Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Εδώ είμαστε! Χρωστάω το μπλογκ – ανάλυση για τον μεγάλο ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ και τώρα είναι η κατάλληλη ώρα για να γραφτεί. Ο Ολυμπιακός τη Τετάρτη θα ταξιδέψει με τσάρτερ για τη Μαδρίτη, με στόχο να κατακτήσει το 4ο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της ιστορίας του.
Συνάμα, την 3η Ευρωλίγκα τις τελευταίες 4 σεζόν. Παρότι δεν συγκαταλέγεται – εξακριβωμένο – στα τέσσερα μεγαλύτερα μπάτζετ της λίγκας και υπάρχουν τουλάχιστον 5 κλαμπ που έχουν πάνω – κάτω τον ίδιο προϋπολογισμό με την ελληνική ομάδα.
Συμπέρασμα; Πέτυχε μια ακόμα σημαντική υπέρβαση και θα παρουσιαστεί στο μεγάλο φετινό ραντεβού ως ο πιο πετυχημένος σύλλογος της Ευρωλίγκας όλα τα τελευταία χρόνια. Ακονίζει τα νύχια του, με όνειρο να γίνει (για τη συγκεκριμένη ομάδα μιλάμε) μια από τις μυθικές ομάδες στην σύγχρονη ιστορία!
Ναι, αυτό θα είναι αν το πάρει. Τρία σερί κατέκτησε η Γιουγκοπλάστικα, σε μια εποχή που οι ομάδες είχαν δικαίωμα να υπογράφουν μέχρι 2 ξένους (και οι Πλάβι διέθεταν μακράν τα μεγαλύτερα γηγενή ταλέντα) και εκείνη του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς κι έπειτα του Ζέλικο Παβλίσεβιτς δεν το χρειαζόταν καν!
Πριν τη Γιουγκοπλάστικα και μετέπειτα Pop 84 Split, η μοναδική ομάδα που πήρε 3 σερί τίτλους ήταν η ASK Riga… Τις 3 πρώτες χρονιές που συστάθηκε η διοργάνωση! Κάτι αντίστιχο με εντελώς διαφορετικές συνθήκες έχει κατορθώσει η θρυλική Βαρέζε που το 1970 ως το 1976 πήρε 4 τίτλους σε 6 τελικούς!
Δείτε τα φύλλα αγώνος των τριών διαδοχικών κατακτήσεων της Γιουγκοπλάστικα, για να κατανοήσετε ποια ήταν τα δεδομένα τότε και ποια τώρα. Εδώ είναι ο πρώτος τίτλος, εδώ ο δεύτερος κι εδώ ο τρίτος!
Το F4 των τεράστιων κινήτρων
Το κίνητρο του Ολυμπιακού το συνειδητοποιούμε στο πραγματικό του μέγεθος από τις παραπάνω αναφορές. Η Ρεάλ μετά από 2 πίκρες σε τελικούς, αναζητεί τον 9ο τίτλο της και πρώτο μετά από 20 χρόνια, μέσα στο σπίτι της!
Η ΤΣΣΚΑ παραμένει σταθερά το κλαμπ με το υψηλότερο μπάτζετ, με μεγάλη απόσταση από τον επόμενο. Επίσημα είναι 42,3 εκ Ευρώ κι έχει να πάρει Ευρωλίγκα από το 2008! Επίσης με απανωτές ήττες που “πονάνε” στα πρόσφατα φάιναλ φορ.
Που τα είχε καταφέρει η “αρκούδα” τελευταία φορά? Επί εποχής Παπαλουκά. Στην ίδια πόλη, στο ίδιο γήπεδο, θα καταλύσει ακόμα και στο ίδιο ξενοδοχείο που έμενε τότε!
Πάμε στη Φενέρμπαχτσε που εκπροσωπεί εκατομμύρια κόσμου και παράλληλα τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για ένα τίτλο (της χώρας που αποτελεί τον βασικό “αιμοδότη” οικονομικά, μέσω της κρατικών συμφερόντων πλέον Turkish Airlines) που τον ορέγεται χρόνια και χρόνια.
