Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Ήταν μία νίκη την οποία δεν περίμενες ακριβώς, σίγουρα, όμως, ήλπιζες για αυτή. Δε γινόταν αλλιώς. Οι τέσσερις διαδοχικές ήττες, πολύ περισσότερο ο τρόπος αυτών σε Βαλένθια και Βιτόρια την περασμένη εβδομάδα, ήταν too much ακόμη και για μία νέα ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός αυτής της χρονιάς και κυρίως είχαν γεννήσει πολλές αμφιβολίες. Τι ήταν ο κανόνας και τι η εξαίρεση στον κανόνα; Ήταν οι νίκες κι οι εμφανίσεις όπως με τη Μπαρτσελόνα στο Palau Blaugrana και με την Αναντολού Εφές στο ΟΑΚΑ ο κανόνας και τα (περισσότερα από τα) υπόλοιπα παιχνίδια η εξαίρεση; Ή το αντίστροφο; Καλώς ή κακώς η απάντηση θα ερχόταν σε ένα παιχνίδι στο οποίο δε χωρούσε νέα ήττα.
Η Μπάγερν Μονάχου των υπερδιπλάσιων νικών, ακόμη και τώρα (7-4 έναντι 3-6), δεν ήταν η αντίπαλος που θα ήθελες μετά από ένα τέτοιο αρνητικό σερί, η Μπάγερν Μονάχου… σκέτο, όμως, ήταν. Η γερμανική ομάδα του Αντρέα Τρινκιέρι έχει πάρει το μέγιστο από τη δουλειά που κάνει μέχρι τώρα και δεν έχει απλώς 7 νίκες, έχει νίκες σε Τελ Αβίβ και Κωνσταντινούπολη (δις), παρόλα αυτά προφανώς κι ήταν μέσα στις δυνατότητες του Παναθηναϊκού να τη νικήσει. Εκτός αν την υποτιμούσε. Ευτυχώς δεν το έκανε (83-76).
Κι έτσι διδαχτήκαμε αρκετά ακόμη και σε νίκη, έτσι για αλλαγή.
- Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος δεν είναι “άσσος”, είναι, όμως, άσσος σε αυτά που κάνει. Βέβαια, βλέποντάς τον κάτι φορές να κάνει “μηδέν στα τόσα” είχαμε αρχίσει να αναρωτιόμαστε κατά πόσο είναι κι οτιδήποτε άλλο, αλλά εμφανίσεις όπως η τελευταία είναι αυτές που απαντούν από μόνες τους για το τι είναι: Πολυεργαλείο. Προφανώς δε θα έχει κάθε φορά κι ούτε είχε κάθε φορά 14 πόντους με 5/8 σουτ εντός πεδιάς, 7 ριμπάουντ (career-high), 5 ασίστ, 4 κλεψίματα (season-high) και μόλις 2 λάθη σε 33:48 (career-high) μαζί με 22 ομάδες στο σύστημα ατομικής αξιολόγησης (career-high), σίγουρα, όμως, μπορεί να έχει περισσότερες θετικές εμφανίσεις από ό,τι αρνητικές.
- O Γιώργος Βόβορας έδωσε στον Γιώργο Καλαϊτζάκη και στον Μπεν Μπέντιλ την πρώτη τους παρουσία στην αρχική 5άδα κι αποδείχθηκε πως, εκτός από το γεγονός πως είχε προετοιμάσει άριστα το παιχνίδι, αξίζει να ρισκάρεις ακόμη και μετά από τέσσερις διαδοχικές ήττες και την θηλιά στο λαιμό να έχει σφίξει από το πρώτο 1/3 της κανονικής περιόδου κιόλας. Κανείς από τους starters δεν ήταν κάτω από τα 2,00μ. κι οι χώροι δράσης για την αντίπαλη επίθεση ήταν περιορισμένοι. Το αποτέλεσμα; Μόλις 13 πόντοι παθητικό στην πρώτη περίοδο. Κι αν ο πρώτος δεν έπαιξε για περισσότερα από 9:02 στην έναρξη κάθε ημιχρόνου, ο δεύτερος σημείωσε season-high σε χρόνο συμμετοχής. Ο 25χρονος Γκανέζος πάουερ φόργουορντ/σέντερδεν είναι ο παίκτης που θα σου πάρει ένα παιχνίδι κι ούτε περιμένεις να το κάνει, είναι, όμως, ο παίκτης που αν κάνει καλά αυτά που ξέρει θα σε βοηθήσει να τα καταφέρεις. Μπορεί να σουτάρει από την περιφέρεια, μπορεί να παίξει με πλάτη στο καλάθι και να πάει τον αντίπαλο μέχρι μέσα, μπορεί να δώσει σκληράδα στην άμυνα. Τα έκανε όλα αυτά κι άξιζε κάθε δευτερόλεπτο από αυτά τα 18:38.
