Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Τι άλλο πρέπει να κάνει ο Καλάθης για να πειστεί και ο τελευταίος άπιστος Θωμάς πως είναι ηγέτης με τα όλα του; Το να σκοράρει στο τέλος και να χρίζει νικητή τον Παναθηναϊκό ήταν κάτι σπουδαίο, όμως στη σύγκρουση με την Ζαλγκίρις ήταν ακόμα πιο ξεχωριστό, αφού βγήκε μπροστά και πήρε την ευθύνη γνωρίζοντας ότι δεν ήταν το βράδυ του.
Με 1/9 δίποντα και 2/12 συνολικά σουτ πριν το νικητήριο λέι απ, δεν ήταν ακριβώς που λέμε “λεφτά στην τράπεζα” να πάρει την ευθύνη του τελευταίου σουτ, όμως ο Νικ είχε την αποφασιστικότητα και την ψυχραιμία να διασχίσει το γήπεδο και να αφήσει υπό πίεση την μπάλα στο καλάθι, ξεσηκώνοντας ένα ΟΑΚΑ που είχε “παγώσει” στο φάσμα μιας τρίτης σερί ήττας και δεύτερης εντός έδρας, που θα προκαλούσε πολύ μεγάλη ζημιά.
“This is our house”, ήτοι “εδώ είναι το σπίτι μας” φώναζε ο “πράσινος” ηγέτης και με το δίκιο του, μετά το καλάθι που προκάλεσε ντελίριο, με την άρνηση της ήττας κόντρα στο σκληρό καρύδι που λέγεται Ζαλγκίρις του Σάρας να ξαναβάζει σε νικηφόρα τροχιά το τρένο και με προορισμό το πλεονέκτημα έδρας, παρότι τα κακώς κείμενα που έχει εντοπίσει και καλείται να διορθώσει ο Πασκουάλ και οι συνεργάτες του, βαραίνουν την πλάστιγγα αυτό το διάστημα.
Κακή εικόνα και εφησυχασμός
Στο 43-23 όλοι πίστεψαν πως το παιχνίδι έχει τελειώσει. Το κακό είναι ότι το πίστεψαν πρώτα οι γηπεδούχοι πως η βραδιά θα εξελιχθεί ιδανικά, όμως όσο… δεξιά πήγαιναν τα πράγματα ως το 16’, τόσο άσχημα εξελίχθηκαν.
Για άλλη μια φορά ο αντίπαλος ψηλός έκανε πάρτι στη ρακέτα, με τον Καβαλιάουσκας να εκμεταλλεύεται στο έπακρο από τις πάσες των συμπαικτών του το πλεονέκτημα που αποκτούσε μετά τις αλλαγές στα σκριν και τα μαρκαρίσματα, κάνοντας νέο ρεκόρ καριέρας (21π.)!
Όπως συνέβη και με την ΤΣΣΚΑ, έτσι και με τους Λιθουανούς η διαφορά και το μομέντουμ χάθηκαν στο… πι και φι. Ηδη το +20 του 16’ ήταν στο μισό στην ανάπαυλα (47-37) και μέσα σε δέκα αγωνιστικά λεπτά όλα άρχιζαν από την αρχή (55-55, 26’). Φυσιολογικό είναι πως το ψυχολογικό πλεονέκτημα πάει με αυτόν που κάνει το come back, πόσω μάλλον όταν είναι η καλοκουρδισμένη μηχανή του Γιασικεβίτσιους, που έδειξε περίτρανα πόσο υψηλού επιπέδου είναι, χωρίς τον πλέον πολύπειρο και αξιόπιστο παίκτη της, τον Παούλιους Γιανκούνας.
Η απώλεια συγκέντρωσης ήταν ολοφάνερη για τον Παναθηναϊκό, κάτι που φαίνεται και από την ασυνήθιστα κακή αναλογία ασίστ-λαθών (16-14), αλλά και από τα καλάθια σε ρυθμό προπόνησης που δεχόταν σε πολλά σημεία του αγώνα.
Η κούραση έπαιξε το ρόλο της, με τα συνεχή παιχνίδια και το κλειστό rotation, που μέσα σε τέσσερα 24ωρα έπαιξε συνολικά 95 αγωνιστικά λεπτά, με τις τρεις παρατάσεις συνολικά με Λαύριο και Ζαλγκίρις.
