Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Έδωσε έτσι… συνέχεια σε ένα μοναδικό ρεκόρ, όχι μόνο για τα ελληνικά, αλλά και για τα παγκόσμια δεδομένα, κατακτώντας για 22η σεζόν στην σειρά τουλάχιστον έναν τίτλο! Έτσι έφτασε τους εξήντα συνολικά στην ένδοξη πράσινη ιστορία, καθιστώντας την ομάδα του τριφυλλιού την πλέον πολυνίκη στην χώρα μας.
Το παιχνίδι, πάντως, δεν ήταν από αυτά που θα θυμάσαι για το θέαμα που προσέφερε, αλλά έστω και στο τέλος για κάποια λεπτά είχε σασπένς, σώζοντας ελάχιστα ψήγματα γοήτρου, σε έναν θεσμό που φθίνει συνεχώς. Κι εξηγώ…
Στο ίδιο έργο θεατές
Η αλήθεια είναι ότι κάθε χρονιά όταν έρχεται η ώρα να ασχοληθούμε με τον τελικό του Κυπέλλου με πιάνει αλλεργία και δεν μπορώ να δώσω τη δέουσα σημασία σε αυτόν τον θεσμό. Ίσως φταίει και το ότι τρεις φορές τα τελευταία έξι χρόνια, το διάστημα αυτό, προτιμώ να ταξιδεύω στην Ισπανία για να δω από κοντά την εκπληκτική γιορτή του Κόπα Ντελ Ρέι. Όποιος δεν το έχει κάνει, τον προτρέπω να το κάνει και δεν θα το μετανιώσει σε καμία περίπτωση.
Όπως και να έχει για μία ακόμα φορά γίναμε μάρτυρες της απόλυτης φαρσοκωμωδίας. Για μεγάλο διάστημα ο τελικός έμοιαζε να μην έχει προορισμό με την διοργανώτρια αρχή και την ομοσπονδία να τον ταξιδεύουν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, λες και είναι ροκ συγκρότημα που βρίσκεται σε περιοδεία.
Με την πρωτοβουλία του Παναθηναϊκού, το παιχνίδι κατάφερε να βρει το σπίτι του, στο Nick Galis Hall, οι ομάδες μοιράστηκαν τα εισιτήρια και το κλίμα έμοιαζε αρκετά καλό. Επίσης εγώ έψησα επιτέλους τον εαυτό μου να περιμένω αυτό το παιχνίδι με μία σχετική ανυπομονησία, κάτι που είχε αρκετά χρόνια να γίνει με τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος.
Το συναίσθημα αυτό όμως αποτέλεσε παρελθόν πάρα πολύ σύντομα. Οι τεράστιες παθογένειες, που πλέον είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι και της κοινωνίας σε αυτόν τον τόπο, επηρέασαν και την ομαλή διεξαγωγή του παιχνιδιού. Το μπαλάκι των ευθυνών ήταν ένα ανέκδοτο ανάλογο με την πολιτική σκηνή της χώρας.
Η αστυνομία τα έριχνε στην ΕΟΚ, ο ΑΡΗΣ στην αστυνομία και την ομοσπονδία, ο Παναθηναϊκός στον ΑΡΗ, την αστυνομία και η ομοσπονδία σχεδόν σε ρόλο κομπάρσου απλά μοίραζε τις ευθύνες σε όλους απαλλάσσοντας το δικό της κομμάτι των ευθυνών.
Όπως και να έχει η εικόνα της ΕΟΚ προκαλεί θλίψη. Άνθρωποι μεγάλοι σε ηλικία που δείχνουν να έχουν κορεστεί και έχουν αφήσει τον θεσμό στη μοίρα του.
Η εικόνα και οι κοντινές λήψεις στα πρόσωπα των αθλητών και των προπονητών έδειχναν την απόλυτη εικόνα θλίψης για τον iιστορικό αυτό θεσμό. Άνθρωποι που φαινόντουσαν να μην μπορούν να πιστέψουν τα όσα διαδραματίζονταν και περίμεναν στωικά τη σειρά τους να δείξουν ότι αυτοί είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές.
Όπως και να έχει η συνολική εικόνα που επικράτησε, ακόμα και αν στη κερκίδα τα πράγματα ήταν σχετικά πιο ήρεμα σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, η διάθεση μου για τον τελικό είχε περιοριστεί αισθητά.
Υπήρχε και παιχνίδι
Στο αγωνιστικό κομμάτι ο Παναθηναϊκός επικράτησε απόλυτα δίκαια, καθώς έλεγξε το παιχνίδι από την αρχή μέχρι το τέλος, εξασφάλισε διψήφιες διαφορές και άντεξε σε όσες επιθέσεις εξαπέλυσε ο ΑΡΗΣ.
