Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός έκανε μια… ηλιόλουστη εμφάνιση στον πρώτο προημιτελικό με την Εφές, έπαιξε ολοκληρωτικό μπάσκετ με ρυθμό, διάρκεια σε υψηλά στάνταρ απόδοσης και την απαιτούμενη ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ μεταξύ άμυνας – επίθεσης και καθότι υπάρχει δεύτερη παρτίδα το βράδυ της Παρασκευής, απόψε δεν θα έχει ανάλυση!
Μπορούμε να το κάνουμε αυτό μετά και τη δεύτερη “μάχη”. Άλλωστε, για όποιον διάβασε το τελευταίο μπλογκ, είδε τον Ολυμπιακό να κάνει στο παρκέ, όλα, μα όλα όσα είχαν αναφερθεί!
Ήταν ένα ιδανικό ξεκίνημα, μια… δήλωση αποφασιστικότητας και το πιο εντυπωσιακό από όλα στα δικά μου μάτια; Το πόσο σωστά, αποτελεσματικά και αποφασισμένα “υποδύθηκαν” τον ρόλο τους ΟΛΟΙ οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου!
Ένα πράγμα σκεφτείτε μόνο… Οι πρωταθλητές κέρδιζαν 42-31 στο ημίχρονο και από τους 42 πόντους της ομάδας, ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης είχαν βάλει μαζί τους 2 με 1/8 σουτ συνολικά!
Ποιος θα πίστευε πως με τους δύο βασικούς πόλους των κόκκινων στην επίθεση να έχουν τέτοια νούμερα, ο Ολυμπιακός θα είχε θέσει ισχυρή βάση κυριαρχίας από το πρώτο ημίχρονο; Με όλους τους δείκτες να λειτουργούν αρμονικά και την ομάδα να συνδυάζει ουσία, θέαμα, τρανζίσιον και ποιοτικό μπάσκετ στο μισό γήπεδο, κάτι που δεν συμβαίνει συχνά είναι η αλήθεια.
* Πρώτος αξίζει να αναφερθεί ο Μιλουτίνοφ. Πολλοί, κακώς πίστευαν πως δεν θα παίξει πολύ και θα έχει μικρό ρόλο στο ροτέσιον, επειδή η Εφές δεν έχει ίδιου στιλ ψηλό για να τον ματσάρει. Λάθος. Γιατί, ο Σέρβος έχει αποδείξει πολλάκις φέτος πως μπορεί να σταθεί με τα δικά του πλεονεκτήματα απέναντι σε κάθε ψηλό. Δεν πρέπει να κοιτάζουμε μόνο που μπορεί να μειονεκτεί ένας παίκτης απέναντι σε διαφορετικού τύπου αντιπάλους, αλλά και που πλεονεκτεί. Πόσο εύκολο είναι για τον Ντάνστον ή τον Ντέρικ Μπράουν να σταματήσουν τον Νίκολα στο ποστ, κοντά στο καλάθι;
* Καθόλου! Γιατί ξέρει πολύ μπάσκετ, έχει κινήσεις, έχει καλά δάκτυλα που λέμε στο μπάσκετ και μπορεί όχι μόνο να εκτελέσει και να δημιουργήσει φάσεις για τον εαυτό του, αλλά να πασάρει πολύ καλά και στα κοψίματα των συμπαικτών του. Στο πρώτο ημίχρονο είχε 7 πόντους, 5 ριμπάουντ και 2 ασίστ. Τελείωσε το ματς με 11 πόντους, 7 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 μπλοκ και 20 Ranking. Κυριάρχησε και σε μια βραδιά που κανείς δεν υστέρησε ουσιαστικά και όλοι προσέφεραν, ήταν πιθανότατα ο πιο σημαντικός παίκτης. Ακόμα και το ότι έπαιξε έτσι ενώ ήξερε πως οι Σπερς είχαν άνθρωπο στο γήπεδο, είναι στα συν του και δείχνει πως διαθέτει τη πάστα και την προσωπικότητα για να παίξει μπάσκετ υψηλού επιπέδου.
* Ένα κρέντιτ ανήκει εδώ και στους Αγγελόπουλους που τον πίστεψαν και τον έφεραν με καλό ντιλ, παρότι υπήρχαν στο 5 δύο ξένοι ψηλοί ακόμα. Μην ξεχνάμε πως αν ο Σέρβος κάνει το βήμα για το ΝΒΑ, ο Ολυμπιακός θα πάρει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό και ταυτόχρονα θα έχει ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο τη… φήμη της ομάδας που “φτιάνει” ψηλούς και έχει πολύ καλό πρόγραμμα σε αυτό το κομμάτι. Ακόμα ένα στον Σφαιρόπουλο που τον πίστεψε, επέμενε, έλεγε ότι θα βελτιώνεται συνεχώς και βγαίνει αληθινός.