Αν τα καταφέρουν, θα είναι ο πρώτος τίτλος στην ιστορία! Δεν καταλάβατε… Όχι απλά της Φενέρμπαχτσε. Συνολικότερα της Τουρκίας, που δεν έχει κατακτήσει ΠΟΤΕ το “ιερό δισκοπότηρο” σε συλλογικό επίπεδο.
Το φοβερό; Σε αυτή τη περίπτωση ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θα φτάσει τα 9 τρόπαια. Μόνο εκείνος θα έχει τόσα, είτε μιλάμε για άτομο, είτε για σύλλογο. Θα… ξεπεράσει τη “βασίλισσα” που έχει 8 και το τελευταίο το πήρε το 1995 στη Σαραγόσα, παρέα με τον Σέρβο προπονητή!
Με αφορμή την επιστροφή του στα φάιναλ φορ για πρώτη φορά μετά το 2012, παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στο Eurohoops, μιλώντας για όλους και για όλα.
Όλα αυτά τα στοιχεία είναι χρήσιμα, για να κατανοήσουμε το μέγεθος της πρόκλησης και να κατατάξουμε αυτό το φάιναλ φορ εκεί που του αξίζει, στο ιστορικό φάσμα της διοργάνωσης.
Σε λίγες μέρες, στη Μαδρίτη, σημασία θα έχει μόνο το μπάσκετ. Όλες οι ομάδες πάντα κάνουν σκάουτινγκ και προετοιμασία, προκειμένου να είναι έτοιμες και διαβασμένες για όλους τους αντιπάλους.
Σε περίπτωση που προκριθούν στον τελικό, δεν γίνεται να ξεκινήσουν τη διαδικασία μόλις 48 ώρες πριν…
Όλοι, όμως, σκέφτονται αποκλειστικά τους ημιτελικούς και καλά κάνουν! Πάμε να εισχωρήσουμε στη μπασκετική διάσταση του μεγάλου ημιτελικού με την ΤΣΣΚΑ!
Η φύση των μονομάχων
Το ματσάρισμα με την ΤΣΣΚΑ διέπεται από πολλά κοινά στοχεία, συγκριτικά με αυτό κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Έχει, όμως και διαφορές. Οι σημαντικότερες; Πρώτη και κύρια, μιλάμε για 40 λεπτά που κρίνουν τα πάντα και όχι για σειρά Best Of 5.
Επίσης, η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη διαθέτει περισσότερο ταλέντο από τους Καταλανούς στη περιφέρεια και η φροντ λάιν στο “4” και στο “5” πέρα από το δεδομένο μέγεθος, έχει περισσότερη σκληράδα. Καούν, Κάιλ, ακόμα και ο Κιριλένκο που κυρίως μέσα στη ρακέτα κινείται σε άμυνα – επίθεση, είναι πολύ καλύτεροι αθλητές και πιο Physical παιδιά από τους αντίστοιχους ψηλούς του Τσάβι Πασκουάλ.
Πάμε τώρα στις κοινές συνισταμένες! Η ΤΣΣΚΑ σε όλη τη φετινή διαδρομή, διαθέτει την καλύτερη, τη πιο παραγωγική επίθεση στη λίγκα!
Ο Ολυμπιακός?
Νούμερο 1 στην άμυνα!
Η Ρωσική ομάδα σκοράρει 87.8 πόντους ανά ματς τη στιγμή που ο Ολυμπιακός επιτρέπει στους αντιπάλους του κατά μέσο όρο μόλις 71.2 πόντους.
Πρώτο συμπέρασμα: Ο ημιτελικός εμπεριέχει μια ξεκάθαρη μάχη του επιθετικού ταλέντου και πλουραλισμού, απέναντι στην αφοσιωμένη και σκληρή άμυνα επαφών.
Σύγκριση
Στην επίθεση η ΤΣΣΚΑ καμαρώνει για το +12.7 στη παραγωγικότητα του σκορ, απέναντι στον Ολυμπιακό.
