Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Πόσο πιο περίεργη και πρωτόγνωρη μπορεί να είναι η κατάσταση για τον Ολυμπιακό όταν μια σεζόν που ξεκίνησε με φιλοδοξίες και με την… αύρα της έλευσης νέου προπονητή – μεγάλου ονόματος, ουσιαστικά τελείωσε με τον πιο πικρό και άδοξο τρόπο στις 5 Απρίλη;
Ασχολούμαι συστηματικά ως ρεπόρτερ με την ομάδα από το καλοκαίρι του 1999 και αυτά τα 20 χρόνια δεν θυμάμαι καμία άλλη παρόμοια περίσταση. Ακόμα και τα χρόνια της ανυποληψίας από τότε που ο Σωκράτης Κόκκαλης άφησε την ΚΑΕ, μέχρι να αναλάβουν και να σηκώσουν μανίκια οι Αγγελόπουλοι, ήταν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Ο Ολυμπιακός δεν διέθετε το ρόστερ και την ποιότητα για να πρωταγωνιστήσει, αλλά ποτέ δεν είχε δημιουργηθεί η συνθήκη να θεωρείται μια χρονιά τελειωμένη στις αρχές του Απρίλη.
Ακόμα και οι δηλώσεις που ακολούθησαν του αγώνα – κύκνειου άσματος με την Νταρουσάφακα στο ΣΕΦ έμοιαζαν με λόγια αποτίμησης μετά από μια (ακόμα) αποτυχημένη σεζόν, που συνήθως τα ακούμε Ιούνη μετά τους τελικούς.
Πως φτάσαμε ως εδώ; Ειλικρινά, δεν βρίσκω πια νόημα να καταπιαστώ με όσα γράφω εδώ και χρόνια, αλλά και όλους τους τελευταίους μήνες. Όσοι με διαβάζουν συστηματικά, γνωρίζουν τις απόψεις μου, ξέρουν τι με ενοχλεί, έχουν διαβάσει πολλάκις τις ενστάσεις μου.
Για τα σφάλματα, τις κακές αποφάσεις, την αποψίλωση του ελληνικού κορμού χωρίς καμία επένδυση τα τελευταία χρόνια για “νέο αίμα”, την ολοένα πτωτική τάση της ποιότητας του ρόστερ στο μοντέλο “Σπανούλης, Πρίντεζης και τους άλλους τους βρίσκουμε, το μοναστήρι να είναι καλά”.
Το έκαναν σωστά δύο φορές, το παράτησαν από το 2013 και μετά
Είναι απλό. Ο Ολυμπιακός από το 2008 ως το 2011 έκανε μεγάλες επενδύσεις με τους προέδρους να βάζουν πολύ βαθιά το χέρι στη τσέπη και να μην επιβραβεύονται εκείνοι και ο Ολυμπιακός όπως θα ήθελαν σε τίτλους.
Όταν αποφάσισαν το 2011 να παραμείνουν και να τσεκουρώσουν το μπάτζετ, οι επενδύσεις που είχαν γίνει όλα τα προηγούμενα χρόνια λειτούργησαν ευεργετικά. Πάνω από όλα η τεράστια κίνηση της μεταγραφής του Σπανούλη, η επιστροφή του Πρίντεζη μετά τον τραυματισμό του στη Μάλαγα, η επένδυση από τον Μαντουλίδη με Σλούκα, η πολύ ακριβή εξαγορά του Παπανικολάου από τον Άρη, η παρουσία του Κατσίβελη, που τότε έμοιαζε να έχει προοπτική για πολύ ψηλά, η έλευση του Μάντζαρη από το Περιστέρι.
Τεράστια και σωστή επένδυση ήταν και το πενταετές πολύ υψηλό συμβόλαιο ανανέωσης του Βασιλόπουλου που δεν βγήκε αποκλειστικά γιατί ο Παναγιώτης πέρασε τα “πάθη του Χριστού” με τους τραυματισμούς. Άλλος στη θέση του θα το είχε κόψει χρόνια. Αυτός, επέστρεψε ξεκίνησε από τα… τοπικά και με το σπαθί του και την τεράστια προσωπικότητά του, έφτασε στο σημείο να αποτελεί κεφάλαιο για την… εθνική ομάδα στα 34 του! Με όνειρό του, να κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό χωρίς σε αυτό το ενδεχόμενο να τον απασχολεί το οικονομικό.
