Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Αποστολή στην Κωνσταντινούπολη
“Ειλικρινά ρε μαλάκα, έχουν στερέψει τα λόγια. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω. Πόσες φορές να αναλύσεις πως αυτή η ομάδα κάνει πράγματα που δεν γίνονται”;
Από την ώρα που τελείωσε ο ημιτελικός, έχω ακούσει και έχω πει αυτές τις εκφράσεις δεκάδες φορές. Το φοβερό είναι πως δεν τα λέμε μόνο εμείς οι δημοσιογράφοι. Τα λένε και οι παίκτες!!!
Ναι, αυτοί που συνεχίζουν να γράφουν ιστορία, που μοιάζει περισσότερο με παραμύθι, παρά με πραγματικότητα.
Και πόσες φορές αλήθεια μπορεί να τα καταφέρνει ξανά και ξανά; Πόσες ανατροπές μπορούν να γίνουν πια σε φάιναλ φορ; Τα γεγονότα και η αξία αυτής της ομάδας ξεπερνούν τα λόγια και τα κάνουν να φαίνονται λίγα. Όσα κι αν είναι.
Όσο όμορφα κι αν αποτυπώνονται σε ένα χαρτί ή σε ένα πληκτρολόγιο.
Επαγγελματικά, είμαι υποχρεωμένος να αναλύσω τον αγώνα. Ξέρετε, πως είναι κάτι που λατρεύω να κάνω. Αυτό το βράδυ, όμως, μοιάζει άκυρο. Και δεν ενδιαφέρει τον κόσμο.
Γιατί, αυτή η ομάδα εξελίσσεται σε κάτι πολύ μεγαλύτερο και πιο σημαντικό από το μπάσκετ.
Είναι εδώ και χρόνια κοινωνικό πρότυπο. Πλέον, έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Αξίζει να την αποκαλούμε κοινωνικό φαινόμενο.
Το πρωί του ημιτελικού έγραφα. Ήταν μια ειλικρινής ερώτηση και μια δικιά μου απορία, όσο σκεφτόμουν τα δεδομένα του αγώνα με την ΤΣΣΚΑ που ήταν πέρα από όλα τα άλλα, αυτή την φορά, πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Την απάντηση την έδωσε ο Ολυμπιακός, που κέρδισε για τέταρτη φορά την ΤΣΣΚΑ σε μεγάλο αγώνα φάιναλ φορ από το 2012 κι έπειτα.
Ολυμπιακέ, μπορείς να γίνεις – τελικά – όσο μεγάλος μύθος θες!
Από εκείνη τη μαγική γεμάτη περίεργη ενέργεια νύχτα στη Πόλη, τον Μάη του 2012…
Το κοντέρ έχει γράψει δύο τίτλους και δύο τελικούς σε 6 σεζόν!
Είναι η ώρα να ρωτήσουμε ξανά.
Πόσο μύθος μπορείς να γίνεις;
Τη νέα απάντηση θα την πάρουμε το βράδυ της Κυριακής.
Τη θέλουν πολύ αυτή τη κούπα, πάρα πολύ.
Πιστέψτε με.
Όχι τώρα.
Όλη τη χρονιά.
Για πολλούς λόγους.
Το 2015 η ευκαιρία χάθηκε.
Το 2017;
ΠΑΛΙ θα κληθεί να κερδίσει ένα μεγάλο αντίπαλο ο Ολυμπιακός μέσα στην Πόλη του, μπροστά στο κοινό του…
Ας, είναι αφού αυτό συμβαίνει, αυτό έγραφε το πεπρωμένο.
21 Μάη, 2017…
Ανήμερα του Άγιου Κωνσταντίνου.
Να δούμε τι άλλο μπορούν να (μας) κάνουν τα κωλόπαιδα αυτά!!!
Ό,τι και να γίνει την Κυριακή, η τεράστια, διαχρονική αξία αυτής της ομάδας δεν αλλάζει.
Μια πορεία που πρέπει να γίνει ταινία.
Και βιβλίο!
