Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Το κακό τρίτωσε λοιπόν για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος μετά τις ήττες από Μπασκόνια και Χίμκι, είδε και την Φενέρ να περνά από το ΟΑΚΑ και να τον καταβαραθρώνει ακόμα περισσότερο, βαθμολογικά και ψυχολογικά.
Η ομάδα του Πασκουάλ δείχνει να έχει βυθιστεί στην αγωνιστική της κρίση, με τη βελτίωση και την αλλαγή του διακόπτη, για τα οποία έγινε λόγος πριν το παιχνίδι, τόσο εντός αποδυτηρίων, όσο και σε δημόσιες τοποθετήσεις των μελών της ομάδας, να μένουν στα λόγια.
Οι “πράσινοι” επιβεβαιώνουν σε κάθε παιχνίδι όλο και περισσότερο πως δεν είναι απλά… ντεφορμέ, αλλά πληρώνουν όλες τις αδυναμίες τους στο παρκέ, ενώ η αυτοπεποίθηση της ομάδας βρίσκεται στο ναδίρ.
Ο Καταλανός επανέλαβε πολλές φορές μετά το παιχνίδι πως λείπει η αυτοπεποίθηση από την ομάδα του, κάτι που αποτυπώνεται στα ποσοστά ευστοχίας, αλλά η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη, με τον Παναθηναϊκό να δείχνει στο παρκέ πως αλλού πατά κι αλλού βρίσκεται, χωρίς να αφήνει αυτή την περίοδο σημάδια αισιοδοξίας πως η ανάκαμψη θα έρθει άμεσα.
Αντίθετα υπάρχει μια εικόνα… θολούρας και κατάρρευσης, σαν αυτή που υπέστη στο τελευταίο εξάλεπτο, όταν η Φενέρ του Ομπράντοβιτς ανέβασε την απόδοσή της και οι “πράσινοι” απλά… υποτάχθηκαν στη μοίρα τους. Εως τώρα αυτό συμβαίνει κατά κόρον εκτός έδρας, αλλά συνέβη και στο ΟΑΚΑ, ενδεικτικό της κάκιστης κατάστασης της ομάδας, η οποία χρειάζεται κάτι να την ξυπνήσει εδώ και τώρα.
Καλάθης και ψηλοί
Στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στη Φενέρ ο Καλάθης συνέχισε στον άστοχο ρυθμό των προηγούμενων αγώνων (0/7 σουτ), με αποτέλεσμα η επίθεση να μην μπορεί να ξεκολλήσει.
Οταν ο Νικ πήρε μπροστά στο τρίτο δεκάλεπτο κι έκανε προσωπικό σερί, προσωρινά όλα άλλαξαν για την ομάδα του, η οποία όμως όσο περίμενε για άλλη μια φορά μόνο από αυτόν να δημιουργήσει και να σκοράρει, έβλεπε στην αντίπερα όχθη μια Φενέρ να τον πληγώνει μέσω των ψηλών της.
Για πολλοστή φορά ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τη μεγάλη αδυναμία που παρουσιάζει στο “4” και στο “5”, με τους αντίπαλους ψηλούς να είναι καθοριστικοί… Ο Βέσελι και ο Λοβέρν σκόραραν μαζί 31 πόντους και μοίρασαν δέκα ασίστ, με το πλάνο του Ζοτς να τους αναδεικνύει σε εξαιρετικούς δημιουργούς και εκτελεστές.
Εξάλλου, ο Λοβέρν είχε και 2/2 τρίποντα, ενώ και πάλι ο Κάλινιτς ήταν “killer” της “πράσινης” άμυνας, θυμίζοντας με πικρό τρόπο τις εμφανίσεις του στα playoffs του 2017.
Τι είχε να αντιπαρατάξει ο Παναθηναϊκός απέναντί τους; Εναν Μήτογλου που πάλευε σκληρά, κερδίζοντας μάχες, αλλά χάνοντας ακόμα περισσότερες, τον Γκιστ να χάνει όλες τις μάχες, τον Τόμας να μην μπορεί να ανταποκριθεί και τον Βουγιούκα να παίζει αρκετά παραπάνω από τον μέσο όρο του (17:22”), από τη στιγμή που οι άλλοι δύο σέντερ του “τριφυλλιού” (Λάσμε, Παπαγιάννης) δεν έπαιξαν.