* Πάμε στον Μάντζαρη. Χαίρομαι γιατί ΟΤΙ λέγαμε στην ανάλυση για την σειρά, το έκανε και με το παραπάνω! Σούταρε από τρίπλα στο 5-5, σούταρε από τρίπλα στο τρανζίσιον, προσπάθησε να δημιουργήσει ρήγματα, πόσταρε τον Ερτέλ. Δεν είναι ο κλασικός συμβατικός Βαγγέλης με την άμυνά του και κάποια σποτ σουτ, που προκύπτουν συνήθως από τις βοήθειες των αντιπάλων στον Σπανούλη. Ήταν ένας τύπος που έβαλε 14 πόντους με 4/8 τρίποντα, πήρε 6 ριμπάουντ, έκανε δύο κλεψίματα και έπαιξε φυσικά και την άμυνά του. Πρέπει να συνεχίσει έτσι, γιατί μπορεί να αλλάξει επίπεδο ως παίκτης και είναι στην κατάλληλη ηλικία και στην σωστή ομάδα για να τα καταφέρει.
* Ο Γκριν. Ακόμα ένας παίκτης που έπαιξε τον ρόλο του εντυπωσιακά καλά και αποτελεσματικά! Ο Έρικ έβαλε 7 πόντους στα πρώτα 3,5 λεπτά συμμετοχής του με 3/3 σουτ και δύο ασίστ και τελικά “έγραψε” 13 πόντους σε 17 λεπτά με 5/9 σουτ! Τι άλλο θες από τον παίκτη που μπαίνει στο παρκέ για να δώσει instant score και κατοχές 1 vs 1 στην ομάδα του; Ίσως να τον δεις σε σχήματα μαζί με τον Σπανούλη, σε κρίσιμα ματς που οδεύουν στο τέλος τους. Αυτό, όμως, δεν μπορούσε να συμβεί σε αυτό το παιχνίδι, με τα σχήματα που χρησιμοποιούσε ο Περάσοβιτς, θα δημιουργούσε μεγάλη αμυντική ανισορροπία και όντως θα ήταν ρίσκο.
* Ο Σπανούλης μου άρεσε πολύ που ενώ έβγαλε το πρώτο ημίχρονο άποντος δεν βιάστηκε, δεν ζορίστηκε πνευματικά, ήταν ήρεμος, είχε καθαρό μυαλό και έφτιαχνε τους συμπαίκτες του, περιμένοντας τις φάσεις και το παιχνίδι να… έρθει σε αυτόν. Έβαλε 10 πόντους, μοίρασε 7 ασίστ, προσπάθησε πολύ στην άμυνα, πήρε μόλις 9 σουτ και όσο βρισκόταν στο παρκέ, ο Ολυμπιακός κέρδισε 16 πόντους. Η άνοιξη μπαίνει για τα καλά και η ιστορία έχει αποδείξει πως αυτό συνήθως δεν αποτελεί καλή… είδηση για τους αντιπάλους ανά την Ευρώπη.
* Ουότερς… Άλλος από εκεί που μπήκε και έμοιαζε με… προγραμματισμένο κομπιουτεράκι, για να κάνει τη δουλίτσα του, να υποστηρίξει τον ρόλο του και να περάσει ξανά στο πάγκο! Μπήκε στο παρκέ, έβαλε 6 πόντους με 3/3 σουτ σε 2,5 λεπτά. Έπαιξε λίγα λεπτά και στο δεύτερο ημίχρονο αλλά τα… λεφτά του τα είχε βγάλει έτσι κι αλλιώς. Αυτό μπορεί να κάνει καλά ο συγκεκριμένος παίκτης, αυτό προέχει να δίνει στην ομάδα όσο βρίσκεται στο παρκέ στα μεγάλα ματς που έρχονται.
* Ο Παπαπέτρου από το “3” έβαλε 6 πόντους με 3/5 σουτ, πήρε 7 ριμπάουντ και έκανε μια τάπα σε 13 λεπτά συμμετοχής. Στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου πήρε δύο φάσεις σε close out επιθέσεις – ένα καλάθι και ένα κερδισμένο φάουλ – που δεν θα του έβγαιναν ποτέ από το “4”. Το λέμε συνέχεια, γιατί είναι αλήθεια και δεν αποτελεί δικαιολογία για τον ίδιο, όταν δεν παίζει καλά ως τέσσερα. Ο Ιωάννης έχει στο DNA του το μπάσκετ που ξεκινάει από έξω προς τα μέσα και όχι το αντίθετο.
* Ο Αγραβάνης μπορεί να μην φάνηκε πολύ επιθετικά, αλλά επίσης βοήθησε και ήταν συνεπής στον ρόλο του. Εδώ που τα λέμε ακόμα και για τον Τολιόπουλο ισχύει αυτό! Που μπήκε για ένα λεπτό στο πρώτο ημίχρονο να… δώσει ένα ομαδικό φάουλ και το έκανε.
* Για τον Παπανικολάου δεν έχω κάτι ξεχωριστό να πω. Έχει… κολλήσει η βελόνα στις καλές, πληθωρικές εμφανίσεις με πολλή θετική επιρροή σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Όπως είναι στο γήπεδο, έτσι και στα αποδυτήρια… Επίτιμο μέλος – κλειδί με μεγάλη καρδιά!
