαμήλωσε το σχήμα του, έπαιξε με τον Πρίντεζη στο “5” και επέλεξε ένα σχήμα με τρεις κοντούς που του παρείχαν την καλύτερη δυνατή ισορροπία ανάμεσα στην άμυνα και την επίθεση.
Άφησε στο παιχνίδι τον Χάκετ που έβγαλε τρομερή ενέργεια, ψυχή και όρθωσε ανάστημα στα πικ του αντιπάλου, μπλοκάροντας και αλλοιώνοντας πολλές επιθέσεις. Εμπιστεύτηκε τον Γκριν για εξτρά περιφερειακή απειλή και επίσης τρομερά σημαντικό, για να φτιάξουν ξανά οι αποστάσεις να… μεγαλώσουν μέσα στο γήπεδο και να γίνει πιο μεγάλο το ρίσκο για τον αντίπαλο να στέλνει βοήθειες στον Σπανούλη.
Ακόμα και Triple Team είδαμε σε κάποιες φάσεις πάνω στον Βασίλη. Με το σχήμα αυτό άνοιξε το γήπεδο, έδωσε περισσότερο χώρο και κυρίως περισσότερες “ανοιχτές ματιές” στον αρχηγό και εκεί έδρασε ο Ερικ Γκριν. Ήταν αποδέκτης των περισσότερων δημιουργιών και έβαλε πολύ καθοριστικά καλάθια που έδωσαν μεγάλες λύσεις.
Έδωσαν ανάσες την κρίσιμη στιγμή και “χάλασαν” το μυαλό των γηπεδούχων. Που τελείωσαν το ματς με 9/15 τρίποντα! Δεν τους νίκησε ο Ολυμπιακός σε μια κακή τους μέρα εκτελεστικά, αλλά σε μια καλή…
Δεν μπόρεσαν να περάσουν μπροστά, έχασαν τον Ουαναμέικερ με 5 φάουλ και κάπου εκεί όλα τελείωσαν! Ο Ολυμπιακός κλείδωσε το διπλό που άξιζε με την εικόνα του σε όλη την διάρκεια, πέτυχε την τρίτη εκτός έδρας νίκη του και πήγε στο 6-4, αφήνοντας την Νταρουσάφακα και πολλές ακόμα ομάδες στο 5-5.
Ήταν ένα σημαντικό διπλό. Ο Ολυμπιακός έχει πολλά ακόμα να βελτιώσει, αλλά με το νέο σύστημα της Ευρωλίγκα πρέπει παράλληλα να κερδίζει και να μην χάνει ευκαιρίες, για τις οποίες θα μετανιώσει σίγουρα στο μέλλον.
Τι χρειάζεται τώρα; Να προστατέψει την έδρα του, αφού οι 2 ήττες στο ΣΕΦ είναι… αρκετές και να επεκτείνει την καλή του παρουσία μακριά από την Ελλάδα με νίκες απέναντι σε αντιπάλους πολύ καλούς, αλλά μικρότερου βεληνεκούς και ειδικού βάρους σε σχέση με τον Ολυμπιακό.
Προσέξτε το πρόγραμμα ως το τέλος του πρώτου γύρου.
Ούνικς μέσα, Ζαλγκίρις έξω, Ερυθρός Αστέρας μέσα, Μπάμπεργκ έξω (σε διάστημα 48 ωρών αυτά τα ματς, αφού είναι διπλή η αγωνιστική μέσα στην εβδομάδα), Φενέρ μέσα στο τελευταίο παιχνίδι για το 2016!
Και το 2017 ξεκινάει στην Ευρωλίγκα με αγώνα κόντρα στον Παναθηναϊκό, στο ΣΕΦ.
ΚΑΝΕΝΑ παιχνίδι δεν είναι εύκολο. Από όλους μπορεί να χάσει ο Ολυμπιακός αν δεν είναι έτοιμος και αποφασισμένος, πνευματικά και αγωνιστικά.
Αν παρατηρήσετε, όμως, το πρόγραμμα είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κάνει ένα σερί η ομάδα και να “χτίσει” κάτι καλό στη βαθμολογία.