Η ουσία είναι απλή. Οι Αγγελόπουλοι δημιούργησαν με τα λεφτά και το μεράκι τους δύο “κύματα” ισχυροποίησης του ελληνικού κορμού στην ως τώρα θητεία τους. Μια στο πρώιμο στάδιο της διοίκησής τους με Βασιλόπουλο, Σόφο, Μπουρούση και πάει λέγοντας και μια αργότερα με Σλούκα, Παπανικολάου, Μάντζαρη και σια.
Μιλάω για Έλληνες σε μικρή ηλικία. Κινήσεις όπως αυτές του Παπαλουκά και του Σπανούλη ήταν άλλου επιπέδου, διαφορετικές ιστορίες.
Αυτό, λοιπόν, που είχαν κάνει δύο φορές οι πρόεδροι του Ολυμπιακού, τη δεύτερη με ευεργετικά αποτελέσματα που έγραψαν ιστορία χρυσή (μια χαρά ήταν και η πρώτη φουρνιά, απλά έπρεπε να ωριμάσουν οι συνθήκες), για κάποιο αδιευκρίνιστο στο μυαλό μου λόγο το άφησαν, το παράτησαν όλα τα τελευταία χρόνια.
Είδαμε μόνο σοβαρά Project – επενδύσεις να φεύγουν και μετά τον Παπαπέτρου το καλοκαίρι του 2013 κατά τη γνώμη μου δεν έχει γίνει καμία σημαντική κίνηση που αφορά την προοπτική του ελληνικού κορμού και του μέλλοντός του, που η ιστορία έχει αποδείξει (όχι μόνο στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό) ότι είναι απόλυτα συνυφασμένη με την αγωνιστική προοπτική και εξέλιξη της ομάδας, συνολικά. Μιλάμε για 6 χρόνια, όχι για ένα και δύο.
Τώρα, Απρίλη 2019 με τον Ολυμπιακό να μην έχει κανένα προς διεκδίκηση στόχο και να κλείνει τρίτη σεζόν χωρίς κανένα τίτλο, αυτή η αβλεψία και το γύρισμα της πλάτης στο τεράστιας σημασίας κομμάτι του “ποτίσματος” του ελληνικού κορμού, ο Ολυμπιακός το βρίσκει μπροστά του και αποτελεί για μένα το μεγαλύτερο πρόβλημα και εμπόδιο στην δεδομένη και απαιτούμενη ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ για την επόμενη μέρα.
Είναι ξεκάθαρο πως ένας κύκλος ολοκληρώνεται (άνετα θα μπορούσε να είχε κλείσει το 2016 αν δεν… τρελαινόταν ο Σπανούλης στους τελικούς του πρωταθλήματος) και πρέπει να ανοίξει ένας νέος. Η ειδοποιός διαφορά είναι πως το καλοκαίρι του 2011, όταν άνοιξε ένας χρυσός όπως αποδείχτηκε κύκλος παρά τη δραστική μείωση του μπάτζετ, υπήρχε σοβαρή υποδομή και μέλλον στον γηγενή κορμό.
Τώρα, μιλάμε για σχεδόν… καμμένη γη. Τεράστιο πρόβλημα.
Ναι, είναι τρομερά σημαντικό το ρόστερ των 6 ξένων κάθε σεζόν. Δεν το συζητάω και δεν το υποτιμάω. Ιδίως όσο το μπάσκετ πάει προς την αθλητική ικανότητα και την ταχύτητα, αυξάνεται κατακόρυφα η σημαντικότητα των ξένων στο ρόστερ.
