Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός έκανε ένα χορταστικό entry στην Ευρωλίγκα, αυτή είναι αλήθεια. Αν έχεις παρακολουθήσει και αξιολογήσει την πορεία και την καριέρα του Ντέιβιντ Μπλατ, περιμένεις πως η ομάδα του θα παρουσιάσει τέτοιο στιλ μπάσκετ με φινέτσα, ταχύτητα, πληθωρικότητα και αποτελεσματικότητα.
Θέλω να είμαι ειλικρινής. Ξέρω και προσδοκώ πως θα δω αυτό το μπάσκετ, αλλά δεν περίμενα πως θα συνέβαινε αυτή την βραδιά, στην πρεμιέρα. Θεωρούσα πιο πιθανό να δω μια ομάδα με σκαμπανεβάσματα, με ατέλειες αρκετές, με έλλειψη αυτοματισμών.
Όχι! Με το “καλημέρα” μύρισε… Ευρωλίγκα ο νέος Ολυμπιακός και αποφάσισε να βάλει τα καλά του και να βγάλει έντονο “μπασκετικό φως”. Εμπειρικά γράφοντας, πιστεύω πως αυτό οφείλεται περισσότερο στην εκπληκτική διάθεση που είχαν όλοι όσοι έπαιξαν και όχι στον βαθμό ετοιμότητας που έχει τώρα η ομάδα.
Δεν είναι, άλλωστε, φυσιολογικό να περιμένεις τόσο νωρίς μια ομάδα που δουλεύει πάνω σε μια εντελώς διαφορετική σε σχέση με την πρότερη αγωνιστική φιλοσοφία να είναι έτοιμη και να έχει διάρκεια, συγκρότηση και ομοιογένεια στο πρώτο της επίσημο παιχνίδι στην Ευρωλίγκα.
Κριτική παικτών Ολυμπιακού: Όλοι χαρούμενοι, μεγαλύτερος Star η… ομάδα!
Τι είδαμε
Να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε λίγο τους λόγους που ο Ολυμπιακός κατάφερε να βγάλει μια τόσο “γεμάτη” και ολοκληρωμένη μπασκετική εμφάνιση. Πρώτα από όλα, είχε ισορροπημένη κατανομή ενέργειας σε άμυνα και επίθεση.
Ναι μεν ήταν δαντελένιος, πιο γρήγορος, πιο απρόβλεπτος και πολυδιάστατος στην επίθεση, αλλά όχι μόνο ΔΕΝ αψήφησε την άμυνα, αλλά “δάγκωνε” κιόλας!
Μετά τα πρώτα 4-5 λεπτά, η ομάδα πέρα από “διαβασμένη” ήταν αποφασισμένη και εξαιρετικά αποτελεσματική στην άμυνα. Περισσότερο με αλλαγές στα σκριν, αλλά κυρίως με πολύ καλές ατομικές άμυνες, σωστές περιστροφές και καλύψεις και πάνω από όλα;
Με ΑΠΟΛΥΤΗ κυριαρχία στα ριμπάουντ, σε όλη την διάρκεια. Κάτι που έπαιξε δραστικό ρόλο στην έκβαση της αναμέτρησης.
Η τόσο καλή άμυνα ήταν κάτι που επίσης λίγοι περίμεναν σε τόσο πρώιμο στάδιο της σεζόν, από αυτό τον Ολυμπιακό.
Οι 66 πόντοι από μια τόσο ταλαντούχα ομάδα είναι σίγουρα επιτυχία. Ο Σβεντ έβαλε τους 34 από αυτούς, περισσότερους από τους μισούς…
Μήπως τελικά ο Μπλατ και ο Ολυμπιακός είχαν αποφασίσει πως αν δεν μπει κανένας άλλος παίκτης πλην του Σβεντ σε επιθετικό οίστρο, η ομάδα δεν γίνεται να χάσει μόνο από ένα παίκτη “ζεστό” ακόμα κι αν αυτός λέγεται Σβεντ;
Όχι τίποτε άλλο, από ένα σημείο και μετά οι περιστροφές και οι προσαρμογές του Ολυμπιακού αυτό… έδειχναν!
Αποφάσισε ο Μπλατ να κόψει τις βοήθειες στον Ρώσο scorer, ο Σβεντ λειτούργησε με το ένστικτο και το ταλέντο, έβαλε 34, αλλά όλοι οι άλλοι απλά τον… έβλεπαν, δεν συμμετείχαν κι αυτό είχε συνολικά αρνητική επίδραση στην ενέργεια, αλλά και σε άλλους τομείς για την Χίμκι.