Στα ριμπάουντ η “αρκούδα” υπερέχει με + 3.4, αλλά στο πραγματικό μπάσκετ πάντα ο κρίσιμος δείκτης είναι τα επιθετικά. Γιατί, δίνουν εξτρά κατοχές. Τα αμυντικά εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα ποσοστά του αντιπάλου.
Στις ασίστ η ΤΣΣΚΑ είναι στο +3.2 σε σχέση με τον Ολυμπιακό.
Στα λάθη κερδίζει για λίγο η ελληνική ομάδα. Κάνει 1.7 λιγότερα.
Στα δίποντα η ΤΣΣΚΑ σουτάρει με +3% και στα τρίποντα με +5.1%, σε σχέση με τους κόκκινους.
Λογικό, αν αναλογιστούμε πως μιλάμε για την 1η ομάδα σε ποσοστό σε όλη την Ευρωλίγκα (41.6%) και συνάμα τη 2η στις ασίστ. Τα μεγάλα κορμιά την καθιστούν καλή και στα μπλοκ, όπου κατέχει την 2η θέση.
Η ποιότητα, η παραγωγικότητα στο σκορ, οι πολλές ποιοτικές λύσεις, τα υψηλότερα ποσοστά απέναντι σε νορμάλ αντιπάλους, μπορούν να προκαλέσουν κάποιο δέος.
Όχι απέναντι στον Ολυμπιακό, όμως.
Για τον απλούστατο λόγο πως αυτά τα νούμερα αποτελούν απόρροια των 28 αγώνων που έχει δώσει φέτος η ΤΣΣΚΑ.
Ξέρετε πως στα 2 απέναντι στον “σκληρό καρύδι” της υπόθεσης, τα νούμερα τους αλλοιώθηκαν! Όπως συμβαίνει με όλους τους αντιπάλους της ομάδας του Σφαιρόπουλου.
Δεν είναι τυχαίο
Πόσο είπαμε ότι σκοράρει κατά μέσο όρο η καλύτερη ομάδα της λίγκας στην επίθεση? 87.8 πόντους.
Πόσους έβαλε στο ΣΕΦ απέναντι στον Ολυμπιακό και έχασε? 76 πόντους.
Πόσους έβαλε στη Μοσχα απέναντι στον Ολυμπιακό και κέρδισε? Πάλι 76 πόντους!
Δεν είναι τυχαίο και φάνηκε ξεκάθαρα στην αναμέτρηση της Μόσχας. Εκεί που ο αντίπαλος είχε 20(!) περισσότερες κατοχές και ΔΕΝ πλησίασε καν το μέσο όρο της παραγωγικότητάς του.
Βέβαια, η ΤΣΣΚΑ ήταν πολύ άστοχη εκείνο το απόγευμα (6/23 τριπ, τουτέστιν 26%) και ο Ολυμπιακός αρκετά εύστοχος από το τρίποντο (10/24, τουτέστιν 41.7%).
Για όσους θυμούνται το συγκεκριμένο ματς, πάνω – κάτω τα ίδια ανοιχτά σουτ είχαν οι ομάδες, μη σας πω πως η “αρκούδα” σούταρε περισσότερα με καλύτερες προϋποθέσεις.
Μετράει πολύ, όμως, η πνευματική κατάσταση κάτω από την οποία εκτελεί κανείς. Η λογική λέει πως (ΚΑΙ) στη Μαδρίτη, η ΤΣΣΚΑ θα έχει περισσότερο άγχος από τον Ολυμπιακό.
Είναι χρέος του Σφαιρόπουλου και των παικτών του να ξεκινήσουν με τέτοιο τρόπο τον ημιτελικό, που αυτόματα θα προσθέσουν καμιά… δεκαριά κιλά στη μπάλα που σουτάρουν οι αντίπαλοί τους. Όταν εκείνη αλλάζη πλευρά γηπέδου και βρίσκεται σε “ερυθρόλευκα” χέρια, πιθανώς θα γίνεται πιο ελαφριά.
Κι ας μιλάμε για την ίδια μπάλα.