Είναι, όμως, εντελώς διαφορετικό να διαθέτεις ένα ακμαίο για το παρόν και το μέλλον ελληνικό κορμό και να ψάχνεις να κουμπώσεις ξένους με σωστά χαρακτηριστικά στις σωστές θέσεις και μια άλλη, πολύ πιο δύσκολη υπόθεση, να διαλέγεις ξένους και να προσπαθείς να δεις τι χρήματα θα ξοδέψεις εκεί σε μια εποχή που τα μεγάλα “χαρτιά” είναι στην Δύση της καριέρας τους και δεν έχεις φροντίσει να έχεις αποκτήσει και να εξελίσσεις τα επόμενα… μεγάλα χαρτιά.
Η αδράνεια των έξι ετών σε ένα στόχο που δεν εξαντλείται ποτέ, την ισχυροποίηση του κορμού των γηγενών, θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην προσπάθεια που θα γίνει για να δημιουργήσει ο Ολυμπιακός ένα καινούριο μπασκετικό οικοδόμημα σε συνδυασμό με την πολύ μεγάλη πιθανότητα από το καλοκαίρι και ενόψει της επόμενης σεζόν το μπάτζετ να μειωθεί και μάλιστα αρκετά.
Η δική μου αίσθηση: Μείωση του μπάτζετ και αθλητική ομάδα με βάση το κίνητρο
Κανείς δεν γνωρίζει τι σκέφτονται οι Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος. Ούτε οι άνθρωποι που συνεργάζονται μαζί τους και δουλεύουν για τον Ολυμπιακό. Με βάση τις ενδείξεις που έχω, τη γνώση των δεδομένων και την λογική, χωρίς να αποκλείεται η οποιαδήποτε εξέλιξη ακόμα και σε διοικητικό και επενδυτικό επίπεδο, πιστεύω πως το πιθανότερο ενόψει της σεζόν 2019-20, είναι να προσπαθήσει ο Ολυμπιακός να δημιουργήσει μια διαφορετικού τύπου ομάδα με σήμα κατατεθέν την αθλητικότητα και παίκτες με φιλοδοξία και ισχυρό κίνητρο, με τους προέδρους να συνεχίζουν ως έχουν.
Αυτό πάει σε συνδυασμό με μείωση του μπάτζετ. Αυτή είναι η δική μου αίσθηση, δεν έχω καμία πληροφορία και έτσι δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, μπορεί να αποδειχτεί ότι κάνω λάθος.
Δεν μπορούμε να μπούμε σε λεπτομέρειες και σκέψεις για το πως μπορεί να στελεχωθεί αυτή η ομάδα. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν γνωρίζουμε ούτε καν σε ποια άλλη λίγκα θα αγωνίζεται πέραν της Ευρωλίγκας και επίσης επειδή υπάρχουν πολλά κλειστά συμβόλαια για την επόμενη σεζόν (Γκος, Μάντζαρης, Παπανικολάου, Τίμα, Πρίντεζης, Λεντέι, Βεζένκοφ, Αγραβάνης).
Το μοναδικό κλειστό και υψηλό συμβόλαιο που πιστεύω ότι λόγω συνθηκών θα αποδεσμευτεί και θα φέρει επιπροσθέτως και έσοδα της τάξεως του ενός εκατομμυρίου από το Buy Out, είναι του Νίκολα Μιλουτίνοφ. Πράγμα που σημαίνει πως ο Ολυμπιακός πέρα από ένα τουλάχιστον παικταρά στα γκαρντ που δεν γίνεται να είναι φτηνός, θα βρει μπροστά του την πρόκληση να πάρει ΔΥΟ και όχι έναν τοπ ψηλούς στο “5”, αν θέλει να είναι ανταγωνιστικός και όχι κομπάρσος στην Ευρωλίγκα.
Αφού κατανοήσουμε, λοιπόν, πως με άπαντα τα δεδομένα “στον αέρα” δεν γίνεται να μιλήσουμε συγκεκριμένα για θέσεις και πρόσωπα ενόψει του σχεδιασμού που πρέπει να ξεκινήσει ΣΗΜΕΡΑ, όσοι ασχοληθούν με αυτό το ζήτημα, οφείλουν να έχουν στο μυαλό τους πως ο Ολυμπιακός δεν καλείται να δημιουργήσει ανταγωνιστική ομάδα μιας χρήσεως.
