Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Ρόλο σε αυτό έχουν παίξει μόνο εξωγενείς παράγοντες, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τα πεπραγμένα των ομάδων εντός των συνόρων. Και… εξηγούμαι
Η αύρα που έχει δημιουργηθεί είναι ότι ο Ολυμπιακός εμφανίζεται σε αυτούς τους τελικούς ως η υπερβατική ομάδα, η οποία προέρχεται από την συμμετοχή της σε ένα Final 4 και για σαράντα λεπτά αγώνα δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει ένα ακόμα άθλο.
Από την άλλη ο Παναθηναϊκός Superfoods, ακόμα κουβαλάει τα όσα ακολούθησαν του αποκλεισμού από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, Φενέρμπαχτσε και ότι συνεπάγεται του γεγονότος αυτού. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, στην αφετηρία των τελικών, ο Ολυμπιακός μοιάζει ως το μεγάλο φαβορί, απέναντι σε μία ομάδα που ψάχνει την εξιλέωση για όσα έχει βιώσει, αγωνιστικά και μη τον τελευταίο μήνα.
Έχασε μία μεγάλη ευκαιρία
Δεδομένων των καταστάσεων που περιγράψαμε ο χτεσινός (28/5) πρώτος τελικός μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως μία πολύ μεγάλη χαμένη ευκαιρία για το τριφύλλι. Ήταν τόσο κοντά, αλλά ταυτόχρονα και τόσο μακριά από το να καταφέρει να δραπετεύσει με ένα μεγάλο διπλό από το ΣΕΦ και να γίνει έτσι το αφεντικό της σειράς. Γεγονός που αυτομάτως θα έδινε τεράστια ψυχολογική ώθηση, σε μία ομάδα, η οποία δεν είναι και στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση, ενώ θα βοηθούσε και αγωνιστικά τους παίκτες να πιστέψουν ακόμα περισσότερο στις δυνατότητες τους, μετά το θριαμβευτικό τέταρτο παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ.
Εκτός αυτού θα μπορούσε να δημιουργήσει ευφορία και σύμπνοια στις τάξεις των οπαδών, η οποία δοκιμάζεται μετά τα τελευταία γεγονότα σε όλα τα επίπεδα της Παναθηναϊκής οικογένειας. Αν κάτι πρέπει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός μετά τον πρώτο τελικό, αυτό είναι ότι έδειξε πως έχει τον τρόπο να προκαλέσει βραχυκύκλωμα στο επιθετικό παιχνίδι του Ολυμπιακού, αλλά και πως είναι ικανός να πάρει το Πρωτάθλημα, αρκεί να βελτιώσει κάποια πράγματα τόσο σε ομαδικό, αλλά και σε ατομικό επίπεδο.
Τι πρέπει να κρατήσει
Μπορεί η πρώτη μάχη να χάθηκε, αλλά οι «πράσινοι» μπορούν να κρατήσουν κάποια πράγματα από το παιχνίδι στο ΣΕΦ, στα οποία πήγε αρκετά καλά.
Άμυνα στο τρανζίσιον
Οι φιλοξενούμενοι κατάφεραν το εντυπωσιακό, να κρατήσουν τον Ολυμπιακό χωρίς πόντους από αιφνιδιασμό σε μία έδρα δύσκολη που μπορεί να αποπροσανατολίσει τον μυαλό του αντιπάλου. Ο Παναθηναϊκός είχε εξαιρετικές επιστροφές, ενώ χρησιμοποίησε με πολύ λογική αλλά και εξυπνάδα τα διαθέσιμα φάουλ του για να μπορέσει να στερήσει εύκολους πόντους από τον αντίπαλο.
Η επιτυχία στο αμυντικό τρανζίσιον, καθίσταται ακόμα μεγαλύτερη, αν αναλογιστούμε ότι στο επιθετικό μισό ο Παναθηναϊκός είχε κάποιες πολύ κακές επιλογές που θα μπορούσαν εύκολα, με την εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ, να δημιουργήσουν ευκαιρίες για εύκολους πόντους του Ολυμπιακού.