* Ο Ολυμπιακός είχε 19/31 σουτ στο ζωγραφιστό, 43% από το τρίποντο και… 18 επιθετικά ριμπάουντ, απέναντι στην καλύτερη ομάδα στην Ευρωλίγκα φέτος σε αυτό τον τομέα! Αυτό του έδωσε +14 κατοχές σε σχέση με τον αντίπαλό του! Που να απειληθείς, ούτε καν να χάσεις, έτσι…
* Η ομάδα του Περάσοβιτς είχε 12/20 στη ρακέτα, έβαλε 4 τρίποντα λιγότερα από τους νικητές, παρότι σούταρε 6 παραπάνω και είχε και 14 λιγότερες επιθέσεις. Ήταν λογικό να μη καταφέρει να πιέσει παραπάνω τον Ολυμπιακό, παρότι στο δεύτερο ημίχρονο και γενικά μετά το πρώτο δεκάλεπτο, βρήκε κάποιο συμπαθητικό ρυθμό στην επίθεση και την εκτέλεση.
* Ο Γκρέιντζερ και ο Ερτέλ είναι κυρίως εκείνοι που “λύθηκαν” και έπαιξαν όπως μπορούν στο δεύτερο ημίχρονο – είναι χαρακτηριστικό πως στην τρίτη περίοδο έβαλαν τους 17 από τους 19 πόντους της ομάδας τους – αλλά ο Ντάνστον με τον Μπράουν ήταν πολύ – πολύ κάτω από τα στάνταρ τους κι αυτό στοίχισε στη Εφές.
* Μια ομάδα που σκοράρει 84 πόντους μέσο όρο και έβαλε στο πρώτο ματς 72, είχε 6 ασίστ λιγότερες από αυτές που δίνει ανά ματς και χειρότερα ποσοστά στα δίποντα και στα τρίποντα, από τα στάνταρ της… Δεν είναι, όμως, έκπληξη μια ομάδα που παίζει απέναντι στον Ολυμπιακό να βλέπει τα ποσοστά της και όλους τους επιθετικούς δείκτες της να αλλοιώνονται.
* Αυτή είναι η μεγάλη, θεμελιώδης δύναμη του Ολυμπιακού του Σφαιρόπουλου. Προσωπικά, ως άνθρωπος που λατρεύω το μπάσκετ, χάρηκα ακόμα περισσότερο αυτό το παιχνίδι, γιατί η ομάδα με “γέμισε” και επιθετικά, κάτι που τα τελευταία δύο χρόνια δεν μου συμβαίνει συχνά και πολλές φορές το έχω παράπονο!
* Μια ακόμα… στιγμή που μου έφτιαξε την διάθεση είναι η καθολική αποθέωση του Πρίντεζη μετά από δύο άστοχα λει απ, που δεν τα χάνει συνήθως ούτε όταν… κοιμάται! Αυτό το δέσιμο έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ κερκίδας και παικτών κι αυτό το στοιχείο προσφέρει ψυχική υγεία σε μια ομάδα και την καθιστά πιο δυνατή ως οργανισμό.
* Αποθέωση γνώρισε και ο Σπανούλης φυσικά και ο Σφαιρόπουλος σε ένα βράδυ που όλα πήγαν τέλεια. Ήταν, όμως, μόνο η πρώτη από τις τρεις νίκες που απαιτούνται. Προσωπικά, αν ήμουν ο κόουτς, αύριο δεν θα έβαζα βίντεο στους παίκτες από το πρώτο ματς των πλέι οφ. Θα τους έβαζα να δουν στιγμιότυπα από το πρώτο ματς με τη Σιένα στην σειρά του 2011 και από το… δεύτερο. Η καλύτερη δυνατή πνευματική προετοιμασία!
* Γιατί, απόψε φάνηκε αυτό που όλοι ξέραμε πριν ξεκινήσει η σειρά. Η Εφές διαθέτει ταλέντο, έχει αθλητικότητα που κάνει αρκετούς πολύ μπασκετικούς ανθρώπους να πιστεύουν ότι μπορεί να αποκλείσει τον Ολυμπιακό, έχει ποιότητα, και πραγματικά είναι εξαιρετική ομάδα.
Εδώ, όμως, είναι Playoffs και το διακύβευμα ξέρετε ποιο είναι. Η πρόκριση που σε πάει δύο νίκες απόσταση από τον ευρωπαϊκό τίτλο.
Σε τόσο μεγάλα ματς, η σκληράδα, η εμπειρία, οι προσωπικότητες, το mentality και το DNA μετράνε πολύ περισσότερο από την ατομική ποιότητα του κάθε παίκτη.
Σε αυτά τα στοιχεία, η ζυγαριά γέρνει τόσο πολύ υπέρ του Ολυμπιακού… όσο μεγαλύτερο είναι το ειδικό βάρος και η φανέλα του, απέναντι στην Εφές!
Έγινε απλά το 1-0 με τρόπο όμορφο. Αύριο είναι μια νέα μέρα και την Παρασκευή θα δούμε ένα καινούριο, διαφορετικό παιχνίδι. Τα λέμε ξανά τότε!