Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Με τις δύο ομάδες να παίζουν σαφώς καλύτερο μπάσκετ, σε υψηλότερο τέμπο, ο Παναθηναϊκός στο τέλος πήρε μία πολύ σημαντική νίκη, που έχει πολλαπλή σημασία, καταφέρνοντας να φέρει την σειρά στα ίσια.
Η σημασία του 1-1
Πρωτίστως αγωνιστικά, οι «πράσινοι» παραμένουν με καλές πιθανότητες μέσα στην διεκδίκηση του τίτλου. Εκτός του αγωνιστικού σκέλους, αυτή η νίκη μπορεί να δώσει και την ψυχολογική ‘ώθηση και ανάταση που απαιτείται για να έρθει ένα υπερβατικό διπλό μέσα στο ΣΕΦ στο τρίτο παιχνίδι της σειράς.
Εκτός όμως όσων προαναφέραμε, εξασφαλίζει και την ηρεμία που είναι απαραίτητη μέσα στην ομάδα, αφού όπως είδαμε μετά το πρώτο ματς, ακολούθησε ένας κακός χαμός με δημοσιεύματα που κόντεψαν να τινάξουν στον αέρα το κλίμα της ομάδας, Ένα κλίμα, που ούτως ή άλλως έχει δοκιμαστεί ποικιλοτρόπως το τελευταίο διάστημα.
Η νίκη αυτή όμως ήταν και σε μεγάλο βαθμό, μία νίκη εξιλέωσης, για δύο παιδιά της ομάδας που έχουν δεχτεί μεγάλη κριτική κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Ο λόγος φυσικά για τους Νίκο Παππά και Γιάννη Μπουρούση, που ήταν και οι πρωτεργάτες της χτεσινής επικράτησης του Παναθηναϊκού. Υπάρχει σαφέστατα βέβαια και μπασκετική εξήγηση, κυρίως για την απόδοση του Μπουρούση, κάτι που θα αναλύσουμε στη συνέχεια του κειμένου.
Άλλο ματς
Όπως αναφέραμε και στο ξεκίνημα του κειμένου, το δεύτερο παιχνίδι ήταν μία απόλυτα διαφορετική ιστορία σε σχέση με τοn πρώτο τελικό του Φαλήρου. Ήταν ένα παιχνίδι με πολύ καλύτερο και πιο γρήγορο ρυθμό, περισσότερα καλά σουτ και καλύτερες συνεργασίες. Εκτός αυτού, ειδικά από την πλευρά του Ολυμπιακού, είχε μια εντελώς διαφορετική αγωνιστική προσέγγιση όσων αφορά το επιθετικό κομμάτι.
Μια προσέγγιση που δημιουργήθηκε λόγω της απουσίας του Βασίλη Σπανούλη, που παραδόξως οδήγησε τον Ολυμπιακό σε εναλλακτικά επιθετικά πλάνα, που ο Παναθηναϊκός δεν αντιμετώπισε με ιδιαίτερη επιτυχία. Αν πριν τον αγώνα είχαμε σαν δεδομένο ότι οι φιλοξενούμενοι θα πετύχαιναν 80 πόντους μέσα στο ΟΑΚΑ, οι περισσότεροι θα πίστευαν ότι αυτή η επιθετική συγκομιδή είναι αρκετή για να δώσει στους Πειραιώτες ένα διπλό, που σε μεγάλο βαθμό θα τελείωνε την υπόθεση πρωτάθλημα.
Παρόλα αυτά, ο Παναθηναϊκός έδειξε μεγάλη ψυχή, είχε πολύ καλά ποσοστά από την περίμετρο και στα κρίσιμα χτύπησε με τρόπο που είχαμε αρκετό καιρό να δούμε.
