Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Ο τέταρτος τελικός ήταν εκ των περιπτώσεων όπου ο νικητής ξεκαθαρίζει από το… τζάμπολ, βάσει της θέλησης που δείχνουν οι δύο ομάδες στο παρκέ.
Ο Ολυμπιακός βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο και δεν τον πίστευε ούτε ο κόσμος του καλά-καλά, με την απογοητευτική εικόνα του μισογεμάτου ΣΕΦ να είναι χαρακτηριστική. Παρ’ όλα αυτά βγήκε στο παρκέ αποφασισμένος για όλα και το έδειξε από τις πρώτες κατοχές πόσο ήθελε τη νίκη.
Ο Παναθηναϊκός; Εχοντας το 2-1, την αίσθηση ανωτερότητας και το “μαξιλαράκι” πως και σε περίπτωση ήττας υπάρχει το… ΟΑΚΑ, παγιδεύτηκε στη μετριότητα και με εξαίρεση ένα διάστημα στην τρίτη περίοδο δεν έδειξε ικανός να πάρει το πρωτάθλημα στο ΣΕΦ, γνωρίζοντας την πρώτη φετινή του ήττα στο Φάληρο έπειτα από 4/4 νίκες!
Η συγκέντρωση δεν ήταν ακριβώς το στοιχείο που χαρακτήρισε την ομάδα του Πασκουάλ στο Game 4. Η απώλειά της έβγαζε μάτι σε πολλές περιπτώσεις με επιπόλαια κι αχρείαστα λάθη και συμπεριφορά χαλαρού φιλικού αγώνα, κάτι που φαίνεται ανάγλυφα από τις χαμένες μάχες των ριμπάουντ και τους 92 πόντους που δέχθηκε στην άμυνα.
Από την άλλη βέβαια, ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός τα προηγούμενα 24ωρα βίωσε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, με την απώλεια του Παύλου Γιαννακόπουλου να μην αφήνει ανεπηρέαστο και το αγωνιστικό τμήμα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και αποτέλεσμα μια δίκαιη ήττα.
Ωστόσο δεδομένο είναι πως από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός είχε τη μικρότερη δυνατή αποφασιστικότητα, απέναντι σε έναν πεισμωμένο αντίπαλο , η ήττα ήταν φυσικό επακόλουθο, αφού οι “πράσινοι” ούτε σωστά φάουλ δεν έκαναν, χαρίζοντας κατοχές κι εύκολες βολές.
Οταν τελείωσαν όλα
Μόνο στο τρίτο δεκάλεπτο η ομάδα του Πασκουάλ βρήκε ρυθμό για κάποια λεπτά κάνοντας το -14 ακόμα και -2, χάρη στον οίστρο του Λοτζέσκι, που είχε το πιο καυτό του διάστημα από τότε που έγινε κάτοικος ΟΑΚΑ.
Ωστόσο, όσο άμεσα πήγε να γυρίσει ο τελικός, τόσο ξαφνικά η ανατροπή έμεινε στη μέση, όταν Λοτζέσκι και Καλάθης χρεώθηκαν με τέταρτο φάουλ.
Αυτό ήταν. Αμφότεροι πέρασαν στον πάγκο, η μπάλα πήγε αποκλειστικά στον Τζέιμς, κάτι που βοήθησε μόνο βραχυπρόθεσμα τον Παναθηναϊκό, ο οποίος από τη στιγμή που υστερούσε σε τομείς όπως ριμπάουντ και δημιουργία, ήταν σχεδόν αδύνατον να έχει τύχη.
Τώρα δεν περισσεύει κανείς
Πλέον όλα θα κριθούν στο ΟΑΚΑ (17/6, 19:00) με ένα 40λεπτο (ή και παραπάνω) να δίνει τον τίτλο του πρωταθλητή και να διαχωρίσει μια σεζόν με καλό φινάλε, από μια σεζόν πλήρως αποτυχημένη και χωρίς τίτλο για πρώτη φορά από το 1995!
Είναι σαφές πως σε έναν τελικό δίχως αύριο και περιθώριο για λάθη, δεν υπάρχει πολυτέλεια να… περισσέψει κάποιος. Αυτή τη φορά όλοι πρέπει να δώσουν και σε διάρκεια και να μην αρκεστούν σε ξεσπάσματα, πόσω μάλλον να μην είναι συγκεντρωμένοι.
Το ΟΑΚΑ είναι μεγάλο όπλο, αλλά για να είναι αξιοποιήσιμο θα πρέπει η ίδια η ομάδα να βοηθήσει, με αγωνιστική συμπεριφορά τελικού κι όχι… φιλικού όπως στο ΣΕΦ, δείχνοντας αυτή τη φορά πόσο θέλει αυτόν τον τίτλο. Ο,τιδήποτε λιγότερο θα είναι καταστροφικό για τους “πράσινους”.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πρωτάθλημα…
ΥΓ1: Οι δύο ομάδες επιδόθηκαν σε ανελέητο χαρτοπόλεμο μετά το παιχνίδι με άξονα τη διαιτησία και φόντο τον πέμπτο τελικό. Μοναδικό σχόλιο από αυτή τη γωνιά για τα σφυρίγματα στο ΣΕΦ, η… συχνότητά των φάουλ (75) και των βολών (65), που οδήγησε σε υψηλό σκορ μεν, αλλά χωρίς καλό ρυθμό δε.
ΥΓ3: Αυτό το πρωτάθλημα είναι για τον Παύλο
ΥΓ4: Από… Δευτέρα η επόμενη σεζόν και ο σχεδιασμός. Μέχρι την Κυριακή μόνο πρωτάθλημα!
ΥΓ5: Δεν είναι δυνατόν να βρίσκεται ο Βουγιούκας στο παρκέ και να μην έχει πάρει ΟΥΤΕ ΜΙΑ μπάλα χαμηλά, με τον ΜακΛιν απέναντι! Η φθορά του Αμερικανού του Ολυμπιακού δεν επιδιώχθηκε και ο Παναθηναϊκός το πλήρωσε.