Πρέπει παράλληλα με αυτό το στόχο, να δώσει τεράστια έμφαση, ώστε ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με το ρόστερ της επόμενης σεζόν να μπουν ΣΩΣΤΕΣ ΒΑΣΕΙΣ για τον νέο κύκλο που πρέπει να ανοίξει και για προοπτική πενταετίας.
Είναι δυνατό με τόσα συμβόλαια σε ισχύ, με δραματικά αποδυναμωμένο τον ελληνικό κορμό και με πιθανή μείωση του μπάτζετ, να καταφέρει ο Ολυμπιακός να πετύχει και στους δύο στόχους της δημιουργίας ανταγωνιστικής και υγιούς ομάδας, που συνάμα θα έχει και μέλλον και πολλές προοπτικές εξέλιξης;
Μιλάμε για τρομερά δύσκολη αποστολή, για μπασκετικό γρίφο. Όσα μαζεμένα λάθη και αβλεψίες έχουν γίνει τα προηγούμενα χρόνια για να φτάσουμε στο ζόρικο σήμερα, πρέπει να τα αξιολογήσει ο Ολυμπιακός να συνειδητοποιήσει γιατί βιώνει τόσο άσχημες μέρες τώρα και να τα πράξει ΟΛΑ ΣΩΣΤΑ και στο κατάλληλο τάιμινγκ.
Γιατί, όταν δεν διαθέτεις πολλά χρήματα, πρέπει να κινείσαι ΠΟΛΥ γρήγορα για να μην έχεις απέναντί σου όλη την ενεργή καλοκαιρινή αγορά…
Τι πρέπει να γίνει το επόμενο δίμηνο: Ο δεκάλογος
Οφείλουμε να περιμένουμε, μπας και κατανοήσουμε έστω κάποια από τα βασικά προαπαιτούμενα και δεδομένα ενόψει της προσπάθειας αναδόμησης που πρέπει να ξεκινήσει… χθες, αλλά τώρα μπορώ να καταθέσω τι πιστεύω πως πρέπει να γίνει μέχρι να τελειώσει οι σεζόν για όλες τις μεγάλες ομάδες στην Ευρώπη.
Αυτοί, βλέπετε, έχουν δύο μήνες και όλα τα κρίσιμα μπροστά τους. Για τον Ολυμπιακό, το καλοκαίρι φαίνεται πως ξεκίνησε το βράδυ της Παρασκευής, μέσα σε βροχερό Απριλιάτικο τοπίο…
1. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, αφού σκεφτούν, αξιολογήσουν και αποφασίσουν ΠΡΕΠΕΙ να βγουν και να τοποθετηθούν δημόσια για όλα. Κυρίως για το παρόν και το μέλλον, αν οι ίδιοι πραγματικά έχουν καταλάβει τι χρειάζεται από εδώ και πέρα και ποια είναι τα μεγαλύτερα λάθη που έχουν κάνει. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την πλήρη αβεβαιότητα και άγνοια για την επόμενη μέρα και δυστυχώς αυτό συμβαίνει τώρα στον Ολυμπιακό. Αυτοί έχουν βάλει εκατοντάδες εκατομμύρια, εκείνοι πήραν τον Ολυμπιακό απαξιωμένο και τον κατέστησαν γίγαντα της Ευρώπης, αυτοί είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για να αποφασίσουν πως θα κινηθούν και τι χρήματα έχουν να διαθέσουν. Κανένας άλλος.
Όμως, οφείλουν να βγουν μπροστά και να ενημερώσουν δημόσια για τα πάντα. Αυτό, βέβαια, είναι το σχετικά εύκολο. Το δύσκολο στη παρούσα φάση είναι να βρουν τρόπο με τις νυν συνθήκες να σχεδιάσουν και να δρομολογήσουν ένα project που να έχει παρόν και μέλλον. Το σημαντικότερο; Να παρουσιάσουν κάτι με το οποίο θα μπορεί να ΤΑΥΤΙΣΤΕΙ ο κόσμος, να ονειρευτεί ξανά κι έτσι να συμμετέχει στην επανεκκίνηση.