Full του ποσταρίσματος
Ο Ολυμπιακός, έχοντας μεγάλη λειψανδρία στις θέσεις των γκαρντ, αφού εκτός του Σπανούλη, έλλειπαν και οι μακροχρόνια απόντες Λοτζέσκι και Χάκετ, αναγκάστηκε να δοκιμάσει σχήματα που μέχρι αυτό το παιχνίδι τα βλέπαμε σε ειδικές καταστάσεις και όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το κατέβασμα του Παπανικολάου στη θέση 2, αλλά και η πρόθεση του Ολυμπιακού να οδηγήσει την μπάλα διαρκώς στο χαμηλό ποστ, χτυπώντας τα μις ματς, δημιούργησε πολλά προβλήματα στην άμυνα των γηπεδούχων. Στην αρχή η αμυντική τακτική του Παναθηναϊκού είναι να πάει σε καθαρή άμυνα ένας εναντίον ενός, αλλά όσο πέρναγε η ώρα τόσο διαφοροποιούταν αυτή η τακτική. Ο Ολυμπιακός έπαιρνε σκορ συνεχώς και χωρίς ιδιαίτερο κόπο, οπότε κάτι έπρεπε να αλλάξει. Στο τέλος έμενε πάντα ένας παίκτης μέσα στη ρακέτα, σαν λίμπερο, για να μπορέσει να δώσει βοήθεια στο ποστ. Αυτή η επιθετική τακτική δημιούργησε πολλά προβλήματα στον Παναθηναϊκό που δέχτηκε περισσότερους από 30 πόντους μέσα από το ζωγραφιστό.
Εκτός αυτού ο Ολυμπιακός είχε και καλή δημιουργία από μέσα προς τα έξω, με αποτέλεσμα να βγάζει αρκετά ανοιχτά σουτ και να μοιράζει σωστά την μπάλα σε περίπτωση που η άμυνα έδινε βοήθεια μέσα στη ρακέτα. Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει αυτό το επιθετικό πλάνο του Ολυμπιακού, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά φέτος, αλλά πόνταρε σε συγκεκριμένα πράγματα για να γύρει το παιχνίδι προς το μέρος του.
Αυτά ήταν το περιορισμένο ροτέισιον, αλλά και οι λίγες λύσεις που είχε ο Ολυμπιακός. Σε ένα τόσο physical παιχνίδι κάποια στιγμή η κούραση θα έπαιζε ρόλο.
Παππάς από τα παλιά
Αυτό έγινε στην τελευταία περίοδο με τον Νίκο Παππά, που μέχρι εκείνη την ώρα είχε αγωνιστεί ελάχιστα, αλλά στα κρίσιμα βρήκε απέναντί του πόδια και άμυνα κουρασμένη και χτύπησε τον αντίπαλο με τον αγαπημένο του τρόπο. Έβαλε την μπάλα στο παρκέ και επιτέθηκε στο αντίπαλο καλάθι με τρόπο που ελάχιστοι παίκτες μπορούν να κάνουν.
Ο Έλληνας γκαρντ σκόραρε 12 από τους 16 πόντους του στην τελευταία περίοδο, δίνοντας την ώθηση που έψαχναν οι «πράσινοι» στην τελική ευθεία του αγώνα. Το πιο εντυπωσιακό από όλα είναι ότι ο Παππάς μεταμορφώθηκε στην τελευταία περίοδο σε άλλον παίκτη, σε σχέση με ότι είχαμε συνηθίσει όσο είναι ο Τσάβι Πασκουάλ στην ομάδα.
Είχε βρει τον ρόλο του στην άμυνα, αποτελώντας πολλές φορές ακόμα και αμυντικό εξολοθρευτή για τον Καταλανό προπονητή του. Στην επίθεση είχε περιορισμένες επιλογές και μικρότερη συμμετοχή από αυτή που είχαμε συνηθίσει. Στο τελευταίο δεκάλεπτο όμως ήρθε το δικό του ξέσπασμα. Ένα ξέσπασμα που θύμισε την πρεμιέρα της φετινής Ευρωλίγκα απέναντι στην Ζαλγκίρις, αλλά ήρθε σε ένα ματς που το διακύβευμα ήταν σαφέστατα μεγαλύτερο.
Εκτός όλων των άλλων, έβαλε και τον κόσμο στην εξίσωση, σε ένα ματς που η ατμόσφαιρα ήταν αρκετά πιο ήρεμη και με έναν τόνο αμφισβήτησης προς την ομάδα, σε σχέση με παιχνίδια του πρόσφατου παρελθόντος. Είναι ξεκάθαρο πάντως, ότι μπορεί ο Παππάς να προσφέρει σε άλλα κομμάτια του παιχνιδιού και να του αρέσει ο ρόλος αυτός, αλλά σαφέστατα δεν έχασε το επιθετικό του ταλέντο και ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να έχει έναν τόσο καλό επιθετικό παίκτη σχετικά ανενεργό. Ίσως στα επόμενα παιχνίδια να τον δούμε να αναλαμβάνει περισσότερες πρωτοβουλίες στην επίθεση.