Ειδικά η μη συμμετοχή του Λάσμε προξένησε εντύπωση, με τον Πασκουάλ να τονίζει πως ήταν δική του απόφαση, ωστόσο η πραγματικότητα είναι πως απέναντι στα… θηρία της Φενέρ, ο Παναθηναϊκός εκτός από ποιότητα, υστέρησε και σε ποσότητα.
Κάποιος μπορεί να σταθεί και στο 62% της Φενέρ στα τρίποντα, αλλά όποιος ισχυριστεί πως απλά είναι θέμα… ημέρας, θα είναι τελείως λάθος, αφού η συντριπτική πλειονότητα των σουτ ήταν υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις, με την άμυνα του Παναθηναϊκού να δέχεται ελεύθερα σουτ σταθερά, όσο επιμένει στις αλλαγές, έχοντας απέναντί της ομάδες με πλάνο και ποιότητα.
Αποφάσεις
Οι “πράσινοι” από την πλευρά τους τι κάνουν; Βάσει εικόνας δείχνουν να μην έχουν αντιληφθεί ποια είναι τα σημεία που πρέπει να βελτιώσουν, με τις ευθύνες να βαραίνουν εξίσου, διοίκηση, τεχνικό επιτελείο και παίκτες.
Τη διοίκηση για τις επιλογές και γιατί έχει δείξει πως έχει υπερκτιμήσει το ρόστερ που χτίστηκε κι έχει χτυπητές αδυναμίες…
Το τεχνικό επιτελείο γιατί η ομάδα δεν βγάζει ξεκάθαρο πλάνο στο παρκέ και δείχνει απόλυτα θολωμένη…
Τους παίκτες, γιατί τους κυριεύει η νευρικότητα και η απογοήτευση, δείχνοντας να παραιτούνται…
Αναμφίβολα κάτι πρέπει να γίνει, δραστικά και άμεσα για να αλλάξουν τα πράγματα, με τους ανθρώπους που έχουν το βάρος των αποφάσεων, όπως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος (εκτός αποδυτηρίων) και ο Τσάβι Πασκουάλ (εντός αποδυτηρίων) να έχουν την ευθύνη να τις πάρουν.
Όλοι εμείς που είμαστε εκτός ομάδας μπορούμε να κάνουμε παρατηρήσεις και σχόλια, αλλά οι αποφάσεις και ποιου είδους θα είναι αυτές, ανήκουν σε αυτούς που έχουν το… μαχαίρι και το πεπόνι, πριν να είναι αργά, αφού η ομάδα δεν δείχνει ικανή αυτή τη στιγμή να υψώσει ανάστημα και να αντιδράσει.
Εξάλλου και ψυχρά βαθμολογικά να πάρουμε το πράγμα, ο Παναθηναϊκός έχει πλέον αρνητικό ρεκόρ (5-6), βρίσκεται στο μεταίχμιο της οκτάδας και ήδη έχει κάνει ήττες που τον έχουν καθηλώσει χαμηλά, ειδικά αν αναλογιστούμε το ευνοϊκό πρόγραμμα του πρώτου γύρου.
Για να αλλάξει το πράγμα λοιπόν χρειάζονται αποφάσεις. Ομως, υπάρχει το γνώθι σαυτόν σε πρώτη φάση, για να προχωρήσουν οι απαιτούμενες αλλαγές;
ΥΓ1: Ο Παναθηναϊκός δεν είχε τον Παπαπέτρου, αλλά και από την Φενέρ δεν έλειπαν τα προβλήματα. Ελειπαν Μαχμούτογλου και Ντουβερίογλου, που είναι χρήσιμοι στο rotation για διαφορετικούς λόγους, ενώ Σλούκας και Γκούντουριτς έπαιξαν προερχόμενοι από τραυματισμούς…
ΥΓ2: Ο μοναδικός που έδειχνε σε καλή κατάσταση, τουλάχιστον επιθετικά, ήταν ο Παππάς, ο οποίος όμως ανεξήγητα έμεινε πολύ στον πάγκο
ΥΓ3: Ό,τι κι αν συμβαίνει στο παρκέ, πάντα μία εκ των μεγάλων στιγμών των αγώνων με την Φενερμπαχτσέ στο ΟΑΚΑ είναι η είσοδος του Ομπράντοβιτς και το θερμό χειροκρότημα. Αυτός ο δεσμός είναι διαχρονικός…