Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Με την νυν φύση της Ευρωλίγκας, πόσο μάλλον στις διπλές αγωνιστικές, τα αποτελέσματα, οι εμφανίσεις, τα συναισθήματα, οι εντυπώσεις, οι βαθμολογικές ισορροπίες μπορούν να αλλάζουν τόσο γρήγορα που είναι καλύτερα απλά να… παίζεις, παρά να γράφεις ή να προβλέπεις!
Στα σοβαρά τώρα, ο Ολυμπιακός είχε την υποχρέωση, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα πιο σωστά την πρόκληση να νικήσει την Μπασκόνια για να πάει στη Μαδρίτη χαλαρός και ωραίος.
Στα λόγια πάντα τα πράγματα είναι πιο εύκολα από ότι στην πράξη! Η απουσία του Μιλουτίνοφ έκανε αυτόματα τον απροετοίμαστο για αυτό το ενδεχόμενο (κάτι απόλυτα λογικό αφού δεν υπήρχε χρόνος για προετοιμασία) Ολυμπιακό να φαίνεται σαν… άλλη ομάδα και αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι δικαιολογία δεν υπάρχει για αυτό.
Πάντα υφίσταται το ενδεχόμενο να μην έχεις στην διάθεσή σου για μια βραδιά ή περισσότερες ένα κορυφαίο παίκτη σου. Η Μπασκόνια δεν είχε τον καλύτερο ψηλό της (Σεγκέλια) και τον βασικό πλέι μέικερ της (Γκρέιντζερ). Μην το ξεχνάμε έτσι, να κοιτάζουμε και λίγο τον αντίπαλο.
Oι GM της EuroLeague ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ: Στο Final 4 ο Ολυμπιακός, 2ος καλύτερος κόουτς ο Μπλατ! (video)
Υπό αυτό το πρίσμα, ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να πει, κύριοι, έχασα γιατί έλειπε ο Νίκολα. Η Μπασκόνια στερήθηκε δύο παίκτες από τους πιο τοπ της.
Ο Ολυμπιακός, όμως, δεν έχασε. Επεσε από την Ακρόπολη και βρήκε… Παπανικολάου με δόση τύχης, μεγαλύτερη δόση οίστρου και ενέργειας και ακόμα μεγαλύτερη… τρέλας!
Για τον αυτιάγκουρα (ξέρω ότι αν το δει αυτό ή κάποιος του το πει θα κράζει, αλλά η αλήθεια να λέγεται και να γράφεται) μιλάμε άλλωστε!
Ποτέ δεν έχω κρύψει την αδυναμία που του έχω, τον θεωρώ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα πολύ σημαντικό παίκτη και το μόνο στο οποίο απαιτείται να βελτιωθεί είναι στη σταθερότητά του που λόγω ταπεραμέντου εξαρτάται άμεσα από την διαχείριση των συναισθημάτων του και του πόσο εύκολα και γρήγορα η ψυχολογία του ανεβοκατεβαίνει σαν… ασανσέρ.
Είθε αυτή η βραδιά να τον ωθήσει να σταθεροποιήσει το χαμηλό πλαφόν απόδοσης σε υψηλότερα επίπεδα!
Κριτική Ολυμπιακός: “Παπ” σε παράκρουση! Ταύρος Λεντέι, “Πρι” και Γκος ωραίοι!
Πάω γρήγορα σε μερικές σκέψεις που μου γέννησε η χθεσινή μάχη.
* Εβλεπα τον αγώνα και αναρωτιόμουν, εγώ που συμφωνώ ότι χρειάζεται κάτι ακόμα στα γκαρντ… Τι θα γίνει αν χτυπήσει ο Νίκολα; Ότι λέμε από το καλοκαίρι. Δεν μπορεί να καλυφθεί εκ των έσω μια τέτοια απώλεια με τίποτα! Ίσως για ένα παιχνίδι, για δύο, θέλετε και για τρία; Σε βάθος χρόνου ο Ολυμπιακός χωρίς τον Μιλουτίνοφ είναι μια άλλη ομάδα, χωρίς κανέναν υψηλού επιπέδου σέντερ (εννοώ σε ΟΛΑ τα κομμάτια του παιχνιδιού και τις σύγχρονες απαιτήσεις της θέσης) και με ταβάνι που θα χαμηλώσει απότομα και τόσο επικίνδυνα, που μπορεί να πέσει… ξαφνικά “στο κεφάλι” της ομάδας.
