Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Το ένα πρόσωπο είναι αυτό που έδειξε η ομάδα στα πρώτα είκοσι επτά λεπτά. ‘Ένα πρόσωπο ανάλογο με αυτό που είχαμε δει στα φιλικά, με την ομάδα να είναι δυσκοίλια, αργή προβλέψιμη. Ήταν σαν να έπαιζε μία ομάδα (Γαλλία), που είχε όλους τους τρόπους να διασπάει την Ελληνική άμυνα – με την βοήθεια της ίδιας της Ελληνικής άμυνας- απέναντι σε μία ομάδα (Ελλάδα), που προσπαθούσε να σπάσει τους αμυντικούς βράχους των Γάλλων… με καλέμι και σφυρί.
Κάκιστη εικόνα, τραγική άμυνα
Οι Γάλλοι για τρεις περιόδους έκαναν την Ελληνική άμυνα να μοιάζει πραγματικά με Ελβετικό τυρί και οι ανορθογραφίες που είδαμε από την ομάδα μας ήταν τεράστιες.
Κάκιστο αμυντικό τρανζίσιον, λάθος χρήση των ομαδικών φάουλ, μα πάνω από όλα μια άμυνα απαράδεκτη στο πέντε εναντίων πέντε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτή την άμυνα ήταν ξεκάθαρα ο Μπουρούσης, τον οποίον οι Γάλλοι σημάδεψαν πανεύκολα από την αρχή του αγώνα. Σε κάθε φάση όλα τα πικ εν ρολ που έστηναν γινόντουσαν με έναν και μόνο αποκλειστικό στόχο. Να παίξουν στα πόδια τον Έλληνα σέντερ και να τον εκθέσουν.
Οι Γάλλοι δεν έκαναν κάτι το συναρπαστικό στην επίθεση, έκαναν απλά τα βασικά, αλλά απέναντι σε μία άμυνα με χτυπητή αδυναμία, όλα έμοιαζαν να είναι πιο εύκολα για αυτούς. Ήρθε και η επιλογή από τον πάγκο να παίξουμε μία σχεδόν στατική ζώνη με τον σέντερ μας πάλι να εκτίθεται σχεδόν σε κάθε φάση και ολοκληρώθηκε η αμυντική υποχώρηση.
Οι Γάλλοι σε ένα ημίχρονο χωρίς να πιεστούν ιδιαίτερα σκόραραν 55 πόντους και θα μπορούσαν να είχαν βάλει και περισσότερους. Τόσους πόντους δεν είχε δεχτεί η Εθνική απέναντι σε ομαδικές εκδόσεις της Εθνικής Γαλλίας με πολύ περισσότερο ταλέντο. Ομάδες που είχαν μέσα παίκτες όπως οι Πάρκερ και Μπατούμ.
Αλλαγή πλάνου, σύνθεση καμικάζι
Το τρίτο δεκάλεπτο κυλούσε ανάλογα με τη διαφορά να κυμαίνεται μεταξύ 16 και 22 πόντων υπέρ των Γάλλων, μέχρι που ήρθε –με χαρακτηριστική αργοπορία μάλιστα- η εντολή από τον πάγκο να χαμηλώσουμε το σχήμα μας. Με αυτόν τον τρόπο η ομάδα έγινε πιο πιεστική στην άμυνα σε όλο το γήπεδο, έχασε κάποια σημεία αναφοράς στην επίθεση, αλλά ταυτόχρονα κέρδισε σε τρανζίσιον και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ταυτόχρονα η σύνθεση αυτή είναι και πιο δύσκολο να διαβαστεί από την αντίπαλη άμυνα.
Με αυτά τα σχήματα είχαμε ασχοληθεί πριν από περίπου μία εβδομάδα, όταν και είχαμε γράψει την ακτινογραφία της Εθνικής, μετά το τουρνουά Ακρόπολις. Τότε είχαμε αναφέρει τα εξής
«Αν θέλετε την άποψη μου, αυτού του είδους οι συνθέσεις ήταν αυτές που κέντρισαν περισσότερο από όλες το ενδιαφέρον μου. Στελέχωση της πεντάδας σε χαμηλότερο σχήμα, αλλά με παίκτες καμικάζι που μπορούν να πιέσουν στα 4/4 του γηπέδου και να κάνουν ένα παιχνίδι κυριολεκτικά ροντέο.
Το είδαμε ανά διαστήματα να γίνεται στο Ακρόπολις και παρόλο που αυτά τα σχήματα είναι ελαφρώς αδόκιμα και υψηλού ρίσκου στο σετ παιχνίδι, είχαν αποτέλεσμα. Ειδικά η επιστροφή από το -14 με τους Σέρβους ίσως δείχνει τον δρόμο για να δούμε το παιχνίδι μας από μία άλλη τακτική πλευρά. Με την ομάδα να έχει ξεκάθαρες αδυναμίες στο πέντε εναντίων πέντε δεν είναι κακό να προσπαθήσει να κάνει κάποια ματς ροντέο, για να βγάλει τους αντιπάλους της από το ρυθμό τους, αλλά και για να τους εκπλήξει κιόλας. Δεν χρειάζεται να είμαστε με την πλάτη στον τοίχο για να το δοκιμάσουμε.»