Συμπέρασμα πρόσφατου παρελθόντος
Ναι, η ΤΣΣΚΑ είναι πιο ποιοτική ομάδα με σαφώς περισσότερο ταλέντο από τον Ολυμπιακό. Στα 80 λεπτά μπάσκετ που προηγήθηκαν μεταξύ τους (τα 40 άνευ Σπανούλη), δεν προκύπτει από πουθενά, όμως, πως το ματσάρισμα και η μίξη των αγωνιστικών χαρακτηριστικών των ομάδων, παράγει… εύκολες καταστάσεις για τη Ρωσική ομάδα.
Σε αμφότερα τα παιχνίδια το μ.ο. πόντων της έπεσε στο -11, τα ποσοστά ήταν χαμηλότερα από ότι συνήθως.
Σε ΚΑΝΕΝΑ από τα 8 δεκάλεπτα των 2 αναμετρήσεων η ΤΣΣΚΑ δεν κατάφερε να κερδίσει με επί μέρους σκορ μεγαλύτερο του +6.
Αντίθετα, στο 2ο δεκάλεπτο στο ΣΕΦ, σημειώθηκε η μεγαλύτερη διαφορά σε επί μέρους σκορ για κάποια από τις 2 ομάδες. Το +12 (32-20) υπέρ του Ολυμπιακού.
Σε ένα μονό παιχνίδι “τελικού ή αποκλεισμού” όλα μπορούν να συμβούν στους ρυθμούς που παίζεται το σύγχρονο μπάσκετ. Σε τόσο σημαντικά ματς δε, η ψυχολογία συνήθως διαμορφώνεται μέσα στη ροή της αναμέτρησης και όσα έχουν συμβεί στη διάρκεια της σεζόν ή στα προηγούμενα χρόνια, δεν διαδραματίζουν κάποιο ρόλο.
Η αλήθεια είναι, όμως, πως η “ακτινογραφία” των ομάδων και των φετινών αγώνων τους, αποτελεί δείκτη. Αν ο Ολυμπιακός εμφανιστεί 100% προσηλωμένος στη τακτική του και στο πλάνο του, διαθέτει τα εχέγγυα αν όχι να ελέγξει τον ημιτελικό, να είναι κοντά στο σκορ μέχρι το τέλος.
Σε οποιαδήποτε από τις δύο εκδοχές, αν φτάσει ως εκεί, όλοι ξέρουμε (και η ΤΣΣΚΑ) πως έχει τύχη να το κάνει ξανά.
Ατομικά κλειδιά – ΤΣΣΚΑ
Όταν “διαβάζεις” για ένα φάιναλ φορ, το πιο σωστό είναι να προσεγγίζεις και να λαμβάνεις περισσότερο υπόψη σου τις επιδόσεις των παικτών και τη συνολική κατάσταση δομής και χημείας των ομάδων, με γνόμωνα τις σειρές στα πλέι οφ.
Εκείνες είναι οι πιο πρόσφατες και συνήθως η ατομική φόρμα των παικτών δεν αλλάζει πολύ από τη μια μέρα στην άλλη.
Τι είδαμε, λοιπόν, στην ΤΣΣΚΑ της σειράς με τον Παναθηναϊκό.