Να ισχυροποιήσει και να σταθεροποιήσει την θέση της στα πάνω γκρουπ και να θέσει τις βάσεις ασφαλείας για πρόκριση, για να προσπαθήσει έπειτα να κυνηγήσει το πλεονέκτημα έδρας.
Με πόσες νίκες θα είσαστε ευχαριστημένοι σε αυτές τις 6 αναμετρήσεις; Τουλάχιστον με 4 θα έλεγε κάποιος, αλλά το ακόμα πιο ιδανικό θα ήταν 5! Βέβαια στα λόγια, είναι πολύ πιο εύκολο από ότι στις πράξεις…
ΥΓ1. Έχει παίξει τεράστιο ρόλο ο Χάκετ στα τελευταία λεπτά κι ας έχει σκοράρει μόλις 3 πόντους! Η ενέργεια που βγάζει, οι αμυνάρες που παίζει… Σημαντικές και οι 4 ασίστ! Έχουμε πει πόσο σημαντικό είναι να βρεθούν κι άλλοι παίκτες να προσφέρουν συστηματικά στην δημιουργία πέρα από τον Σπανούλη.
ΥΓ2. Ο Γκριν μπορεί να προσφέρει ακόμα περισσότερα. Τέτοια σουτ, όμως, όπως αυτά που έβαλε στα κρίσιμα σημεία είναι “χρυσάφι” και είναι καλό πως ο κόουτς σιγά – σιγά τον χρησιμοποιεί αρκετά και σε σχήματα μαζί με τον Βασίλη. Επίσης, μετά την… τιμωρία, προσπαθεί και κυνηγάει πολύ περισσότερο στην άμυνα.
ΥΓ3. Βοήθησαν σε αρκετά πράγματα και κυρίως σε πολλές σημαντικές λεπτομέρειες, τόσο ο Παπαπέτρου, όσο και ο Παπανικολάου. Ο “Παπ” μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα στην επίθεση και κυρίως να εκτελέσει καλύτερα. Είναι δεδομένο, αλλά πρέπει να το δείξει και στη πράξη. Ο Ιωάννης έχει βρει πια ρόλο και αυτοπεποίθηση και δεν αφήνει ούτε… δευτερόλεπτο στο παρκέ να περάσει ανεκμετάλλευτο!
ΥΓ4. Είναι σημαντική και ευχάριστη είδηση. Γιατί, αυτό το παιδί έχει ταλέντο, έχει στόφα, χαρακτήρα, τα πάντα. Ο Ολυμπιακός πίστεψε σε αυτόν, επέμεινε και επένδυσε, ο Ολυμπιακός είναι που πρέπει να γευτεί τους καρπούς της προσπάθειας και της επένδυσής του στο άμεσο μέλλον. Οτιδήποτε άλλο θα είναι κρίμα!
ΥΓ5. Όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο ηγέτης και τι μπορεί να κάνει! Επίσης, όλοι γνωρίζουμε τι εστί Πρίντεζης. Για να πάει μακριά, όμως, ο Ολυμπιακός σε αυτή την Ευρωλίγκα, θέλει να βρίσκει συνεχώς μικρούς και μεγάλους πρωταγωνιστές και “ήρωες” της κάθε βραδιάς. Αυτό έγινε στην Πόλη. Και είναι κάτι που όταν μια ομάδα έχει ξεκάθαρους ρόλους σε αρκετά ανοιχτό ροτέσιον, μπορεί να επαναλαμβάνεται με διαφορετικούς κάθε φορά παίκτες. Αυτό καθιστά την ομάδα πιο απρόβλεπτη και πιο… ικανή (για όλα).
ΥΓ6. Έχει κουράσει η συζήτηση γύρω από τον Γιανγκ. Το να γίνεται κάθε μέρα, κάθε λεπτό… Η αίσθηση που έχω είναι πως ο Ολυμπιακός θα βγάλει έτσι και τον Δεκέμβρη και παράλληλα θα ρίχνει ματιές στην αγορά. Αν το κρίνει απαραίτητο, μπορεί να κάνει κίνηση με ένα ψηλό μέσα στη… γιορτινή περίοδο.
ΥΓ7. Ακόμα κι έτσι, μην θεωρείτε δεδομένο πως θα φύγει ο Αμερικανός.