2. Οι Αγγελόπουλοι πρέπει μέσα στις επόμενες ώρες, άντε τις επόμενες μέρες να ξεκαθαρίσουν ποιο είναι το πλάνο και η διαχείριση εντός ομάδας για το ελληνικό πρωτάθλημα. Μπλατ και Πρίντεζης μίλησαν χθες σαν να τελείωσε η σεζόν. Ο Ολυμπιακός τη Κυριακή παίζει με το Κολοσσό. Και έρχονται τα τελευταία παιχνίδια μέχρι να πέσει η αυλαία της κανονικής περιόδου στο πρωτάθλημα. Ποιο είναι το σχέδιο; Θέλει να μπει πλέι οφ η ομάδα; Δεν θέλει; Θα παίξει κανονικά αν μπει, με στόχο να προκριθεί στους τελικούς; Και ποιο είναι το νόημα σε αυτό, αφού αν προκύψει ζευγάρωμα με τον Παναθηναϊκό με τις νυν συνθήκες δεν θα κατέβει πάλι κι αυτό θα σημάνει (με βάση τους νόμους) υποβιβασμό στη καλύτερη;
Πως θα λειτουργήσουν ο Μπλατ και οι παίκτες σε παιχνίδια που ξέρουν πως δεν τους οδηγούν σε διεκδίκηση στόχου, πόσο εύκολο είναι να μείνουν προσηλωμένοι και στην τελική ποιο το νόημα σε όλο αυτό; Μήπως ο Ολυμπιακός αν φτάσει στο σημείο να παίξει με τον Παναθηναϊκό (χωρίς ξένους διαιτητές) να κατέβει με έφηβους, έτσι ώστε τουλάχιστον να διατηρήσει το δικαίωμα συμμετοχής στο επόμενο ελληνικό πρωτάθλημα, αν με όσα γίνουν το καλοκαίρι κρίνει πως αξίζει να συνεχίσει στην Ελλάδα; Θα είναι ό,τι χειρότερο να κινηθεί η Πολιτεία όπως ακούγεται ότι θα γίνει, για να φέρει προ των ευθυνών του τον Βασιλακόπουλο με νέα διάταξη, να δρομολογηθούν εξελίξεις που ικανοποιούν τον Ολυμπιακό και ο σύλλογος να ΜΗΝ μπορεί να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα του χρόνου.
Συγγνώμη, αλλά αν ξεκινήσει τώρα αποκλεισμένος ο Ολυμπιακός να περιπλανιέται στα γήπεδα της Basket League χωρίς προπονητής και παίκτες να ξέρουν ποιο είναι το πλάνο, η ομάδα κινδυνεύει να καταντήσει περιπλανώμενος θίασος και αυτό δεν είναι αποδεκτό για κλαμπ του βεληνεκούς του Ολυμπιακού.
3. Να ληφθεί πολύ γρήγορα απόφαση για το μέλλον του κόουτς Μπλατ στον Ολυμπιακό. Ο σχεδιασμός πρέπει να ξεκινήσει ΤΩΡΑ. Για χίλιους λόγους. Δεν γίνεται, όμως, αυτό χωρίς να γνωρίζεις με ποιον προπονητή θα σχεδιάσεις μια ομάδα ανταγωνιστική για το παρόν και εξελίξιμη για το μέλλον. Επαναλαμβάνω πως όταν δεν μπορείς να πληρώσεις αξίες ή υπεραξίες, η μοναδική σου τύχη να λειτουργήσεις αποτελεσματικά και με πλάνο είναι να κλείσεις γρήγορα κάποιους παίκτες πριν ανοίξει η αγορά και προκύψουν αντίπαλοι από παντού, ικανοί να διαθέσουν πολλά περισσότερα χρήματα για τους ίδιους μεταγραφικούς στόχους. Είναι ο νόμος της αγοράς, δεν είναι πυρηνική επιστήμη.