Κέρδος ο πάγκος και η νίκη στην κακή μέρα
Τι μένει έπειτα από την κάτι παραπάνω από αγχώδη 13η νίκη στον “μαραθώνιο”; Το μεγάλο κέρδος ότι η νίκη ήρθε έστω και χωρίς καλή εμφάνιση συνολικά, με το χαρμόσυνο για τον Πασκουάλ να είναι ότι οι παίκτες του δεν πανικοβλήθηκαν, όπως φάνηκε από το λέι απ ισοφάρισης του Ρίβερς στην κανονική διάρκεια, αλλά και από τον τρόπο που ροκανίστηκε το -7 στην παράταση, με στοχευμένες επιθέσεις στο ζωγραφιστό. Το νικητήριο καλάθι του Νικ ήταν… άλλη ιστορία.
Παράλληλα, στα συν είναι η εμφάνιση των Βουγιούκα, Λεκαβίτσιους, Ντένμον (σ.σ. για τον Μήτογλου διαβάστε στα ΥΓ), που έδωσαν συνολικά 39 πόντους και κάλυψαν το χάντικαπ στην επίθεση, υλοποιώντας αυτό που περιμένει το τεχνικό επιτελείο από αυτούς και με το παραπάνω.
Η μεταγραφή
Οι υποχρεώσεις τρέχουν, ωστόσο η μεταγραφική κουβέντα ποτέ δεν σταματά. Ο Παναθηναϊκός αναζητά εδώ και καιρό έναν ψηλό για να συμπληρώσει το ρόστερ του και να αποκτήσει επιπλέον λύση όσο κορυφώνεται η σεζόν.
Η προσθήκη δείχνει δεδομένη, ωστόσο δεν θα γίνει απλά για να γίνει, αλλά για ποιοτική βελτίωση του υπάρχοντος υλικού στη θέση “5”, με την εναλλακτική λύση του Μπουρούση να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, αφού ΑΝ υλοποιηθεί, καθότι υπάρχουν σημαντικά εμπόδια, μπορεί να μην είναι ο αθλητικός σέντερ που περιμένουν οι περισσότεροι, αλλά Ελληνας, που γνωρίζει την ομάδα και τα αποδυτήρια κι έχει δεδομένα την προσωπικότητα για να βοηθήσει.
ΥΓ1: “Οι διαιτητές αποφάσισαν το νικητή” είπε μεταξύ άλλων ο παντοτινά αγαπητός στο ΟΑΚΑ, Σάρας Γιασικεβίτσιους στη συνέντευξη Τύπου, εκνευρισμένος που η νίκη ξεγλίστρησε στο φινάλε από τα χέρια του. Για τη φάση του Πάνγκος στο τέλος της κανονικής διάρκειας πιθανότατα έχει δίκιο, αλλά υπάρχουν και φάσεις που προηγήθηκαν, όπου τα παράπονα υπάρχουν δικαιολογημένα από την άλλη πλευρά, με τον Πασκουάλ να σχολιάζει εύστοχα πως “θα μπορούσα κι εγώ να αναφέρω φάσεις, αλλά δεν το κάνω”. Γενικότερα η διαιτησία στο ΟΑΚΑ ήταν με πολλά λάθη και αλλαγή κριτηρίων ακόμα και στη ροή του αγώνα, ώστε να υπάρχουν παράπονα από όλους.
ΥΓ2: Το καλύτερο “σχολείο” για τον Ντίνο Μήτογλου ήταν τα 6:43’’ όπου πάτησε παρκέ, όπου αρχικά πρόσφερε πολύ (3π., 1επ. ριμπ., 2ασ., 1κλ.) αλλά συνειδητοποίησε τι μπορεί να γίνει όταν παρασύρεσαι από ενθουσιασμό και γενικά από συναισθήματα μέσα στο παιχνίδι, που μπορεί να οδηγήσουν σε λάθη. Τεράστιο κέρδος για τον ίδιο και την ομάδα η συμμετοχή του για τη συνέχεια.
ΥΓ3: Ίσως το δυσκολότερο σημείο της βραδιάς ήταν η εύλογη ερώτηση-απορία Λιθουανού δημοσιογράφου “γιατί είναι αυτοί εδώ και τι θέλουν;” βλέποντας το “ντου” μερίδας οπαδών στα δημοσιογραφικά, με στόχο τον Βασίλη Κωνσταντίνου που βρισκόταν στα επίσημα. Αντε να του εξηγήσεις και να αντιληφθεί τι σχέση έχει η κάκιστη οικονομική κατάσταση της ΠΑΕ, με ένα κρίσιμο παιχνίδι για την Ευρωλίγκα. Γι’ αυτό και η αβίαστη πρώτη απάντηση ήταν “it’s a long story…”