Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Με την πλάτη στο τοίχο ο Ολυμπιακός, μετά από δύο διαδοχικές ήττες από την Εφές που για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας νιώθει πως μπορεί να κάνει τη μεγάλη υπέρβαση και να προκριθεί στο φάιναλ φορ, που γίνεται λίγα… χιλιόμετρα μακριά από την φυσική της έδρα το Αντί Ιπεκτσί, στο Σινάν Ερντέν.
Το γήπεδο στο οποίο μέσα σε λίγα λεπτά με ένα τρόπο μαγικό, άλλαξε η ιστορία του μπασκετικού Ολυμπιακού και “γεννήθηκε” η μεγαλύτερη ανατροπή όλων των εποχών σε τελικό της κορυφαίας διοργάνωσης.
Από τότε μεσολάβησαν πολλά, αλλά ακόμα παραμένει στο μυαλό των πάντων στην ομάδα, αλλά και στο κόσμο πως οι κόκκινοι είναι ικανοί για ανατροπές, είναι εκείνοι που αντιδρούν σπουδαία και βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό όταν δεν υπάρχει αύριο.
Βέβαια, πέρυσι στο τοπ 16 αποδείχτηκε πως η πρόσφατη παράδοση δεν… έφτανε και ο Ολυμπιακός βρίσκεται μια ήττα μακριά από το να το διαπιστώσει αυτό και φέτος με τρόπο ακόμα πιο πικρό.
Γιατί, έκανε μια περήφανη πορεία στην πιο δύσκολη και μακράς διάρκειας κανονική περίοδο όλων των εποχών, πήρε τη τρίτη θέση και το πλεονέκτημα, ξεκίνησε δυνατά την σειρά με την Εφές, αλλά μέσα σε 5 μέρες όλα άλλαξαν.
Με το μπρέικ των Τούρκων στο ΣΕΦ και την δεύτερη σερί νίκη τους το βράδυ της Τετάρτης. Μπορεί ο Ολυμπιακός να τα αλλάξει όλα και να τα φέρει τούμπα; Πλέον, η αποστολή είναι ξεκάθαρη. Νίκη την Παρασκευή, ισοφάριση και επιστροφή της σειράς στο ΣΕΦ για την “μητέρα των μαχών” ή ήττα και αντίο φάιναλ φορ.
Ζω πολλά χρόνια την Ευρωλίγκα και τα πλέι οφ στα ελληνικά γήπεδα και στο εξωτερικό. Αυτό το οποίο έχω καταλάβει και ισχύει 200% είναι πως η ψυχολογία παίζει τεράστιο ρόλο στα πλέι οφ. Πολλές φορές μεγαλύτερο ακόμα και από το ίδιο το μπάσκετ.
Το μεγάλο θέμα είναι το εξής. Τι θα συμβεί στο τέταρτο ματς; Θα λειτουργήσει το ένστικτο της επιβίωσης και το μέταλλο του Ολυμπιακού που όλοι το αναφέρουμε, αλλά περισσότερο σκεφτόμαστε το πρόσφατο παρελθόν ή θα τον πάρει από κάτω και η Εφές πέρα από όσα ήδη κάνει, θα βγάλει στο παρκέ και ένα ματς με καλύτερα ποσοστά από το τρίποντο, για να τελειώσει την σειρά και να νικήσει ακόμα πιο εύκολα από ότι στα δύο προηγούμενα;
Αυτό είναι το μέγα ερώτημα και μόνο το μυαλό και η ψυχή των παικτών και των προπονητών μπορεί να το απαντήσει…
Πάμε για μερικές σκόρπιες σκέψεις και περιμένω και τις δικές σας απόψεις και προσεγγίσεις στο θέμα, γιατί πολλές φορές και οι αναγνώστες μπορούν από την δική τους οπτική, να καταθέσουν ενδιαφέροντα πράγματα και απόψεις.
* Έλεος ρε μάγκες με τα λάθη! Ξέρετε ότι πρέπει να μπείτε με σούπερ συγκέντρωση και κάνετε τόσα πολλά φτηνά λάθη; Εντάξει, σφάλματα θα γίνουν, αλλά όχι κι έτσι. Τα 18 λάθη είναι πάρα πολλά και αποτελούν τεράστια πληγή, ιδίως απέναντι σε μια ομάδα που έχει τον τρόπο να τα εκμεταλλεύεται και μέσα από αυτά βρίσκει σκορ και ρυθμό. Ο Βασίλης έκανε πολλά (8) και το ξέρει, ο Μάντζαρης για τον τρόπο που παίζει και για το στιλ του σπάνια κάνει 4 λάθη και σε αντιδιαστολή με τα μόλις 5 της Εφές, το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Τα πράγματα είναι απλά.