4. Να ξεκινήσει από τώρα η προσπάθεια δημιουργίας νέου πιο ισχυρού ελληνικού κορμού για το παρόν και το μέλλον. Αυτό δεν προϋποθέτει απαραίτητα να γνωρίζεις με ποιον προπονητή θα πορευτείς. Ελληνική ομάδα είσαι, χρειάζεσαι Έλληνες παίκτες όχι μόνο για τον σχεδιασμό, αλλά και για την ταύτιση με τον κόσμο, αλλά και για το σωστό μπόλιασμα με τους ξένους. Ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί πραγματικά καλούς παίκτες από την ξένη αγορά σε πολλές θέσεις. Δεν μπορείς να κάνεις σχεδιασμό και να βγουν τα κουκιά, αν δεν γνωρίζεις ποιο θα είναι το ελληνικό ρόστερ.
5. Να αποφασίσει και να κινηθεί έγκαιρα ο Ολυμπιακός για το ποιος ή ποιοι μπορεί να είναι οι μπροστάρηδες και οι ηνίοχοι της επόμενης μέρας. Τώρα ξαφνικά, όλοι θυμήθηκαν τον Σλούκα. Κάποιοι τον αγάπησαν ξανά, ενώ τόσα χρόνια τον κράζουν λέγοντας μεταξύ άλλων (και) ψέματα. Και δεν μιλάω για τον απλό κόσμο. Υπάρχει πιθανότητα να καταφέρει να φέρει πίσω τον Σλούκα ο Ολυμπιακός; Οικονομικά, βγαίνει, ακόμα και με σαφώς μικρότερο μπάτζετ από το φετινό. Μπασκετικά; Γιατί να φύγει ο Σλούκας από μια τέλεια κατάσταση στο πικ της καριέρας του για να επιστρέψει σε ένα περιβάλλον που σήμερα είναι εντελώς αβέβαιο, χωρίς καμία εγγύηση ποιότητας και προστασίας;
Αν όχι ο Σλούκας, χρειάζεσαι στα γκαρντ ξένο παικταρά. Ακόμα κι εκεί, οφείλεις να κινηθείς γρήγορα Γιατί, όσο πιο γρήγορα τόσο πιο φτηνά ή λιγότερο ακριβά πιο σωστά και αν ξέρεις τον βασικό σου πυλώνα στα γκαρντ, μπορείς να προβλέψεις και τι χρειάζεσαι από εκεί και πέρα, αλλά και σε ποιες θέσεις απαιτούνται προσθήκες Ελλήνων.
6. Αθλητικότητα. Αυτό πρέπει να είναι πολύ ψηλά ως κριτήριο, γιατί ένας από τους βασικούς λόγους της φετινής κατάρρευσης είναι η απίθανη απόφαση να δημιουργηθεί ομάδα με δραματικά χαμηλά επίπεδα αθλητικότητας στα γκαρντ και στο “5”. Ειδικά στα πεντάρια, το πιο πιθανό είναι να χρειαστούν δύο και όχι ένα… Ευτυχώς, οδεύουμε σε ένα καλοκαίρι που πάρα πολλοί ψηλοί ποιότητας είναι ελεύθεροι. Χάινς, Χάντερ, Ντάνστον, Ούντο, ακόμα και ο Ντέιβις της Ζαλγκίρις παρότι βρίσκεται σε συμβόλαιο, παίρνει ήδη προτάσεις στα χέρια του.
7. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται πάση θυσία ένα άνθρωπο να αποτελεί το σύνδεσμο μεταξύ ιδιοκτητών και αγωνιστικού τμήματος, που να ξέρει πολύ μπάσκετ, να εμπνέει σεβασμό, να διαθέτει προσωπικότητα, να γνωρίζει πως να διαχειρίζεται τη ψυχοσύνθεση των παικτών, πέρα από τη γνώση της αγοράς. Ιδίως τώρα που οι πρόεδροι έχουν κι άλλα δικά τους βάσανα και με δεδομένο πως ο Ολυμπιακός θα υστερεί οικονομικά έναντι όλων των διεκδικητών της πρόκρισης στα Playoffs της Ευρωλίγκας, ένας τέτοιος άνθρωπος – ρόλος είναι ΤΡΟΜΕΡΑ σημαντικός και λείπει πολύ από τους κόκκινους.