Δομή και στοιχεία ΤΣΣΚΑ
1) Ο Νάντο Ντε Κολό έχει πια ισάξιο, αν όχι σημαντικότερο εκτελεστικό ρόλο και οίστρο από το Μίλος. Ο Γάλλος τελείωσε με 15 πόντους μέσο όρο και το 62.5% στο τρίποντο στα πλέι οφ… Με αρκετές προσπάθειες ανά αγώνα, όχι λίγες! Μοιάζει εξωπραγματικό. Δεν είναι, όμως, για ένα παίκτη με τη κλάση που διαθέτει ο Γάλλος γκαρντ στην επίθεση. Η ατομική άμυνα πάνω σε αυτόν, πρέπει να είναι “σκυλίσια”, σε βαθμό αηδίας! Μια αδυναμία έχει το παλικάρι στην επίθεση, που τα βάζει όπως θέλει, μέσα από κάθε κατάσταση (ως αποδέκτης της δημιουργίας, δική του δημιουργία, παιχνίδι απομονώσεων και τρομερή ικανότητα στα τελευταία δευτερόλεπτα των επιθέσεων). Όταν η άμυνα είναι σταθερά σκληρή, πολλές φορές υποχωρεί…
2) Ο ρόλος του Κιριλένκο έχει αναβαθμιστεί, σε σχέση με το πρώτο καιρό της επιστροφής του. Που δεν είχε ρυθμό, λόγω της απραξίας. Στην άμυνα και τα ριμπάουντ, όλοι γνωρίζουμε τι μπελάς είναι για τον αντίπαλο. Επιθετικά, κάνει πολλή ζημιά στο ζωγραφιστό. Όχι μόνο τελειώνοντας φάσεις, αλλά και με σπουδαίες δημιουργίες. Στη σειρά με τους πράσινους είχε 54.5%(!) στο τρίποντο, αλλά δεν πιστεύω πως θα σουτάρει με τέτοιο ποσοστό έξω από τα 6μ.75 στη Μαδρίτη. Αντικειμενικά, δεν υπάρχει στον Ολυμπιακό κορμί τέτοιου τύπου, να τον ματσάρει. Θα χρειαστεί, λοιπόν, ομαδική δουλειά. Καλές βοήθειες και γρήγορες περιστροφές, αν προκύψουν βοήθειες πάνω του.
3) Υπάρχουν παιδιά όπως ο Νίκολς ή ο Μαρκοϊσβίλι, που έχουν επίσης απίστευτα, μεγαλύτερα από τους προαναφερθέντες ποσοστά στα μακρινά σουτ. Σε ένα ημιτελικό και με τον ρόλο που έχει πλέον ο Κιριλένκο, δύσκολα θα πάρουν πολύ χρόνο και εμπιστοσύνη από τον Ιτούδη. Ιδίως αν το ματς δεν πηγαίνει… πρίμα για αυτούς.
4) Προσέξτε. Ντε Κολό, Μίλος, Κιριλένκο και Ουίμς σκοράρουν τη τελευταία περίοδο της άνοιξης, τους 52.3 από τους 88 πόντους της ΤΣΣΚΑ. Παράλληλα, οι ίδιοι παίκτες παράγουν τις 15.3 από τις 23,2 ασίστ της ομάδας τους!!!
5) Στη διάρκεια της σεζόν, πέρα από τα μόλις 3 παιχνίδια που έχασε η ΤΣΣΚΑ (ρεκόρ 25-3), “στράβωσαν” άλλα 5. Στη διάρκεια των οποίων βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση, αλλά τα γύρισε και κέρδισε. Στα 4 από το 5 εκείνα ματς, ο Game Changer, ο παίκτης που άλλαξε τη ροή, ήταν ο Άαρον Τζάκσον! Να το έχει στο μυαλό του αυτό ο Ολυμπιακός. Γιατί, αν έχει σταματήσει τους πρωτοκλασάτους και η ΤΣΣΚΑ μπλοκάρει, ο πιο επικίνδυνος για να ορθώσει ανάστημα, είναι αυτός.
Τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός
Υπάρχουν δεκάδες λεπτομέρειες που μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο. Θα σταθώ στα πιο μπαμ, εκείνα που θα καθορίσουν την ροή του αγώνα και όχι στο ποιος θα κερδίσει στο… τελευταίο σουτ, αν ο ημιτελικός πάει τελικά εκεί!
1) Άμυνα – Ταλιμπάν, λοκατζήδες! Ατομικά και ομαδικά στη περιφέρεια. Σίγουρα το Α σε ότι αφορά τους στόχους της τακτικής. Ο Μίλος και ο Ντε Κολό ΔΕΝ πρέπει να βρούνε ρυθμό. Η άμυνα στον ημιτελικό του Λονδίνου πάνω στον Τεόντοσιτς (Hedge Out), με έμφαση να μην πάρει κεντρικό διάδρομο και να ωθείται προς τις πλάγιες γραμμές, ήταν για σεμινάριο και πρέπει να επαναληφθεί! Αποτελεσματική ήταν η άμυνα και στο πρόσφατο ματς της Μόσχας. Γίνεται αυτοί οι 2 να τελειώσουν τον ημιτελικό με τις επιδόσεις της νίκης τους (76-70) στη Ρωσία? Όταν έβαλαν μαζί 21 πόντους και μοίρασαν 8 ασίστ (πολύ κάτω από το συνολικό μέσο όρο τους ως ντουέτο φέτος) με 5/22 σουτ? Θα είναι κα-τα-πλη-κτι-κο που λέει και μια (μπασκετική) ψυχή.