Το επιθετικό τρανζίσιον
Ήταν ίσως το μοναδικό κομμάτι που λειτούργησε στην πράσινη επίθεση. Οι παίκτες του Πασκουάλ το κυνήγησαν βέβαια και έδειξαν ξεκάθαρα πως είχαν πλάνο να προσπαθήσουν να πλήξουν με αυτόν τον τρόπο την άμυνα του Ολυμπιακού. Ο Παναθηναϊκός σκόραρε το 25% των πόντων του, δηλαδή τους 16 από τους 58, σε κατάσταση τρανζίσιον, στατιστικό που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό για ένα τόσο κλειστό και χωρίς ρυθμό παιχνίδι, αλλά φανερώνει και την έλλειψη λύσεων που εμφάνισε η ομάδα στο παιχνίδι πέντε εναντίων πέντε.
Το αμυντικό πλάνο
Το αμυντικό πλάνο που είχε ο Τσάβι Πασκουάλ μπορούμε να πούμε ότι απέδωσε σε μεγάλο βαθμό, αφού ο Ολυμπιακός δεν βρήκε ιδιαίτερο ρυθμό στην επίθεση σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Η flat αντιμετώπιση του Σπανούλη στο μεγαλύτερο διάστημα του έκοψε τους διαδρόμους προς το καλάθι, ενώ τον απομόνωνε σε πιο κλειστούς χώρους, κάτι που δυσκόλευε τις πάσες για τους σουτέρ του Ολυμπιακού. Οι σουτέρ του Ολυμπιακού με αυτό τον τρόπο δεν πήραν τα spot σουτ που τους αρέσουν σε μεγάλο βαθμό και το ποσοστό του Ολυμπιακού στο τρίποντο ήταν πολύ χαμηλό. (5/25: 20%)
Βέβαια αυτή η αμυντική τακτική είχε και τα ρίσκα της, αφού δημιουργούνταν αρκετά μις ματς μέσα στο ζωγραφιστό, τα οποία ο Ολυμπιακός χτύπησε κυρίως με τον Μιλουτίνοφ που είναι πολύ βελτιωμένος αγωνιζόμενος στο ποστ. Όποια αμυντική τακτική και να ακολουθηθεί, κάποια ρίσκα θα πρέπει να τα πάρεις. Αν αναλογιστούμε το σκοράρισμα, αλλά και τα ποσοστά του Ολυμπιακού, η τακτική προσέγγιση ήταν σωστή. Ο Παναθηναϊκός δεν έχασε από την άμυνα του, αλλά από την επίθεση του.
Ο λόγος που έχασε
Ο Παναθηναϊκός έχασε γιατί επιθετικά ήταν πάρα πολύ κακός σε συνθήκες σετ παιχνιδιού. Είχε και τους δύο γκαρντ του σε πολύ κακή μέρα. Τόσο ο Καλάθης, όσο και ο Τζέιμς ήταν σε πολύ άσχημο βράδυ εκτελεστικά έχοντας αθροιστικά 4/20 σουτ. (2/11 ο Τζέιμς και 2/9 ο Καλάθης). Οι δύο παίκτες είναι βαρόμετρα για τον τρόπο που λειτουργεί η επίθεση του Παναθηναϊκού. Ο Τζέιμς με τον τρόπο που δημιουργεί σε παιχνίδι απομόνωσης μπορεί να αναγκάσει την άμυνα να κλείσει επάνω του και να δώσει χώρους σε άλλους συμπαίκτες του να βγουν μπροστά και να πάρουν καλά σουτ.
