Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Για το κακό βράδυ του Παναθηναϊκού στο “Παλάου Μπλαουγράνα” δεν χρειάζεται να πούμε εμείς ή όποιος άλλος εκτός ομάδας κάτι παραπάνω από αυτά που είπε ο Τσάβι Πασκουάλ, αλλά και ο άμεσος συνεργάτης του Ινίγο Θορθάνο.
“Ημασταν φρικτοί” είπε ο Πασκουάλ, με τον συμπατριώτη συνεργάτη του να κάνει λόγο για “σταριλίκι” των παικτών, που οδήγησε σε ένα εφιαλτικό βράδυ στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας. Και ήταν εφιαλτικό, όχι λόγω της ήττας, αλλά εξαιτίας της ανεπίτρεπτης εικόνας.
Δικαιολογημένα ο Καταλανός προπονητής ήταν έξαλλος από αυτά που είδε στο παρκέ από τους παίκτες του, εξαιτίας των οποίων τους τα έψαλλε στα αποδυτήρια, αφού όσο δυνατά μπήκαν στις πρώτες φάσεις, άλλο τόσο ανεξήγητα… απόντες ήταν στη συνέχεια σε άμυνα και επίθεση.
Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις για τον απογοητευτικό Παναθηναϊκό της Βαρκελώνης, που βάλθηκε να βγάλει φόρα παρτίδα όλες τις αδυναμίες του στο μέγιστο βαθμό, δίνοντας την ευκαιρία στην Μπαρτσελόνα να πάρει μεγάλη αυτοπεποίθηση με το “καλημέρα” του δύσκολου “μαραθωνίου” και από δικής του πλευράς να προβληματίσει.
Γιατί αυτή η κατάρρευση;
Η γενικότερη εικόνα ήταν κάτι παραπάνω από απογοητευτική, όμως ακόμα χειρότερη η νοοτροπία στην τελευταία περίοδο, όπου αντί να γίνει μια προσπάθεια, παρά την άσχημη βραδιά και να δοθεί μάχη, αντ’ αυτού υπήρξε πλήρης παράδοση και κατάρρευση, με αποτέλεσμα το -27, το οποίο δεν ήταν ακόμα μεγαλύτερο λόγω του Νίκου Παππά.
Δικαιολογημένα ο Θορθάνο δήλωσε πως “αν δεν προσπαθούμε και οι παίκτες παίζουν σαν… σταρ, τότε έτσι δεν πάμε πουθενά”, με την παράδοση άνευ όρων να προβληματίζει πάρα πολύ και δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση.
Ζωγραφιστό-αφύλακτη διάβαση και το πρόβλημα στο “5”
Αγωνιστικά, ειδικά στην άμυνα η κατάσταση δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Οι παίκτες της Μπάρτσα σκόραραν όπως ήθελαν και κυρίως, ξανά και ξανά με τον ίδιο τρόπο, με τον Σεραφέν να κάνει φύλλο και φτερό την “πράσινη” ρακέτα”.
Παρά τις συνεχείς αλλαγές του Πασκουάλ σε σχήματα και πρόσωπα στο “5” κι όχι μόνο, η εικόνα ήταν το ίδιο κακή, με τους πόντους των γηπεδούχων να έρχονται δίχως κόπο και ιδρώτα, με λέι απ και καρφώματα σαν σε προπόνηση! Ετσι, με την άμυνα να μπάζει μόνιμα, υπήρχε ντόμινο στην επίθεση, όπου η ατομική πρωτοβουλία και η απουσία καθαρού μυαλού και σχεδίου ήταν ολοφάνερη.
Αυτή τη στιγμή η “τρύπα” στη θέση του σέντερ βγάζει μάτια, με τους παίκτες που υπάρχουν για να καλύπτουν τη θέση να μην έχουν ανταποκριθεί στους ρόλους που τους έχουν ανατεθεί και να εντείνουν τον προβληματισμό.
