Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Το “τζάμπα” πώς είναι στα ισπανικά; Ο Παναθηναϊκός στο φινάλε του πρώτου γύρου και του 2017, παρότι έχει καταγράψει εξαιρετική πορεία, έμεινε με την πικρή γεύση στο στόμα, εξαιτίας μιας “τζάμπα” ήττας.
Κι αυτό γιατί αν στην αρχή του “μαραθωνίου” έλεγες πως θα έχει 10-5, σίγουρα θα ήσουν ευχαριστημένος σε πολύ μεγάλο βαθμό, τόσο σαν συγκομιδή, όσο και σαν θέση, αφού οι νταμπλούχοι βρίσκονται στην πρώτη τετράδα, όπου στοχεύουν να βρίσκονται και στο τέλος της κανονικής περιόδου για να έχουν πλεονέκτημα έδρας.
Ωστόσο η ήττα στο “Pabellon Fuente De San Luis” πονάει, αφού ήρθε κόντρα στην ουραγό Βαλένθια, η οποία είχε να κερδίσει από τις 27 Οκτωβρίου(!) και αφού ακολούθησαν δέκα ήττες, ήρθε η “ανάσταση” δια χειρός Παναθηναϊκού!
Σας θυμίζει κάτι αυτό; Δυστυχώς γι’ αυτούς, οι “πράσινοι” το έχουν ξανακάνει! Την 5η αγωνιστική η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ είχε επισκεφθεί ξανά την Ιβηρική, για να παίξει με την Μπασκόνια, που είχε αρχίσει με 0/4 τη σεζόν και την πρώτη της νίκη την πανηγύρισε τότε!
Πικρή γεύση
Αυτό το ιδιότυπο “δις εξαμαρτείν”, με τον Παναθηναϊκό να πέφτει θύμα ομάδων που προέρχονται από αρνητικό σερί, του έχει κοστίσει και τις δύο πιο επίπονες ήττες στο πρώτο μισό της κανονικής περιόδου.
Αυτές που του στερούν τη δυνατότητα να βάλει “άριστα δέκα” στην πορεία του ως τα μισά του δρόμου και δεν αποκλείεται να κοστίσουν και στην τελική συγκομιδή.
Προς το παρόν η ήττα από τη Βαλένθια αφήνει πικρή τελευταία γεύση στο 2017, ωστόσο η αυγή του 2018 δίνει ευκαιρία για ανάκαμψη, με τα δύο σερί ματς στο ΟΑΚΑ, με Εφές και Μπαρτσελόνα. Το 2Χ2 στην μοναδική αήττητη έδρα στην Ευρωλίγκα θα επαναφέρει τα χαμόγελα.
Αυτή τη φορά φάνηκε η απουσία
Στα δύο προηγούμενα παιχνίδια ο Πασκουάλ και οι παίκτες του κατάφεραν να “μακιγιάρουν” την απουσία του Νικ Καλάθη και να φτάσουν στο ζητούμενο. Με το δεδομένο πως στη θεωρία οι αγώνες με Μακάμπι και Ερυθρό Αστέρα ήταν μεγαλύτερης δυσκολίας σε σχέση με τη Βαλένθια, το 2Χ2 ψυχολογικά έκανε μεγαλύτερη ζημιά, σε συνδυασμό με τις δέκα σερί ήττες της αντιπάλου του.
Η γραμμή από την μεγάλη αυτοπεποίθηση ως την επανάπαυση και την υπεροψία είναι πολλές φορές λεπτή κι αυτό το πλήρωσε ο Παναθηναϊκός, που ίσως πίστεψε πως και χωρίς τον ηγέτη του, δεν θα χρειαζόταν να μοχθήσει ιδιαίτερα για να νικήσει στην έδρα των πρωταθλητών Ισπανίας, με αποτέλεσμα να κάνει κάκιστη εμφάνιση.
Περάν της φτωχής συγκομιδής των 63 πόντων, με 23/56 σουτ και μόνο η αναλογία ασίστ-λαθών (10-15) δείχνει περίτρανα το έλλειμμα που υπήρχε εν τη απουσία του Καλάθη, με τους μοναδικούς “πράσινους” που είχαν θετικό συντελεστή στην αναλογία να είναι οι “ενδιάμεσοι” Λοτζέσκι (2-1) και Ρίβερς (1-0).