Ο πιο πετυχημένος και καλύτερος προπονητής στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, την τελευταία φορά που η διοίκηση της Φενέρ τον πλησίασε για να επεκτείνει το συμβόλαιό του όπως κι έγινε, ξέρετε τι τους είπε; Πρώτα θα υπογράψετε τον Γκεραρντίνι κι αν τα καταφέρετε, μετά ελάτε σε μένα. Όπερ κι εγένετο. Είναι χαζός ο Ζοτς; Η Φενέρ με εξαίρεση την φυγή των Ούντο και Μπόγκνταν για το ΝΒΑ, υποθέσεις που δεν γινόταν να κερδηθούν, έχει πετύχει ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως τους στόχους της σε μεταγραφές και ανανεώσεις, ακριβώς επειδή διαθέτει τον Ιταλό. Ε, ο Ολυμπιακός που έχει πολύ πιο περιορισμένο μπάτζετ, δεν γίνεται να πιστεύει πως όλα θα γίνονται στο μεταγραφικό μέτωπο αλλά και μέσα στη σεζόν στον αυτόματο πιλότο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Με ένα τέτοιο Executive ο Ολυμπιακός δεν θα έχανε και αρκετούς από τους παίκτες που έφυγαν και αυτές οι αποχωρήσεις έχουν στενή σχέση και εξάρτηση με την… ατιτλία για τρίτη διαδοχική σεζόν.
8. Νέο συμβόλαιο στον Βασίλη Σπανούλη για την επόμενη σεζόν, πριν βγάλει τις πατερίτσες. Τελεία και παύλα, δεν χρειάζεται περισσότερα λόγια εδώ.
9. Αν υπάρχουν παίκτες με συμβόλαια που ο Ολυμπιακός τους υπολογίζει για το μέλλον, αλλά θέλει να τους κάνει προσαρμογές, να ξεκινήσει από τώρα. Σε τέτοιες περιπτώσεις η προσέγγιση ανθρώπινη και συναισθηματική και η ειλικρίνεια μπορεί να κάνουν θαύματα.
10. Ένα πλάνο για το γήπεδο. Έλεος. Δεν πάει άλλο. Δεν μπορεί να πάει ο Ολυμπιακός σε ένα πιο μαζεμένο μπασκετικό γήπεδο να γλιτώσουμε από τη μιζέρια του απαρχαιωμένου ΣΕΦ και την καταθλιπτική απόσταση εξέδρας – παρκέ πέραν όλων των άλλων; Δεν προχωράει το project του Ελληνικού που η ίδια η διοίκηση επιβεβαίωνε μέχρι και το καλοκαίρι του 2018 πως είναι ο Νο 1 στόχος; Πρέπει να μείνει κι άλλο στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός; Ε, ας γίνει μια αναμόρφωση, κάτι, ας φυσήξει λίγος φρέσκος αέρας. Είναι λες και έχει “παγώσει ο χρόνος” η κατάσταση με αυτό το γήπεδο.
Υπάρχουν τόσα πολλά ακόμα που θα μπορούσα να γράψω και να πω. Αφενός όταν άλλοι επί χρόνια ωραιοποιούσαν καταστάσεις, σιγόνταραν ψυχαναγκαστικά λάθος αποφάσεις και δεν είχαν κανένα πρόβλημα να διοχετεύουν ψέματα στο κόσμο (είτε ασυνείδητα λόγω έλλειψης γνώσης ή συνειδητά λόγω “δουλοποίησης” που αποτελεί δικιά τους επιλογή, ο Ολυμπιακός έχει το καλό να μην πιέζει κανέναν για να γράφει όσα οι ίδιοι πιστεύουν ή θέλουν να περάσουν προς τα έξω) εγώ ήμουν πάντα ο… περίεργος που γκρίνιαζα.
Ακόμα και σε εποχές που όλα φαινόταν μια χαρά. Τώρα, γράφουν με τον δικό τους τρόπο όσα σημείωνα και ούρλιαζα επί χρόνια.