- Ο Γιώργος Παπαγιάννης απέχει ακόμα από τον παίκτη που οραματιζόμαστε όλοι, αλλά δεν πρέπει να παραβλέψουμε πως είναι σημείο αναφοράς στη θέση του φέτος. Ίσως ακριβώς επειδή έχουμε μάθει να τον κρίνουμε αυστηρά δεν του δίνουμε το credit που του αξίζει κάθε φορά, παρόλα αυτά ο “Papa” είναι “Big” μέχρι τώρα. Δεν ξέρω πόσοι το έχουν καταλάβει, αλλά έχει career-high μέσους όρους σε σχεδόν όλες τις κύριες κατηγορίες στατιστικής: 8,8 πόντοι (63,5%δίπ., 76,9%β., άντε και 50%τρίπ. με 1/2), 6,1 ριμπάουντ (8ος στην Ευρωλίγκα), 1 ασίστ και 1,4 κοψίματα (3ος στην Ευρωλίγκα) σε 22:49 με 13,7 PIR. Λίγη σκληράδα να μπορέσει να βγάλει στην άμυνα ώστε να αποφεύγονται καταστάσεις όπως στην τρίτη περίοδο όταν ο Τζέιλεν Ρέινολντς τον έβαλε μέσα στο καλάθι και θα ανέβει κι άλλο σε αυτοπεποίθηση.
- Το “πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί και στα 40 λεπτά” είναι κλισέ όταν το λένε πριν από κάθε παιχνίδι, δεν είναι όταν γίνεται πράξη. Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε από την Ισπανία την περασμένη εβδομάδα με δύο βαριές ήττες από Βαλένθια & Μπασκόνια. Η πραγματική ήττα, όμως, ήταν εικόνα στην τέταρτη περίοδο και στα δύο αυτά παιχνίδια. Σε όλα όσα από τα υπόλοιπα παιχνίδια ξεπέρασε σε διάρκεια τα 30 λεπτά ή νίκησε ή ήταν μέχρι τέλους στη διεκδίκηση της νίκης.
@ ΚΗΙ: ⏱ Δ’ ΠΕΡ: +5 (14-19) ✅ ΤΕΛ: +2 (76-78)
vs. OLY: ⏱ Δ’ ΠΕΡ: -2 (14-16) ❌ ΤΕΛ: -7 (71-78)
@ FCB: ⏱ Δ’ ΠΕΡ: 0 (17-17) ❌ ΤΕΛ: -8 (97-89 ΟΤ)
vs. FNB: ⏱ Δ’ ΠΕΡ: +8 (20-12) ✅ ΤΕΛ: +14 (82-68)
vs. CSK: ⏱ Δ’ ΠΕΡ: +1 (25-24) ❌ ΤΕΛ: -6 (83-89)
vs. EFS: ⏱ Δ’ ΠΕΡ: +2 (23-21) ❌ ΤΕΛ: -3 (77-80)
@ VBC: ⏱ Δ’ ΠΕΡ: -8 (25-17) ❌ ΤΕΛ: -12 (85-73)
@ TDS: ⏱ Δ’ ΠΕΡ: -13 (27-14) ❌ ΤΕΛ: -19 (93-72)
vs. ΒΑΥ: ⏱ Δ’ ΠΕΡ: +1 (23-22) ✅ ΤΕΛ: +7 (83-77)
YΓ. Θα έγραφα κάτι για τον Νεμάνια Νέντοβιτς, αλλά αυτός και μόνο με τον τρόπο που παίζει και κυρίως με τον τρόπο που αφήνει τη μπάλα να φεύγει από τα χέρια είναι απόλαυση ακόμη κι όταν αστοχεί από τα 8 μέτρα.