* Αν ο Ολυμπιακός θέλει να μείνει ζωντανός, πρέπει να αποφύγει τα εύκολα και φτηνά λάθη και να ωθήσει την Εφές στο να κάνει περισσότερα, με περισσότερη πίεση πάνω στη μπάλα και καλύτερες αμυντικές περιστροφές μετά το πρώτο ροτέσιον της άμυνας. Είναι δυνατόν να θες να κερδίσεις παιχνίδι με 14 κατοχές λιγότερες, κάτι που προκύπτει από την διαφορά στα λάθη και μάλιστα ο Ολυμπιακός που στο 5 εναντίον 5 είναι μια μέτρια ομάδα για αυτό το επίπεδο; Δεν γίνεται. Στο πρώτο παιχνίδι οι κόκκινοι είχαν 10 κατοχές περισσότερες και το ταμπλό έγραψε 87-72. Τυχαίο; Καθόλου.
* Είναι δυνατόν η καλύτερη άμυνα της Ευρώπης και μια ομάδα που διατυμπανίζει ότι στηρίζεται στην άμυνα να χάνει με διψήφιες διαφορές και στο τραγικό τρίτο δεκάλεπτο να κάνει το πρώτο φάουλ δύο λεπτά πριν το τέλος. Είναι δυνατόν για οκτώ λεπτά να μην έχει κάνει ένα φάουλ και την ίδια στιγμή να έχει πετύχει σε 6 λεπτά ένα μόλις καλάθι, ένα τρίποντο του Παπανικολάου; Έτσι δεν κερδίζεις κανέναν, όχι την ταλαντούχα Εφές στην έδρα της.
* Το έχω γράψει ξανά 3-4 φορές φέτος και επιμένω. Απαραίτητη η άμυνα, αλλά στο μπάσκετ κερδίζει αυτός που βάζει τους περισσότερους πόντους. Για μια ακόμα φορά η προβλέψιμη… μετριότητα του Ολυμπιακού στο σετ παιχνίδι, ΕΠΗΡΕΑΣΕ την άμυνά του και την έβγαλε εκτός ισορροπίας. Έχει γίνει με τη Φενέρ στη Τουρκία, έχει γίνει με τη Γαλατά, με τη Μακάμπι, στο Μπάμπεργκ, το έχουμε δει πολλές φορές το έργο. Όταν είσαι τόσο κακός στην επίθεση, κάποια στιγμή θα χάσεις το αμυντικό τρανζίσιον, θα θολώσει και το μυαλό στην άμυνα.
* Το μπάσκετ είναι άθλημα ψυχολογίας, η μετάβαση από την μια κατάσταση (επίθεση – άμυνα) στην άλλη γίνεται στο άψε – σβήσε και είναι απόλυτα λογικό μια ομάδα να μην μπορεί να έχει διάρκεια ούτε στην άμυνα, όταν σκοράρει μια φορά ανά… 10 κατοχές. ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Η λέξη κλειδί που οφείλει να σεβαστεί ο Ολυμπιακός αν θέλει να μην αποχαιρετήσει άδοξα το φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι.
* Ο Περάσοβιτς παίζει την άμυνα που συνήθως εμπιστευόταν και ο Ντούντα στη τελευταία του θητεία στον Ολυμπιακό. Δύο εναντίον δύο στα πικ εν ρολ. Κόβει την δημιουργία και την καλή κυκλοφορία, ποντάρει στην αθλητικότητα και “πνίγει” τους κόκκινους. Τι πρέπει να γίνει; Να κυκλοφορήσει η μπάλα ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ και να έχει υπομονή ο Ολυμπιακός για να οδηγήσει την Εφές στις περιστροφές και να εκμεταλλευτεί κάποιες αδυναμίες συγκεκριμένων παικτών. Εδώ είναι σε μεγάλο βαθμό δουλειά και του Σπανούλη. Πρέπει να “σπάει” πιο συχνά τη μπάλα και πιο γρήγορα, για να χτίσει η ομάδα καλύτερη κυκλοφορία. Πρώτον, αν δεν βάλουν και οι άλλοι ο Ολυμπιακός πάλι θα χάσει, δεύτερον τις περισσότερες φορές η μπάλα πάλι στα χέρια του θα γυρίσει. Με καλύτερες όμως προϋποθέσεις και με την άμυνά τους σε μεγαλύτερη ανισορροπία.
* Είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟ να κάνει ένα καλό παιχνίδι ο Πρίντεζης και να σκοράρει με καλύτερα ποσοστά. Μέχρι τώρα έχει 10/24 δίποντα στη σειρά, ποσοστό 41.7%, 10 ολόκληρες μονάδες κάτω από το ποσοστό του στη σεζόν. Είναι που είναι προβλέψιμος ο Ολυμπιακός με τα πικ του Σπανούλη και το ποστ απ του Γιώργου σε καταστάσεις μισού γηπέδου, αν δεν είναι καλός εκτελεστικά και ο Γιώργος – και χωρίς Λοτζέσκι που είναι τεράστια απώλεια επιθετικά για αυτή την ομάδα – ζήτω που καήκαμε. Διαβάστε αυτό το κομμάτι για τα δίποντα της ομάδας στη σειρά ως τώρα και θα καταλάβετε γιατί οι ερυθρόλευκοι είναι με τη πλάτη στο τοίχο.