Ο ρόλος του Μπουρούση
Ο Έλληνας σέντερ έκανε ένα από τα καλύτερα του παιχνίδια με την φανέλα του τριφυλλιού και ήταν ο παίκτης που με διάρκεια απειλούσε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον το καλάθι του Ολυμπιακού. Η καλή του παρουσία, τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση οφείλεται σε δύο παράγοντες.
Ο πρώτος ήταν τα φάουλ που χρεώθηκε ο Μιλουτίνοφ, που ήταν και ο μοναδικός παίκτης που δημιουργούσε πολλά προβλήματα στον Μπουρούση και στις δύο άκρες του παρκέ. Από εκεί και πέρα Μπιρτς και Γιανγκ δεν μπόρεσαν να τα βάλουν με τον σέντερ του Παναθηναϊκού, ενώ σε κάποιες φάσεις απέναντι του βρέθηκε και ο Αγραβάνης που δεν μπόρεσε να τον αντιμετωπίσει στο ελάχιστο.
Ο δεύτερος παράγοντας ήταν η απουσία του Σπανούλη, που ταυτόχρονα σήμαινε και έλλειψη πικ εν ρολ σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη μεριά των φιλοξενούμενων. Και όπως έχουμε δει και σίγουρα γνωρίζουν οι πιο μυημένοι, η άμυνα απέναντι σε αυτού του είδους το επιθετικό παιχνίδι δυσκολεύει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον Μπουρούση. Με τον Ολυμπιακό να οδηγεί την μπάλα σχεδόν αποκλειστικά στο ποστ, η παρουσία του Μπουρούση, αλλά και η αύξηση του αγωνιστικού χρόνου του ήταν μάλλον δεδομένη. Όπως και η αγωνιστική εικόνα του, που συνολικά ήταν πολύ καλή.
ΥΓ1. Ο Τζέιμς για ένα ακόμα παιχνίδι αποδείχτηκε ο ορισμός του παίκτη ευχή – κατάρα. Ο κόουτς Πασκουάλ σε τάιμ άουτ του ζητάει να παίξει με μυαλό και στις δύο επόμενες κατοχές κάνει του κεφαλιού του. Υπάρχουν όμως κάποια σουτ και κάποια καλάθια που δεν «μπαίνουν», όμως αυτός βρίσκει τον τρόπο να ευστοχεί.
ΥΓ2. Η παρουσία του Γκάμπριελ ήταν καταλυτική. Όλοι οι πόντοι που έβαλε ήταν σημαντικότατοι, ξεκόλλησαν την ομάδα σε δύσκολες στιγμές και έδωσαν σημαντική ώθηση για να έρθει η τελική επικράτηση.
ΥΓ3. Ο Σίγκλετον για δεύτερο συνεχόμενο ματς δεν μπόρεσε να τα βγάλει πέρα απέναντι στον Πρίντεζη. Ο Έλληνας φόργουορντ ως τώρα κερδίζει τις μεταξύ τους μονομαχίες και ο Αμερικανός πρέπει να βρει τρόπο να βγει μπροστά στα υπολειπόμενα ματς. Είναι πολύ σημαντικό κομμάτι του Παναθηναϊκού τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση.
ΥΓ4. Αξίζουν ΠΟΛΛΑ μπράβο στον Ολυμπιακό και στο προπονητικό του τιμ για την επιθετική εικόνα που εμφάνισε στο παιχνίδι. Άλλαξε όλο το επιθετικό πλάνο και τη φιλοσοφία του, χτύπησε με όλα τα δυνατά του όπλα και για μία ακόμα φορά απέδειξε ότι είναι ομάδα με όλα τα γράμματα κεφαλαία.
ΥΓ5. Ασσίστ 11-16 υπέρ του Ολυμπιακού. Και χωρίς Σπανούλη και μόλις με τρεις ενεργούς γκαρντ στο ροτέισιον. Θέλει βελτίωση ο Παναθηναϊκός σε αυτό το κομμάτι. Έχει κάνει κάποια καλά δημιουργικά ματς φέτος, αν και αυτά δεν είναι η πλειοψηφία.
ΥΓ6. Οι αγκαλιές ανάμεσα στον Θανάση Γιαννακόπουλο και του διοικητικούς ηγέτες του Ολυμπιακού αποτελούν ένα βήμα πιο κοντά στον αθλητικό πολιτισμό. Το κακό είναι ότι η απόσταση είναι ακόμα χαοτική από αυτόν τον προορισμό σε αυτή την χώρα. Όπως και να έχει ένα βήμα προς τα εμπρός είναι πάντα θετικό.