Από την άλλη μεριά, ο Καλάθης για ένα ακόμα παιχνίδι είχε απέναντί του μία άμυνα που του έδινε ξεκάθαρα όλα τα σουτ από τα τέσσερα μέτρα και πιο πίσω, με ξεκάθαρο στόχο να αναχαιτίσει τις διεισδύσεις του και τις καλές split out πάσες του. Τελικά ο Νικ ούτε έδωσε πόντους από το σκοράρισμα, αλλά δεν βρήκε και ιδιαίτερους διαδρόμους για να μπορέσει να δημιουργήσει ανοιχτά σουτ για τους συμπαίκτες του. Βέβαια οι Καλάθης και Τζέιμς ήταν ουσιαστικά οι μόνοι δημιουργοί του Παναθηναϊκού, αφού είχαν 9 από τις μόλις όμως 10 τελικές πάσες των φιλοξενούμενων.
Αν μέσα σε όλα αυτά προσθέσουμε και την εξαιρετική άμυνα που βρήκε απέναντί του ο Κρις Σίγκλετον, τότε εύλογα φτάνουμε στο συμπέρασμα, γιατί ξέμεινε από λύσεις στην επίθεση η ομάδα. Μόνος του ο Ρίβερς με βοήθεια από τον Μπουρούση δεν μπορούν να κερδίσουν τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ. Ένας Ρίβερς που από κάποιο σημείο και μετά κουράστηκε, όταν το ματς έμπαινε στην τελική ευθεία, καθώς ο αντίπαλος πάγκος έριξε επάνω του πολύ δυνατά και αθλητικά κορμιά όπως ο Παπαπέτρου και Παπανικολάου.
Ο Πασκουάλ δοκίμασε αρκετά πράγματα, άνοιξε περισσότερο το ροτέισιον της ομάδας σε σχέση με προηγούμενα ματς στο ΣΕΦ, αλλά τελικά δεν πήρε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τι πρέπει να κάνει
Αυτό που πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι απλά να λειτουργήσει καλύτερα σε βασικά πράγματα του παιχνιδιού. Να δουλέψουν οι παίκτες του περισσότερο χωρίς την μπάλα, τα σκριν να είναι πιο αποτελεσματικά και τα σουτ να έχουν καλύτερη κατάληξη. Πρέπει να εμφανίσει περισσότερες λύσεις στο σετ παιχνίδι.
Πρέπει επίσης να φθείρει αμυντικά τους Σπανούλη και Μιλουτίνοφ, γιατί έτσι όπως αμύνεται ο Παναθηναϊκός είναι οι πιο κομβικοί παίκτες των αντιπάλων του. Πρέπει να τους κουράσει, αλλά και να τους φορτώσει όσο μπορεί με φάουλ, για να μην έχουν την ίδια φρεσκάδα στο επιθετικό μισό.
Σαφέστατα χρειάζεται και η ατομική βελτίωση κάποιων παικτών. Φελντέιν, Καλάθης, Τζέιμς, Γκιστ ήταν σε πολύ μέτρια μέρα και δεν επηρέασαν σε καμία περίπτωση την εξέλιξη του αγώνα.
Στο τέλος της ημέρας ότι πλάνο και να έχουν κάνει οι προπονητές, όσο έξυπνες και να είναι οι τακτικές, ένα παιχνίδι μπάσκετ σε τόσο υψηλό επίπεδο θα το κρίνει η ατομική επίδοση κάποιων παικτών.
ΥΓ1. Ελπίζουμε σε καλύτερο θέαμα στους επόμενους τελικούς. Ο πρώτος ήταν απογοητευτικός και πολύ σύντομα θα ξεχαστεί.
ΥΓ2. Πολλά πράγματα γίνονται στα ενδότερα του Παναθηναϊκού, αλλά επειδή εδώ πλέον μιλάμε για τελικούς, καλό είναι να υπάρξει συσπείρωση του κόσμου, καθώς αυτός είναι ο τελευταίος και μεγαλύτερος στόχος της ομάδας για φέτος.