* Είναι τρομακτικό το πόσο γυμνή φαινόταν η ρακέτα του Ολυμπιακού με την Μπασκόνια μέχρι το 30′ να κάνει πάρτι, να πηγαίνει τη μπάλα μέσα και να σκοράρει χωρίς να έχει αντίπαλο. Ξέρετε τι ποσοστό είχε η ομάδα του Περάσοβιτς στο πρώτο ημίχρονο μέσα από το ζωγραφιστό;
* Δεν λέω ψέματα, 13/13 σουτ! Ούτε ένα χαμένο! Ο Σακίλ με τον Γιάννη και τον Άντονι Ντέιβις να έπαιζαν, ένα σουτ θα είχαν χάσει, μια άμυνα θα είχε βγει. Χρειάστηκε να γίνουν πολλά προς το τέλος του αγώνα για να πέσει το ποσοστό της Μπασκόνια στο 62% από το δίποντο (γύρω στα 75-80% πρέπει να ήταν μέσα στο ζωγραφιστό σε αντίθεση με το… 100% του ημιχρόνου).
* Πάνω από όλα χρειάστηκε, επιτέλους, να δυναμώσει λίγο η περιφερειακή άμυνα του Ολυμπιακού που ειδικά στο πρώτο ημίχρονο ήταν σκέτη απογοήτευση. Εντάξει, την επιρροή του Μιλουτίνοφ στις δύο ρακέτες την ξέραμε και περιμέναμε πως χωρίς αυτόν η ομάδα θα είναι πολύ ευάλωτη κοντά στο καλάθι. Ξέρετε τι φάνηκε χθες; Πως είναι ανυπολόγιστα ευρεία και η προσφορά του στην περιφερειακή άμυνα! Μην ξεχνάτε πως ο Σέρβος μετά τις αλλαγές είναι εκείνος που καλείται να μαρκάρει το αντίπαλο γκαρντ – χειριστή της μπάλας με την άμυνα του Ολυμπιακού να δουλεύει με τους 4 συμπαίκτες του τις περιστροφές από εκεί και έπειτα.
* Είναι θέμα χαρακτηριστικών παικτών. Ούτε ο Γκος, ούτε ο Σπανούλης, ούτε ο Στρέλνιεκς μπορούν να πιέσουν πολύ και αποτελεσματικά πάνω στη μπάλα, ούτε μπουκαδόρους χαρισματικούς να περιορίσουν, ούτε στο ποστ μετά από αλλαγή στα σκριν και μις – ματς να επιβιώσουν.
* Για αυτό αγωνίστηκε 27 λεπτά ο Μάντζαρης, περισσότερα από ποτέ, για αυτό έπαιξαν τόσο λίγο Σπανούλης και Στρέλνιεκς, από τη στιγμή που δεν ήταν σε καλή μέρα επιθετικά, δημιουργία, εκτελεστικά.
* Γκαρντ ή ψηλό λοιπόν; Ειλικρινά, νίπτω τας χείρας μου. Ας αποφασίσει ο Μπλατ, που επέλεξε να υπογράψει τον Τίμα και όχι ένα γκαρντ ακόμα, προκειμένου τώρα να μην λύνουμε γρίφους, αλλά να λέγαμε πως με έναν αθλητικό ψηλό και 7 ξένους η ομάδα θα είναι μια χαρά.
* Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη πολύ μεγάλη προπονητική αξία του Μπλατ. Που πέρα από βαθιά γνώση του αθλήματος και εξαιρετικές ιδέες, είναι και από τους κορυφαίους μάνατζερ – διαχειριστές.
* Την απόφαση, όμως, να πάρει τον Τίμα ακόμα δεν έχει αποδείξει στον ίδιο του τον εαυτό πως μπορεί να την υποστηρίξει. Προσέξτε, δεν αφορά αυτό ούτε 1% την αξία του Τίμα. Έχει να κάνει με τον τρόπο που δομήθηκε το ρόστερ και ότι πριν την επιλογή του προϋπήρχαν Παπανικολάου και Τουπάν, με κενά στα γκαρντ ΚΑΙ στο 5.
