Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Η νίκη επί της γερμανικής ομάδας (92-69) στο ΟΑΚΑ ήταν η μόλις πέμπτη σε 14 παιχνίδια, έχει κι εννιά ήττες. Είτε έτσι είτε αλλιώς, με την κανονική περίοδο να έχει φτάσει σχεδόν στα μισά ο Παναθηναϊκός (εξακολουθεί να) παίζει κόντρα σε όλους κι όλα.
Κόντρα στα μπάτζετ. Η αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου από την ΚΑΕ τον περασμένο Ιούνιο έβαλε για πρώτη φορά την ομάδα στη διαδικασία να πρέπει να λειτουργήσει με βάση τα έσοδά της κι απαγόρευσε τις σπατάλες/υπεραξίες. Παίκτες ήρθαν κι έφυγαν ως συνήθως, αλλά αυτοί που έφυγαν ήταν πιο ακριβοί, κατ’ επέκταση πιο σημαντικοί και πιο ικανοί (αν κι όχι πάντα). Όχι πως το ρόστερ που δημιουργήθηκε δεν είναι ανταγωνιστικό, αλλά έχει συγκεκριμένο ταβάνι. Καλώς ή κακώς τα μπάτζετ παίζουν μεγάλο ρόλο στη διοργάνωση. Έτσι ήταν και για πολλές από τις υπόλοιπες ομάδες σε σχέση με τον Παναθηναϊκό τα προηγούμενα χρόνια. Όπως η ζωή, όμως, έτσι και το μπάσκετ κύκλους κάνει.
Κόντρα στο ρόστερ του. Δεν είχε προλάβει καλά-καλά να μπει ο Νοέμβριος κι ο Παναθηναϊκός είχε ήδη ανακοινώσει αλλαγή στην αλλαγή στη θέση, όχι σε όποια κι όποια, του ξένου πόιντ γκαρντ (Πιερ Τζάκσον, Κίφερ Σάικς, Σέλβιν Μακ). Με ή χωρίς αυτές τις αλλαγές, πάντως, ο προπονητής της ομάδας, Γιώργος Βόβορας, ο οποίος προφανώς και ξέρει καλύτερα, εξακολουθεί να χρησιμοποιεί στη θέση τον Χάουαρντ Σαντ-Ρος, ο οποίος διαβάζει καλύτερα από τους άλλους το παρκέ κι είναι πρώτος σε ασίστ με 3,9, δεν είναι, όμως, πόιντ γκαρντ. Ευτυχώς δεν είναι και τραυματίας, λίγο έλειψε κι αυτός χθες. Για τη θέση του σέντερ με τον Ζακ Όγκαστ και τον Ίαν Βουγιούκα δε θα γράψω κάτι, απέκτησα πονοκέφαλο και μόνο που το σκέφτηκα.
Κόντρα στην ατυχία. ΟΚ, όλες οι ομάδες έχουν τραυματισμούς, είναι κάτι τόσο απρόβλεπτο όσο αναπόφευκτο. Για τον Παναθηναϊκό, όμως, ο τραυματισμός του Σέλβιν Μακ, του ξένου του πόιντ γκαρντ, ήρθε σε μία εποχή που ο 30χρονος Αμερικανός γκαρντ, ο οποίος δεν είχε έρθει στην καλύτερη φυσική κατάσταση, είχε βρει ρυθμό. Τον έχασε ο Παναθηναϊκός (διάστρεμμα στον αριστερό αστράγαλο, όταν πάτησε πάτησε στο δεξί πόδι του Μπεν Μπέντιλ, έλεος δηλαδή) στο 30′ (48-56) της ήττας από Ρεάλ Μαδρίτης (93-97 2η παρ.) στο ΟΑΚΑ, ενώ είχε 6 πόντους με 3/4 δίποντα, 0/1 τρίποντο, 4 ασίστ, 6 ασίστ και 1 λάθος σε 16:30, δεν τον είχε στη διάθεσή του στη νίκη επί της Άλμπα Βερολίνου και περιμένει να δει πότε θα τον έχει πίσω.
Κόντρα σε σφυρίγματα. Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση πως η διαιτησία κυνηγά τον Παναθηναϊκό, όπως πολλοί πιστεύουν και γράφουν/λένε, υπάρχουν αποδείξεις, όμως, πως τα λάθη σε βάρος του είναι επαναλαμβανόμενα. Τόσα έγιναν μόνο στο παιχνίδι από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Κι αν ήταν σωστές οι (μη) αποφάσεις των διαιτητών, που δεν ήταν, τότε έκαναν λάθος που δε χρέωσαν με flopping τον Μπεν Μπέντιλ στη φάση με τον Τρέι Τόμπκινς στη δεύτερη παράταση.