Μέσα σε περίπου δέκα λεπτά είδαμε με τα μάτια μας αυτό που ακριβώς είχαμε περιγράψει τότε. Το παιχνίδι έγινε ροντέο, οι επιθέσεις εκτελούνταν στα πρώτα δευτερόλεπτα και η ομάδα βρήκε ρυθμό μέσα από μία αδόκιμη σύνθεση που έδωσε όμως δόκιμες λύσεις.
Βέβαια όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις στο μπάσκετ, όσο περισσότερο κρατάει ένα τέτοιο σχήμα τόσο πιο ευάλωτο γίνεται και κάποια στιγμή ο αντίπαλος θα το διαβάσει. Αρκεί όμως να κρατήσουμε για το μέλλον ότι αυτό το σχήμα μας έβαλε μέσα στο παιχνίδι και δούλεψε αμυντικά για τουλάχιστον 7-8 λεπτά. Δεν είναι λίγο και δεν χρειάζεται πάλι να φτάσει ένα ματς στο -23 για να δοκιμάσουμε κάτι ανάλογο.
Οι Γάλλοι κάποια στιγμή διάβασαν τα μις ματς και οδήγησαν την μπάλα στο low post και βρήκαν τις λύσεις. Η Εθνική το κυνήγησε όσο μπορούσε, είχε παίκτες που μόχθησαν στο παρκέ, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις ότι και να κάνεις είναι πολύ δύσκολο να γυρίσει οποιαδήποτε ομάδα από το -23 σε λιγότερο από δεκαπέντε λεπτά, ειδικά όταν απέναντι υπάρχει μία ομάδα με πολύ ταλέντο και προσωπικότητα.
Δεν υπάρχει ιδιαίτερος χρόνος για να αλλάξουν αγωνιστικά πολλά πράγματα. Σε λιγότερο από εικοσιτέσσερις ώρες η ομάδα θα κληθεί να αντιμετωπίσει μία ακόμα ομάδα που παίζει στα κόκκινα. Οι Σλοβένοι μάλιστα ίσως να είναι ακόμα πιο γρήγοροι και πυραυλοκίνητοι σε σχέση με τους Γάλλους.
ΥΓ. Οι τρεις τεχνικές ποινές σε μία περίοδο είναι απαράδεκτο φαινόμενο. Πάνω από όλα αδίκησε την ίδια την προσπάθεια της ομάδας που προσπαθούσε να βρει μομέντουμ εκείνη την ώρα.
ΥΓ1. Οι Γάλλοι κέρδισαν δικαιότατα το παιχνίδι. Έβαλαν όλα τα μεγάλα σουτ και όταν η Ελληνική ομάδα σκάρωσε την αντεπίθεση της, είχαν το καθαρό μυαλό να διαβάσουν τις αδυναμίες της Ελληνικής σύνθεσης.
ΥΓ2. Η Ελληνική ομάδα έχει αυτή τη στιγμή ΤΕΣΣΕΡΙΣ παίκτες που μπορούν να παίξουν στη θέση πέντε. Στην σύνθεση καμικάζι δεν ήταν κανένας από αυτούς στην πεντάδα. Κάποια στιγμή θα κουράζονταν λογικά αυτοί που γύρισαν το ματς, ειδικά από τη στιγμή που το ροτέισιον φτάνει με το ζόρι τους εννιά με δέκα παίκτες.
ΥΓ3. Ο Πρίντεζης έπαιξε σε κάποια φιλικά σχεδόν 35 λεπτά. Την ώρα της κατηφόρας του πρώτου ημιχρόνου την πέρασε κοιτάζοντας κατά βάση από τον πάγκο. Έπαιξε μόλις επτά λεπτά στα πρώτα είκοσι και αυτό κόστισε συνολικά στο παιχνίδι.
ΥΓ4. Όλα τα ματς είναι τελικοί. Ακόμα και οι Πολωνοί είναι ομάδα με ποιότητα και με παίκτες που μπορούν να σου κάνουν μεγάλη ζημιά. Η Εθνική δεν είναι η ομάδα που ήταν μία δεκαετία πριν και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι.
ΥΓ5. Όπως είχε δηλώσει και ο τεράστιος κόουτς Πόποβιτς «you have to keep pounding the rock». Και αν κάποια στιγμή ο βράχος σπάσει, αυτό θα είναι αποτέλεσμα όλων των χτυπημάτων που προηγήθηκαν και όχι αυτού που εν τέλει το έσπασε. Έστω και έτσι λοιπόν, με το καλέμι και το σφυρί, ας ελπίσουμε ότι η ομάδα αυτή θα σπάσει κάποιους βράχους από αυτούς που θα βρει απέναντί της.