Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Εχει περάσει η εποχή που έγραφα άρθρα πριν τους αγώνες του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα. Τώρα, όμως, διάγουμε μια περίοδο που όμοιά της δεν έχει υπάρξει ξανά. Μιλάμε για ένα “φεγγάρι” που περνάει η ομάδα του Πειραιά χωρίς… δεδικασμένα, πρωτόγνωρες καταστάσεις, με άγνωστες προεκτάσεις και κατάληξη.
Υπάρχει, όμως η Ευρωλίγκα, υπάρχει το μπάσκετ που υπό φυσιολογικές συνθήκες πρέπει να είναι πάνω από όλα και αυτό το απρογραμμάτιστο Blog το ξεκίνησα με διάθεση να μιλήσω για μπάσκετ.
Όλα τα άλλα, θα τα παρακολουθούμε, θα τα καταγράφουμε και θα κρίνουμε όσο εξελίσσονται και όταν κάθε φορά έχουμε νέα δεδομένα στα χέρια μας.
Στο μπάσκετ, λοιπόν…
Από τις 27 Δεκέμβρη και έπειτα που ο Ολυμπιακός έχασε στην Πόλη από την Νταρουσάφακα και με σοβαρή εξαίρεση στο δικό μου μυαλό μόνο τον αγώνα της 4ης Γενάρη με τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ, οι κόκκινοι βρίσκονται σε κάθετη αγωνιστική πτώση.
Πολλές μέτριες εμφανίσεις, κάποιες άθλιες, δύο νίκες για την Ευρωλίγκα σε αυτό το διάστημα. Με την Μπασκόνια στο ΣΕΦ που ο Ολυμπιακός και βασικά ο Παπανικολάου πέρα από πείσμα και ικανότητα είχαν μεγάλη τύχη, αλλά και με την Χίμκι που ήρθε να παίξει με σοβαρά προβλήματα τραυματισμών, βρέθηκε σε κάκιστη μέρα και όπως αποδείχτηκε λίγες μέρες μετά με την απόλυση του κόουτς Μπαρτζώκα, ταλανιζόταν και από άλλα σοβαρά εσωτερικά θέματα.
Τα ματς στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν τα θεωρώ σοβαρό κριτήριο. Στα υπόλοιπα για την Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός από την ημερομηνία που θέτω ως εκκίνηση της “κοιλιάς του”, τις 27 Δεκέμβρη, έχασε με κάτω τα χέρια από την Ρεάλ και την Φενέρ εκτός έδρας, από την Μπάρτσα στο ΣΕΦ, το βράδυ που πραγματικά γκρέμισε ό,τι είχε χτίσει σε μια πορεία που έχει ως στόχο να αποφύγει μεγαθήρια στα Playoffs και στη τελευταία μάχη πριν την διακοπή έχασε μεγάλη ευκαιρία για ένα διπλό – βάλσαμο μέσα στο σπίτι της Μακάμπι.
Τα πράγματα είναι απλά. Ο Ολυμπιακός το βραδάκι της Πέμπτης στην Πόλη και στο γήπεδο που άλλαξε την σύγχρονη ιστορία του, έχει μια από τις τελευταίες ευκαιρίες να ορθοποδήσει, να αποδείξει πως βγαίνει από την αγωνιστική κρίση και να διατηρήσει ρεαλιστικές ελπίδες για την 5η θέση, την τελευταία που εκτός απροόπτου παρέχει στον κάτοχό της την τεράστια πολυτέλεια της αποφυγής των Ρεάλ, Φενέρ και ΤΣΣΚΑ με μειονέκτημα έδρας στα Playoffs.
Αν ο Ολυμπιακός νικήσει στο “Σινάν Ερντέμ” την πολύ αξιόπιστη, συγκροτημένη και ποιοτική φέτος Εφές, διατηρεί το δικαίωμα να στοχεύει μέχρι την 5η θέση. Η Μπάρτσα υποδέχεται την Μπασκόνια και την επόμενη αγωνιστική, που ο Ολυμπιακός περιμένει την ΤΣΣΚΑ στο ΣΕΦ, έχουμε Μπάρτσα – Ρεάλ στην Ευρωλίγκα με τους δύο μεγάλους αντιπάλους να έχουν ανοίξει… επιπρόσθετους λογαριασμούς μετά τα καθέκαστα του τελικού του κυπέλλου του Βασιλιά.