Κλειδί για την εξέλιξη του παιχνιδιού ήταν η συγκέντρωση με την οποία μπήκε ο Παναθηναϊκός και στα δύο ημίχρονα του αγώνα. Στην πρώτη και τρίτη περίοδο, η άμυνα των «πράσινων» ήταν ασφυκτική αναγκάζοντας τον ΑΡΗ να μείνει πολύ χαμηλά στο σκορ σε αυτά τα δύο δεκάλεπτα. Πιο συγκεκριμένα οι Θεσσαλονικείς σκόραραν σε αυτό το χρονικό διάστημα συνολικά 18 πόντους, οχτώ στο πρώτο και δέκα στο τρίτο δεκάλεπτο.
Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός δεν είχε πολύ καλή απόδοση, ενώ στο τέταρτο δεκάλεπτο άφησε προκλητικά τον Τζένκινς να σουτάρει μόνος του ακόμα και τη στιγμή που φάνηκε να βρίσκει ρυθμό. Η διαφορά έπεσε μέχρι και τους τέσσερις πόντους (54-58), αλλά ένα τρίποντο του Ρίβερς και δύο σερί καλές άμυνες έφεραν το Κύπελλο στο τριφύλλι. Εκτός της εξαιρετικής άμυνας που έπαιξε ο Παναθηναϊκός για δύο δεκάλεπτα, υπήρξαν και κάποιοι ακόμα σημαντική λόγοι που έγειραν την πλάστιγγα προς το μέρος των τυπικά γηπεδούχων.
Προστασία της ρακέτας
Η άμυνα των παικτών του Πακουάλ μέσα στο ζωγραφιστό ήταν υποδειγματική. Οι περιφερειακοί έμεναν πάντα μπροστά από τους πολύ διεισδυτικούς γκαρντ του ΆΡΗ. Δεν τους επέτρεψαν να βρουν ούτε έναν εύκολο διάδρομο για να προσεγγίσουν το ζωγραφιστό σε ολόκληρο το παιχνίδι. Οι παίκτες του Πρίφτη αναγκάστηκαν να σουτάρουν πολύ από την περιφέρεια και ήταν απελπιστικά άστοχοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι την τέταρτη περίοδο, ο ΆΡΗΣ είχε 2/20 τρίποντα στα οποία είχε ευστοχήσει ο Τσαϊρέλης.
Καλάθης, Φελντέιν!
Η παρουσία των δύο αυτών παικτών ήταν καταλυτική στο παιχνίδι. Ο Καλάθης θυμήθηκε τις καλές του μέρες και έκανε ένα σπουδαίο παιχνίδι σε όλα τα επίπεδα. Σκόραρε όποτε είχε την ευκαιρία, ήλεγξε τον ρυθμό και διάβασε με μεγάλη μαεστρία τις περισσότερες φάσεις. Εκτός του Καλάθη πολύ σημαντική ήταν για ένα ακόμα παιχνίδι η παρουσία του Δομινικανού γκαρντ, ο οποίος ήταν πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκόυ και κράτησε την ομάδα σε όλα τα σημαντικά κομμάτια του παιχνιδιού.
Απειλή από το ποστ.
Μπορεί ο Μπουρούσης να μην πήρε πολλές μπάλες μέσα στο ζωγραφιστό, αλλά αυτό τον ρόλο ανέλαβαν οι περιφερειακοί της ομάδας του Πασκουάλ. Όταν οι γκαρντ του ΆΡΗ φορτώθηκαν με φάουλ ο Παναθηναϊκός οδήγησε την μπάλα στο ποστ με τον Καλάθη και τον Τζεντίλε και από εκεί βρήκε δημιουργία, σκορ και ελεύθερα σουτ, όταν η άμυνα έκλεινε μέσα για να δώσει βοήθειες. Σε εκείνο το σημείο ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε απόλυτα και βρήκε πολύ καλό επιθετικό ρυθμό, ανεβάζοντας τη διαφορά μέχρι και τους 17 πόντους.
Πλέον από την εβδομάδα που έρχεται ξαναμπαίνουμε στους συνηθισμένους ρυθμούς της Ευρωλίγκα, και θα ξανά ασχοληθούμε περισσότερο με αυτά που γίνονται εντός παρκέ. Μέχρι τότε ας απολαύσουμε τα εκπληκτικά ματς που γίνονται στην τελική φάση του Κόπα Ντελ Ρέι να παρηγορηθούμε.