Είπαμε, λοιπόν. Πλήρης κυριαρχία στα ριμπάουντ, άρα και στον ρυθμό, πολύ υψηλός βαθμός στην άμυνα και μια επίθεση από… “άλλο κεφάλαιο”, όχι ανέκδοτο!
Πάμε να δούμε ποια στοιχεία καταδεικνύουν την νέα φιλοσοφία στην επίθεση και πως αυτά επιδρούν στο παιχνίδι του Ολυμπιακού.
* Εννιά παίκτες αγωνίστηκαν από 15 ως 24 λεπτά, παρότι ο Τουπάν έπαιξε μόλις 5 και είναι ένας παίκτης που υπολογίζεται για 15+ μέσο όρο στη σεζόν! Ο Μάντζαρης 13, ο Παπανικολάου που προερχόταν από τραυματισμό 15, ο Μπόγρης DNP και οι άλλοι 9 είχαν μικρές διαφορές στο χρόνο συμμετοχής.
* Το θέμα δεν είναι ότι πολλοί παίκτες έπαιξαν πολύ. Το θέμα είναι πως όλοι, ξεκάθαρα, φάνηκε να έχουν ρόλο που τον υποστηρίζουν με ευχαρίστηση! Όλοι γνώριζαν τι πρέπει να δώσουν και ανταποκρίθηκαν με ένα στιλ… απελευθερωμένο.
* Προσέξτε κατανομή προσπαθειών… Ο Γκος πήρε 4 σουτ, ο Σπανούλης 6, ο Τίμα 5, ο Μιλουτίνοφ 5, ο Στρέλνιεκς που πήρε τα περισσότερα 7, ο Βεζένκοφ 5, ο Πρίντεζης 5, ο Παπανικολάου 5, ο Λεντέι 6 και ο Μάντζαρης 2!
* Δηλαδή δύο παίκτες πήραν από 6 σουτ, 5 πήραν από πέντε, ένας 4, ένας 2 και ο Στρέλνιεκς 7 παρότι έπαιξε… 17 λεπτά! Αν δεν είναι αυτό ισορροπία, πλουραλισμός, εμπιστοσύνη στην ομαδική λειτουργία και μια κατανομή που καθιστά τον Ολυμπιακό πιο επαρκή, πολυδιάστατο και απρόβλεπτο επιθετικά, τότε τι είναι;
* Εισπράξαμε πως όλοι ένιωθαν χρήσιμοι, σχετικά σίγουροι για τον ρόλο τους και έτοιμοι/πρόθυμοι να τον εκτελέσουν.
* Αν ο Σπανούλης πρωτίστως και έπειτα ο Πρίντεζης παίζουν σταθερά 20+ πιο ποιοτικά λεπτά, αντί για 30+ λεπτά με ένα τρόπο που στο τέλος της διαδρομής θα έχουν προσφέρει περισσότερο και θα είναι πιο φρέσκοι, αυτόματα σημαίνει πως το ροτέσιον θα γίνει πολύ μεγάλο, ισορροπημένο και θα μιλάμε για μια ομάδα που όλοι θα είναι χαρούμενοι. Σε αυτό συμβάλει το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός πλέον πάει στις πιο πολλές κατοχές.
* Άρα, υπάρχουν περισσότερες μπάλες και προσπάθειες και γίνεται όλοι να είναι ευχαριστημένοι και χαρούμενοι. Όταν οι παίκτες νιώθουν πως έχουν ευκαιρίες να δείξουν τι αξίζουν στην επίθεση, πέρα από την ενέργεια λόγω του εύρους του ροτέσιον, νομοτελειακά υπάρχει και αυξημένη διάθεση για προσπάθεια στην άμυνα! Νόμος.
* Έτσι πάμε σε πιο συμπυκνωμένα ποιοτικά λεπτά από όλους, με ξεκάθαρους ρόλους, με μεγαλύτερα αποθέματα ενέργειας, άρα και πιο πολλές πιθανότητες για καθαρό μυαλό από όλους. Δεν γίνεται πάντα να βγαίνουν όλα τόσο εύκολα και αρμονικά, θα υπάρξουν βράδια που οι χρόνοι συμμετοχής δεν θα είναι τόσο κοντινοί, γιατί αυτό θα επιτάσσει η εξέλιξη, όμως οι στόχοι και οι κανόνες της νέας φιλοσοφίας είναι εύκολα ορατοί από την πρεμιέρα.
Βοήθησε πολύ και το γεγονός πως βρέθηκαν πολλοί παίκτες σε καλή βραδιά. Τα ποσοστά του Ολυμπιακού είναι περισσότερο από εντυπωσιακά. Μιλάμε για ποσοστά που άγγιξαν το 66% στα δίποντα, το 43% στα τρίποντα, το 78% στις βολές και όλα αυτά ήρθαν και έδεσαν με 25 ασίστ για 14 λάθη!