2) Ο στόχος είναι πολύ δύσκολος να επιτευχθεί. Χρειάζεται οι Μάντζαρης, Λαφαγιέτ, Σλούκας να δαγκώνουν στην πίεση πάνω στη μπάλα και να μην επιτρέπουν στον εαυτό τους να “φάει” κανένα σκριν. Εκτός από τα διαστήματα (προβλέπω στα τελευταία λεπτά) που ενδεχομένως ο Ολυμπιακός θα επιλέξει τη τακτική να αλλάζει σε όλα τα σκριν. Εκεί έρχεται και “κολλάει” ο εκπληκτικός στην άμυνες Hedge Out Οθέλο Χάντερ! Τι πρέπει να κάνει? Ό,τι ακριβώς κι όλη τη σεζόν. Να βγαίνει σαν… αγρίμι και να εξωθεί τον χειριστή της μπάλας σε οπισθοχώρηση! Έτσι κερδίζει μέτρα η άμυνα, μεγαλώνουν οι αποστάσεις της επίθεσης και ταυτόχρονα στερεύουν οι εύκολες γωνίες για οποιαδήποτε πάσα.
Συνεχόμενες “νίκες” σε τέτοιου τύπου άμυνες απέναντι στην επίθεση της ΤΣΣΚΑ, είναι ικανές να διαμορφώσουν την ψυχολογία που… πρέπει μέσα στον ημιτελικό. Ο Ιτούδης θα έχει δουλέψει πολύ στις προπονήσεις, για να το αντιμετωπίσει αυτό. Πως? Πιθανώς, τοποθετώντας ένα εξτρά παίκτη δίπλα στον χειριστή του, που θα… βάλλεται από την δυνατή πλευρά της άμυνας του Ολυμπιακού (Strong Side). Για να βοηθήσει τον πλέι μέικερ. Να κάνει το λεγόμενο “σκαλοπάτι”. Αν αυτό το τρικ δουλέψει, ο αντίπαλος μπορεί να αποσυμφορήσει τη πίεση από το Hedge Out και με μια ακόμα πάσα να βρίσκει ανοιχτά σουτ, κυρίως στην αδύναμη πλευρά της άμυνας (Weak Side). Πως αντιμετωπίζεται αυτό το σενάριο? Ο αμυντικός του Ολυμπιακού που έχει χρεωθεί τον αντίπαλο που θα λειτουργεί ως “σκαλοπάτι”, να μην τον αφήσει να πάρει τη μπάλα!
3) Αν η ομάδα πετύχει τους αμυντικούς στόχους πάνω στο υπερβολικά… ποιοτικό δίδυμο Μίλος – Ντε Κολό και προσέξει τον Άαρον Τζάκσον (εξήγηση παραπάνω), σημαίνει ότι με τα Hegde Out και όταν χρειάζεται με παγίδες (Traps), θα καταφέρει να επιβάλλει τον ρυθμό που επιδιώκει. Θα φέρει τον ημιτελικό στα μέτρα της. Ο Γάλλος πρέπει να φθαρεί σωματικά και πνευματικά από την άμυνα και ο Μίλος, απλούστατα, να μη βρει χώρους. Αν το σενάριο επιτευχθεί, παρότι η ΤΣΣΚΑ έχει τρομερές λύσεις, είναι δύσκολο να χάσει ο Ολυμπιακός από τα τεσσάρια και τους σέντερ (πόσο μάλλον, όταν δεν θα έχουν πολλές πάρε – βάλε φάσεις από δημιουργίες των γκαρντ).
Φυσικά πρέπει να ληφθούν ρίσκα.