Κόντρα στο πρόγραμμα (και στα απρόοπτά του). Μέχρι τώρα η Ευρωλίγκα είχε τρεις διαβολοβδομάδες. Για τον Παναθηναϊκό όλες ήταν Τρίτη-Πέμπτη ή γενικά με 48 ώρες διαφορά το ένα παιχνίδι από το άλλο. Θα συνεχίσουν έτσι μέχρι τέλους. Ακόμη και το εξ αναβολής παιχνίδι με τη Βιλερμπάν από την πρώτη Τρίτη (13/10), για το οποίο είχε ταξιδέψει κανονικά, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία, το έπαιξε άλλη Τρίτη (1/12) κι ενώ ακολουθούσε παιχνίδι Πέμπτη (3/12 @ Αρμάνι Μιλάνο). Αλλά η Ρεάλ Μαδρίτης πώς είχε Τρίτη-Παρασκευή τα παιχνίδια σε ΟΑΚΑ & ΣΕΦ; Και δεν είναι η μοναδική ομάδα με παιχνίδια σε διαβολοβδομάδα με διαφορά 72 ωρών.
Κόντρα στην αμφισβήτηση. Μπορεί το μπάσκετ να είναι από τα πιο δίκαια σπορ που υπάρχουν, η κριτική που ασκείται σε αυτούς που το κάνουν δεν είναι πάντα δίκαιη. Κι αν δεν είναι άδικη, είναι τουλάχιστον αυστηρή τις περισσότερες φορές. Οι ξένοι στα… τέτοια τους, οι Έλληνες όλο και κάπου θα διαβάσουν τι γράφουμε/γράφουν για αυτούς. Μακάρι να τα χρησιμοποιεί ο καθένας ως κίνητρο, όχι για να απαντήσει στον καθένα, για να βοηθήσει την ομάδα να νικήσει. Δεν υπάρχει πιο τρανό παράδειγμα από τον Γιώργο Παπαγιάννη. Επειδή ντεμπούταρε το 2012 και μπαίνει 2021 ξεχνάμε πως είναι ακόμα 23 (στα 24). “Μα, παίζει τόσα χρόνια”, “Μα, έγινε το υψηλότερο πικ στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ”, “Μα, ήταν ήταν για δύο χρόνια στους Κινγκς και στους Τρέιλ Μπλέιζερς”. Μαζί σας. Από την άλλη, όμως, κάνει career-high χρονιά με 9,8 πόντους, 6,3 ριμπάουντ (3ος στην Ευρωλίγκα σε σύνολο) και 1,8 κοψίματα (1ος στην Ευρωλίγκα σε σύνολο). Ας του το δώσουμε αυτό. Αρκεί να μη σουτάρει (πολλά) τρίποντα, ναι;
Κόντρα στην πανδημία του κορωνοϊού. Δε θα γράψω για αυτό που λέει και ξαναλέει διαρκώς ο προπονητής της Εφές, Εργκίν Αταμάν, για τις ομάδες που παίζουν με κόσμο, αυτόν τον λίγο, στα γήπεδά τους, ούτε αν έχει δίκιο ή άδικο. Έτσι έχουν αποφασίσει οι κυβερνήσεις των χωρών κάθε ομάδας, έτσι κάνουν κι η υγεία πάνω από όλα. Για τον Παναθηναϊκό, όμως, οι άδειες εξέδρες στο ΟΑΚΑ είναι μεγάλο μείον. Ψάξτε, βρείτε και πείτε και σε εμένα πότε ξανά είχε ο Παναθηναϊκός ποσοστό επιτυχίας εντός έδρας (37,5%, 3-5) οριακά καλύτερο του εκτός (33,3%, 2-4). Μακάρι, πάντως, να συνεχίσει έτσι μέχρι το τέλος του 2020, αφού θα… ρεβεγιόν με δύο ταξίδια σε Τελ Αβίβ (22/12) και Βελιγράδι (30/12).
ΥΓ. Θα έγραφα πως με 5-9 παίζει κόντρα και στην ιστορία του, αλλά ο Παναθηναϊκός των έξι τροπαίων Ευρωλίγκας δεν παίζει κόντρα στην ιστορία του, παίζει για την ιστορία του.
ΥΓ2. Στο 46,2% στα τρίποντα (6/13) στα τελευταία δύο παιχνίδια ο Ιωάννης Παπαπέτρου και γενικά βελτιωμένος. Να σκεφτεί κανείς πως είχε αρχίσει με 1/14 στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια και 5/29 στα πρώτα (δικά του) έξι, ενώ ο μέσος του όρος είναι στο 29% (18/62).
ΥΓ3. Τι ωραίος παίκτης αυτός ο Νεμάνια Νέντοβιτς. Κάποιες φορές αργεί να πάρει μπρος, συνήθως στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά μόλις πάρει…
ΥΓ4. Τι ωραίες αυτές οι μαύρες εμφανίσεις. Τις είχε φορέσει ξανά με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο ΟΑΚΑ, αλλά δε χορταίνονται.