* Τι θα γίνει με τον Μπιρτς; Μπαίνει στο γήπεδο και είναι αλλού. Δεν είναι ότι δεν σκοράρει, δεν παίζει και την άμυνα που μας είχε δείξει στην αρχή της σεζόν, δεν κάνει τίποτα από τα μικρά, πολύ χρήσιμα πράγματα, που τον καθιστούσαν πολύ χρήσιμο. Κι έχεις μετά τον Γιανγκ στο “5” και τον Μιλουτίνοφ να έχει πέσει κατακόρυφα σε απόδοση μετά το χτύπημα και το αιμάτωμα στο πόδι. Μεγάλο πρόβλημα και ο Ουότερς. Ούτε το κέντρο δεν μπορεί να περάσει με ασφάλεια ο Αμερικανός. Τώρα που έχει ανέβει το επίπεδο, υποφέρει…
* SOS: Πιστεύω ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ πως ο πιο εύκολος τρόπος να ελέγξει το ματς ο Ολυμπιακός και να το κερδίσει, είναι ένα σχήμα παρεμφερές με αυτό που γύρισε το ματς την Τετάρτη. Παπανικολάου – Παπαπέτρου ΜΑΖΙ για πολλή ώρα στο παρκέ ΚΑΙ Πρίντεζης στο “5”. Δεν είναι μόνο η άμυνα το θέμα, ο Ολυμπιακός έχει κατεβάσει την Εφές από το μέσο όρο της και στα τρία ματς (στο τελευταίο 20 ολόκληρους πόντους) και χάνει 2-1. Αυτό το σχήμα δημιουργεί περισσότερους χώρους στην επίθεση, δίνει περισσότερες ελπίδες για περισσότερα εύστοχα σουτ και ματσάρει καλύτερα με τη δύναμη και την αθλητικότητα της Εφές και μπορεί να κάνει άνω – κάτω τον αντίπαλο.
* Γιατί ο Πρίντεζης στο “5”; Πρώτον γιατί όλοι οι σέντερ του Ολυμπιακού δείχνουν ότι δεν μπορούν να κάνουν την διαφορά και πάνω από όλα επειδή αν ματσάρει ο Γιώργος με τον Ντάνστον, μπορεί να τον ΦΘΕΙΡΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ και να τον βγάλει εκτός ρυθμού και ίσως… παιχνιδιού. Τον Ντάνστον που είναι ουσιαστικά όλη η δύναμη της Εφές στο “5” και έχει κάνει τεράστια ζημιά στα δύο τελευταία ματς. Πως μπορεί να τον “σκοτώσει” ο Ολυμπιακός; Να τον βάλει σε προβλήματα με φάουλ. Άρα, να αναγκαστεί να ματσάρει με τον Πρίντεζη. Πιστεύω πάρα πολύ σε αυτό το σχήμα και πλέον θεωρώ δεδομένο πως ο Σφαιρόπουλος ΠΡΕΠΕΙ να κλείσει κι άλλο το ροτέσιον.
* Το πιο απαράδεκτο κομμάτι στην απόδοση του Ολυμπιακού είναι εκείνα τα λεπτά στο πρώτο ημίχρονο που η Εφές είχε πάθει… πατατράκ και αντί να πάει την διαφορά στους 15 πόντους και να τους δημιουργήσει πανικό, έχανε την μια ευκαιρία πίσω από την άλλη. Εκεί διαφάνηκε πως η ομάδα έχασε τεράστια ευκαιρία και κάποια στιγμή η Εφές θα ανακτούσε αυτοπεποίθηση και θα έβρισκε ρυθμό στην επίθεση, όπως έγινε στη τρίτη περίοδο. Το έχουν καταλάβει αυτό οι παίκτες και το συζητούσαν μετά το τέλος του αγώνα στα αποδυτήρια.
* Η πνευματική κατάσταση μιας ομάδας και το DNA της σε ότι αφορά πάντα το μυαλό και την ψυχολογία, φαίνονται συνήθως στην αρχή και το τέλος ενός μεγάλου αγώνα. Η Εφές ξεκίνησε υπερβολικά αγχωμένη και ολοκλήρωσε το ματς @@σμενη… Αν ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που έπρεπε, είχε μεγαλύτερη διάρκεια σε υποφερτά επίπεδα απόδοσης και μεγαλύτερο τσαμπουκά, όλα θα ήταν διαφορετικά. Είναι πιθανό στο τέταρτο ματς, που θα βλέπουν κατάματα την πρόκριση και την τεράστια για αυτούς υπέρβαση, να πάθουν ότι έπαθαν στα τελευταία λεπτά.
ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΥΓ1. Όλοι ξέρουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Σπανούλη. Παίκτης που είναι άστοχος, έχει 8 λάθη, δεν του έχει βγει τίποτα στο παιχνίδι και βάζει τα συγκεκριμένα τρίποντα στο τέλος, δεν υπάρχει πουθενά, παγκοσμίως! Μόνο αυτός μπορεί να “σβήσει” 35 ή 37 λεπτά μαρμάγκας και να κάνει αυτά που δεν γίνονται. Πήγα στα αποδυτήρια της Εφές να δω 1-2 φίλους που έχω από τα παιδιά που αγωνίζονται εκεί και όλοι μου έλεγαν το ίδιο πράγμα: “Τι είναι αυτός ο Σπανούλης ρε φίλε; Έλεος, μας τρόμαξε τόσο πολύ στο τέλος”. Ένα πράγμα πρέπει να κάνει ακόμα ο Βασίλης. Να “σπάει” τη μπάλα πιο γρήγορα και να βοηθήσει έτσι συμπαίκτες και ομάδα να βρουν ρυθμό. Με αυτό τον τρόπο θα δυσκολέψει πολύ την αμυντική τακτική του Περάσοβιτς και το αποτέλεσμα θα είναι να βρει κι εκείνος πιο εύκολα σουτ για να κάνει τη ζημιά.
ΥΓ2. Γιώργο χρωστάς ένα μεγάλο παιχνίδι στη σειρά, με Clutch εμφάνιση και απόδοση της κλάσης σου. Μόνο στον εαυτό σου το χρωστάς, σε κανέναν άλλο. Το ένστικτό μου λέει πως θα το κάνεις την Παρασκευή.
ΥΓ3. Ανεξάρτητα με την έκβαση της σειράς και το αν ο Ολυμπιακός θα πάρει το πρωτάθλημα, υπάρχουν πολύ σοβαρές δουλειές το καλοκαίρι. Πρώτα οι ελληνικές ανανεώσεις και μετά πάση θυσία να δυναμώσει το ρόστερ στους ξένους. Βγάζει μάτια αυτό. Κι αν στους ψηλούς υπάρχουν πάντα λύσεις στην αγορά, δυστυχώς, το χάρισμα της δημιουργίας του Σλούκα δεν το έχει αναπληρώσει ο Ολυμπιακός ακόμα και με υγιή Χάκετ που διαθέτει άλλα σπουδαία στοιχεία. Και είναι και Έλληνας… Δεν είναι θέμα προσώπων, αλλά μπασκετικών στοιχείων. Λείπει αφόρητα στον Ολυμπιακό η έξτρα δημιουργία στο σετ παιχνίδι, πέραν του Σπανούλη.
ΥΓ4. Ισχύει ό,τι λέμε μέρες. Αν χάσεις τρεις φορές σερί, καλώς να μείνεις έξω. Είναι, όμως, τόσο μεγάλη ευκαιρία… Κρίμα να χαθεί. Όλοι όσοι αγαπάνε τον Ολυμπιακό, αγωνιούν και ελπίζουν να δουν κάτι διαφορετικό το βράδυ της Παρασκευής.
ΥΓ5. Ένα θετικό και σημαντικό μέσα στην στενοχώρια του να βλέπεις αυτή την ομάδα ένα βήμα από τον αποκλεισμό για ένα φάιναλ φορ που θα γίνει στη γη της επαγγελίας του 2012; Είναι πραγματική ομάδα. Όλοι μαζί χάνουν, όλοι μαζί κερδίζουν, όλοι μαζί συζητάνε όταν… γκρινιάζουν! Μεγάλη υπόθεση.
ΥΓ6. Μόνο 4 ομάδες στην ιστορία της Ευρωλίγκας (Μπαρτσελόνα 2009 και 2013, η Λόκο πέρυσι και ο Παναθηναϊκός το 2012) έχουν επιστρέψει και προκρίθηκαν από εις βάρος τους 1-2. Αυτό τώρα είναι παράδοση που εξασθενεί τις πιθανότητες ανατροπής ή μια ακόμα πρόκληση και ένα έξτρα κίνητρο; Ας απαντήσουν τα παιδιά με τα ερυθρόλευκα!
? Από εδώ και πέρα τα σχόλια γίνονται πολύ πιο εύκολα και πιο εύχρηστα! Μπορείτε να ποστάρετε μέσω του Facebook (εφόσον είστε Logged in στο προφίλ σας) και με ένα κουμπί να τα εμφανίζετε και στον τοίχο σας!