Η Εφές δε, μετά τον Ολυμπιακό, πάει να παίξει μέσα στην έδρα της Φενέρμπαχτσε… Μετά; Έχουμε Εφές – Μπαρτσελόνα για την 25η αγωνιστική!
Συμπέρασμα; Αν ο Ολυμπιακός κάνει το διπλό στην Πόλη, μένει ζωντανός για τον στόχο που είχε θέσει αρχικά και από τον οποίο εκτροχιάστηκε, κυρίως επειδή σε ένα βράδυ δεν προστάτεψε απέναντι στη Μπαρτσελόνα ούτε το σπίτι του, ούτε την διαφορά, ούτε καν την μπασκετική… αξιοπρέπειά του με τον τρόπο που ηττήθηκε.
Αν η ομάδα υποστεί 4η διαδοχική ήττα, τότε λογικά ξεχνάει την 5η και την 4η θέση και πρέπει να ασχολείται πρώτα με το αν προκριθεί στα Playoffs και δευτερευόντως με το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα που θα είναι η έκτη θέση. Τι σημαίνει έκτη θέση; Εκτός απροόπτου Best Of Five σειρά απέναντι σε Ρεάλ η ΤΣΣΚΑ, για την πρόκριση στο Final Four…
Ο Ντέιβιντ Μπλατ και οι παίκτες του πρέπει να μπουν σε μια “γυάλα” να μείνουν εκεί χωρίς επιρροή από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το μέτωπο που έχει ανοίξει η ΚΑΕ μετά την αποχώρηση από τον ημιτελικό κυπέλλου και να σκέφτονται αποκλειστικά το μπάσκετ.
Νιώθω πως με όλα αυτά, κάπου πρέπει να θυμηθούμε ξανά πως όλα γίνονται για το μπάσκετ! Για αυτό το υπέροχο άθλημα και στη περίπτωση του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα για την διάκριση, την υπέρβαση, το όνειρο ενός ακόμα φάιναλ φορ.
Πέρα από την ιστορία με την αποχώρηση και εκείνη με την ρουφιανιά του ηχητικού, έχουν συμβεί αρκετά πράγματα στον Ολυμπιακό τους τελευταίους μήνες και οφείλουν τώρα που ξεκινάει πάλι η μάχη στην Ευρωλίγκα, να κάνουν Focus στο μπάσκετ. Αφού παραδεχτούν γιατί πρέπει να λέμε πάντα αλήθειες πως μπάσκετ ΔΕΝ έχουν παίξει μέσα στο 2019, με εξαίρεση το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στις 4 Γενάρη.
Εχουν παρουσιάσει κάτι σαν (εντελώς ανεπαρκές) μπάσκετ. Χωρίς ενέργεια, φλόγα για το παιχνίδι, καθαρό μυαλό και πολλά ακόμα στοιχεία που απαιτούνται.
Παιδιά να τα αφήσουμε όλα στην άκρη και να δούμε ξανά κανονικό μπάσκετ με ενέργεια, με πάθος, με άμυνες, με devotion για το παιχνίδι και όχι με εμφανίσεις που προκαλούν… Depression;
Περιμένω με εφαλτήριο το αυριανό πολύ δύσκολο παιχνίδι απέναντι στην Εφές να δω:
1) Παίκτες αποφασισμένους να τα δώσουν όλα στο γήπεδο, παίκτες ενωμένους με επίγνωση της κρισιμότητας της κατάστασης και χωρίς καμία απολύτως δικαιολογία στο μυαλό τους για όσα συμβαίνουν γύρω – γύρω, για το απρόβλεπτο και ακαθόριστο ροτέσιον του κόουτς Μπλατ, για, για για… Είμαι ο πρώτος που έχω γράψει δημόσια πως δυσκολεύομαι πάρα πολύ να κατανοήσω το ροτέσιον και τον τρόπο που χειρίζεται ο Μπλατ αρκετούς παίκτες, αλλά αυτό είναι δουλειά και ευθύνη του προπονητή. Όχι των παικτών. Εκείνοι πρέπει να αφοσιωθούν στην δική τους δουλειά. Που είναι να προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο δυνατό σε κάθε δευτερόλεπτο και σε κάθε κατοχή της παρουσίας τους στο παρκέ ξεκινώντας από την άμυνα και την ενέργεια. Οι παίκτες ΔΕΝ είναι άμοιροι των ευθυνών τους, το αντίθετο και οφείλουν να συνειδητοποιήσουν πως λάθη άλλων δεν αποτελούν δικαιολογία για την δική τους ανεπάρκεια στο παρκέ.
