Tου Aρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Oι δυσκολίες στον αθλητισμό θεωρητικά μπορούν να σε βελτιώσουν. Και μπορεί αυτό να ακούγεται πολύ ρομαντικό και καθόλου πρακτικό, όμως εδώ που έφτασαν τα πράγματα, η Εθνική δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αλλιώς το παγκόσμιο πρωτάθλημα που για αυτή ξεκινά σε λίγες ώρες.
Ήδη οι προσδοκίες λόγω της απουσίας του Γιάννη Αντετοκούνμπο, του Κώστα Σλούκα και του Νικ Καλάθη μεταξύ άλλων, δεν κινούνταν στη συνήθη υπερβολή της διεκδίκησης μεταλλίου. Υπερβολή όχι γιατί δεν υπήρχαν οι δυνατότητες, αλλά γιατί μια ομάδα δεν χτίζεται μέσα σε 20 προπονήσεις.
Το είπε ο Ιτούδης, το είπε ο Στιβ Κερ και έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια ότι οι εθνικές ομάδες με συνέπεια, όπως η Ισπανία και η Γαλλία, στο τέλος βγαίνουν κερδισμένες.
Μετά, λοιπόν, και το πρόβλημα που προέκυψε με τον Ντίνο Μήτογλου, ο παίκτης με τα καλύτερα νούμερα στα φιλικά προετοιμασίας και επί της ουσίας το βασικό τεσσάρι και ο αναπληρωματικός σέντερ της ομάδας ταυτόχρονα, ο ρεαλισμός υπαγορεύει ότι ο πήχης των προσδοκιών πρέπει να χαμηλώσει ακόμα περισσότερο.
Αυτός είναι ο ένας δρόμος, αλλά στον αθλητισμό τα πράγματα δεν είναι μόνο μαθηματικά ή λογικά. Εδώ κάπου ξεκινά η υπέρβαση, την οποία η Εθνική καλείται να κυνηγήσει πλέον χωρίς συζήτηση σε κάθε ματς, ακόμα κι αν αντίπαλος είναι η Ιορδανία και όχι ο Τζόρνταν.
Το να χάσεις πριν να μπεις στο παρκέ είναι κάτι που δεν ταιριάζει ούτε στην παράδοση της Εθνικής, ούτε στους εναπομείναντες παίκτες, αρκετοί από τους οποίους και ταλέντο έχουν και παραστάσεις υψηλού επιπέδου και επιτυχίες στην καριέρα τους.
Και η αλήθεια είναι ότι ακόμα και χωρίς τον Μήτογλου, η Εθνική έχει τις δυνατότητες να κάνει δύο νίκες στον πρώτο όμιλο απέναντι σε Νέα Ζηλανδία και Ιορδανία και στη συνέχεια τουλάχιστον να πουλήσει ακριβά το τομάρι της, πιθανότατα κόντρα στη Λιθουανία και το Μαυροβούνιο.
Αυτός ήταν ο βασικός στόχος από την αρχή και δεν αλλάζει.
Αυτό που μοιραία αλλάζει είναι ο τρόπος και η προσπάθεια που χρειάζεται από τους 11 εναπομείναντες παίκτες για να τα καταφέρουν.
Και για αυτό οφείλουν πρώτα από όλα στους εαυτούς τους να μπουν στα βαθιά και να κολυμπήσουν, ελπίζοντας ότι στο τέλος θα βρουν την ακτή.