* Άλλωστε, πάλι λιγότερο από 3 λεπτά τον χρησιμοποίησε παρότι με την ΆΕΚ είχε “ξεμπουκώσει”. Αλλά αν μπαίνεις κι εσύ στο παρκέ φίλε Γιάνις και πάλι κάνεις λάθος στην επαναφορά τι να σε κάνει; Στον πάγκο θα σε παρκάρει.
* Πως κατάφερε και ανέτρεψε την κατάσταση ο Ολυμπιακός; Αποφάσισε κάποια στιγμή να πιέσει περισσότερο και να γίνει πιο σκληρός στην άμυνα. Παράλληλα, ανέβασε το ποσοστό του στο τρίποντο και το πήγε μια ανάσα από το 40%. Αλλιώς, δεν γινόταν. Ταυτόχρονα όταν χρειαζόταν έκανε όργια στην επίθεση ο Λεντέι από το 30′ και μετά.
* Προσθέστε την επική εμφάνιση του ΠΑΝΤΟΥνικολάου, την συγκινητική προσπάθεια του Πρίντεζη στην άμυνα και την προσφορά του Γκος. Όλα αυτά ισχύουν μέχρι το πρώτο λεπτό της παράτασης.
* Εκεί, όταν ο Παπανικολάου έβαλε ακόμα πιο απίθανο τρίποντο από εκείνο που ισοφάρισε και έστειλε τον αγώνα στην παράταση, όποιος ήταν δίπλα στο πάγκο της Μπασκόνια – κι εγώ ήμουν – ήξερε ότι το ματς τελείωσε. Κόπηκαν πόδια, χέρια, τα πάντα όλα!
* ΦΥΣΙΚΑ τίποτα από αυτά δεν θα είχε γίνει και τώρα θα μιλούσαμε διαφορετικά, αν η Μπασκόνια και ο Περάσοβιτς δεν έκαναν την τεράστια γκάφα να μην κάνουν φάουλ στον Ολυμπιακό πριν την εκτέλεση του Κώστα στην τελευταία κατοχή της κανονικής περιόδου. Ανεξήγητη απόφαση και όσο εξελισσόταν αυτή η επίθεση δεν είδα κανέναν από τον πάγκο των Βάσκων να… χτυπιέται και να μπαίνει μέσα στο γήπεδο για να ουρλιάζει για φάουλ, όπως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις.
* Θα μου πείτε εδώ ολόκληρος Πόποβιτς έχασε πρωτάθλημα ΝΒΑ με μια τέτοια απόφαση. Ναι, αλλά ο Περάσοβιτς δεν κοουτσάρει στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, οπότε το σφάλμα το χρεώνεται και ήταν καταδικαστικό για την ομάδα του και… σανίδα σωτηρίας για τον Ολυμπιακό. Λες και λειτούργησε το κάρμα. Δεν κάνεις φάουλ φίλε μου; Πάρε ένα με ταμπλό, πάρε και το άλλο… κουτάλα με ένα χέρι!
Δεν χρειάζεται να γράψω και να πούμε περισσότερα, να εξελιχθεί η εβδομάδα, να ολοκληρωθούν οι αγωνιστικές την Παρασκευή και εδώ είμαστε! Αυτό που μετράει είναι πως ο Ολυμπιακός συνδύασε το πείσμα με την ικανότητα και την τύχη, πήρε αυτό το ματς και τώρα στη Μαδρίτη μπορεί και ΠΡΕΠΕΙ να κάνει μεγαλύτερο ροτέσιον.
Δεν την έχει ανάγκη, άλλωστε αυτή τη νίκη και μπασκετικά χωρίς τον Νίκολα θα είναι πολύ δύσκολο να την κυνηγήσει.
Έξι μόλις παίκτες αγωνίστηκαν πάνω από 15 λεπτά και 3 έπαιξαν πάνω από 36!!! Κι αν ο Παπανικολάου αντέχει, σίγουρα ο Βεζένκοφ και ο Τουπάν πρέπει να παίξουν περισσότερο (για τον Τίμα τι να πω, ο Μπλατ μόνο ξέρει τι έχει στο μυαλό του. Μπορεί να παίξει ένα λεπτό, μπορεί να βάλει και 7 τρίποντα στη Μαδρίτη) και ο Πρίντεζης λιγότερο!