2) Έχω αναλύσει τι με προβληματίζει και τι δεν καταλαβαίνω σε ότι αφορά τις αποφάσεις και το ροτέσιον του κόουτς, κυρίως από τις 27 Δεκέμβρη και μετά. Γιατί, από τότε κι εκείνος άρχισε να διαφοροποιεί κάποιες σταθερές που μας είχε δείξει, για να φτάσουμε σε ένα σημείο που… δυσκολεύεσαι να βρεις σταθερές, ευδιάκριτους ρόλους και παίκτες από τους οποία πραγματικά παίρνει το 100%. Ακόμα και στην απόφαση που πήρε με Τίμα αντί Τουπάν στην εξάδα των ξένων, διαφωνώ. Καταλαβαίνω πως σε μια βραδιά ο Τίμα αν βρει ρυθμό μπορεί να βάλει μισή ντουζίνα τρίποντα ή και παραπάνω, αλλά πιστεύω πως ο Γάλλος είναι πιο σταθερός, πιο παίκτης ομάδας και εκτός του ότι σε όλους τους τομείς πλην του σουτ προσφέρει περισσότερα από τον Λετονό, σε βάθος χρόνου ακόμα και στο περιφερειακό σουτ, πιο πολύ μπορεί να βοηθήσει. Απλά γιατί ο Τίμα μια θα βάλει, πέντε δεν θα βάλει. Δεν έχει καμία σημασία, όμως, τι πιστεύω εγώ. Ο Μπλατ είναι από τους πιο πετυχημένους προπονητές στην πρόσφατη σύγχρονη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, η διοίκηση τον εμπιστεύτηκε και εκείνος δικαιούται να αποφασίζει και να πράττει όπως πιστεύει και γουστάρει. Στο τέλος θα κριθεί όπως πρέπει, μέχρι τότε μπορούμε να καταγράφουμε και να κρίνουμε ό,τι βλέπουμε κάθε φορά.
3) Το τελευταίο που περιμένω να δω είναι ενότητα, θετική αύρα, πείσμα, όλοι για έναν και ένας για όλους, όπως γράφει το μότο που βρίσκεται από την εποχή του Ντούντα στα κόκκινα αποδυτήρια.
Ο Ολυμπιακός οφείλει να αντιδράσει στην Ευρωλίγκα και ο Μπλατ με τους παίκτες πρέπει να βρουν τον τρόπο.
Έχουν απέναντι στην Εφές μια ακόμα μεγάλη ευκαιρία.
Πόσες ακόμα νομίζει πως έχει την ευχέρεια να χάσει ο Ολυμπιακός;
ΥΓ1. Δίνω μεγάλη βαρύτητα στο κομμάτι της ενότητας, γιατί συνεχίζω να νιώθω πως η ιστορία με το ηχητικό και το “πουλάκι” που προώθησε την ενημέρωση του “Πρι” προς τους συμπαίκτες του και από τότε είναι “μουγκό” κάνει μεγάλη ζημιά στον πυρήνα των αποδυτηρίων. Και όπου πυρήνας, βάλτε τους Ελληνες που είναι χρόνια στην ομάδα.
ΥΓ2. Φοβάμαι δε, ότι ακόμα και να βρεθεί ο υπαίτιος, οι πληγές δεν θα επουλωθούν και τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ όπως παλιά. Για ένα συνδυασμό λόγων που δεν θέλω να αναπτύξω τώρα, αλλά υπόσχομαι να το κάνω όταν τελειώσει η σεζόν, αν νιώθω πως η πληγή ακόμα “αιμορραγεί”.
ΥΓ3. Ο Ουέμπερ στις πρώτες του μέρες στον Ολυμπιακό είναι όπως τον περίμενα με βάση όσα είχα μάθει πριν υπογράψει. Τρελοκομείο σαν χαρακτήρας με θετική ενέργεια εκτός παρκέ και με πολλή ενέργεια εντός και χαρακτηριστικά που λείπουν και είναι πιθανό να βοηθήσουν την προσπάθεια της ομάδας. Πρέπει να περιμένουμε και να τον κρίνουμε σε βάθος χρόνου.