Προτιμάω, τώρα, που ο Ολυμπιακός είναι πεσμένος στο πάτωμα εκτεθειμένος σε μεγάλη γύμνια, να κοιτάξω μπροστά και να δώσω έμφαση στην επόμενη μέρα.
Αρκεί, διάολε, να μην επαναληφθούν ξανά τα ίδια λάθη.
Για να γίνει αυτό, υπάρχει ένας μόνο δρόμος.
Αλλαγή νοοτροπίας και παραδοχή πως δεν υπάρχει κανένας μα κανένας άνθρωπος στο κόσμο που τα ξέρει όλα.
Γιατί, όταν πιστεύεις πως τα ξέρεις όλα, δεν ακούς ποτέ τίποτα και κανέναν.
Οι άνθρωποι που δεν ακούνε τίποτα, δεν έχουν καμία ελπίδα να βελτιωθούν και να αποφύγουν τα λάθη του παρελθόντος.
Και ο Ολυμπιακός δεν έχει ανάγκη απλά από βελτίωση, εδώ που έφτασε.
Έχει ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΓΚΗ να “γεννήσει” υγεία, ρόστερ και προοπτική μετά από τρία στείρα χρόνια που αφήνουν πίσω μόνο πόνο και καμμένη γη και χωρίς να έχει δρομολογηθεί το παραμικρό για την επόμενη μέρα.
ΥΓ1. Συγχαρητήρια στον Παναθηναϊκό, την Ζαλγκίρις και την Μπασκόνια για την πρόκριση. Το άξιζαν όλοι τους 100%, για διαφορετικούς ο καθένας λόγους.
ΥΓ2. Εδώ μπορείτε να δείτε την εκπομπή του Eurohoops για όλους και για όλα. Με ανάλυση στα βάσανα του Ολυμπιακού, την μεγάλη ρελάνς πρόκρισης του Παναθηναϊκού, με προβλέψεις για τα 4 ζευγάρια των Playoffs και άλλα πολλά.
ΥΓ3. Δεν μπορεί να υπάρξει κανένα τέλος στη σχέση του Ολυμπιακού με τον Πρίντεζη, όσο και να προσπαθούν κάποιοι να το προβλέψουν δια της ατόπου απαγωγής ή απλά να το φανταστούν. Γιατί, απλούστατα ακόμα και στην ακραία περίπτωση που ο Γιώργος φύγει από τον Ολυμπιακό το καλοκαίρι, παρότι έχει ένα ακόμα χρόνο συμβόλαιο, το όνομα και η προσωπικότητα που λέγεται Πρίντεζης θα είναι για πάντα ταυτισμένη με την έννοια Ολυμπιακός, όπως την έχουν στο μυαλό τους όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι και οπαδοί.
Η δική μου άποψη είναι πως τόσο αυτός, όσο και ο Vspan πρέπει να σταματήσουν την καριέρα τους φορώντας τα ερυθρόλευκα. Εννοείται με διαφορετική πλαισίωση και ρόλους, που θα αυξήσουν τις πιθανότητες να αποδώσουν καλύτερα και να φύγουν με το κεφάλι ψηλά, όπως τους αξίζει. Μιλάω για την αποχώρηση από την ενεργό δράση. Γιατί κοντά στον Ολυμπιακό μπορούν να βρίσκονται για πάντα, από άλλα μετερίζια.
ΥΓ4. Με τον “εξωγήινο” μπασκετικά Γιάννη και στη κατάσταση που βρίσκονται Νικ Καλάθης και Κώστας Σλούκας, εξιτάρει η πρόκληση της εθνικής στο Παγκόσμιο της Κίνας, μετά από 10 ολόκληρα χρόνια χωρίς μετάλλιο. Χρειάζεται έξυπνη πλαισίωση και διαχείριση από τώρα ως και το τέλος της προετοιμασίας. Σημαντικό να δούμε και τι μέλλει γενέσθαι με τους διεθνείς του Ολυμπιακού. Με την κόντρα του συλλόγου με ΕΟΚ και Βασιλακόπουλο να πλησιάζει στο απόλυτο πικ της.