Ο Γκιστ μοιάζει έξω από τα νερά του, ο Σίνγκλετον ακόμα είναι σε… διακοπές, αφού δεν κάνει ούτε τα βασικά, ο Βουγιούκας είναι τρομερά βαρύς, ενώ ο Όγκουστ είναι πολύ μπερδεμένος και όσο δεν ανταποκρίνεται τακτικά, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα προσόντα που έχει προς όφελός του, αλλά και ομαδικά.
Η επιλογή του Πασκουάλ το καλοκαίρι, μετά την αποχώρηση του Μπουρούση ήταν να προχωρήσει με… σέντερ ρόλων και η συνέχεια θα δείξει πιο χαρακτηριστικά αν είναι σωστή. Ομως προς το παρόν, το δεδομένο είναι πως στα δύο δύσκολα επίσημα παιχνίδια που έχει δώσει η ομάδα του, οι αντίπαλοι ψηλοί έχουν αναδειχθεί σε μεγάλους πρωταγωνιστές, αφού μετά τον ΜακΛίν στο ντέρμπι, ήταν η σειρά των Σεραφέν, Οριόλα να κυριαρχήσουν και χωρίς σαφή και άμεση βελτίωση, τα “5άρια” θα… τραυματίζουν τον Παναθηναϊκό.
ΥΓ1: Μέσα στον ορυμαγδό της συντριβής, πέρασε στα ψιλά η επιστροφή του Λεκαβίτσιους, που… χάθηκε στη γενικότερη μετριότητα, έχοντας τη μεγαλύτερη δικαιολογία, αυτή της αποχής και σίγουρα όσο παίρνει λεπτά στο παρκέ θα “κουμπώνει” καλύτερα.
ΥΓ2: Η στατιστική είναι γνωστό πως μπορεί να μακιγιάρει πράγματα ή να δώσει διαφορετικές ερμηνείες, ωστόσο κάποιοι αριθμοί δεν γίνεται να αγνοηθούν, όπως η επαναλαμβανόμενη αστοχία από τις βολές (15/27), τα 2/18 τρίποντα και η αρνητική αναλογία ασίστ-λαθών (9-10)!
ΥΓ3: Ο Ντένμον όσο καλός ήταν στα φιλικά, άλλο τόσο άφαντος είναι ως τώρα στα επίσημα. Πάντως, ο Πασκουάλ θέλει να τον προστατεύσει όσο το δυνατόν περισσότερο, τώρα που κάνει τα πρώτα του μέτρα στο υψηλό επίπεδο και από τη στιγμή που βλέπει ότι δεν “τραβάει”, τον αποσύρει στον πάγκο για να μην τον εκθέσει χωρίς λόγο. Ομως σιγά-σιγά θα πρέπει και ο ίδιος ο παίκτης να βγει μπροστά και να κερδίσει τον χρόνο συμμετοχής του.
ΥΓ4: Τραγική η εμφάνιση, αλλά σαφής και η “στόχευση” του Καλάθη, που είχε τρία φάουλ από το πρώτο ημίχρονο, με το δεύτερο και το τρίτο να αποτελούν “εφευρέσεις” των διαιτητών, με αποτέλεσμα ο έτσι κι αλλιώς κακός Νικ να βγει εντελώς εκτός ρυθμού αμυντικά. Αντίστοιχα έδειξαν διαφορετικά κριτήρια σε δύο περιπτώσεις goal tending, αφού δεν μέτρησαν καθαρό λέι απ το Καλάθη στο πρώτο δεκάλεπτο, ενώ λίγο αργότερα χρέωσαν παράβαση στον Όγκουστ που δεν είχε ακουμπήσει την μπάλα στην προσπάθεια του Οριόλα. Προφανώς η διαιτησία δεν ήταν επ’ ουδενί αιτία της ήττας, εξ ου και αναφέρεται τελευταία, αλλά κάποια πράγματα προκάλεσαν εντύπωση.