Ένα μόνο πρέπει να σκεφτούν τα παιδιά που θα μπουν στο παρκέ το βράδυ της Κυριακής.
Όσο περνάνε τα χρόνια, σε 5 από τώρα ή ακόμα και όταν εμείς δεν είμαστε πια εν ζωή, η μυθική διάσταση αυτής της ομάδας – παρέας θα φτάσει ως το Πάνθεον αν έρθει αυτή η Ευρωλίγκα, με αυτό τον τρόπο!
Θα μείνει στην ιστορία ως η πιο μυθική ομάδα στον ελληνικό αθλητισμό – μακάρι ως την επόμενη – και θα έχει κάνει που πολύ δύσκολα θα ξεπεραστεί.
Αν σκεφτείτε τα δεδομένα, τις συνθήκες, τα μπάτζετ…
Αυτό αφορά ΜΟΝΟ την ιστορία του ελληνικού, αλλά και ευρωπαϊκού αθλητισμού.
Γιατί και… 100 πόντους να χάσει ο Ολυμπιακός στον τελικό, η αξία που έχει αυτή η ομάδα – φαινόμενο δεν ΑΛΛΑΖΕΙ με ΤΙΠΟΤΑ.
Είναι η ομάδα της ζωής μας!
Είναι η ομάδα που αν τη ψυχολογήσεις, αν την ζήσεις, έστω αν την αφουγκραστείς και συνειδητοποιήσεις το μέγεθος της δυσκολίας των επιτευγμάτων της, θα σου αλλάξει τη ζωή.
Γιατί, θα ξέρεις πως ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ σε αυτή τη ζωή και έτσι θα ξυπνάς με κίνητρο και πίστη κάθε πρωί!
ΥΓ1. Άντε ρε Έρικ, μας έβγαλες τη ψυχή μέχρι να τα βάλεις! Έχεις κρατήσει κανένα κρίσιμο και για τον τελικό;
ΥΓ2. Αυτή η στιγμή που ο Μπιρτς… ζητάει μετά την αλλαγή στα σκριν από τον Ντε Κολό να πάει προς εκείνον για να τον παίξει άμυνα είναι απίστευτη! Γιατί μιλάμε για τον Κεμ 🙂
ΥΓ3. Τρομερή εμφάνιση Αγραβάνη… Μεγάλο κλειδί! Και δεν είναι μόνο τα τρίποντα ψυχολογίας και η επίθεση. Ο τύπος έβγαλε διαδοχικές άμυνες πάνω στο Ντε Κολό, πήρε απίστευτα δύσκολα ριμπάουντ, όρθωσε ανάστημα και κοίταξε στα μάτια όλους τους ψηλούς της ΤΣΣΚΑ. Το λέει η καρδιά του!
ΥΓ4. Ο Πρίντεζης με το ξύλο που έφαγε και τις πάσες που έβγαλε όταν συνεχώς η άμυνα της ΤΣΣΚΑ ντούμπλαρε πάνω του “άνοιξε” το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Αν δεν ήταν τα φάουλ, σίγουρα θα είχε βγάλει πάνω από 20. Γιώργο, ΜΑΖΕΨΕ ενέργεια για τον τελικό.
ΥΓ5. Παπανικολάου… Βετεράνος, ναι… Στα μεγάλα παιχνίδια! Ο τύπος κράτησε τον Ολυμπιακό όταν δεν υπήρχε σφυγμός. Πήρε 9 ριμπάουντ, έπαιξε αμυνάρες, στον πάγκο φώναζε περισσότερο από ότι ο κόσμος στις εξέδρες. Το έλεγα όταν οι περισσότεροι είχαν αμφιβολίες για εκείνον. Ευλογία ο “Παπ” για αυτή την ομάδα!
ΥΓ6. Ο Μάντζαρης απέδειξε ξανά πως είναι παίκτης για μεγάλη ομάδα και έχει μπολιαστεί κι εκείνος μέχρι το… μεδούλι με το DNA αυτής της ομάδας, που είναι γεμάτο με κύτταρα… νίκης!
ΥΓ7. Βασίλη… Ξέρεις! Το περιμένεις καιρό.