Από την άλλη, δεν είναι πως οι κόκκινοι έβαλαν πολλά δύσκολα, τραβηγμένα ή τυχερά σουτ. Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοχών “γέννησε” όμορφες συνεργασίες και ελεύθερες εκτελέσεις, με ατέρμονη κίνηση μακριά από τη μπάλα και θαυμάσιες αποστάσεις!
Συμπερασματικά, ο Ολυμπιακός παίρνει πολύ καλό βαθμό στην ποιότητα του μπάσκετ που ξεδίπλωσε, στην ομαδικότητά του, στο ροτέσιόν του, στον πλουραλισμό του σε ΟΛΟΥΣ τους δείκτες που αφορούν την ομαδικότητα, τις συνεργασίες και συνάμα έδειξε πως μπορεί να παίξει και πολύ καλή άμυνα.
Ήταν, όμως, μόνο η αρχή. Το πρώτο “επεισόδιο” του φετινού Ολυμπιακού, που ήταν μπασκετικά ερωτεύσιμο!
Δεν χρειάζονται ούτε υπερβολές και πανηγυρισμοί, ούτε αρνητισμός όταν έρθουν κακές βραδιές, κάτι που θα συμβεί σίγουρα.
Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που χτίζεται και η διαδικασία θα συνεχιστεί πλέον και μέσα από τα διαδοχικά παιχνίδια.
Ένα είναι σίγουρο. Το νέο μπασκετικό ταξίδι, ανεξάρτητα με τον τερματικό σταθμό θα μας χαρίσει μια πιο απρόβλεπτη και πιο όμορφη… διαδρομή!
Κρατάμε αυτό και ανυπομονούμε για την επόμενη φορά.
ΥΓ1. Εκπληκτικά αληθινή η δήλωση του Ντέιβιντ Μπλατ για τον Σπανούλη και πως θα τον διαχειριστεί στο δικό του πρότζεκτ. Συμφωνώ 100%! Σπανούλης άλλος δεν υπάρχει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και αν ο Μπίλι εμπιστευτεί το ένστικτο και το πλάνο του νέου του προπονητή μπορεί να κάνει θραύση. Ναι, μπορεί στα 37 του! Είδα κάτι που το σκεφτόμουν χρόνια. Ο Βασίλης πάσαρε κάθε φορά έβλεπε ότι έρχεται η βοήθεια πάνω του και έτσι απλά, άνοιξε πάνω από 20 κατοχές, κι ας είχε… μόνο 7 ασίστ! Όταν “σπάει” έτσι η μπάλα και μετά κυκλοφορεί άμεσα και σωστά, συμβαίνουν όμορφα πράγματα!
Μπλατ: “Θα δείτε διαφορετικά πράγματα από τον Σπανούλη, είναι σπουδαία προσωπικότητα”
ΥΓ2. Μπράβο στο Βεζένκοφ. Όταν ένας παίκτης έχει τόσο ταλέντο και βλέπεις πως πέρα από το καθαρό πρόσωπο και τον ταπεινό χαρακτήρα συνεχώς μιλάει για τα αδύναμα σημεία του και δουλεύει σε αυτά, δεν τον φοβάσαι, τον… περιμένεις πως και πως!
ΥΓ3. Επιτέλους, είδαμε τον Νίκολα σε καλή αθλητική κατάσταση. Όταν είναι σε άρτια κατάσταση σωματικά, ο Μιλουτίνοφ είναι ένας ολοκληρωμένος ψηλός. Διάρκεια, το ζητούμενο…
ΥΓ4. Ο Γκος έχει πολύ ταλέντο στην επίθεση και αυτό θα φανεί ξεκάθαρα σε βάθος χρόνου. Το ζητούμενο είναι να αποδειχτεί “σφουγγάρι” και να βελτιώνει σταθερά τις αδυναμίες του στην άμυνα και κάποιες φορές, στο “διάβασμα” του παιχνιδιού όταν δεν έχει χώρους.
ΥΓ5. Θα έρθουν βραδιές που ο Λεντέι θα ζοριστεί και θα περάσει δύσκολα. Ψηλούς, όμως, στο δικό του στιλ, με αυτό το range στην επίθεση και με τέτοια επίπεδα επιθετικότητας, σπάνια βλέπεις στην Ευρώπη. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό; Παίζει στο “5” ενώ λειτουργεί, σκέφτεται και κινείται σαν… τριαροτεσσάρι!