Ο Λεκαβίτσιους πιο πολύ…. βολόδερνε, παρά δημιουργούσε, ο Ντένμον ξύπνησε μόλις στην τέταρτη περίοδο και ο Παππάς μόλις έβαλε το πρώτο του μεγάλο σουτ στη βραδιά (σ.σ. για το 60-60), τραυματίστηκε, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αμυνθεί απέναντι στον Ντούνερκαμπ, να δεχθεί το 63-60 και να αποχωρήσει!
Κακός Γκιστ = ήττα
Η τρίτη απουσία του Καλάθη ήταν και η “φαρμακερή” και κόστισε πάρα πολύ, επιπρόσθετα με την ταυτόχρονη κακή εμφάνιση του Γκιστ. Το “πολυεργαλείο” του Πασκουάλ μετά τα δύο γρήγορα φάουλ στην αρχή, ουσιαστικά… εξαφανίστηκε από το παιχνίδι και επιβεβαίωσε πως όταν είναι σε άσχημη βραδιά, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για την ομάδα.
Εξάλλου, με εξαίρεση τη Βιτόρια, όπου ήταν καλός στην ήττα από την Μπασκόνια, οι τέσσερις κακές εμφανίσεις του συνοδεύτηκαν από ισάριθμες ήττες για τον Παναθηναϊκό:
-4π., 2/6διπ., 2ριμπ., 3 ranking με την Μπαρτσελόνα
-0π., 0ριμπ., -1 ranking, και αποβολή με την ΤΣΣΚΑ
-4π., 2/6 σουτ, 0/3 βολές, 0ριμπ., -5 ranking με την Ζαλγκίρις
-3π., 0/2διπ., 0ριμπ., -3 ranking με τη Βαλένθια
Το ότι οι “πράσινοι” χάνουν όταν ο Γκιστ δεν είναι ο καλός του εαυτός δεν είναι μόνο… στατιστική. Οταν ο παλιότερος ξένος της ομάδας είναι καλά, είναι η πλέον αξιόπιστη λύση στο “5” σε άμυνα κι επίθεση. Μετά από αυτόν δεν υπάρχει αντίστοιχη σταθερή λύση στο ζωγραφιστό, ενώ με την ηγετική προσωπικότητα και το πάθος του παρασύρει συνολικά την παρέα του. Οταν είναι καλά, προς τα πάνω, όταν δεν είναι, προς τα… κάτω.
ΥΓ1: Μεγάλο “συν” σε βάθος χρόνου η μεγάλη εμφάνιση του Λοτζέσκι, που με αντίστοιχες εμφανίσεις θα ανεβάσει επίπεδο όλη την ομάδα. Επιπλέον σημαντικό να ανέβει τώρα, που φαίνεται να περνά ντεφορμάρισμα ο Ρίβερς.
ΥΓ2: Την ώρα που αναμένεται η άμεση επιστροφή Καλάθη, τραυματίστηκαν Παππάς και Ογκουστ (σ.σ. αμφότεροι διάστρεμμα). Κάθε τραυματισμός είναι επιζήμιος, σε μια τόσο απαιτητική σεζόν, με τόσο πυκνό αγωνιστικό πρόγραμμα.
ΥΓ3: Οι παίκτες που αγωνίζονται και παλεύουν σίγουρα πονούν όταν χάνουν και αντιδρούν όταν τους γίνεται κακόπιστη κριτιική. Εξ ου και η αντίδραση του Ρίβερς για κάποια σχόλια μετά την ήττα, για την εμφάνισή του.
ΥΓ4: Τα δύο φάουλ του Γκιστ στο πρώτο δεκάλεπτο τείνουν να γίνουν πικρή συνήθεια. Καλό “σημάδι” για να κοπεί η φόρα στον πλέον φορμαρισμένο “πράσινο”.
ΥΓ5: Ακολούθησαν πολλές φάσεις (με αποκορύφωμα αυτή στο φινάλε με την κατοχή που κατέληξε στους γηπεδούχους), όμως το λάθος στο 57-57, όπου η κατοχή πήγε στη Βαλένθια, αντί για τον Παναθηναϊκό, παρότι η μπάλα βγήκε καταφανέστατα από το πόδι του Πλάις, ήταν εξωφρενικά εξόφθαλμο.