ΥΓ4. Η άποψή μου είναι πως ο Ολυμπιακός χρειάζεται ακόμα ένα ψηλό και πρέπει να τον υπογράψει. Ακόμα και στο σενάριο που ο Μιλουτίνοφ παραμείνει υγιής μέχρι το τέλος της σεζόν, αν δεν προκύψει ένα σέντερ ικανό να δίνει 10-12 λεπτά αθλητικότητας από το “5”, μου φαίνεται τρομερά δύσκολο να μην έχει πτώση η απόδοση του Σέρβου.
ΥΓ5. Μέχρι πριν λίγο καιρό, ήταν πρόβλημα αληθινό η σκέψη για ρόστερ με 8 ξένους και τους δύο εκτός πρωταθλήματος. Γιατί ποιος θα είναι ο δεύτερος που θα έμενε έξω αν υποθέσουμε ότι ο ένας θα είναι ο Τουπάν όπως τώρα ή ο Τίμα αργότερα; Τώρα, αν ο Ολυμπιακός ως υποστηρίζει, κρατήσει αδιάλλακτη στάση ως το τέλος, για ποιο ελληνικό πρωτάθλημα μιλάμε; Στην Ευρωλίγκα χρησιμοποιείς όσους ξένους θέλεις!
ΥΓ6. Οι αντιδράσεις ομάδων που έχασαν ματς κυπέλλων ανά την Ευρώπη τις τελευταίες μέρες σε κάνουν να απορείς αν ο Ολυμπιακός δημιούργησε… κίνημα ή είναι συμπτωματικό. Η δική μου άποψη είναι πως σε κάθε χώρα τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά και δεν πρέπει να συγκρίνουμε καταστάσεις. Η πιο σοβαρή υπόθεση μακράν της επόμενης στην Ευρώπη, είναι εκείνη της Ρεάλ και της απειλής για αποχώρηση από την ACB που πλέον έχει τεθεί και με επίσημη ανακοίνωση της βασίλισας.
Πάντα μου αρέσει να προσπαθώ να βλέπω την μεγάλη εικόνα. Τι λέει αυτή; Με την Ευρωλίγκα να έχει 18 ομάδες και 34 αγωνιστικές την επόμενη σεζόν, 20 ομάδες και 38 αγωνιστικές την μεθεπόμενη, μάλλον ωριμάζει στο μυαλό πολλών η ιδέα της μη συμμετοχής στα εθνικά πρωταθλήματα, ΑΝ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ στην Ευρωλίγκα του μέλλοντος καλύπτει οικονομικά και την ζημιά που τα κλαμπ θα έχουν από τη μη συμμετοχή στις εγχώριες διοργανώσεις. Μεγάλη συζήτηση και κάπως πρώιμη, να δούμε τις εξελίξεις, πως διαμορφώνεται ο χάρτης και εδώ θα είμαστε.
ΥΓ7. Μην αφήνεις κανέναν να αποφασίζει για τα όρια και τα όνειρα που βάζεις στον εαυτό σου. Αυτή είναι αποκλειστικά δική σου υπόθεση. Μην διαφοροποιείς την συμπεριφορά σου προς το χειρότερο αν η στάση των άλλων απέναντί σου σε θυμώνει ή σε πληγώνει. Κοίτα να πράττεις πάντα το σωστό με κριτήριο το πως σου αρέσει να σου φέρονται και πως δε σου αρέσει και απομάκρυνε από τη ζωή σου τα άτομα που είναι σκάρτα ή σου διοχετεύουν τοξικότητα. Η πραγματική ζωή δεν είναι στα Social Media είτε είσαι 10, είτε 80. Η αληθινή ζωή είναι εκεί έξω και πρέπει να τη ζεις κάθε μέρα, γιατί όλοι έχουμε από μια και το ρολόι της φύσης δυστυχώς δεν σταματάει ποτέ να κυλάει. Το ίντερνετ είναι δώρο της σύγχρονης εποχής που αναμορφώνει την ποιότητα ζωής ΑΝ ΞΕΡΕΙΣ πως να το χρησιμοποιήσεις και το πιο σκληρό ναρκωτικό για την αποχαύνωση των κοινωνιών και των εθνών, αν δεν ξέρεις.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΕΔΩ είναι το Blog για την κατάσταση στο Ελληνικό μπάσκετ, θα απαντήσω σε όσα σχόλια έχω αφήσει ακόμα αναπάντητα.
Blog: Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Γιατί έχει και πιο χαμηλά από εδώ…