Προφανώς το ένα μπορεί να είναι τα Close Out από το “4” (Με Βορόντσεβιτς πιο μεγάλο το ρίσκο από ότι με τον Κιριλένκο). Ένα ακόμα να παίξει ο Ολυμπιακός Under στα σκριν τον Τζάκσον (όπως έγινε με τον Σατοράνσκι), αλλά αν βάλει το πρώτο, θα χρειαστεί να πάει σε Hedge Out και σε αυτόν. Για να κλείσουμε το κεφάλαιο “αμυντικά” κλειδιά, προφανέστατα η όλη φιλοσοφία είναι τα Hedge Out και μεγάλο ρόλο θα διαδραματίσουν οι επιστροφές του ψηλού που το εκτελεί. Όπως και οι περιστροφές όλων των υπολοίπων μετά, για να μην έχει εύκολα σουτ η ΤΣΣΚΑ. Νούμερο ένα κλειδί στην άμυνα, ο Οθέλο Χάντερ. Νούμερο 2, σε ατομικό επίπεδο, ο Ντάρντεν! Αυτός λογικά πρέπει να αναχαιτίσει τον Σόνι Ουίμς, στον οποίο ο Ιτούδης θα δώσει τη μπάλα για να δημιουργήσει και να σκοράρει από απομονώσεις (Iso). ΌΛΑ αυτά συνοδεύονται από μια βασική υποσημείωση. ΑΜΥΝΤΙΚΟ Ριμπάουντ. Είναι δουλειά ΌΛΩΝ, όχι μόνο των ψηλών.
4) Στην επίθεση τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και ξεκάθαρα! Το νούμερο ένα? Είναι 100% σίγουρο ότι η ΤΣΣΚΑ (όπως όλοι) θα προσαρμοστεί πάνω στο Σπανούλη. Μe Hedge Out και παγίδες, ακόμα και με τρίτο παίκτη τοποθετημένο έτσι, ώστε ο ηγέτης του Ολυμπιακού να μην έχει καθόλου χώρο, κανένα διάδρομο να πάρει. Είναι SOS στα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης να “σπάει” ακαριαία (χωρίς καθυστέρηση και τρίπλες) τη μπάλα με την πιο απλή, αλλά ευεργετική σε αυτή τη περίπτωση, πάσα.
Αυτόματα θα δημιουργείται ένα μικρό πλεονέκτημα στην επίθεση και θα ξεκινάει η γρήγορη μεταφορά της μπάλας με καλή κυκλοφορία. Μόνο καλά μπορούν να προκύψουν! Δύο τινά. Το πρώτο, να μην είναι γρήγορες οι περιστροφές της ΤΣΣΚΑ και ο Ολυμπιακός να έχει πολλά ελεύθερα σουτ. ΌΠΩΣ ακριβώς συνέβη στο δεύτερο ματς με τη Μπάρτσα, στη Βαρκελώνη. Η 2η εκδοχή είναι να αντιδράσει καλά ο αντίπαλος και να προσαρμοστεί τάχιστα στις πάσες του Ολυμπιακού. Αν και η μπάλα κατά κανόνα “ταξιδεύει” πιο γρήγορα από τα πόδια!
Σε αυτό το ενδεχόμενο, η μπάλα μπορεί να επιστρέφει στο Βασίλη ή κάποιον άλλο γκαρντ στα 8-9”. Οι θέσεις της άμυνας της ΤΣΣΚΑ θα έχουν πια διαφοροποιηθεί, ο καθένας θα έχει πάει στο παίκτη του. Εκεί ο αρχηγός και οι υπόλοιποι, θα είναι σαφώς πιο εύκολο να “χτυπήσουν” και να σκοράρουν. Η ομάδα του Ιτούδη είναι πολύ καλή στις παγίδες, τα Hedge Out, στις λεγόμενες πρώτες καταστάσεις άμυνας. Στα τελευταία δευτερόλεπτα των κατοχών, ΔΕΝ έχει ιδιαίτερα καλά ποσοστά…
5) Το δεύτερο στοιχείο είναι ο πολύτιμος κύριος… Πρίντεζης! Ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού στο να σκοράρει και να δημιουργεί στο χαμηλό ποστ κι ένας από τους 5 καλύτερους σε όλη την Ευρωλίγκα. Είτε μιλάμε για το “4”, είτε για πεντάρια! Είναι μέγιστο SOS να καταφέρει ο Γιώργος (δύσκολο με τέτοια κορμιά απέναντι, αλλά όχι ακατόρθωτο) να κάνει ζημιά. Να σκοράρει, να αναγκάσει την άμυνα να προσαρμοστεί πάνω του κι έτσι να “ανοίξει” διαδρόμους για ελεύθερα σουτ.