ΥΓ1. Η δήλωση του Μπλατ μετά από ερώτηση για τα 11 λεπτά του Σπανούλη, τα λέει όλα για την προσωπικότητα και για τον τρόπο που δουλεύει ο προπονητής του Ολυμπιακού. Επιμένω πως αυτό που συμβαίνει τώρα είναι σκληρό για τον Βασίλη, αλλά θα αποβεί ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΟ για το μέλλον του, την διάρκειά του στο μπάσκετ και για τα πόσα πράγματα θα πετύχει ακόμα μέχρι να μας χαιρετήσει και να νοσταλγούμε αυτός ο τεράστιος παίκτης. Αρκεί οι δυο τους να κοιτάζονται στα μάτια και να υπάρχει αμοιβαίος αλληλοσεβασμός, κάτι που από όσο ξέρω ισχύει 100% αμφίδρομα.
ΥΓ2. Μπράβο στον Αλεξέι Ποκουσέφσκι!
Ολυμπιακός: Μεγάλη τιμή και…. προοπτική, ο Ποκουσέφσκι στο BWB του NBA!
ΥΓ3. Είναι σημαντικό να δούμε σιγά – σιγά τι μπορεί να προσφέρει ο Αγραβάνης στη φροντ λάιν του Ολυμπιακού.
ΥΓ4. Ο Λεντέι απέδειξε για μια ακόμα φορά πως επιθετικά είτε ως 4 είτε ως 5 είναι καλύτερος και έχει μεγαλύτερο ρεπερτόριο από ΟΛΟΥΣ τους προκατόχους του Undersized ψηλούς, που έγραψαν ιστορία! Στην άμυνα εξακολουθεί να ισχύει πως μπορεί να έχει μόνο εκλάμψεις και κερδισμένες φάσεις απέναντι σε πεντάρια με δύναμη που ποστάρουν και όχι πολλά περισσότερα. Απόλυτα φυσιολογικό, το ίδιο το παιδί λέει πως δεν είναι σέντερ και πως όνειρό του είναι να αποκτήσει όταν φτάσει στο πικ του ένα πακέτο αντίστοιχο του Ντρέιμον Γκριν!
ΥΓ5. Ο Πρίντεζης κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του αμυντικά και δημιουργικά. Όταν αυτό το κατορθώνει οδεύοντας στα 34 σιγά – σιγά, τι να πεις… Respect!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΑΣΑ ΠΡΙΝΤΕΖΗ ΣΤΟΝ ΜΠΟΓΡΗ!
ΥΓ6. Η προθεσμία για τα μη εγγυημένα συμβόλαια στο ΝΒΑ να κοπούν ή να γίνουν εγγυημένα από τις ομάδες του ΝΒΑ εξέπνευσε και γνωρίζουμε ποιοι έμειναν ελεύθεροι. Μέχρι τις 16 του μηνός θα ισχύει το ίδιο και για παίκτες με Two Way Contracts. Συμπέρασμα: Από την άλλη εβδομάδα ο Μπλατ θα έχει πια κατασταλλαγμένη ΟΛΗ την αγορά από την οποία θα μπορεί να ψωνίσει! ΝΒΑ, G-League και Ευρώπη.
ΥΓ7. Είναι καλός παίκτης ο Κιλπάτρικ. Πάντα ήταν, από τις εποχές του Σινσινάτι ακόμα. Μαχητής, για Ευρώπη σίγουρα μπορεί να χαρακτηριστεί κλασικός σουτέρ και συνάμα είναι και πολύ καλός αθλητής. Αν πρέπει να σκεφτώ ένα παίκτη που έχει αγωνιστεί στα μέρη μας και θα έλεγα ότι έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά, πέρα από το ότι είναι SG που μπορεί να σταθεί στο “1” , είναι κάποιος που επίσης φόρεσε τα πράσινα!
Ο Ντριου Νίκολας. Απλά ο Κιλπάτρικ είναι πολύ πιο δυνατός (ως εκ τούτου πιο αποτελεσματικός αμυντικός) καλύτερος στα ντράιβ και διαθέτει αξιόπιστο midrange σουτ που το δοκιμάζει πολύ συχνά. Οπως είχε και ο Νίκολας. Ένα σουτ που στην Ευρώπη σπάνια βλέπεις παίκτες να το έχουν σε τέτοιο επίπεδο (Σάρας παλιότερα, Σλούκας τώρα) και μπορεί να κάνει ζημιές και να αναγκάσει αντιπάλους σε διαφοροποίησης της αμυντικής τους τακτικής.