Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Αλλο ένα πρωτάθλημα, άλλος ένας τίτλος για τον Παναθηναϊκό που δίνει συνέχεια σε ένα μυθικό σερί 23 σεζόν γεμάτες τίτλους για τη μεγαλύτερη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, που έγινε η μεγαλύτερη ως αποτέλεσμα της αγάπης, της τρέλας, του πάθους και των ατελείωτων χρημάτων που έχει ξοδέψει η οικογένεια Γιαννακόπουλου όλα αυτά τα χρόνια για να δει όσο πιο ψηλά γίνεται την αγαπημένη τους ομάδα, δίνοντας χαρά στον κόσμο.
Όλοι οι τίτλοι, ένας προς έναν είναι ξεχωριστοί, ωστόσο το φετινό πρωτάθλημα έχει μια διαφορετική αύρα… Η απώλεια του Παύλου Γιαννακόπουλου συγκλόνισε την οικογένεια κι όλον τον Παναθηναϊκό ως οργανισμό κι αν αυτή η κούπα μπόρεσε έστω για μια στιγμή να απαλύνει τον πόνο και να δώσει έναν τόνο χαράς, τότε ναι, άξιζε τον κόπο.
Εξάλλου οι πιο δυνατές εικόνες του πέμπτου τελικού ήταν μετά το τέλος του αγώνα… Το γοερό κλάμα του Θανάση Γιαννακόπουλου και οι απίστευτα φορτισμένες δηλώσεις και το “ευχαριστώ” στην ομάδα on camera… Η βουρκωμένη αγκαλιά του Θανάση με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο στα αποδυτήρια… Η παράδοση της κούπας από τους αρχηγούς στον ισχυρό άνδρα της ΚΑΕ, ο οποίος τη σήκωσε ψηλά, δείχνοντας ψηλά στον ουρανό, ώστε να την αφιερώσει στον Παύλο…
Αυτή η κούπα ήταν για τον Παύλο Γιαννακόπουλο, χάρη στον οποίο όλη αυτή η δυναστεία έχει γίνει πραγματικότητα, ωστόσο είναι αφιερωμένη επίσης στον Κώστα Γιαννακόπουλο, που “έφυγε” τον Απρίλιο, αλλά και τον Τάσσο Στεφάνου, που “έφυγε” μερικούς μήνες νωρίτερα, αφήνοντας φτωχότερη την Παναθηναϊκή οικογένεια.
Όταν πήγε η μπάλα στους “τρελούς”
Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να πάρει ένα πρωτάθλημα που ήθελε πολύ, χάρη στην “έκρηξη” του δεύτερου 20λεπτου, όταν κατάφερε να παίξει το μπάσκετ που του αρέσει και του ταιριάζει.
Το πρώτο ημίχρονο ήταν η προσωποποίηση του άγχους για την ομάδα του Πασκουάλ, η οποία πήγαινε στον πιο αργό ρυθμό που ήθελε ο Ολυμπιακός, έχανε βολές, λέι απ, δεν έβαζε τρίποντο (0/7 ως το 20′), δεν είχε τρανζίσιον, δεν είχε καθαρό μυαλό.
Μετά την ανάπαυλα, όλα άλλαξαν και σε αυτό βοήθησε και η… αποτυχημένη απόπειρα αποχώρησης του Ολυμπιακού και η επιστροφή των Πειραιωτών λίγα λεπτά μετά.
Το πείσμα μεγάλωσε, το μάτι… γυάλισε και παρά τις ενδείξεις που δεν ήταν ενθαρρυντικές (σ.σ. τέσσερα φάουλ Καλάθη), σε αντίθεση με το Game 4 όπου η αντίστοιχη συνθήκη οδήγησε σε ήττα, ήταν η απαρχή της τελικής αντεπίθεσης. Κι όμως, μπορεί στο… πινακάκι, η απώλεια του “εγκεφάλου” Καλάθη να λειτουργούσε υπέρ του Ολυμπιακού, όμως στην πράξη τα πράγματα ήταν διαφορετικά, με την ενέργεια, την αθλητικότητα και τις περισσότερες λύσεις να κάνουν τη διαφορά όταν η μπάλα βάραινε.
Το σχήμα χαμήλωσε, Γκιστ, Σίνγκλετον, Θανάσης έκρυψαν τον ορίζοντα σε Σπανούλη κι όποιον παίκτη του Ολυμπιακού σκεφτόταν παραπάνω από όσο έπρεπε και η μπάλα στην επίθεση πήγε στο δίδυμο που είναι πιο απρόβλεπτο από κάθε άλλο…
Νίκος Παππάς και Μάικ Τζέιμς το πήραν πάνω τους με εντολή Πασκουάλ και… τρέλα κι όχι μόνο ξεκόλλησαν επιθετικά τον Παναθηναϊκό, αλλά τον εκτόξευσαν, βάζοντας τη σπίθα που χρειαζόταν για να πάρει φωτιά η καλύτερη έδρα της Ευρώπης.
Οι δυο τους σκόραραν μόνοι τους 15 σερί πόντους ως το 68-52, μετά την αρχική ώθηση από το γωνιακό τρίποντο του εξαιρετικού Λοτζέσκι κι έδειξαν στον Ολυμπιακό ότι δεν υπήρχε επιστροφή, με το 37ο πρωτάθλημα να είναι γεγονός, κάτι που άξιζαν οι “πράσινοι” βάσει της εικόνας τους όλη τη χρονιά.
Επιτυχία ή αποτυχία;
Η κατάκτηση του τίτλου σίγουρα έδωσε γλυκιά γεύση στη σεζόν, με την παραμονή στην κορυφή του πρωταθλήματος να είναι μια επιτυχία, αλλά στη σούμα, πολύ περισσότερο από την απώλεια του κυπέλλου, υπάρχει η πικρή γεύση της αποτυχίας και φέτος για πρόκριση στο Final Four της Ευρωλίγκας, που ήταν ο μεγάλος στόχος, παρά το πλεονέκτημα έδρας.
Ο Παναθηναϊκός έχει στόχο την ευρωπαϊκή κορυφή, ωστόσο για να φτάσει εκεί, πρέπει πρώτα να επιστρέψει στο Final Four. Η αποχή πλέον έχει φτάσει τα έξι χρόνια κι αυτό βαραίνει, αλλά σίγουρα η κατάκτηση του πρωταθλήματος αφήνει καλή γεύση, που θα μπορούσε βέβαια να είναι καλύτερη.
ΥΓ1: Καλός ο ενθουσιασμός και η προσμονή, αλλά αφήστε ΜΙΑ φορά τους παίκτες οποιασδήποτε ομάδας να γιορτάσουν όπως θέλουν κι όχι να ασφυκτιούν για να γίνει απλά η απονομή.
ΥΓ2: Πιο καυτό κι από τις υψηλές θερμοκρασίες θα είναι το καλοκαίρι όσον αφορά το σχεδιασμό. Τα συμβόλαια που λήγουν είναι πολλά. Διαβάστε εδώ για όλα
ΥΓ3: Η υπόθεση Καλάθη λειτουργεί ως ντόμινο. Η παραμονή του ηγέτη της ομάδας είναι Νο1 προτεραιότητα και ο Παναθηναϊκός δείχνει έμπρακτα πόσο τον θέλει. Ο Καλάθης αγαπά την ομάδα, η ομάδα τον αγαπά και η πορεία θα δείξει αν θα συνεχίσουν μαζί