Έτσι προκύπτουν αποστάσεις που ευνοούν την επίθεση και χαλάνε την ισορροπία και το μπούσουλα της άμυνας. Στο σύγχρονο μπάσκετ κι ακόμα περισσότερο σε τέτοιους αγώνες, ένας παίκτης με κλάση στο χαμηλό ποστ, είναι τεράστιο κλειδί. Να δώσει ισορροπία στο μέσα – έξω παιχνίδι, να κερδίσει κάποια ζευγάρια βολών, να κουράσει την αντίπαλη άμυνα και να “ξεκουράσει” την δική του επίθεση.
Πως προέκυψε το 32-20 στη 2η περίοδο του αγώνα στο ΣΕΦ? Μπήκε ο “Πρι”, έβαλε 6 γρήγορους πόντους, έστειλε βοήθεια πάνω του ο κόουτς Ιτουδης. Κάπως έτσι “άνοιξε ο Ασκός του Αιόλου” με τον Ολυμπιακό να βάζει 5/5 τρίποντα (τα δύο σε κατάσταση δευτερεύοντος αιφνιδιασμού) από τα 9/22 εκείνο το βράδυ! Για τα ποσοστά στα σουτ και πόσο σημαντικά είναι στην εξέλιξη ενός αγώνα, δεν χρειάζεται ανάλυση. Αυτονόητο…
Καλό “ταξίδι”!
Ο επίλογος σε αυτό το άρθρο, εμπεριέχει την ίδια ακριβώς ουσία με εκείνον της ανάλυσης πριν την σειρά με τη Μπαρτσελόνα. Η μπασκετική αποστολή είναι πολύ δύσκολη, ο αντίπαλος μεγαθήριο, αλλά ο Ολυμπιακός μπορεί!
Διαθέτει την εμπειρία, την τεχνογνωσία, την ψυχολογία, τις δόσεις “ηγετοσύνης” που απαιτούν οι περιστάσεις!
Ο βασικότερος λόγος που είναι ικανός για ένα ακόμα “θαύμα”?
ΠΙΣΤΕΥΕΙ. Το ξέρουν όλοι αυτό…
Στην ιστορία της ανθρωπότητας και τη πρόσφατη του μπασκετικού Ολυμπιακού, έχει αποδειχτεί πως τα… θαύματα συμβαίνουν (ΜΟΝΟ) σε όσους τα πιστεύουν και τα κυνηγούν! Στη ζωή μην επιτρέπεις σε κανέναν να θέτει όρια για σένα. Είναι αποκλειστικά δικό σου προνόμιο που τα τοποθετείς! Μας το έχει μάθει (και) η ομάδα αυτό εσχάτως…
Υπάρχει μια ιστορική συγκυρία μπροστά. Να εξελιχθεί αυτή η ομάδα από (ήδη) πραγματικά μεγάλη, σε ζωντανό μύθο. Αν όχι, τι έχει να χάσει? Μόνο μια ευκαιρία! Θα υπάρξουν κι άλλες στο μέλλον, αν συνεχίσει να υπάρχει υγεία στο τμήμα. Με αυτή την – άκρως επικίνδυνη για τους άλλους – ψυχολογία θα ταξιδέψει η αποστολή για τη Μαδρίτη.
Όσοι είμαστε εκεί κι όσοι “ταξιδέψουν” με την ομάδα ως μάρτυρες του φάιναλ φορ από όπου γουστάρουν, έτσι πρέπει να αισθανόμαστε.
Nothing to fear. Live Your Myth